1.
Cudzoziemiec lub obywatel polski na stałe zamieszkały za granicą może uzyskać urzędowe
poświadczenie znajomości języka polskiego jako obcego po zdaniu egzaminu z języka
polskiego jako obcego, zwanego dalej „egzaminem”.
2.
Urzędowym poświadczeniem znajomości języka polskiego jako obcego jest certyfikat znajomości
języka polskiego, zwany dalej „certyfikatem”, wydawany przez Państwową Komisję do
spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego, zwaną dalej „Komisją”.
3.
Certyfikat poświadcza znajomość języka polskiego jako obcego na jednym z następujących
poziomów biegłości językowej:
1)
A1, A2, B1, B2, C1 i C2 - w grupie dostosowanej do potrzeb osób dorosłych,
2)
A1, A2, B1 i B2 - w grupie dostosowanej do potrzeb dzieci i młodzieży
- przy czym poziom oznaczony jako A1 jest najniższym poświadczanym poziomem biegłości
językowej, a poziom oznaczony jako C2 jest najwyższym poświadczanym poziomem biegłości
językowej.
4.
Osoba, o której mowa w ust. 1, będąca absolwentem szkoły wyższej, która ukończyła
studia w języku polskim, albo szkoły ponadgimnazjalnej lub ponadpodstawowej szkoły
średniej, która posiada świadectwo dojrzałości, działających w systemie edukacji Rzeczypospolitej
Polskiej, po złożeniu wniosku i uiszczeniu opłaty za wydanie certyfikatu otrzymuje
certyfikat bez konieczności zdawania egzaminu.
5.
W celu wydania certyfikatu osobie, o której mowa w ust. 4, przetwarza się następujące
dane:
5)
adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada.
6.
Poziom biegłości językowej określa się zgodnie z poziomem zdanego egzaminu, a w przypadku
absolwentów, o których mowa w ust. 4, zgodnie z poświadczonym poziomem znajomości
języka polskiego jako obcego.