Regulamin Generalnysporządzone w Dausze dnia 11 października 2012 r.Światowego Związku Pocztowego Wraz z Załącznikiem - Regulaminem Wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa Wraz z Protokołem Końcowym, Porozumienie Dotyczące Pocztowych Usług Płatniczych

Spis treści

Treść regulaminu

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 11 października 2012 r. w Dausze zostały sporządzone:
  •   -  
    Regulamin Generalny Światowego związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym kongresów,
  •   -  
    Światowa konwencja Pocztowa wraz z Protokołem końcowym,
  •   -  
    Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych.
Po zaznajomieniu się z powyższymi umowami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
  •   -  
    zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,
  •   -  
    są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,
  •   -  
    będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 15 grudnia 2014 r.

Dodatek   -   Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego

(Znowelizowany i przyjęty przez Kongres w Dausze w 2012 roku)
Przekład
Niżej podpisani pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich Związku, mając na uwadze artykuł 22.2 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego sporządzonej w Wiedniu w dniu 10 lipca 1964 roku, za wspólną zgodą i zgodnie z artykułem 25.4 Konstytucji, przyjęli w niniejszym Regulaminie Generalnym następujące przepisy zabezpieczające stosowanie Konstytucji oraz funkcjonowanie Związku.

   Rozdział I   

Organizacja, funkcje i organizacja Kongresu, Rada Administracyjna, Rada Eksploatacji Pocztowej i Komitet Konsultacyjny

   Sekcja 1   

Kongres

   Artykuł 101   

Organizacja i posiedzenia Kongresów oraz Kongresów Nadzwyczajnych (Konst. 14, 15)

1.

Przedstawiciele Krajów członkowskich spotykają się na Kongresie nie później niż cztery lata po zakończeniu roku, w którym miał miejsce poprzedni Kongres.

2.

Każdy Kraj członkowski organizuje swoją reprezentację na Kongres składającą się z co najmniej jednego pełnomocnika wyznaczonego przez Rząd tego kraju i wyposażonego w odpowiednie uprawnienia. W razie potrzeby możliwe jest powierzenie własnych interesów delegacji innego Kraju członkowskiego. Należy jednak wziąć pod uwagę, że delegacja może reprezentować wyłącznie jeden Kraj członkowski inny niż własny kraj.

3.

Zasadniczo każdy Kongres powinien wskazać państwo, w którym odbędzie się następny Kongres. W przypadku, gdyby nie było możliwe zorganizowanie tam Kongresu, Rada Administracyjna może wskazać państwo, w którym Kongres powinien się zebrać, po konsultacjach z tym państwem.

4.

Po konsultacjach z Biurem Międzynarodowym, Rząd państwa zapraszającego ustali dokładną datę i lokalizację Kongresu. Zasadniczo na rok przed tą data Rząd państwa zapraszającego wysyła zaproszenia do wszystkich Krajów członkowskich Związku. Zaproszenie może zostać wysłane bezpośrednio lub za pośrednictwem innego Rządu, lub za pośrednictwem Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

5.

W sytuacji, gdy Kongres ma zostać zwołany bez pośrednictwa Rządu zapraszającego, Biuro Międzynarodowe, za zgodą Rady Administracyjnej i po konsultacjach z Rządem Konfederacji Szwajcarskiej podejmie niezbędne kroki zmierzające do zwołania i zorganizowania Kongresu w państwie, w którym mieści się siedziba Związku. W takiej sytuacji, Biuro Międzynarodowe pełni funkcje rządu państwa zapraszającego.

6.

Miejsce, w którym odbywa się Kongres Nadzwyczajny zostanie ustalone, po konsultacjach z Biurem Międzynarodowym, przez Kraje członkowskie, które zostały zaproszone na taki Kongres.

7.

Ustępy 2 do 5 oraz artykuł 102 mają przez analogię zastosowanie do Kongresów Nadzwyczajnych.

   Artykuł 102   

Prawo głosu na Kongresie

1.

Każdemu Krajowi członkowskiemu przysługuje jeden głos, zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 149.

   Artykuł 103   

Funkcje Kongresu

1.

Na podstawie propozycji złożonych przez Kraje członkowskie, Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, Kongres:

1.1.

określa ogólną politykę osiągnięcia przedmiotu i celu Związku określonego w Preambule i artykule 1 Konstytucji;

1.2.

rozważa i przyjmuje, odpowiednio, propozycje zmian Konstytucji, Regulaminu Generalnego, Konwencji i Porozumień przedstawionych przez Kraje członkowskie i Rady, zgodnie z artykułem 29 Konstytucji i artykułem 138 Regulaminu Generalnego;

1.3.

wyznacza datę wejścia w życie Aktów;

1.4.

przyjmuje swój Regulamin wewnętrzny i zmiany w tych Zasadach;

1.5.

rozpatruje raporty o pracy Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Komitetu Konsultacyjnego, obejmujące okres od poprzedniego Kongresu, przedłożonego przez wyżej wymienione organy zgodnie z artykułami 111, 117 i 125 Regulaminu Generalnego;

1.6.

przyjmuje Strategię Związku;

1.7.

ustala maksymalną kwotę wydatków Związku, zgodnie z artykułem 21 Konstytucji;

1.8.

wybiera Kraje członkowskie do zasiadania w Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej;

1.9.

wybiera Dyrektora Generalnego i Zastępcę Dyrektora Generalnego;

1.10.

ustala w drodze uchwały Kongresu pułap kosztów, które zostaną poniesione przez Związek w celu tworzenia dokumentów w języku chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim.

2.

Kongres, jako najwyższy organ Związku, zajmuje się innymi sprawami dotyczącymi usług pocztowych.

   Artykuł 104   

Regulamin Kongresów (Konst. 14)

1.

Podczas organizacji pracy i przebiegu debat Kongres stosuje Regulamin.

2.

Każdy z Kongresów może zmienić Regulamin zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Regulaminie.

   Artykuł 105   

Obserwatorzy organów Związku

1.

Do udziału w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach komitetów podczas Kongresu, Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej zaprasza się następujących obserwatorów:

1.1.

Przedstawicieli Organizacji Narodów Zjednoczonych;

1.2.

Związków Regionalnych;

1.3.

Członków Komitetu Konsultacyjnego;

1.4.

Podmioty uprawnione do uczestnictwa w posiedzeniach Związku jako obserwatorzy na mocy rozporządzenia lub decyzji Kongresu.

2.

Następujące podmioty, o ile zostały wyznaczone przez Radę Administracyjną w zgodzie z artykułem 107.1.12, zostają zaproszone do uczestnictwa w poszczególnych posiedzeniach Kongresu jako obserwatorzy ad hoc:

2.1.

Specjalistyczne agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych międzyrządowych organizacji;

2.2.

Dowolne organy międzynarodowe, stowarzyszenia lub przedsiębiorstwa, lub wykwalifikowane osoby.

3.

Oprócz obserwatorów określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu, Rada Administracyjna oraz Rada Eksploatacji Pocztowej mogą wyznaczyć obserwatorów ad hoc do udziału w posiedzeniach zgodnie z ich Regulaminami, kiedy leży to w interesie Związku i jego organów.

   Sekcja 2   

Rada Administracyjna (CA)

   Artykuł 106   

Skład i funkcjonowanie Rady Administracyjnej (Konst. 17)

1.

Rada Administracyjna składa się z czterdziestu jeden członków, którzy sprawują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2.

Przewodnictwo przypada na mocy prawa Krajowi członkowskiemu, który jest gospodarzem Kongresu. Jeżeli dany Kraj członkowski zrzeka się tych uprawnień, staje się on członkiem Rady z mocy prawa i z tego tytułu grupa geograficzna, do której kraj ten należy dysponuje dodatkowym miejscem, niepodlegającym ograniczeniom zawartym w ustępie 3. W tym przypadku, Rada Administracyjna wybiera na przewodniczącego jednego z członków należących do grupy geograficznej, do której należy Kraj członkowski - gospodarz Kongresu.

3.

Pozostałych czterdziestu członków Rady Administracyjnej wybieranych jest przez Kongres na podstawie sprawiedliwego podziału geograficznego. Co najmniej połowę członków odnawia się na każdym Kongresie; żaden członek nie może być wybrany przez trzy kolejne Kongresy.

4.

Każdy członek Rady Administracyjnej wyznacza swojego przedstawiciela, który musi być kompetentny w dziedzinie poczty. Członkowie Rady Administracyjnej biorą aktywny udział w jej działalności.

5.

Pełnienie obowiązków członka Rady Administracyjnej jest nieodpłatne. Koszty związane z działalnością Rady ponosi Związek.

   Artykuł 107   

Funkcje Rady Administracyjnej

1.

Rada Administracyjna sprawuje następujące funkcje:

1.1.

Nadzoruje działalności Związku w okresie między Kongresami, zapewniając zgodność z decyzjami Kongresu, rozpatrując zagadnienia dotyczące polityki rządowej w dziedzinie poczty oraz uwzględniając rozwój międzynarodowych regulacji, takich jak regulacje dotyczące handlu usługami i konkurencji.

1.2.

Wspiera, koordynuje i nadzoruje, w ramach swoich kompetencji, wszelkie działania, uznane za niezbędne dla ochrony i poprawy jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji.

1.3.

Rozpatruje projekt czteroletniego biznesplanu Światowego Związku Pocztowego zatwierdzonego przez Kongres i finalizuje go poprzez realizację działań określonych w projekcie na okres czteroletni zgodnie z posiadanymi aktualnie środkami. Plan powinien także, w razie potrzeby, być zgodny z wynikami procesu ustalania priorytetów przeprowadzonego przez Kongres. Końcowa wersja czteroletniego biznesplanu, ukończona i zatwierdzona przez CA staje się następnie podstawą dla przygotowania rocznego programu i budżetu UPU, a także rocznych planów operacyjnych ustalanych i wdrażanych przez CA i POC.

1.4.

Rozpatruje i zatwierdza roczny program i budżet oraz sprawozdanie finansowe Związku, uwzględniając ostateczną wersję Biznesplanu Światowego Związku Pocztowego, o którym mowa w artykule 107.1.3.

1.5.

Wyraża zgodę, jeżeli okoliczności tego wymagają, na przekroczenie górnej granicy wydatków zgodnie z artykułem 145.3 do 5.

1.6.

Wyraża zgodę na wybór niższej klasy składek, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku, na warunkach przewidzianych w artykule 150.6.

1.7.

Zatwierdza zmiany grupy geograficznej, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku przez Kraj członkowski, biorąc pod uwagę opinie wyrażane przez Kraje członkowskie, które są członkami danych grup geograficznych.

1.8.

Tworzy lub likwiduje miejsca pracy w Biurze Międzynarodowym, biorąc pod uwagę ograniczenia związane z ustaloną granicą wydatków.

1.9.

Decyduje w sprawach kontaktów z Krajami członkowskimi w celu wykonywania swoich funkcji.

1.10.

Po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej decyduje w sprawie relacji nawiązywanych z organizacjami, które nie są obserwatorami w rozumieniu artykułu 105.1.

1.11.

Rozpatruje i zatwierdza sprawozdania Biura Międzynarodowego na temat współpracy Światowego Związku Pocztowego z innymi organizacjami międzynarodowymi, podejmuje stosowne decyzje dotyczące kształtu tych stosunków i ich rozwoju.

1.12.

Ustala we właściwym czasie, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej oraz Sekretarzem Generalnym, które ze specjalistycznych agend Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacji międzynarodowych, przedsiębiorstw i wykwalifikowanych osób zostaną zaproszone jako obserwatorzy ad hoc na poszczególne posiedzenia Kongresu i jego Komitetów, gdy leży to w interesie Związku lub prac Kongresu, a także wydawąje instrukcje dla Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego w sprawie wydania odpowiednich zaproszeń.

1.13.

Wyznacza Kraj członkowski - siedzibę przyszłego Kongresu w przypadku przewidzianym w artykule 101.3.

1.14.

Ustala, w odpowiednim czasie i po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, liczbę Komitetów niezbędnych do właściwego prowadzenia prac Kongresu i określanie ich uprawnień.

1.15.

Wyznacza, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej oraz z zastrzeżeniem aprobaty Kongresu, Kraje członkowskie zdolne do:

1.15.1.

podjęcia funkcji wiceprzewodniczących Kongresu oraz przewodniczących i wiceprzewodniczących Komitetów, uwzględniając w możliwie szerokim zakresie zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego Krajów członkowskich; oraz

1.15.2.

zasiadania w Komitetach kongresowych, w skład których wchodzi ograniczona liczba krajów.

1.16.

Wyznacza tych członków, którzy będą pełnić funkcję członków Komitetu Konsultacyjnego.

1.17.

Rozpatruje i zatwierdza, w ramach swoich uprawnień, wszelkie działania uznane za niezbędne do zabezpieczenia i zwiększenia jakości oraz modernizacji międzynarodowych usług pocztowych.

1.18.

Bada, na wniosek Kongresu, Rady Eksploatacji Pocztowej lub Krajów członkowskich zagadnienia o charakterze administracyjnym, legislacyjnym i prawnym, dotyczące Związku lub międzynarodowej służby pocztowej; Rada Administracyjna decyduje sama w wyżej wymienionych dziedzinach, czy celowe jest podejmowanie badań na wniosek Krajów członkowskich wniesiony w okresie między Kongresami.

1.19.

Formułuje propozycje w celu przedstawienia ich do zatwierdzenia przez Kongres lub przez Kraje członkowskie, zgodnie z artykułem 140.

1.20.

Przedstawia tematy badań do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej zgodnie z artykułem 113.1.6.

1.21.

Rozpatruje i zatwierdza, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, projekt Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi.

1.22.

Przyjmuje i omawia sprawozdania i zalecenia Komitetu Konsultacyjnego oraz rozpatruje zalecenia przedstawione przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres.

1.23.

Kontroluje działalność Biura Międzynarodowego.

