Wprowadzenie
Tarnobrzeska Specjalna Strefa Ekonomiczna EURO-PARK WISŁOSAN (TSSE) została ustanowiona
na mocy
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia tarnobrzeskiej
specjalnej strefy ekonomicznej
(Dz. U. Nr 135, poz. 907, z późn. zm.) wydanego w oparciu o
ustawę z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych
(Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.). Jej obecny obszar i granice zostały ustalone w drodze kolejnych zmian rozporządzenia
ustanawiającego strefę. Strefa tarnobrzeska ma charakter rozproszony, a jej utworzenie
miało wesprzeć restrukturyzację podupadłych przedsiębiorstw i pozwolić na zagospodarowanie
zbędnego majątku firm z sektora wydobywczo-siarkowego, hutniczego i zbrojeniowego
oraz nadwyżki siły roboczej.
Pierwotnie strefa obejmowała tereny inwestycyjne o powierzchni 609,03 ha położone
w Tarnobrzegu, Tuczępach, Stalowej Woli, Nowej Dębie i Staszowie. Na koniec 2008 r.
obszar strefy wyniósł 1336,4415 ha i obejmował tereny miast: Jasło, Pionki, Przemyśl,
Przeworsk, Radom, Siedlce, Stalowa Wola, Tarnobrzeg, Tomaszów Lubelski oraz gmin:
Gorzyce, Janów Lubelski, Jasło, Jedlicze, Kobierzyce, Łuków, Nisko, Nowa Dęba, Ożarów
Mazowiecki, Pilawa, Połaniec, Poniatowa, Rymanów, Staszów, Tomaszów Lubelski, Tuczępy,
Wyszków.
Zgodnie z założeniami pierwotnego planu rozwoju strefy, wprowadzonego
rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 29 listopada 1999 r. w sprawie ustalenia
planu rozwoju Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej EURO-PARK WISŁOSAN
(Dz. U. z 2000 r. Nr 2, poz. 23, z późn. zm.), funkcjonowanie TSSE miało doprowadzić m.in. do utworzenia 11 tys. miejsc pracy oraz
aktywizacji gospodarczej regionu.