Rozporządzenie Ministra Środowiskaz dnia 21 stycznia 2015 r.w sprawie opakowań, do których nie stosuje się wymagań dotyczących zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniach 2)Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 30 września 2014 r. pod numerem 2014/471/PL zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi   (Dz. U. poz. 888) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa rodzaje opakowań, do których nie stosuje się wymagań dotyczących nieprzekraczania maksymalnej sumy zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego, zwanych dalej „metalami ciężkimi”, w opakowaniu na poziomie 100 mg/kg.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

celowym wprowadzeniu - rozumie się przez to działanie polegające na zamierzonym wykorzystaniu danej substancji w procesie produkcji opakowań lub ich części, w celu otrzymania szczególnej właściwości, wyglądu lub jakości opakowań, z wyłączeniem działań polegających na wykorzystaniu materiału pochodzącego z recyklingu jako surowca do produkcji nowych materiałów opakowaniowych, w przypadku gdy pewna część materiałów pochodzących z recyklingu zawiera metale ciężkie;

2)

cyklach produkcyjnych w zamkniętym i kontrolowanym procesie - rozumie się przez to cykle produkcyjne, w których zostały spełnione łącznie następujące warunki:

a)

materiały krążą w systemie kontrolowanego, ponownego wykorzystania i dystrybucji,

b)

materiały pochodzące z recyklingu są wyłącznie częścią tego procesu,

c)

wprowadzenie do procesu innych surowców jest ograniczone do najniższego technologicznie możliwego poziomu,

d)

materiały, w celu maksymalizacji ich ponownego wykorzystania, mogą być wycofywane z procesu tylko w formie specjalnej, zatwierdzonej procedury.

§ 3.

Rodzaje opakowań, do których nie stosuje się wymagań, o których mowa w § 1:

1)

opakowania szklane, w których maksymalna suma zawartości metali ciężkich w nich zawartych nie przekracza 200 mg/kg oraz w których:

a)

w procesie produkcji metale ciężkie nie zostały do nich celowo wprowadzone,

b)

przekroczenie zawartości metali ciężkich w tych opakowaniach wystąpiło na skutek użycia do produkcji materiałów pochodzących z recyklingu;

2)

opakowania w postaci skrzyń i palet z tworzyw sztucznych, które są używane w cyklach produkcyjnych w zamkniętym i kontrolowanym procesie oraz:

a)

w procesie produkcji opakowań lub komponentów opakowaniowych metale ciężkie nie zostały wprowadzone do nich celowo,

b)

przekroczenie zawartości metali ciężkich w tych opakowaniach wystąpiło na skutek użycia do produkcji materiałów pochodzących z recyklingu, przy czym skrzynie i palety z tworzyw sztucznych zawierające nadmierną ilość metali ciężkich są wytwarzane lub naprawiane w ramach kontrolowanego procesu recyklingu,

c)

do ich wyprodukowania użyto innych skrzyń i palet z tworzyw sztucznych przetworzonych w zamkniętym i kontrolowanym procesie, przy udziale innych surowców nie większym niż 20%,

d)

są one stosowane jako opakowania wielokrotnego użytku, dla których osiąga się co najmniej 90% wskaźnik zwrotności,

e)

prowadzi się odpowiedni system ewidencji umożliwiający udokumentowanie spełnienia wymagań, o których mowa w lit. c i d, na podstawie dokumentów magazynowych oraz ewidencji odpadów,

f)

zamieszczono na nich w sposób trwały i widoczny informację, że zawartość metali ciężkich w opakowaniu przekracza 100 mg/kg.
2)
Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 30 września 2014 r. pod numerem 2014/471/PL zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie zawartości ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego w opakowaniach (Dz. U. Nr 241, poz. 2095, z 2006 r. Nr 183, poz. 1362 oraz z 2009 r. Nr 97, poz. 815), które zgodnie z art. 81 pkt 3 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. poz. 888) utraciło moc z dniem 2 stycznia 2015 r.