1.24.

Zatwierdza roczne sprawozdanie oraz roczny Finansowy Raport Operacyjny sporządzane przez Biuro Międzynarodowe z działalności Związku i przedstawia w razie potrzeby uwagi do powyższych sprawozdań.

1.25.

Ustala, gdy uzna to za stosowne, zasady, które Rada Eksploatacji Pocztowej powinna wziąć pod uwagę przy rozpatrywaniu zagadnień o istotnych reperkusjach finansowych (opłat, kosztów końcowych, opłat tranzytowych, podstawowych stawek za przewóz lotniczy poczty oraz nadawanie za granicę listów), szczegółowo kontroluje rozpatrywanie tych zagadnień oraz analizuje i zatwierdza, w celu zapewnienia zgodności z wyżej wymienionym zasadami, wnioski Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczące tych zagadnień.

1.26.

Zatwierdza, w ramach swoich kompetencji, zalecenia Rady Eksploatacji Pocztowej w sprawie przyjęcia, jeżeli jest to konieczne, uregulowań lub nowej procedury, w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie.

1.27.

Rozpatruje roczne sprawozdanie sporządzone przez Radę Eksploatacji Pocztowej i wszelkie wnioski przedstawiane przez Radę.

1.28.

Przyjmuje co cztery lata raport, przygotowany przez Biuro Międzynarodowe, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, z działalności Krajów członkowskich w zakresie wykonania Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi.

1.29.

Ustala strukturę organizacyjną Komitetu Konsultacyjnego i współdziała w organizowaniu Komitetu Konsultacyjnego, zgodnie z postanowieniami artykułu 122 niniejszego Regulaminu.

1.30.

Ustala kryteria członkostwa w Komitecie Konsultacyjnym oraz zatwierdza lub odrzuca wszystkie wnioski o członkostwo zgodnie z tymi kryteriami, zapewniając aby podjęte w sprawie wniosków działania zostały wykonane w trybie przyspieszonym w okresie między posiedzeniami Rady Administracyjnej.

1.31.

Ustanawia Regulamin finansowy Związku.

1.32.

Ustanawia zasady zarządzania Funduszem rezerwowym.

1.33.

Ustanawia zasady zarządzania Funduszem specjalnym.

1.34.

Ustanawia zasady zarządzania Funduszem działalności specjalnej.

1.35.

Ustanawia zasady zarządzania Funduszem dobrowolnym.

1.36.

Ustanawia Statut osobowy i warunki pracy wybieralnych funkcjonariuszy Biura.

1.37.

Ustanawia Regulamin funduszu socjalnego.

1.38.

Sprawuje, w oparciu o artykuł 152, ogólną kontrolę nad tworzeniem i działalnością organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników.

   Artykuł 108   

Organizacja sesji Rady Administracyjnej

1.

Na swoim posiedzeniu ustawodawczym, które zwołuje i otwiera Przewodniczący Kongresu, Rada Administracyjna wybiera spośród swoich członków czterech Wiceprzewodniczących i ustala swój Regulamin Wewnętrzny.

2.

Rada Administracyjna, zwoływana przez Przewodniczącego, zbiera się na ogół raz w roku w siedzibie Związku.

3.

Przewodniczący oraz Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komitetów Rady Administracyjnej oraz Wiceprzewodniczący Rady Administracyjnej tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami każdej sesji Rady Administracyjnej. Zatwierdza on, w imieniu Rady Administracyjnej, roczne sprawozdanie opracowane przez Biuro Międzynarodowe, dotyczące działalności Związku oraz podejmuje wszelkie inne zadania powierzone mu przez Radę Administracyjną, lub których konieczność realizacji wynika w czasie procesu planowania strategicznego.

4.

Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, których porządek obrad obejmuje sprawy dotyczące Rady Eksploatacji Pocztowej.

5.

Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, w przypadku gdy porządek obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowany jest Komitet Konsultacyjny.

   Artykuł 109   

Obserwatorzy

1.

Obserwatorzy

1.1.

W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu tych organów, Rada Eksploatacji Pocztowej może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Administracyjnej w charakterze obserwatorów.

1.2.

Kraje członkowskie Związku, które nie są członkami Rady, a także obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105 zapraszane są do uczestnictwa w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach Komitetu Rady Administracyjnej, jednak bez prawa głosu.

2.

Zasady

2.1.

Ze względów logistycznych, Rada Administracyjna może ograniczyć liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora oraz obserwatora ad hoc. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

2.2.

Obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do współpracy w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zaproszeni do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów oraz obserwatorów ad hoc nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

2.3.

W wyjątkowych okolicznościach, członkowie Komitetu Konsultacyjnego oraz obserwatorzy ad hoc mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

   Artykuł 110   

Zwrot kosztów podróży

1.

Koszty podróży przedstawiciela każdego z członków Rady Administracyjnej uczestniczącego w obradach tego organu, będą ponoszone przez jego Kraj członkowski. Jednakże, przedstawiciel każdego z Krajów członkowskich, zaklasyfikowanych do grupy krajów rozwijających się lub najsłabiej rozwiniętych, zgodnie z listami utworzonymi przez
Narody Zjednoczone ma prawo, poza spotkaniami podczas Kongresu, do zwrotu kosztów powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej lub pierwszej klasy biletu kolejowego lub wydatków na podróż innymi środkami transportu, pod warunkiem że ich suma nie przekracza ceny powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej. Takie samo prawo przysługuje przedstawicielowi każdego członka jej Komitetów, Grup Roboczych i innych organów, jeżeli zbierają się one poza Kongresem i sesjami Rady.

   Artykuł 111   

Informacja w sprawie działalności Rady Administracyjnej

1.

Po każdej sesji Rada Administracyjna informuje Kraje członkowskie Związku, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz rezolucji i decyzji.

2.

Rada Administracyjna składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Krajom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

   Sekcja 3   

Rada Eksploatacji Pocztowej (POC)

   Artykuł 112   

Skład i funkcjonowanie Rady Eksploatacji Pocztowej

1.

Rada Eksploatacji Pocztowej składa się z czterdziestu członków, którzy wykonują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2.

Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej są wybierani przez Kongres zgodnie z określonym podziałem geograficznym. Dwadzieścia cztery miejsca są zarezerwowane dla rozwijających się Krajów członkowskich i szesnaście - dla rozwiniętych Krajów członkowskich. Przynajmniej jedna trzecia członków jest wymieniana podczas każdego Kongresu.

3.

Każdy członek Rady Eksploatacji Pocztowej wyznacza swojego przedstawiciela odpowiedzialnego za świadczenie usług, o których mowa w Aktach Związku. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej aktywnie uczestniczą w jej pracy.

4.

Wydatki operacyjne Rady Eksploatacji Pocztowej ponoszone są przez Związek. Członkowie Rady nie otrzymują żadnego wynagrodzenia.

   Artykuł 113   

Funkcje Rady Eksploatacji Pocztowej

1.

Rada Eksploatacji Pocztowej sprawuje następujące funkcje:

1.1.

Koordynuje praktyczne działania mające na celu rozwój i usprawnianie międzynarodowych usług pocztowych.

1.2.

Podejmuje, za zgodą Rady Administracyjnej w ramach jej kompetencji, wszystkie działania uznane za konieczne w celu ochrony i podwyższania jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji.

1.3.

Decyduje o podejmowaniu kontaktów z Krajami członkowskimi i ich wyznaczonymi operatorami w celu wykonywania swoich funkcji.

1.4.

Podejmuje niezbędne działania w celu badania i upowszechniania eksperymentów i postępów poczynionych przez niektóre Kraje członkowskie i ich wyznaczonych operatorów w dziedzinie techniki, eksploatacji, ekonomii i kształcenia zawodowego, którymi zainteresowane są służby pocztowe.

1.5.

Podejmuje, w porozumieniu z Radą Administracyjną, stosowne działania w dziedzinie współpracy technicznej ze wszystkimi Krajami członkowskimi Związku i ich operatorami, w szczególności z krajami nowymi i rozwijającymi się i ich wyznaczonymi operatorami.

1.6.

Rozpatruje wszystkie inne zagadnienia zgłoszone jej przez członka Rady Eksploatacji Pocztowej, przez Radę Administracyjną lub przez którykolwiek Kraj członkowski lub wyznaczonego operatora.

1.7.

Przyjmuje i omawia sprawozdania jak również zalecenia Komitetu Konsultacyjnego oraz - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - rozpatruje i wydaje opinie w sprawie zaleceń przedstawionych przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres.

1.8.

Wyznacza tych spośród swoich członków, którzy będą pełnić funkcje członków Komitetu Konsultacyjnego.

1.9.

Prowadzi badania dotyczące najważniejszych problemów eksploatacyjnych, handlowych, technicznych, ekonomicznych i współpracy technicznej, mające istotne znaczenie dla wszystkich Krajów członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, łącznie z zagadnieniami mającymi istotne reperkusje finansowe (opłaty, koszty końcowe, opłaty tranzytowe, stawki za przewóz lotniczy, stawki za paczki pocztowe oraz opłaty za nadawanie przesyłek listowych za granicę), a także opracowuje informacje i opinie na ten temat oraz zaleca działania, które należy podjąć w tym zakresie.

1.10.

Zapewnia wkład Radzie Administracyjnej w zakresie rozwoju projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi.

1.11.

Podejmuje badania nad problemami związanymi z kształceniem i szkoleniem zawodowym, którymi zainteresowane są Kraje członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy jak również kraje nowe i rozwijające się.

1.12.

Bada aktualny stan i potrzeby służb pocztowych w nowych krajach i w krajach rozwijających się oraz opracowuje odpowiednie zalecenia dotyczące metod i środków usprawniania służb pocztowych w tych państwach.

1.13.

Przeprowadza weryfikację Regulaminów Światowego Związku Pocztowego w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, o ile Kongres nie zadecydował inaczej. Jeżeli zaistnieje pilna potrzeba, Rada Eksploatacji Pocztowej może również zmodyfikować wyżej wymienione Regulaminy na innych sesjach. W obu przypadkach Rada Eksploatacji Pocztowej podporządkowuje się zaleceniom Rady Administracyjnej dotyczącym podstawowej polityki i zasad.

1.14.

Formułuje propozycje, które zostaną przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Kraje członkowskie, zgodnie z artykułem 140; wymagane jest zatwierdzenie przez Radę Administracyjną, w przypadku gdy propozycje te dotyczą zagadnień należących do jej kompetencji.

1.15.

Rozpatruje, na wniosek Kraju członkowskiego, każdą propozycję przekazaną przez dany Kraj członkowski do Biura Międzynarodowego, zgodnie z artykułem 139, przygotowuje komentarze i zobowiązuje Biuro Międzynarodowe do dołączenia ich do danej propozycji przed przedłożeniem jej do zatwierdzenia przez Kraje członkowskie.

1.16.

Zaleca, jeżeli to konieczne, i tam, gdzie właściwe - po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną oraz po konsultacji ze wszystkimi Krajami członkowskimi - przyjęcie uregulowań lub nowej procedury w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie.

1.17.

Opracowuje i przedstawia, w formie zaleceń dla Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, standardy w dziedzinie techniki, eksploatacji i innych wchodzących w zakres jej kompetencji, gdzie jednolita praktyka jest niezbędna; podejmuje również, w razie potrzeby, modyfikację standardów przez nią już ustanowionych.

1.18.

Ustala ramy organizacji organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników oraz współuczestniczy w organizacji tych organów zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 152.

1.19.

Otrzymuje i omawia roczne sprawozdania od organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników.

   Artykuł 114   

Organizacja sesji POC

1.

Na swoim pierwszym posiedzeniu, które zwołuje i otwiera Przewodniczący Kongresu, Komitet Eksploatacji Pocztowej wybiera spośród swoich członków Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego i ustala swój Regulamin Wewnętrzny.

2.

Zasadniczo, Rada Eksploatacji Pocztowej spotyka się co roku w siedzibie Związku. Data oraz miejsce spotkania zostaje ustalone przez Przewodniczącego w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej oraz Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

3.

Przewodniczący oraz Wiceprzewodniczący, a także Przewodniczący Komitetu oraz Wiceprzewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami podczas każdego posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej, a także podejmuje wszelkie działania zlecone przez Radę lub te, które okażą się niezbędne w czasie procesu planowania strategicznego.

4.

W oparciu o Strategię Związku przyjętą przez Kongres oraz, w szczególności, jej część odnoszącą się do strategii stałych organów Związku, Rada Eksploatacji Pocztowej podczas sesji następujących po Kongresie przygotowuje podstawowy program prac zawierający szereg taktyk zmierzających do wdrożenia strategii. Podstawowy program prac, który zawiera ograniczoną liczbę projektów dotyczących aktualnych tematów leżących we wspólnym interesie jest weryfikowany każdego roku w świetle nowych okoliczności i priorytetów.

5.

Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje tę organizację podczas posiedzeń Rady Eksploatacji Pocztowej, w sytuacji, gdy plan posiedzenia obejmuje zagadnienia istotne z punktu widzenia Komitetu Konsultacyjnego.

   Artykuł 115   

Obserwatorzy

1.

Obserwatorzy

1.1.

W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu tych organów, Rada Administracyjna może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Eksploatacji Pocztowej w charakterze obserwatorów.

1.2.

Kraje członkowskie Związku, które nie są członkami Rady, a także obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105 zapraszane są do uczestnictwa w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach Komitetu Rady Eksploatacji Pocztowej, jednak bez prawa głosu.

2.

Zasady

2.1.

Ze względów logistycznych, Rada Administracyjna może ograniczyć liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora oraz obserwatora ad hoc. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

2.2.

Obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do współpracy w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zaproszeni do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów oraz obserwatorów ad hoc nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

2.3.

W wyjątkowych okolicznościach, członkowie Komitetu Konsultacyjnego oraz obserwatorzy ad hoc mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

   Artykuł 116   

Zwrot kosztów podróży

1.

