§ 1.
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i warunki posiadania, przechowywania i ewidencjonowania
broni palnej i sygnałowej oraz amunicji do niej, oraz środków przymusu bezpośredniego
przez Państwową Straż Rybacką, a także sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie
nad Strażą.
§ 2.
Państwowa Straż Rybacka może posiadać:
1)
broń i amunicję, jeżeli komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej:
a)
zapewnia przeszkolenie strażników Państwowej Straży Rybackiej z zakresu posługiwania
się bronią oraz zasad i warunków jej przechowywania i ewidencji, potwierdzone zaświadczeniem
wydanym przez komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji,
b)
zapewnia spełnienie określonych w rozporządzeniu warunków przechowywania i ewidencjonowania
broni i amunicji;
2)
środki przymusu bezpośredniego, o których mowa w
art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. a, pkt 7, pkt 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 ustawy z dnia 24
maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
(Dz. U. poz. 628 i 1165 oraz z 2014 r. poz. 24), zwanej dalej „ustawą”, jeżeli komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej:
a)
zapewnia przeszkolenie strażników Państwowej Straży Rybackiej z zakresu posługiwania
się środkami przymusu bezpośredniego oraz zasad i warunków ich przechowywania i ewidencji,
b)
zapewnia spełnienie określonych w rozporządzeniu warunków przechowywania i ewidencjonowania
środków przymusu bezpośredniego.
§ 6.
Psa służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy, utrzymuje się w:
1)
obiekcie użytkowanym przez Państwową Straż Rybacką albo
2)
miejscu zamieszkania strażnika Państwowej Straży Rybackiej
- w warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie
art. 17 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt
(Dz. U. z 2013 r. poz. 856).
§ 7.
Strażnik Państwowej Straży Rybackiej może posiadać:
1)
broń i amunicję:
b)
jeżeli ukończył z wynikiem pozytywnym przeszkolenie z zakresu posługiwania się bronią
oraz zasad i warunków jej przechowywania i ewidencji, potwierdzone zaświadczeniem
wydanym przez komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji;
2)
środki przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. a, pkt
7, pkt 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 ustawy, jeżeli ukończył z wynikiem pozytywnym przeszkolenie
z zakresu posługiwania się środkami przymusu bezpośredniego.
§ 10.
Strażnik Państwowej Straży Rybackiej w przypadkach, o których mowa w § 9 ust. 2, po
wykonaniu zadania przechowuje broń w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osobom
trzecim.
§ 11.
Strażnik Państwowej Straży Rybackiej zdaje posiadaną broń, amunicję i środki przymusu
bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 12 lit. a i pkt 13 ustawy, do
magazynu broni w przypadku:
1)
wykonywania czynności służbowych niewymagających wyposażenia w broń, amunicję i środki
przymusu bezpośredniego;
2)
polecenia komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej.
§ 12.
Strażnik Państwowej Straży Rybackiej, któremu wydano broń, w czasie wykonywania obowiązków
służbowych posiada przy sobie świadectwo broni.
§ 16.
Komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej przekazuje na piśmie komendantowi
wojewódzkiemu (Stołecznemu) Policji, w terminie określonym przez policjanta dokonującego
kontroli, informację o sposobie wykonania zaleceń wydanych w toku kontroli lub o przyczynie
ich niewykonania.
§ 17.
Państwowa Straż Rybacka dostosuje ewidencję broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego,
o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. a, pkt 7, pkt 9, pkt 12 lit. a i pkt 13
ustawy, prowadzoną przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, do szczegółowych zasad
i warunków ewidencjonowania broni, amunicji i środków przymusu bezpośredniego, określonych
w rozporządzeniu, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie rozporządzenia.