Koszty podróży przedstawiciela każdego z członków Rady Eksploatacji Pocztowej uczestniczącego w obradach tego organu, będą ponoszone przez jego Kraj członkowski. Jednakże, przedstawiciel każdego z Krajów członkowskich, zaklasyfikowanych do grupy krajów rozwijających się lub najsłabiej rozwiniętych, zgodnie z listami utworzonymi przez Organizację Narodów Zjednoczonych ma prawo, poza spotkaniami podczas Kongresu, do zwrotu kosztów powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej lub pierwszej klasy biletu kolejowego lub wydatków na podróż innymi środkami transportu, pod warunkiem że ich suma nie przekracza ceny powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej.

   Artykuł 117   

Informacje w sprawie działalności POC

1.

Po każdej sesji Rada Eksploatacji Pocztowej informuje Kraje członkowskie, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz swoich rezolucji i decyzji.

2.

Rada Eksploatacji Pocztowej sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności.

3.

Rada Eksploatacji Pocztowej składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności, w tym także z działalności organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników, o których mowa w artykule 152 i przesyła je Krajom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

   Sekcja 4   

Komitet Konsultacyjny (CC)

   Artykuł 118   

Cel Komitetu Konsultacyjnego

1.

Celem Komitetu Konsultacyjnego jest reprezentowanie w szerokim zakresie interesów międzynarodowego sektora pocztowego oraz zapewnienie ram efektywnego dialogu między zainteresowanymi podmiotami.

   Artykuł 119   

Skład Komitetu Konsultacyjnego

1.

Komitet Konsultacyjny składa się z:

1.1.

organizacji pozarządowych reprezentujących klientów, operatorów świadczących usługi doręczeń, organizacji pracowników, dostawców towarów i usług dla sektora usług pocztowych oraz tym podobnych organizacji zrzeszających osoby fizyczne a także firm zainteresowanych wspieraniem misji i celów Związku. Jeżeli te organizacje są zarejestrowane, to muszą być zarejestrowane w jednym z Krajów członkowskich Związku;

1.2.

członków wyznaczonych przez Radę Administracyjną spośród jej członków;

1.3.

członków wyznaczonych przez Radę Eksploatacji Pocztowej spośród jej członków.

2.

Koszty eksploatacyjne Komitetu Konsultacyjnego ponoszone są wspólnie przez Związek oraz członków Komitetu, w sposób określony przez Radę Administracyjną.

3.

Członkowie Komitetu Konsultacyjnego nie otrzymują wynagrodzenia ani innej rekompensaty.

   Artykuł 120   

Członkostwo Komitetu Konsultacyjnego

1.

Poza członkami wyznaczonymi przez Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, członkostwo w Komitecie Konsultacyjnym zostanie określone w procedurze składania wniosku i zatwierdzania, ustalonej przez Radę Administracyjną, przeprowadzonej zgodnie z artykułem 107.1.30.

2.

Każdy członek Komitetu Konsultacyjnego wyznacza swojego przedstawiciela.

   Artykuł 121   

Funkcje Komitetu Konsultacyjnego

1.

Komitetowi Konsultacyjnemu przysługują następujące funkcje:

1.1.

Badanie dokumentów i sprawozdań Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. W wyjątkowych przypadkach, prawo do otrzymywania pewnych tekstów i dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu podejmowana będzie dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu; Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

1.2.

Przeprowadzanie badań i uczestniczenie w badaniach kwestii o zasadniczym znaczeniu dla członków Komitetu Konsultacyjnego.

1.3.

Rozpatrywanie spraw oddziaływujących na sektor usług pocztowych oraz opracowanie sprawozdań na temat tych zagadnień.

1.4.

Wniesienie wkładu w prace Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej, w tym przedkładanie sprawozdań i zaleceń oraz przedstawianie opinii, na prośbę obu Rad.

1.5.

Zgłaszanie zaleceń na Kongres, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Radę Administracyjną oraz - w przypadku gdy zagadnienia dotyczą kwestii o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - z zastrzeżeniem rozpatrzenia i wydania opinii przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

   Artykuł 122   

Organizacja Komitetu Konsultacyjnego

1.

Komitet Konsultacyjny reorganizuje się po każdym Kongresie, zgodnie z ramami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Przewodniczący Rady Administracyjnej przewodniczy posiedzeniu organizacyjnemu Komitetu Konsultacyjnego, na którym zostanie wybrany jego Przewodniczący.

2.

Komitet Konsultacyjny określa swoją strukturę wewnętrzną i sporządza własny regulamin wewnętrzny, uwzględniając ogólne zasady Związku, z zastrzeżeniem akceptacji przez Radę Administracyjną, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej.

3.

Komitet Konsultacyjny zbiera się raz do roku. Z zasady, posiedzenia odbywają się w siedzibie Związku w tym samym czasie co posiedzenia Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. Datę i miejsce każdego posiedzenia wyznacza Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego, w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej oraz Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

   Artykuł 123   

Przedstawiciele Komitetu Konsultacyjnego w Radzie Administracyjnej, Radzie Eksploatacji Pocztowej i na Kongresie

1.

W celu zapewnienia skutecznej współpracy organów Związku, Komitet Konsultacyjny może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Kongresu, Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej w charakterze obserwatorów, jednakże bez prawa głosu.

2.

Członków Komitetu Konsultacyjnego zaprasza się do udziału w sesjach plenarnych oraz w posiedzeniach Komitetu Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej zgodnie z postanowieniami artykułu 105. Mogą oni także uczestniczyć w pracach zespołów projektowych na warunkach określonych w artykułach 109.2.2 oraz 115.2.2.

3.

Przewodniczący Rady Administracyjnej oraz Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentują te organy podczas posiedzeń Komitetu Konsultacyjnego, w przypadku, gdy plan takich posiedzeń obejmuje kwestie istotne z punktu widzenia tych organów.

   Artykuł 124   

Obserwatorzy Komitetu Konsultacyjnego

1.

Pozostałe Kraje członkowskie Związku oraz obserwatorzy i obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105 mogą uczestniczyć w sesjach Komitetu Konsultacyjnego, jednak bez prawa głosu.

2.

Komitet Konsultacyjny może ograniczyć, ze względów logistycznych, liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora oraz obserwatora ad hoc. Może on także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

3.

W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

   Artykuł 125   

Informacja w sprawie działania Komitetu Konsultacyjnego

1.

Po każdej sesji Komitet Konsultacyjny informuje Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej o swojej działalności poprzez przesyłanie Przewodniczącym tych organów, między innymi sprawozdania podsumowującego ze swych posiedzeń oraz swoich zaleceń i opinii.

2.

Komitet Konsultacyjny sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności, z kopią do Rady Eksploatacji Pocztowej. Sprawozdanie zostaje włączone do dokumentacji Rady Administracyjnej, która jest dostarczana Krajom członkowskim Związku, ich wyznaczonym operatorom i Związkom Regionalnym, zgodnie z artykułem 111.

3.

Komitet Konsultacyjny składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom co najmniej dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

   Rozdział II   

Biuro Międzynarodowe

   Sekcja 1   

Wybór i obowiązki Dyrektora Generalnego oraz Zastępcy Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

   Artykuł 126   

Wybór Dyrektora Generalnego i Zastępcy Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1.

Dyrektor Generalny oraz Wicedyrektor Generalny Biura Międzynarodowego wybierani są przez Kongres na okres pomiędzy dwoma kolejnymi Kongresami, minimalny okres ich urzędowania wynosi cztery lata. Kadencja może zostać przedłużona wyłącznie jeden raz. O ile Kongres nie zdecyduje inaczej, dzień, w którym przejmują swoje obowiązki zostaje ustalony na 1 stycznia roku następującego po roku, którym odbywał się Kongres.

2.

Na co najmniej siedem miesięcy przed otwarciem Kongresu Dyrektor Generalny Biura Międzynarodowego wysyła memorandum do Rządów Krajów członkowskich zapraszając je do złożenia, w razie potrzeby, własnych kandydatur na stanowiska Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego i jednocześnie wskazuje, czy urzędujący Dyrektor Generalny oraz Wicedyrektor Generalny są zainteresowani przedłużeniem swojej kadencji. Zgłoszenia wraz z życiorysem muszą zostać dostarczone do Biura Międzynarodowego nie później niż dwa miesiące przed rozpoczęciem Kongresu. Kandydaci muszą być obywatelami Krajów członkowskich, które przedstawiają ich kandydaturę. Biuro Międzynarodowe przygotowuje dokumenty wyborcze na Kongres. Wybory Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego odbywają w drodze głosowania tajnego. W pierwszych wyborach wybierany jest Dyrektor Generalny.

3.

Jeżeli stanowisko Dyrektora Generalnego zwolni się, wówczas Wicedyrektor Generalny przejmuje funkcje Dyrektora Generalnego do czasu wygaśnięcia kadencji Dyrektora Generalnego. Przysługuje mu prawo do ubiegania się o wybór na to stanowisko i automatycznie zostaje zaakceptowany jako kandydat, pod warunkiem, że jego pierwotna kadencja na stanowisku Wicedyrektora Generalnego nie została już raz przedłużona na poprzedzającym Kongresie oraz pod warunkiem, że zgłasza on chęć kandydowania na stanowisko Dyrektora Generalnego.

4.

Jeżeli stanowisko Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego zwolnią się w tym samym czasie, wówczas Rada Administracyjna wybiera, w oparciu o kandydatury otrzymane po ogłoszeniu wakatów, Wicedyrektora Generalnego na czas pozostający do kolejnego Kongresu. W odniesieniu do zgłaszania kandydatur przez analogię zastosowanie ma ustęp 2.

5.

Jeżeli zwolni się stanowisko Wicedyrektora Generalnego, wówczas Rada Administracyjna, na wniosek Dyrektora Generalnego przekazuje instrukcje przejęcia obowiązków Wicedyrektora Generalnego do czasu kolejnego Kongresu jednemu z Dyrektorów Biura Międzynarodowego stopnia D 2.

   Artykuł 127   

Obowiązki Dyrektora Generalnego

1.

Dyrektor Generalny organizuje, administruje i kieruje Biurem Międzynarodowym, którego jest prawnym przedstawicielem.

2.

W zakresie uszeregowania stanowisk, mianowań oraz awansów:

2.1.

Do kompetencji Dyrektora Generalnego należy uszeregowanie stanowisk od stopnia G 1 do D 2 oraz mianowanie i awansowanie urzędników na te stanowiska.

2.2.

Przy nominacji na stopnie od P 1 do D 2 powinien on brać pod uwagę kwalifikacje zawodowe kandydatów polecanych przez Kraje członkowskie, których są oni obywatelami, uwzględniając zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego według kontynentów i podziału według języków. Stanowiska stopnia D 2 powinny być w miarę możliwości obsadzane przez kandydatów z różnych regionów oraz z regionów innych niż te, z których pochodzą Dyrektor Generalny i Zastępca Dyrektora Generalnego, z uwzględnieniem podstawowej zasady efektywności Biura Międzynarodowego. W przypadku, gdy dane stanowisko wymaga specjalnych kwalifikacji, Dyrektor Generalny może uwzględnić kandydatury z zewnątrz.

2.3.

Bierze on również pod uwagę przy mianowaniu nowych pracowników fakt, że w zasadzie osoby zajmujące stanowiska odpowiadające stopniom D 2, D 1 i P 5 powinny być obywatelami różnych Krajów członkowskich Związku.

2.4.

Podczas awansowania pracownika Biura Międzynarodowego na stopnie D 2, D 1 i P 5 nie wymagane jest stosowanie się do zasady, o której mowa w ustępie 2.3.

2.5.

Zasada sprawiedliwego podziału geograficznego i językowego brana jest pod uwagę w czasie procesu rekrutacji dopiero po ocenie kwalifikacji;

2.6.

Dyrektor Generalny raz w roku informuje Radę Administracyjną o nominacjach i awansach na stopnie od P 4 do D 2.

3.

Ponadto, do zadań Dyrektora Generalnego należy:

3.1.

Wykonywanie funkcji depozytariusza Aktów Związku i pośrednika w procedurze przystąpienia i przyjęcia do Związku, jak i opuszczenia tej organizacji;

3.2.

Powiadamianie wszystkich Rządów Krajów członkowskich o decyzjach podjętych przez Kongres;

3.3.

Powiadamianie wszystkich Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów o Regulaminach opracowanych lub zweryfikowanych przez Radę Eksploatacji Pocztowej;

3.4.

Przygotowywanie projektu rocznego budżetu Związku na jak najniższym poziomie uwzględniając potrzeby Związku i przedkładanie go w odpowiednim trybie do rozpatrzenia przez Radę Administracyjną; przekazywanie informacji o budżecie Krajom członkowskim po zatwierdzeniu go przez Radę Administracyjną oraz wykonywanie go;

3.5.

Wykonywanie specjalnych prac wymaganych przez organy Związku oraz prac wymaganych od niego przez Akty;

3.6.

Podejmowanie inicjatyw mających na celu realizację zadań określonych przez organy Związku w ramach ustalonej polityki i posiadanych funduszy;

3.7.

Przedkładanie propozycji i wniosków Radzie Administracyjnej lub Radzie Eksploatacji Pocztowej;

3.8.

Po zamknięciu Kongresu, przedkładanie propozycji Radzie Eksploatacji Pocztowej dotyczących zmian w Regulaminach powstałych w wyniku decyzji przyjętych przez Kongres, zgodnie z Regulaminem wewnętrznym Rady Eksploatacji Pocztowej;

3.9.

Przygotowywanie dla Rady Administracyjnej, na podstawie dyrektyw wydanych przez Rady, projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

3.10.

Co cztery lata, przygotowywanie do przyjęcia przez Radę Administracyjną raportu dotyczącego wykonania przez Kraje członkowskie Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi;

3.11.

Zapewnianie reprezentacji Związku;

3.12.

Działanie w charakterze pośrednika między:

3.12.1.

Światowym Związkiem Pocztowym a Związkami Regionalnymi;

3.12.2.

Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych;

3.12.3.

Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, których działalność leży w sferze zainteresowań Związku;

3.12.4.

Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, stowarzyszeniami lub przedsiębiorstwami, z którymi organy Związku pragną się skonsultować lub włączyć do swoich prac;

3.13.

Pełnienie funkcji Sekretarza Generalnego organów Związku i ich nadzorowanie, uwzględniając specjalne postanowienia niniejszego Regulaminu Generalnego, a w szczególności:

3.13.1.

Przygotowanie i organizację prac organów Związku;

3.13.2.

Opracowanie, sporządzanie i dystrybucję dokumentów, sprawozdań i protokołów;

3.13.3.

Funkcjonowanie sekretariatu w czasie posiedzeń organów Związku;

3.14.

Branie udziału w posiedzeniach organów Związku i uczestniczenie w dyskusjach bez prawa głosowania, z możliwością wyznaczania innej reprezentującej go osoby.

   Artykuł 128   

Obowiązki Wicedyrektora Generalnego

1.

Wicedyrektor Generalny wspiera Dyrektora Generalnego i odpowiada przed nim.

2.

Jeżeli Dyrektor Generalny jest nieobecny lub nie może wypełniać swoich obowiązków, wówczas Wicedyrektor Generalny przejmuje jego obowiązki. Ta sama zasada ma zastosowanie w przypadku wakatu na stanowisku Dyrektora Generalnego, o którym mowa w artykule 126.3.

   Sekcja 2   

Sekretariat organów Związku oraz Komitetu Konsultacyjnego

   Artykuł 129   

Uwagi ogólne

1.

Funkcjonowanie sekretariatu organów Związku zapewnia Biuro Międzynarodowe w ramach odpowiedzialności Dyrektora Generalnego.

   Artykuł 130   

Przygotowanie i dystrybucja dokumentów organów Związku

1.

Biuro Międzynarodowe przygotowuje i udostępnia za pośrednictwem strony internetowej Światowego Związku Pocztowego wszystkie dokumenty publikowane z okazji każdej sesji. Biuro Międzynarodowe wskazuje także publikacje nowych e-dokumentów na stronie internetowej Światowego Związku Pocztowego za pośrednictwem skutecznego internetowego systemu informacyjnego.

   Artykuł 131   

Lista Krajów członkowskich (Konst. 2)

1.

Biuro Międzynarodowe przygotowuje i aktualizuje listę Krajów członkowskich Związku z oznaczeniem klas ich składek, grupy geograficznej oraz stanowiska w stosunku do Aktów Związku.

   Artykuł 132   

Informacje. Opinie. Żądania dotyczące interpretacji i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych (Konst. 20; Regul. Gen. 139, 140, 143)

1.

Biuro Międzynarodowe jest zawsze do dyspozycji Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w celu dostarczania im wszelkich niezbędnych informacji w sprawach dotyczących tej służby.

2.

Zadaniem Biura jest w szczególności zbieranie, koordynacja, wydawanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju informacji interesujących międzynarodową służbę pocztową, wydawanie na prośbę zainteresowanych stron opinii w sprawach spornych, postępowanie w przypadku wniosków o wykładnię oraz zmianę Aktów Związku oraz, ogólnie, prowadzenie badań i wykonywanie prac redakcyjnych i dokumentacyjnych, które zostały mu powierzone na mocy wymienionych Aktów lub które zostaną mu zlecone w interesie Związku.

3.

Na życzenie Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów Biuro przeprowadza również ankiety w celu poznania opinii innych Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w określonej sprawie. Wynik ankiety nie ma statusu głosowania i nie jest formalnie wiążący.

4.

Biuro może pełnić funkcję izby rozrachunkowej we wszelkiego rodzaju rozliczeniach finansowych związanych ze służbą pocztową.

5.

Biuro Międzynarodowe zapewnia poufność i bezpieczeństwo danych handlowych dostarczanych przez Kraje członkowskie i/lub ich wyznaczonych operatorów w zakresie wykonywania obowiązków wynikających z Aktów lub decyzji Związku.

   Artykuł 133   

Współpraca techniczna (Konst. 1)

1.

Biuro Międzynarodowe opracowuje wsparcie techniczne we wszystkich formach w ramach międzynarodowej współpracy technicznej.

   Artykuł 134   

Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe (Konst. 20)

1.

Do obowiązku Biura Międzynarodowego należy wydawanie międzynarodowych kuponów na odpowiedź oraz zaopatrywanie w nie, po cenie kosztów własnych, Krajów członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, które je zamówią.

   Artykuł 135   

Akty związków regionalnych i porozumienia specjalne (Konst. 8)

1.

Dwa egzemplarze Aktów Związków Regionalnych i Porozumień specjalnych, zawartych zgodnie z artykułem 8 Konstytucji, powinny być przekazane do Biura Międzynarodowego przez biura tych Związków, a w przypadku ich braku przez jedną z układających się stron.

2.

Biuro Międzynarodowe czuwa, aby Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne nie zawierały warunków mniej korzystnych dla ogółu społeczeństwa od warunków przewidzianych w Aktach Związku. Sygnalizuje ono Radzie Administracyjnej wszelkie nieprawidłowości stwierdzone na podstawie stosowania niniejszego postanowienia.

3.

Biuro Międzynarodowe informuje Kraje członkowskie oraz ich wyznaczonych operatorów o istnieniu Związków Regionalnych oraz Porozumień Specjalnych, o których mowa powyżej.

   Artykuł 136   

Czasopismo Związku

1.

Biuro Międzynarodowe publikuje, za pomocą udostępnionych mu dokumentów, czasopismo w języku arabskich, chińskim, angielskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim i hiszpańskim.

   Artykuł 137   

Doroczne sprawozdanie z działalności Związku (Konst. 20; Regul. Gen. 107.1.24)

1.

Biuro Międzynarodowe sporządza doroczne sprawozdanie z działalności Związku, które po zatwierdzeniu przez Komitet Zarządzający Rady Administracyjnej przekazywane jest do wiadomości Krajów członkowskich i/lub ich wyznaczonych operatorów, Związkom Regionalnym i Organizacji Narodów Zjednoczonych.

   Rozdział III   

Tryb składania, analizowania propozycji, powiadamiania o decyzjach podjętych, wejście w życie Regulaminu i innych podjętych decyzji

   Artykuł 138   

Procedura zgłaszania propozycji na Kongres (Konst. 29)

1.

Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustępach 2 i 5, następująca procedura reguluje zgłaszanie wszelkich propozycji, które mają być przedstawione Kongresowi przez Kraje członkowskie:

1.1.

przyjmowane są propozycje, które wpłyną do Biura Międzynarodowego co najmniej na sześć miesięcy przed wyznaczoną datą Kongresu;

1.2.

w okresie sześciu miesięcy poprzedzających datę Kongresu nie przyjmuje się żadnej propozycji o charakterze redakcyjnym;

1.3.

propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między szóstym a czwartym miesiącem przed wyznaczoną datą Kongresu, przyjmowane są tylko wówczas, jeśli popierają je co najmniej dwa Kraje członkowskie;

1.4.

propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między czwartym a drugim miesiącem poprzedzającym wyznaczoną datę Kongresu, są przyjmowane tylko wówczas, jeśli popiera je co najmniej osiem Krajów członkowskich. Nadesłane w późniejszym terminie propozycje nie są przyjmowane;

1.5.

oświadczenia popierające powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego w tym samym terminie co wnioski, których one dotyczą.

2.

Propozycje dotyczące Konstytucji lub Regulaminu Generalnego powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego co najmniej na sześć miesięcy przed otwarciem Kongresu; propozycje, które wpłyną po tym terminie, ale jeszcze przed otwarciem Kongresu, mogą być uwzględnione jedynie wówczas, jeżeli Kongres podejmie stosowną decyzję większością dwóch trzecich głosów państw reprezentowanych na Kongresie i jeżeli zachowane zostaną warunki przewidziane w ustępie 1.

3.

Każda propozycja powinna, zgodnie z zasadą, mieć na uwadze tylko jeden cel i zawierać jedynie zmiany uzasadnione przez ten cel. Podobnie, do każdej propozycji generującej znaczne koszty dla Związku powinno być dołączone oszacowanie skutku finansowego, przygotowane przez Kraj członkowski przedkładający propozycję, po konsultacji z Biurem Międzynarodowym, tak, aby mogły być określone środki finansowe potrzebne dla jej implementacji.

4.

Propozycje natury redakcyjnej są zaopatrzone przez Kraje członkowskie, które je zgłaszają, w nagłówku uwagą: «Propozycja natury redakcyjnej>> i publikowane przez Biuro Międzynarodowe pod kolejnym numerem, po którym następuje litera R. Propozycje nie opatrzone tą uwagą, a dotyczące, zdaniem Biura Międzynarodowego, jedynie redakcji, są publikowane z odpowiednią adnotacją; Biuro Międzynarodowe sporządza listę tych propozycji dla potrzeb Kongresu.

5.

Trybu ustalonego w ustępach 1 i 4 nie stosuje się ani do propozycji dotyczących Regulaminu wewnętrznego Kongresów ani do zmian odnoszących się do propozycji już zgłoszonych.

   Artykuł 139   

Procedura zgłaszania propozycji zmieniających Konwencję lub Porozumienia w okresie pomiędzy dwoma Kongresami

1.

Każda propozycja dotycząca Konwencji lub Porozumień, zgłoszona przez Kraj członkowski w okresie między dwoma Kongresami, może być rozpatrywana pod warunkiem uzyskania dla niej poparcia ze strony co najmniej dwóch innych Krajów członkowskich. Propozycje te nie zostaną rozpatrzone, jeżeli Biuro Międzynarodowe nie otrzyma w tym samym czasie niezbędnych oświadczeń o ich poparciu.

2.

Propozycje te przesyłane są innym Krajom członkowskim za pośrednictwem Biura Międzynarodowego.

   Artykuł 140   

Rozpatrywanie propozycji zmieniających Konwencję lub Porozumienia w okresie pomiędzy dwoma Kongresami

1.

Każda propozycja dotycząca Konwencji, Porozumień i ich Protokołów końcowych podlega następującej procedurze postępowania: w przypadku przesłania propozycji przez Kraj członkowski do Biura Międzynarodowego, Biuro rozsyła ją do wszystkich Krajów członkowskich celem rozpatrzenia. Pozostawia się okres dwóch miesięcy na rozpatrzenie danej propozycji i przesłanie uwag do Biura Międzynarodowego. Poprawki do danej propozycji są niedopuszczalne. Po upływie powyższych dwóch miesięcy, Biuro Międzynarodowe rozsyła Krajom członkowskim wszystkie otrzymane uwagi i przesyła do każdego Kraju członkowskiego zaproszenie do głosowania za lub przeciw danej propozycji. Kraje członkowskie, które nie oddadzą głosu w okresie dwóch miesięcy, uznaje się za wstrzymujące się od głosowania. Powyżej podane terminy liczy się poczynając od daty okólników Biura Międzynarodowego.

2.

Jeżeli propozycja dotyczy Porozumienia lub jego Protokołu końcowego, w postępowaniu podanym w ustępie 1 mogą brać udział jedynie Kraje członkowskie, które są stronami tego Porozumienia.

   Artykuł 141   

Procedura zgłaszania propozycji do Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących przygotowania nowego Regulaminu w świetle decyzji podjętych przez Kongres

1.

Regulaminy Światowej Konwencji Pocztowej i Porozumienie dotyczącego pocztowych usług płatniczych sporządza się w świetle decyzji przyjętych przez Kongres.

2.

Propozycje będące następstwem zaproponowanych zmian do Konwencji lub Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych są przedkładane do Biura Międzynarodowego razem z propozycjami Kongresowymi, do których się one odnoszą. Mogą być one zgłaszane przez pojedyncze Kraje członkowskie bez konieczności uzyskania dla nich poparcia ze strony innych Krajów członkowskich. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Krajom członkowskim nie później niż na miesiąc przed rozpoczęciem Kongresu.

3.

Pozostałe propozycje dotyczące Regulaminów, do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej podczas opracowywania nowych Regulaminów w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, należy przedłożyć do Biura Międzynarodowego przynajmniej dwa miesiące przed rozpoczęciem Kongresu.

4.

Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów wniesionych w wyniku decyzji podjętych przez Kongres, zgłoszone przez Kraje członkowskie, należy złożyć do Biura Międzynarodowego nie później niż dwa miesiące przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom nie później niż na miesiąc przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej.

   Artykuł 142   

Zmiana Regulaminów przez Radę Eksploatacji Pocztowej

1.

Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów rozpatrywane są przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

2.

Propozycje dotyczące Regulaminów nie wymagają poparcia Krajów członkowskich.

3.

Propozycje takie są rozważane przez Radę Eksploatacji Pocztowej jedynie wtedy, gdy stwierdzi ona pilną potrzebę ich rozpatrzenia.

   Artykuł 143   

Powiadamianie o decyzjach przyjętych pomiędzy dwoma Kongresami (Konst. 29; Regul. Gen. 139, 140, 142)

1.

Zmiany wprowadzone do Konwencji, Porozumień i Protokołów końcowych tych Aktów są zatwierdzane w formie powiadomienia Rządów Krajów członkowskich przez Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

2.

Zmiany wprowadzone do Regulaminów i ich Protokołów końcowych przez Radę Eksploatacji Pocztowej są podawane do wiadomości Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom przez Biuro Międzynarodowe. To samo dotyczy interpretacji, o której mowa w artykule 38.3.2 Konwencji i w odpowiednich postanowieniach Porozumień.

   Artykuł 144   

Wejście w życie Regulaminu i innych decyzji przyjętych pomiędzy dwoma Kongresami

1.

Regulamin wchodzi w życie tego samego dnia i obowiązują w takim samym okresie, co Akty przyjęte przez Kongres.

2.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w ustępie 1, decyzje w sprawie zmiany Aktów Związku, które zostały przyjęte pomiędzy Kongresami, nie wchodzą w życie przez co najmniej trzy miesiące po ich ogłoszeniu.

   Rozdział IV   

Finanse

   Artykuł 145   

Ustalanie wydatków Związku (Konst. 21)

1.

Z zastrzeżeniem ustępów od 2 do 6, roczne wydatki związane z działalnością organów Związku nie mogą przekroczyć kwoty 37 235 000 franków szwajcarskich na lata 2013-2016.

2.

Wydatki związane ze zwołaniem najbliższego Kongresu (koszty podróży sekretariatu, opłaty za transport, koszty instalacji sprzętu do tłumaczenia symultanicznego, koszty sporządzania dokumentów w czasie trwania Kongresu, i tym podobne) nie mogą przekroczyć limitu 2 900 000 franków szwajcarskich.

3.

Rada Administracyjna może przekroczyć limity ustalone w ustępach 1 i 2 w celu uwzględnienia podwyżek wynagrodzeń, składek emerytalnych lub dodatków, łącznie z dodatkami służbowymi, zatwierdzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych dla swojego personelu pełniącego obowiązki w Genewie.

4.

Rada Administracyjna upoważniona jest również do corocznego uaktualniania limitów wydatków innych niż wydatki osobowe w zależności od wskaźnika cen towarów konsumpcyjnych w Szwajcarii.

5.

W odstępstwie od postanowień ustępu 1, Rada Administracyjna lub - w przypadku nagłej konieczności - Dyrektor Generalny może zezwolić na przekroczenie ustalonych limitów w związku z poważnymi i nieprzewidzianymi naprawami w budynku Biura Międzynarodowego; kwota przeznaczona na ten cel nie może jednak przekroczyć 125 000 franków szwajcarskich rocznie.

6.

Jeżeli środki przewidziane w ustępach 1 i 2 okażą się niewystarczające dla należytego funkcjonowania Związku, limity te mogą być przekroczone wyłącznie za zgodą większości Krajów członkowskich Związku. Każda konsultacja powinna zawierać pełne przedstawienie faktów uzasadniających takie żądanie.

   Artykuł 146   

Ustalanie wkładu Krajów członkowskich

1.

Kraje przystępujące do Związku lub przyjęte w charakterze członków Związku, jak również te, które występują ze Związku, powinny opłacić swoje składki za cały rok, w ciągu którego ich przystąpienie lub wystąpienie weszło w życie.

2.

Kraje członkowskie płacą z góry swoje składki na poczet rocznych wydatków Związku na podstawie budżetu uchwalonego przez Radę Administracyjną. Składki te muszą być zapłacone najpóźniej pierwszego dnia roku budżetowego, do którego odnosi się dany budżet. Po przekroczeniu tego terminu należne sumy podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 6% rocznie, licząc od czwartego miesiąca.

3.

Jeżeli zaległości obowiązkowych składek, bez odsetek, jakie dany Kraj członkowski winny jest Związkowi, są równe kwocie składek tego Kraju członkowskiego za dwa poprzednie lata budżetowe lub ją przekraczają, taki Kraj członkowski może nieodwołalnie scedować na rzecz Związku, w całości lub w części, kwoty środków należnych jemu od innych Krajów członkowskich, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Warunki takiego scedowania należnych środków zostaną ustalone na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy danym Krajem członkowskim, jego dłużnikami/wierzycielami oraz Związkiem.

4.

Kraj członkowski, który z powodów prawnych czy innych nie może przeprowadzić tego rodzaju cesji, podejmie działania mające na celu opracowanie harmonogramu spłat swoich zaległości.

5.

Poza wyjątkowymi okolicznościami, spłata zaległości obowiązkowych składek należnych na rzecz Związku nie może wykraczać poza okres dziesięciu lat.

6.

W wyjątkowych okolicznościach, Rada Administracyjna może zwolnić Kraj członkowski z całości lub części należnych do zapłaty odsetek, jeżeli kraj ten dokonał spłaty pełnej kwoty zaległego długu.

7.

Kraj członkowskie może być również zwolniony, w ramach harmonogramu spłat zaległych rachunków zatwierdzonego przez Radę Administracyjną, z całości lub z części narosłych odsetek lub odsetek, które będą przyrastały; takie zwolnienie jest jednak uwarunkowane całkowitą i terminową realizacją harmonogramu spłat w uzgodnionym okresie, nie dłuższym niż dziesięć lat.

8.

Zapisy zawarte w artykułach od 3 do 7 stosuje się analogicznie do kosztów tłumaczenia, którymi Biuro Międzynarodowe obciąża Kraje członkowskie należące do grup językowych.

   Artykuł 147   

Braki w finansowaniu

1.

W celu złagodzenia trudności finansowych Związku tworzy się Fundusz Rezerwowy, którego wysokość ustala Rada Administracyjna. Fundusz ten zasilany jest w pierwszym rzędzie poprzez wpłaty nadwyżek budżetowych. Może on również służyć do zrównoważenia budżetu lub zmniejszenia składek Krajów członkowskich.

2.

W przypadku przejściowych trudności finansowych, Rząd Konfederacji Szwajcarskiej wpłaca niezbędne krótkoterminowe zaliczki na warunkach ustalonych w drodze obopólnego porozumienia.

   Artykuł 148   

Nadzór nad księgowością i rachunkowością

1.

Rząd Konfederacji Szwajcarskiej nieodpłatnie nadzoruje rachunkowość i rozliczenia Biura Międzynarodowego, w granicach przyznanych środków, których wysokość ustala Kongres.

   Artykuł 149   

Sankcje automatyczne

1.

Każdy Kraj członkowski, który nie może przeprowadzić cesji, o której mowa w artykule 146.3 i który nie zgadza się na realizację harmonogramu spłat zaproponowanego przez Biuro Międzynarodowe zgodnie z artykułem 146.4, lub który nie postępuje w sposób zgodny z takim harmonogramem, automatycznie traci prawo do głosowania na Kongresie oraz na posiedzeniach Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej i nie będzie już kwalifikował się do członkostwa w tych dwóch Radach.

2.

Automatyczne sankcje zostaną zniesione z urzędu i ze skutkiem natychmiastowym bezzwłocznie po uiszczeniu przez dany Kraj członkowski jego zaległych obowiązkowych składek należnych Związkowi, zarówno kwoty kapitału, jak i odsetek lub po wyrażeniu przez ten kraj zgody na realizację harmonogramu spłat zaległości.

   Artykuł 150   

Klasy składek (Konst. 21; Regul. Gen. 131, 145, 146, 147 oraz 148)

1.

Kraje członkowskie uczestniczą w pokrywaniu wydatków Związku według klasy składek, do której należą. Klasy te są następujące:
klasa 50 jednostek;
klasa 45 jednostek;
klasa 40 jednostek;
klasa 35 jednostek;
klasa 30 jednostek;
klasa 25 jednostek;
klasa 20 jednostek;
klasa 15 jednostek;
klasa 10 jednostek;
klasa 5 jednostek;
klasa 3 jednostek;
klasa 1 jednostki;
klasa 0.5 jednostki, zarezerwowana dla państw najsłabiej rozwiniętych wymienionych przez Organizację Narodów Zjednoczonych i dla innych państw wskazanych przez Radę Administracyjną.

2.

Niezależnie od klas składek, wymienionych w ustępie 1, każdy Kraj członkowski może wybrać liczbę jednostek wyższą niż odpowiadająca klasie składek, do której ten kraj należy, na minimalny okres równy okresowi między Kongresami. Ogłoszenie zmiany powinno być dokonane najpóźniej na Kongresie. Pod koniec okresu między Kongresami, Kraj członkowski automatycznie zostanie przywrócony do jego pierwotnej klasy składek, chyba że zdecyduje się utrzymać wyższą liczbę jednostek. Płatność dodatkowych jednostek odpowiednio zwiększa wydatki.

3.

Kraje członkowskie zostają zakwalifikowane do jednej z wyżej wymienionych klas składek w chwili ich przyjęcia lub przystąpienia do Związku według procedury określonej w artykule 21.4 Konstytucji.

4.

Kraje członkowskie mogą w przyszłości zostać zakwalifikowane do niższej klasy składek, pod warunkiem że prośba o zmianę zostanie wysłana do Biura Międzynarodowego przynajmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu. Kongres wydaje niewiążącą opinię w sprawie próśb o zmianę klas składek. Kraj członkowski sam decyduje, czy działa zgodnie z opinią Kongresu. Ostateczna decyzja Kraju członkowskiego zostanie przekazana do Sekretariatu Biura Międzynarodowego przed końcem Kongresu. Ta prośba o zmianę, nabiera mocy prawnej od daty wejścia w życie postanowień finansowych przyjętych przez Kongres. Kraje członkowskie, które nie poinformowały w wymaganym czasie o swoim zamiarze zmiany klasy składki pozostają w klasie, do której należały dotychczas.

5.

Kraje członkowskie nie mogą żądać obniżenia klasy składek więcej niż o jedną klasę za jednym razem.

6.

Jednakże, w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności, takich jak klęski żywiołowe wymagające programów międzynarodowej pomocy, Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składek, raz pomiędzy dwoma Kongresami, na prośbę danego Kraju członkowskiego, jeżeli dany członek przedstawi dowody, że nie jest już w stanie utrzymać składki w uprzednio wybranej klasie. W tych samych okolicznościach Rada Administracyjna może również wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie dla państw nie należących do grupy najsłabiej rozwiniętych państw znajdujących się w klasie z 1 jednostką, umieszczając je w klasie z 0,5 jednostki.

7.

Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składki w związku z zastosowaniem ustępu 6 maksymalnie na okres dwóch lat lub do następnego Kongresu, którykolwiek z tych terminów przypada wcześniej. Po wygaśnięciu określonego okresu, dany kraj automatycznie powraca do swojej pierwotnej klasy składek.

8.

W odstępstwie od postanowień zawartych w ustępach 4 i 5, podwyższenie klasy składek nie podlega żadnym ograniczeniom.

   Artykuł 151   

Regulowanie należności za materiały dostarczone przez Biuro Międzynarodowe (Regul. Gen. 134)

1.

Płatności za dostarczone materiały, które Biuro Międzynarodowe przesyła odpłatnie Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom, muszą być uiszczone w jak najkrótszym terminie i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Biuro przesłało rachunek. Po upływie tego terminu należne kwoty podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 5% rocznie, licząc od dnia upłynięcia terminu.

   Artykuł 152   

Organizacja organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników

1.

Rada Eksploatacji Pocztowej, za zgodą Rady Administracyjnej może powołać do życia szereg organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników, finansowanych na zasadach dobrowolności w celu zorganizowania eksploatacyjnych, handlowych, technicznych i ekonomicznych działań, które znajdują się w zakresie kompetencji zgodnie z artykułem 18 Konstytucji, a które nie mogą być finansowane z regularnego budżetu.

2.

Po utworzeniu takiej jednostki zależnej od Rady Eksploatacji Pocztowej, Rada Eksploatacji Pocztowej podejmuje decyzję w zakresie podstawowych ram statutowych takiego organu, biorąc pod uwagę podstawowe zasady i reguły obowiązujące w Światowym Związku Pocztowym jako organizacji międzyrządowej i składa je do Rady Administracyjnej w celu zatwierdzenia. Podstawowe ramy obejmują następujące elementy:

2.1.

mandat;

2.2.

ordynację wyborczą, w tym także kategorie członków;

2.3.

reguły podejmowania decyzji, w tym wewnętrzną strukturę i relację z innymi organami Światowego Związku Pocztowego;

2.4.

zasady głosowania i reprezentacji;

2.5.

finansowanie (abonamenty, opłaty za użytkowanie, etc);

2.6.

skład sekretariatu i strukturę organizacyjną.

3.

Każdy organ pomocniczy finansowany przez użytkowników organizuje swoją działalność w sposób autonomiczny w ramach wyznaczonych przez Radę Eksploatacji Pocztowej i zatwierdzonych przez Radę Administracyjną i przygotowuje roczne sprawozdanie ze swojej działalności, które przedstawia do zatwierdzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

4.

Rada Administracyjna ustala reguły dotyczące środków, które takie organy pomocnicze powinny wpłacać do regularnego budżetu i publikuje je w Regulaminie Finansowym Światowego Związku Pocztowego.

5.

Dyrektor Generalny Biura Międzynarodowego administruje sekretariatem organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników zgodnie z Regulaminem Pracowniczym zatwierdzonym przez Radę Administracyjną mającym zastosowanie do pracowników zatrudnionych w organach pomocniczych finansowanych przez użytkowników. Sekretariat organów pomocniczych stanowi integralną część Biura Międzynarodowego.

6.

Informacje dotyczące organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników określone w zgodzie z niniejszym artykułem są zgłaszane na Kongresie po ich przyjęciu.

   Rozdział V   

Arbitraż

   Artykuł 153   

Procedura arbitrażowa (Konst. 32)

1.

W razie sporu, który ma zostać rozstrzygnięty pomiędzy Krajami członkowskimi w drodze arbitrażu, każdy Kraj członkowski przekazuje drugiej stronie na piśmie informacje na temat przedmiotu sporu i informuje w drodze zawiadomienia o wszczęciu arbitrażu, że wyraża chęć wszczęcia arbitrażu.

2.

Jeżeli spór dotyczy kwestii eksploatacyjnych lub technicznych, każdy Kraj członkowski może wezwać wyznaczonego operatora do działania zgodnie z procedurą przewidzianą w poniższych ustępach i scedować takie uprawnienia na swojego operatora. Dany Kraj członkowski zostaje poinformowany o postępach arbitrażu i jego wynikach. Właściwy Kraj członkowski lub wyznaczony operator określa się dalej mianem „stron arbitrażu”.

3.

Strony arbitrażu powołują jednego lub trzech arbitrów.

4.

Jeżeli strony arbitrażu decydują się na powołanie trzech arbitrów, każda ze stron, zgodnie z ustępem 2, wybiera Kraj członkowski lub wyznaczonego operatora niezaangażowanego bezpośrednio w spór jako arbitra. W przypadku, gdy w spór zaangażowanych jest więcej Krajów członkowskich i/lub wyznaczonych operatorów, dla celów określonych w niniejszych postanowieniach należy traktować je jako jedną stronę.

5.

Jeżeli strony decydują się na powołanie trzech arbitrów, trzeci arbiter zostaje wspólnie uzgodniony przez strony i nie musi on pochodzić z Kraju członkowskiego lub wyznaczonego operatora.

6.

Jeżeli spór dotyczy jednego z Porozumień, arbitrzy mogą być wyznaczeni wyłącznie spośród Krajów członkowskich będących stronami tego Porozumienia.

7.

Strony arbitrażu mogą wspólnie porozumieć się co do powołania jednego arbitra, który nie musi pochodzić z Kraju członkowskiego ani wyznaczonego operatora.

8.

W razie gdy jedna lub obie strony arbitrażu w terminie sześciu miesięcy od daty wysłania powiadomienia o wszczęciu arbitrażu nie powołają arbitra lub arbitrów, Biuro Międzynarodowe, jeśli otrzyma odpowiednią prośbę, wzywa uchylający się Kraj członkowski do wyznaczenia arbitra lub samo wyznacza arbitra z urzędu. Biuro Międzynarodowe nie angażuje się w postępowanie, chyba że obie strony wspólnie zwrócą się z prośbą o to.

9.

Strony arbitrażu mogą porozumieć się co do zakończenia sporu w dowolnym momencie przed wydaniem orzeczenia przez arbitra lub arbitrów. Powiadomienie o zakończeniu sporu musi zostać złożone na piśmie do Biura Międzynarodowego w ciągu 10 dni od daty osiągnięcia przez strony porozumienia. W sytuacji, gdy strony decydują się na wycofanie procesu arbitrażowego arbiter lub arbitrzy tracą uprawnienia do orzekania w danej sprawie.

10.

Arbiter lub arbitrzy podejmują decyzję w oparciu o fakty i przedstawione im dowody. Wszelkie informacje dotyczące sporu są przekazywane obu stronom oraz arbitrowi lub arbitrom.

11.

Decyzja podejmowana jest przez arbitra lub arbitrów większością głosów i przekazywana do Biura Międzynarodowego i stron w ciągu sześciu miesięcy od daty przesłania zawiadomienia o wszczęciu arbitrażu.

12.

Posiedzenia arbitrażowe są tajne i jedynie ogólny opis sporu oraz podjętej decyzji jest przekazywany na piśmie do Biura Międzynarodowego w ciągu dziesięciu dni od daty dostarczenia decyzji stronom.

13.

Decyzja podjęta przez arbitra lub arbitrów jest ostateczna i wiążąca dla stron i nie podlega apelacji.

14.

Strony arbitrażu bezzwłocznie realizują postanowienie arbitra lub arbitrów. W przypadku, gdy wyznaczony operator otrzymał od Kraju członkowskiego uprawnienia do wszczynania i stosowania procedury arbitrażowej, na Kraju członkowskim spoczywa obowiązek zagwarantowania, że wyznaczony operator realizuje postanowienie arbitra lub arbitrów.

   Rozdział VI   

Wykorzystanie języków w ramach Związku

   Artykuł 154   

Języki robocze Biura Międzynarodowego

1.

Językami roboczymi Biura Międzynarodowego są francuski i angielski.

   Artykuł 155   

Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

1.

W dokumentacji Związku stosowane są języki: francuski, angielski, arabski i hiszpański. Używa się również języków: chińskiego, niemieckiego, portugalskiego i rosyjskiego, z zastrzeżeniem, że wydawnictwa w tych ostatnich językach ograniczają się do dokumentacji podstawowej, najważniejszej. Używa się także innych języków, pod warunkiem, że wyrażające takie życzenie Kraje członkowskie same pokryją koszty z tym związane.

2.

Kraj lub Kraje członkowskie, które żądały innego języka niż język oficjalny, tworzą grupę językową.

3.

Dokumentacja jest publikowana przez Biuro Międzynarodowe w języku oficjalnym i w językach właściwie ustanowionych grup językowych, w sposób bezpośredni bądź za pośrednictwem regionalnych biur tych grup, na warunkach uzgodnionych z Biurem Międzynarodowym. Wydawanie dokumentów w różnych językach odbywa się według tego samego modelu.

4.

Dokumentacja publikowana bezpośrednio przez Biuro Międzynarodowe jest rozprowadzana, w miarę możliwości, jednocześnie w różnych żądanych językach.

5.

Korespondencja między Krajami członkowskimi lub ich wyznaczonymi operatorami a Biurem Międzynarodowym, a także między tym ostatnim a zewnętrznymi podmiotami może być wymieniana w każdym języku, dla którego Biuro Międzynarodowe posiada służbę tłumaczeń.

6.

Koszty związane z tłumaczeniem na jakikolwiek język, łącznie z kosztami wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 5, ponosi grupa językowa, która zażądała tego języka. Kraje członkowskie używające języka oficjalnego płacą, jeżeli chodzi o tłumaczenie dokumentów nieoficjalnych, ryczałtową składkę, której kwota na jednostkę składki jest taka sama jak kwota uiszczana przez Kraje członkowskie używające innego języka roboczego Biura Międzynarodowego. Wszelkie inne koszty związane z dostarczeniem dokumentów są pokrywane przez Związek. Górną granicę wydatków ponoszonych przez Związek z tytułu wydawania dokumentów w językach: chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim ustala się w rezolucji Kongresu.

7.

Koszty ponoszone przez grupę językową dzielone są między członków tej grupy proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty te mogą być dzielone między członków grupy językowej według innego klucza podziału, pod warunkiem, że zainteresowane Kraje członkowskie wyrażą na to zgodę i powiadomią o swojej decyzji Biuro Międzynarodowe za pośrednictwem rzecznika grupy.

8.

Biuro Międzynarodowe uwzględnia każdą zmianę w wyborze języka żądanego przez Kraj członkowski po okresie, który nie powinien przekroczyć dwóch lat.

9.

W czasie dyskusji na posiedzeniach organów Związku używa się języków: francuskiego, angielskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i arabskiego przy zastosowaniu systemu tłumaczeń z aparaturą elektroniczną lub bez niej. Wybór systemu pozostawia się do uznania organizatorów posiedzenia, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego i zainteresowanych Krajów członkowskich.

10.

Podczas obrad i posiedzeń wymienionych w ustępie 9, można używać również innych języków.

11.

Delegacje używające innych języków zapewniają tłumaczenie symultaniczne na jeden z języków wymienionych w ustępie 9, za pomocą systemu podanego w powyższym ustępie, jeżeli możliwe jest wprowadzenie w nim niezbędnych zmian technicznych, bądź przez indywidualnych tłumaczy.

12.

Koszty związane ze służbą tłumaczeń są dzielone między Kraje członkowskie posługujące się tym samym językiem, proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty instalacji i konserwacji urządzeń technicznych ponosi jednak Związek.

13.

Kraje członkowskie i/lub ich operatorzy wyznaczeni mogą uzgodnić między sobą, jakiego języka będą używać w korespondencji służbowej wymienianej między nimi. W razie braku takiego uzgodnienia używa się języka francuskiego.

   Rozdział VII   

Postanowienia końcowe

   Artykuł 156   

Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących Regulaminu Generalnego

1.

Propozycje przedstawione Kongresowi dotyczące niniejszego Regulaminu Generalnego wchodzą w życie po zatwierdzeniu ich przez większość Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania. W czasie głosowania musi być obecnych co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

   Artykuł 157   

Propozycje dotyczące Porozumień z Organizacją Narodów Zjednoczonych (Konst 9)

1.

Warunki zatwierdzania, o których mowa w artykule 156, stosuje się w równym stopniu do propozycji mających na celu zmiany Porozumień zawartych między Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych, o ile porozumienia te nie przewidują warunków zmiany zawartych w nich postanowień.

   Artykuł 158   

Zmiany, wejście w życie i okres obowiązywania Regulaminu Generalnego

1.

Poprawki przyjęte przez Kongres stanowią przedmiot protokołu dodatkowego i, o ile Kongres nie postanowi inaczej, wchodzą w życie w tym samym czasie, co Akty znowelizowane w trakcie tego Kongresu.

2.

Niniejszy Regulamin Generalny wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2014 i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.
Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich podpisali niniejszy Regulamin Generalny w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tego dokumentu doręczona zostanie każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.
Sporządzono w Dausze, dnia 11 października 2012 r.

Dodatek   -   Regulamin Wewnętrzny Kongresów

   Artykuł 1   

Postanowienia ogólne
Niniejszy Regulamin Wewnętrzny (zwany dalej „Regulaminem”) został opracowany zgodnie z postanowieniami Aktów Związku i jest im podporządkowany. W przypadku rozbieżności między jednym z jego postanowień a postanowieniami Aktów, to Akty mają charakter decydujący.

   Artykuł 2   

Delegacje

1.

Termin „delegacja” odnosi się do osoby lub zespołu osób wyznaczonych przez Kraj członkowski do uczestnictwa w Kongresie. Delegacja składa się z Przewodniczącego delegacji oraz, w razie potrzeby, jego zastępcy, jednego lub kilku delegatów i ewentualnie jednego lub kilku pracowników pomocniczych (w tym ekspertów, sekretarek, etc).

2.

Przewodniczący delegacji, ich zastępcy oraz delegaci są przedstawicielami Krajów członkowskich w rozumieniu artykułu 14.2 Konstytucji, jeżeli posiadają pełnomocnictwa odpowiadające warunkom określonym w artykule 3 niniejszego Regulaminu.

3.

Pracownicy pomocniczy są dopuszczani do posiedzeń i mają prawo uczestniczenia w debatach, ale zazwyczaj nie mają prawa do głosowania. Jednakże Przewodniczący delegacji może upoważnić ich do wzięcia udziału w głosowaniu w imieniu swojego państwa na posiedzeniach Komitetów. Takie upoważnienia składa się na piśmie Przewodniczącemu Komitetu przed rozpoczęciem posiedzenia.

   Artykuł 3   

Pełnomocnictwa delegatów

1.

Pełnomocnictwa delegatów podpisuje Głowa Państwa, Szef Rządu lub Minister Spraw Zagranicznych danego państwa. Sporządza się je w należytej formie. Pełnomocnictwa delegatów upoważnionych do podpisywania Aktów (pełnomocników) określają zakres takiego podpisu (podpis z zastrzeżeniem ratyfikacji lub zatwierdzenia, podpis ad referendum, podpis ostateczny). Wobec braku takiego rodzaju sprecyzowania uważa się, że podpis wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia. Pełnomocnictwa upoważniające do podpisania Aktów dają z natury rzeczy prawo do zabierania głosu i głosowania. Delegaci, którym kompetentne władze udzieliły ogólnych pełnomocnictw, bez określenia ich zakresu, uprawnieni są do zabierania głosu, do głosowania i podpisania Aktów, chyba że z tekstu pełnomocnictwa jasno wynika inaczej.

2.

Pełnomocnictwa są składane z chwilą otwarcia Kongresu wyznaczonym do tego celu władzom.

3.

Delegaci niewyposażeni w pełnomocnictwa lub którzy nie złożyli swoich pełnomocnictw mogą - pod warunkiem, że zostali zgłoszeni przez swoje Rządy Rządowi państwa zapraszającego - brać udział w debatach i głosować z chwilą wzięcia udziału w pracach Kongresu. To samo dotyczy delegatów, których pełnomocnictwa uznano za nieprawidłowe. Delegaci ci tracą prawo do głosowania z chwilą zatwierdzenia przez Kongres ostatniego sprawozdania Komitetu do spraw weryfikacji pełnomocnictw, stwierdzającego brak ich pełnomocnictw lub że ich pełnomocnictwa nie są prawidłowo wystawione, aż do czasu uregulowania sytuacji. Ostatnie sprawozdanie Komitetu do spraw weryfikacji pełnomocnictw jest zatwierdzane przez Kongres przed wyborami, z wyjątkiem wyboru Przewodniczącego Kongresu, i przed zatwierdzeniem projektów Aktów.

4.

Pełnomocnictwa Kraju członkowskiego, który jest reprezentowany na Kongresie przez inny Kraj członkowski (w oparciu o upoważnienie) mają taka samą formę jak pełnomocnictwa, o których mowa w ustępie 1.

5.

Pełnomocnictwa i upoważnienia przesłane telegramem nie są dopuszczane. Natomiast przyjmowane będą telegramy stanowiące odpowiedź na prośbę o informację w sprawie pełnomocnictw.

6.

Delegacja, która po złożeniu pełnomocnictw nie może uczestniczyć w jednym lub kilku posiedzeniach może być reprezentowana przez delegację innego państwa, pod warunkiem poinformowania o tym na piśmie Przewodniczącego danego posiedzenia. Jednakże jedna delegacja może reprezentować tylko jeden kraj poza swoim własnym.

7.

Delegaci Krajów członkowskich, niebędących stronami Porozumienia mogą uczestniczyć w obradach Kongresu dotyczących tego Porozumienia, jednak bez prawa do głosowania.

   Artykuł 4   

Kolejność miejsc

1.

Na posiedzeniach Kongresu i Komitetów delegacje zajmują miejsca we francuskim porządku alfabetycznym nazw reprezentowanych Krajów członkowskich.

2.

Przewodniczący Rady Administracyjnej określa we właściwym czasie, w drodze losowania, państwo, które zajmie miejsce przed trybuną prezydialną w czasie posiedzeń Kongresu i Komitetów.

   Artykuł 5   

Obserwatorzy i obserwatorzy ad hoc

1.

Obserwatorzy, o których mowa w artykule 105.1 Regulaminu Generalnego są zapraszani do udziału w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach Komitetów i Kongresu.

2.

Obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105.2 Regulaminu Generalnego, mogą być zapraszani do udziału w poszczególnych posiedzeniach Kongresu i jego Komitetów, w przypadku, gdy leży to w interesie Związku lub jest istotne z uwagi na prace Kongresu.

3.

Obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc nie mają prawa do głosowania, ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

4.

W wyjątkowych okolicznościach, prawo obserwatorów oraz obserwatorów ad hoc do uczestnictwa w pewnych posiedzeniach lub ich części może zostać ograniczone, jeżeli wymaga tego poufność omawianych kwestii. O takiej decyzji zostaną oni niezwłocznie powiadomieni. Decyzja o ograniczeniu podejmowana jest dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Decyzje te są ponownie rozpatrywane przez Biuro Kongresu, które ma prawo przyjąć je lub cofnąć zwykłą większością głosu.

   Artykuł 6   

Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komitetów

1.

W czasie swojego pierwszego posiedzenia plenarnego Kongres, na wniosek Kraju członkowskiego zapraszającego na Kongres, wybiera Przewodniczącego Kongresu, a następnie, na wniosek Rady Administracyjnej, zatwierdza wybór Krajów członkowskich, które sprawować będą funkcje Wiceprzewodniczącego Kongresu oraz Przewodniczących Komitetów. Funkcje te są przydzielane z uwzględnieniem, w możliwie szerokim zakresie, zasady sprawiedliwego podziału geograficznego Krajów członkowskich.

2.

Przewodniczący otwierają i zamykają posiedzenia, którym przewodniczą, kierują dyskusją, udzielają głosu mówcom, poddają pod głosowanie wnioski oraz podają wymaganą większość do ich przyjęcia, ogłaszają decyzje i, z zastrzeżeniem aprobaty przez Kongres, interpretują te decyzje, o ile to konieczne.

3.

Przewodniczący czuwają nad przestrzeganiem niniejszego Regulaminu oraz nad zachowaniem porządku w czasie posiedzeń.

4.

Każda delegacja może odwołać się do Kongresu lub Komitetu od decyzji przyjętej przez Przewodniczącego na podstawie postanowienia niniejszego Regulaminu lub jego interpretacji. Decyzja Przewodniczącego pozostaje w mocy, o ile nie zostanie anulowana większością głosów członków obecnych i głosujących.

5.

W przypadku gdy Kraj członkowski wyznaczony do sprawowania funkcji Przewodniczącego nie może jej dalej wykonywać, wówczas jeden z Wiceprzewodniczących zostaje wyznaczony na jego miejsce przez Kongres lub dany Komitet.

   Artykuł 7   

Biuro Kongresu

1.

Biuro jest organem centralnym odpowiedzialnym za kierowanie pracami Kongresu. W jego skład wchodzi Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu oraz Przewodniczący Komitetów. Biuro zbiera się okresowo w celu przeanalizowania przebiegu prac Kongresu i jego Komitetów oraz określenia zaleceń zmierzających do ułatwienia postępu prac. Wspomaga ono Przewodniczącego przy opracowywaniu porządku obrad każdego posiedzenia plenarnego oraz przy koordynowaniu prac Komitetów. Opracowuje ono zalecenia dotyczące zamknięcia obrad Kongresu.

2.

Sekretarz Generalny Kongresu i zastępca Sekretarza Generalnego wymienieni w artykule 10.1 uczestniczą w posiedzeniach Biura.

   Artykuł 8   

Członkostwo Komitetów

1.

Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie są, z mocy prawa, członkami Komitetów powołanych do zbadania wniosków dotyczących Konstytucji, Regulaminu Generalnego i Konwencji.

2.

Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie, będące stronami jednego lub wielu fakultatywnych Porozumień są, z mocy prawa, członkami jednej i/lub wielu Komitetów powołanych do rewizji tych Porozumień. Prawo do głosowania członków tej lub tych Komitetów ograniczone jest do Porozumienia lub Porozumień, których są stronami.

3.

Delegacje niebędące członkami Komitetów rozpatrujących Porozumienia mogą uczestniczyć w posiedzeniach tych Komitetów i brać udział w obradach bez prawa do głosowania.

   Artykuł 9   

Grupy Robocze
Kongres i każdy z Komitetów mogą utworzyć Grupy Robocze w celu rozpatrzenia specjalnych zagadnień.

   Artykuł 10   

Sekretariat Kongresu i Komitetów

1.

Dyrektor Generalny i Wicedyrektor Generalny Biura Międzynarodowego pełnią odpowiednio funkcje Sekretarza Generalnego i zastępcy Sekretarza Generalnego Kongresu.

2.

Sekretarz Generalny i zastępca Sekretarza Generalnego uczestniczą w posiedzeniach Kongresu i Biura Kongresu oraz biorą udział w ich obradach bez prawa do głosowania. Mogą oni również uczestniczyć na tych samych warunkach w posiedzeniach Komitetów lub też wyznaczyć swojego przedstawiciela w osobie wyższego funkcjonariusza Biura Międzynarodowego.

3.

Prace Sekretariatu Kongresu, Biura Kongresu oraz Komitetów wykonuje personel Biura Międzynarodowego przy współpracy z administracją pocztową państwa zapraszającego.

4.

Wyżsi funkcjonariusze Biura Międzynarodowego pełnią funkcje Sekretarzy Kongresu, Biura Kongresu i Komitetów. Pomagają oni Przewodniczącemu w czasie posiedzeń i są odpowiedzialni za redakcję sprawozdań.

5.

Do pomocy Sekretarzom Kongresu i Komitetów przydzieleni są zastępcy Sekretarzy.

   Artykuł 11   

Języki obrad

1.

Z zastrzeżenien postanowień ustępu 2, dopuszcza się w czasie obrad następujące języki: francuski, angielski, hiszpański i rosyjski przy użyciu systemu tłumaczenia symultanicznego lub konsekutywnego.

2.

Obrady Komitetu rekrutacyjnego odbywają się w języku francuskim.

3.

Dopuszcza sie również inne języki do obrad wymienionych w ustępie 1. Język państwa gospodarza korzysta pod tym względem z pierwszeństwa. Delegacje używające innych języków zapewniają symultaniczne tłumaczenie w jednym z języków wymienionych w ustępie 1, bądź za pomocą systemu tłumaczenia symultaniczego, jeżeli jest to możliwe z technicznego punktu widzenia, bądź też przez indywidualnych tłumaczy.

4.

Koszty instalacji i utrzymania urządzeń technicznych pokrywa Związek.

5.

Koszty służby tłumaczeń dzieli się między Kraje członkowskie używające tego samego języka proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku.

   Artykuł 12   

Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

1.

Opracowywane w czasie Kongresu dokumenty wraz z projektami decyzji przedłożonymi do zatwierdzenia Kongresu są publikowane w języku francuskim przez Sekretariat Kongresu.

2.

W tym celu, dokumenty opracowane przez delegacje Krajów członkowskich należy składać w tym języku bezpośrednio lub za pośrednictwem służby tłumaczeń przydzielonej Sekretariatowi Kongresu.

3.

Służby powyższe, zorganizowane na własny koszt przez grupy językowe, utworzone zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu Generalnego, mogą również tłumaczyć dokumenty Kongresu na odpowiednie języki.

   Artykuł 13   

Propozycje

1.

Wszystkie kwestie przedkładane Kongresowi mają formę propozycji.

2.

Wszystkie propozycje opublikowane przez Biuro Międzynarodowe przed otwarciem Kongresu uważa się za przedłożone Kongresowi.

3.

Na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu nie uwzględnia się żadnych propozycji, z wyjątkiem tych, które zawierają poprawki do propozycji uprzednio zgłoszonych.

4.

Jako poprawkę uważa się każdą propozycję, która nie naruszając istoty oryginalnej propozycji zawiera skreślenia, uzupełnienia lub korektę części oryginalnej propozycji. Żadna proponowana zmiana nie będzie traktowana jako poprawka, jeżeli jest niezgodna ze znaczeniem lub intencją oryginalnej propozycji. W wątpliwych przypadkach rozstrzyga Kongres lub Komitet.

5.

Poprawki przedstawione na Kongresie do już zgłoszonych propozycji powinny być złożone na piśmie w języku francuskim w Sekretariacie przed południem, w dniu poprzedzającym obrady, w sposób umożliwiający rozdanie ich delegatom jeszcze w tym samym dniu. Termin ten nie ma zastosowania do poprawek wynikających bezpośrednio z dyskusji na Kongresie lub Komitetach. W tym ostatnim przypadku, jeżeli jest to wymagane, autor poprawki powinien przedstawić swój tekst na piśmie w języku francuskim lub w przypadku trudności w jakimkolwiek innym języku obrad. Przewodniczący, którego to dotyczy, odczyta lub poleci odczytać ten tekst.

6.

Procedura przewidziana w ustępie 5 dotyczy również przedstawienia propozycji nie zmierzających do zmiany tekstu Aktów (projektów rezolucji, projektów zaleceń, projektów decyzji, itd.) w sytuacji, gdy propozycje te wynikają z prac Kongresu.

7.

Każda propozycja lub poprawka powinna mieć formę ostateczną tekstu, który zostanie włączony do Aktów Związku, z zastrzeżeniem oczywiście właściwej korekty dokonanej przez Komitet redakcyjny.

   Artykuł 14   

Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komitety

1.

Propozycje natury redakcyjnej (w których po kolejnym numerze następuje litera R) przydzielane są do Komitetu redakcyjnego bądź bezpośrednio, jeżeli nie ma żadnej wątpliwości ze strony Biura Międzynarodowego co do ich charakteru (listę tych wniosków dla Komitetu redakcyjnego sporządza Biuro Międzynarodowe), bądź - jeżeli Biuro Międzynarodowe ma pewne wątpliwości co do ich natury - po potwierdzeniu przez inne Komitety, że propozycje te mają charakter wyłącznie redakcyjny (listę tych propozycji sporządza się również dla zainteresowanych Komitetów). Jednakże, jeżeli tego rodzaju propozycje mają związek z innymi merytorycznymi propozycjami, które mają być omawiane na Kongresie lub w innych Komitetach, Komitet Redakcyjny odkłada ich rozpatrzenie do czasu podjęcia przez Kongres lub inne Komitety decyzji odnośnie właściwych propozycji merytorycznych. Propozycje, w których po kolejnym numerze nie występuje litera R, lecz które zdaniem Biura Międzynarodowego są propozycjami natury redakcyjnej, przekazuje się bezpośrednio do zainteresowanych Komitetów wraz z odpowiednimi propozycjami merytorycznymi. W chwili otwarcia obrad Komitety te decydują, które z tych propozycji mają być przekazywane bezpośrednio do Komitetu Redakcyjnego. Listę tych propozycji dla zainteresowanych Komitetów sporządza Biuro Międzynarodowe.

2.

Jeżeli ten sam problem jest przedmiotem kilku propozycji, Przewodniczący ustala kolejność, w której są omawiane, rozpoczynając, zasadniczo, od propozycji, która najbardziej odbiega od oryginalnego tekstu i powoduje najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

3.

Jeżeli propozycja może być podzielona na kilka części, każda z tych części może być oddzielnie poddana pod dyskusję i głosowanie, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez autora propozycji lub przez zgromadzenie.

4.

Każda propozycja wycofana na Kongresie lub w Komitecie przez jej autora może być ponownie zgłoszona przez delegacje innego Kraju członkowskiego. Nawet jeżeli poprawka do propozycji została zaakceptowana przez jej autora, inna delegacja może ponownie zgłosić oryginalną, niepoprawioną propozycję.

5.

Każdą poprawkę do propozycji, zaakceptowaną przez delegację zgłaszającą tę propozycję, włącza się natychmiast do tekstu tej propozycji. Jeżeli autor oryginalnej propozycji nie akceptuje poprawki, Przewodniczący decyduje, czy w pierwszym rzędzie należy głosować nad poprawką czy nad propozcyją, poczynając od redakcji tekstu, która najbardziej odbiega od znaczenia lub intencji tekstu oryginalnego oraz która pociąga za sobą najbardzoej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

6.

Procedura opisana w ustępie 5 ma również zastosowanie w przypadku zgłoszenia kilku poprawek do tej samej propozycji.

7.

Przewodniczący Kongresu i Przewodniczący Komitetów przekazują Komitetowi Redakcyjnemu, po każdym posiedzeniu, pisemny tekst propozycji, poprawek lub przyjętych decyzji.

   Artykuł 15   

Obrady

1.

Delegaci mogą zabierać głos jedynie za zgodą Przewodniczącego posiedzenia. Zaleca się, aby wypowiadać się powoli i wyraźnie. Przewodniczący powinien zapewnić delegatom możliwość swobodnego i pełnego wypowiedzenia swoich poglądów na temat będący przedmiotem dyskusji, o ile nie zakłóci to normalnego przebiegu obrad.

2.

O ile większość członków obecnych i głosujących nie zadecyduje inaczej, czas trwania wystąpienia nie powinien przekraczać pięciu minut. Przewodniczący ma prawo przerwać wypowiedź każdemu mówcy po przekroczeniu przez niego danego limitu czasu. Może on również zwrócić się do delegata z prośbą o nieodbieganie od tematu.

3.

W czasie obrad Przewodniczący może, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, zamknąć listę mówców po odczytaniu zapisanych do głosu delegatów. Po wyczerpaniu listy mówców ogłasza on zamkniecie dyskusji. Aczkolwiek, może on, nawet po zamknięciu listy, udzielić autorowi dyskutowanego wniosku prawa odpowiedzi na wszelkie wystąpienia.

4.

Przewodniczący może również, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, ograniczyć liczbę wystąpień tej samej delegacji dotyczących jednej lub określonej grupy propozycji, pozostawiając jednak autorowi prawo przedstawienia swojej propozycji i zabrania głosu w czasie późniejszym, jeżeli sobie tego życzy, w celu wprowadzenia nowych elementów w odpowiedzi na wystąpienia innych delegacji, tak by mógł zabrać głos, jeżeli sobie tego życzy, jako ostatni.

5.

Za zgodą większości członków obecnych i głosujących, Przewodniczący może ograniczyć liczbę wystąpień dotyczących jednej lub określonej grupy propozycji; jednakże w dyskusji co najmnej pięciu mówców musi wypowiedzieć się za propozycją i pięciu przeciw propozycji będącej przedmiotem dyskusji.

   Artykuł 16   

Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

1.

W czasie dyskusji nad każdym problemem, a nawet, o ile to możliwe, po zakończeniu debaty, każda delegacja może zgłosić wniosek w sprawie punktu porządku obrad z żądaniem:
  •   -  
    uzyskania wyjaśnień co do przebiegu dyskusji;
  •   -  
    poszanowania Regulaminu Wewnętrznego;
  •   -  
    zmiany zaproponowanego przez Przewodniczącego porządku dyskusji.
Wniosek w sprawie punktu porządku obrad ma pierwszeństwo przed innymi wnioskami, w tym wnioskami proceduralnymi wymienionymi w ustępie 3.

2.

Przewodniczący niezwłocznie udziela żądanych wyjaśnień lub podejmuje odpowiednie decyzje dotyczące wniosku w sprawie punktu porządku obrad. W przypadku różnicy zdań decyzje Przewodniczącego poddaje się pod głosowanie.

3.

Ponadto, w czasie dyskusji nad określonym problem każda delegacja może zgłosić wniosek proceduralny mający na celu uwzględnienie propozycji:

a)

zawieszenia posiedzenia;

b)

zamknięcia posiedzenia;

c)

odroczenia dyskusji nad rozpatrywanym problemem;

d)

zamknięcia dyskusji nad rozpatrywanym problemem.
Wnioski proceduralne, zgodnie z wymienionym porządkiem, mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami, z wyjątkiem wniosków w sprawie punktów porządku obrad, o których mowa w ustępie 1.

4.

Wnioski zmierzające do zawieszenia lub zamknięcia posiedzenia nie są przedmiotem dyskusji, są jednakże niezwłocznie poddawane pod głosowanie.

5.

Jeżeli delegacja zaproponuje odroczenie lub zamknięcie obrad nad dyskutowanym problemem, udziela się głosu tylko dwóm mówcom przeciwnym odroczeniu lub zamknięciu debaty, po czym wniosek poddaje się pod głosowanie.

6.

Delegacja zgłaszająca wniosek w sprawie punktu porządku obrad lub wniosek proceduralny nie może w swoim wystąpieniu poruszać istoty dystkutowanego zagadnienia. Autor wniosku proceduralnego może wycofać go przed poddaniem pod głosowanie, a każdy taki wniosek, z poprawką lub bez, który został wycofany z dyskusji, może być ponownie zgłoszony przez inną delegację.

   Artykuł 17   

Kworum

1.

Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3, niezbędne kworum do otwarcia posiedzeń i rozpoczęcia głosowania stanowi połowa Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i posiadających prawo do głosowania.

2.

W momencie głosowania nad zmianami Konstytucji i Regulaminu Generalnego wymagane kworum stanowi 2/3 Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

3.

W przypadku Porozumień, wymagane kworum dla otwarcia posiedzeń i dla rozpoczęcia głosowania stanowi połowa Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie, będących stronami tych Porozumień i posiadających prawo do głosowania.

4.

Delegacje obecne, ale niebiorące udziału w określonym głosowaniu, lub które oświadczą, że nie chcą w nim uczestniczyć, nie są uważane za nieobecne przy ustalaniu kworum, wymaganego zgodnie z postanowieniami ustępów 1, 2 i 3.

   Artykuł 18   

Zasady i procedura głosowania

1.

Problemy, które nie mogą być uregulowane w wyniku wspólnego porozumienia są rozwiązywane w drodze głosowania.

2.

Głosowanie odbywa się systemem tradycyjnym lub przy użyciu elektronicznych urządzeń do głosowania. W zasadzie, przeprowadza się je przy użyciu urządzeń elektronicznych, jeżeli zgromadzenie nimi dysponuje. Jednakże, w głosowaniu tajnym można posłużyć się systemem tradycyjnym, jeżeli zgłoszony przez daną delegację w tym zakresie wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących.

3.

W systemie tradycyjnym procedury głosowania są następujące:

a)

przez podniesienie ręki. Jeżeli wynik głosowania budzi jakiekolwiek wątpliwości, Przewodniczący może z własnej woli lub na życzenie delegacji zarządzić niezwłoczne imienne głosowanie w tej sprawie;

b)

przez głosowanie imienne, na życzenie delegacji lub na życzenie Przewodniczącego. Wywoływanie odbywa się w porządku alfabetycznym w języku francuskim nazw państw reprezentowanych, zaczynając od państwa wyłonionego przez Przewodniczącego w drodze losowania. Wynik głosowania wraz z listą państw w porządku, w jakim głosowały, dołącza się do sprawozdania z posiedzenia;

c)

przez głosowanie tajne z wykorzystaniem kart do głosowania, na żądanie dwóch delegacji. Przewodniczący posiedzenia wyznacza w tym przypadku trzech skrutatorów i podejmuje niezbędne środki gwarantujące tajemnicę głosowania.

4.

Procedura głosowania przy użyciu urządzenia elektronicznego jest następująca:

a)

głosowanie nierejestrowane: zastępuje ono głosowania przez podniesienie ręki;

b)

głosowanie rejestrowane: zastępuje ono głosowanie imienne; jednakże przystępuje się do wywoływania nazw państw dopiero w przypadku, kiedy zażąda tego jakaś delegacja i jeżeli ten wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących;

c)

głosowanie tajne: zastępuje ono głosowanie tajne przez złożenie kartek do głosowania.

5.

Niezależnie od stosowanego system, głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed inną procedurą głosowania.

6.

Żadna delegacja nie ma prawa przerywać rozpoczętego głosowania, chyba że zgłosi wniosek formalny dotyczący sposobu przeprowadzenia głosowania.

7.

Po zakończeniu głosowania Przewodniczący może udzielić głosu delegacjom, które chcą uzasadnić swoje głosowanie.

   Artykuł 19   

Warunki zatwierdzania propozycji

1.

Propozycje zmierzające do zmiany Aktów uważa się za przyjęte, jeżeli uzyskają poparcie:

a)

w odniesieniu do Konstytucji - co najmniej dwóch trzecich Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania;

b)

w odniesieniu do Regulaminu Generalnego - większości Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosu;

c)

w odniesieniu do Konwencji - większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosu;

d)

w odniesieniu do Porozumień - większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które są Stronami tych Porozumień i które mają prawo do głosowania.

2.

Decyzje w kwestiach proceduralnych, które nie mogą zostać rozstrzygnięte jednomyślnie, podejmowane są większością głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania. To samo stosuje się do decyzji niedotyczących zmian do Aktów, chyba że Kongres zadecyduje inaczej większością głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania.

3.

Z zastrzeżeniem ustępu 5, za „Kraje członkowskie obecne i głosujące” uważa się Kraje członkowskie, które mają prawo do głosowania, głosujące „za” lub „przeciw”; głosy wstrzymujące się nie są brane pod uwagę przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do utworzenia większości, jak również kartki czyste lub nieważne w razie głosowania tajnego.

4.

W przypadku równej liczby głosów „za” i „przeciw”, propozycję uważa się za odrzuconą.

5.

Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się i kartek czystych lub nieważnych przekracza połowę liczby oddanych głosów (za, przeciw i wstrzymujących się) rozpatrzenie sprawy odracza się na następne posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

   Artykuł 20   

Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej
W przypadku, gdy Kraje członkowskie, kanydujące na członków Rady Administracyjnej lub członków Rady Ekslpoatacji Pocztowej, otrzymały w wyniku głosowania równą ilość głosów, Przewodniczący przeprowadza losowanie.

   Artykuł 21   

Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1.

Wybory Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego odbywają sie w głosowaniu tajnym, kolejno, w czasie jednego lub kilku posiedzeń tego samego dnia. Wybrany zostaje kandydat, który uzyska większość głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących. Przystępuje się do tylu głosowań, ile jest niezbędnych dla uzyskania przez kandydata większości głosów.

2.

Za „Kraje członkowskie obecne i głosujące” uważa się państwa głosujące na jednego z kandydatów zgłoszonych w przepisowym trybie; nie bierze się pod uwagę głosów wstrzymujących się przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do uzyskania większości, podobnie jak kartek czystych i nieważnych.

3.

Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się oraz kartek czystych lub nieważnych przekroczy połowę liczby oddanych głosów zgodnie z ustępem 2, wybór zostaje odroczony na późniejsze posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

4.

Kandydat, który w danej turze głosowania otrzymał najmniejszą liczbę głosów zostaje wyeliminowany.

5.

W przypadku równej liczby głosów przystępuje się do jednego lub kilku dodatkowych głosowań dla rozdzielenia kandydatów, którzy uzyskali identyczną liczbę głosów; przy czym głosowanie dotyczy tylko tych kandydatów. Jeżeli głosowanie nie da rezultatów, decyduje losowanie. Losowanie przeprowadza Przewodniczący.

6.

Kandydaci na stanowisko Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego mogą, na własną prośbę, wskazać osobę reprezentującą ich podczas liczenia głosów.

   Artykuł 22   

Sprawozdania

1.

Sprawozdania z posiedzeń plenarnych Kongresu i Komitetów odtwarzają przebieg posiedzeń, streszczają wystąpienia oraz wnioski i wyniki obrad.

2.

Posiedzenia Komitetów są przedmiotem sprawozdań przeznaczonych dla Kongresu. Z reguły, Grupy Robocze sporządzają sprawozdanie dla organu, który je powołał.

3.

Jednakże, każdy delegat ma prawo zażądać zamieszczenia w sprawozdaniach, w skrócie lub w pełnym brzmieniu, swojego wygłoszonego oświadczenia, pod warunkiem, że dostarczy on do Sekretariatu tekst francuski lub angielski swojego oświadczenia, najpóźniej w ciągu dwóch godzin po zamknięciu posiedzenia.

4.

W ciągu dwudziestu czterech godzin po rozesłaniu projektów sprawozdań, delegaci mogą zgłosić swoje uwagi Sekretariatowi, który, w razie potrzeby, pośredniczy między zainteresowaną stroną a Przewodniczącym danego posiedzenia.

5.

Zgodnie z zasadą generalną i z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4, na początku każdego posiedzenia Kongresu Przewodniczący przedkłada do zatwierdzenia sprawozdanie z poprzednieego posiedzenia. Ma to również zastosowanie do sprawozdań Komitetów. Sprawozdanie z ostatnich posiedzeń, które nie mogły być przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Komitet są zatwierdzane przez odpowiednich Przewodniczących tych posiedzeń. Biuro Międzynarodowe uwzględnia również ewentualne uwagi, które delegaci Krajów członkowskich zakomunikują mu w terminie czterdziestu dni po przesłaniu powyższych sprawozdań.

6.

Biuro Międzynarodowe upoważnione jest do poprawienia w sprawozdaniach z posiedzeń Kongresu i Komitetów błędów rzeczowych, niedostrzeżonych w czasie ich aprobaty, zgodnie z ustępem 5.

   Artykuł 23   

Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komitety i przez Kongres

1.

Każda delegacja może odwołać się od decyzji dotyczących propozycji (Akty, rezolucje, itp.), które zostały zatwierdzone lub odrzucone przez Komitet. Zawiadomienie o odwołaniu należy złożyć Przewodniczącemu Kongresu na piśmie w ciągu czterdziestu ośmiu godzin od zakończenia posiedzenia danego Komitetu, na której dana propozycja została przyjęta lub odrzucona. Odwołanie jest rozpatrywane na następnym posiedzeniu plenarnym.

2.

Jeżeli propozycja została zatwierdzona lub odrzucona przez Kongres, może ona zostać ponownie rozpatrzona przez ten sam Kongres, o ile odwołanie uzyskało popracie co najmniej dziesięciu delegacji. Takie odwołanie musi zostać zatwierdzone przez większość 2/3 członków obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Możliwość ta jednak ograniczone jest do propozycji przedłożonych bezpośrednio w czasie posiedzień plenarnych, co oznacza, że dana kwestia sporna nie może być przedmiotem więcej niż jednego wniosku odwoławczego.

   Artykuł 24   

Zatwierdzanie przez Kongres projektów decyzji (Akty, rezolucje, etc.)

1.

Zgodnie z zasadą generalną, każdy projekt Aktów przedstawiony przez Komitet Redakcyjny analizowany jest artykuł po artykule. Przewodniczący, za zgodą większości, może zastosować szybką procedurę np. poprzez rozpatrywanie każdego projektu rozdział po rozdziale. Każdy Akt można uznać za przyjęty jedynie po korzystnym wyniku głosowania nad całością projektu. W głosowaniu stosuje się postanowienia artykułu 19 ustęp 1.

2.

Biuro Międzynarodowe zobowiązane jest do korygowania w ostatecznej wersji Aktów błędów rzeczowych, niedostrzeżonych w czasie analizy projektów Aktów, numeracji artykułów i ustępów oraz odsyłaczy.

3.

Projekty decyzji innych niż te modyfikujące Akty, przedstawione przez Komitet Redakcyjny są z reguły rozpatrywane w całości. Postanowienia ustępu 2 stosuje się również do projektów tych decyzji.

   Artykuł 25   

Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej
Z rekomendacji swojego Biura, Kongres zleca prace studialne Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej, biorąc pod uwagę skład i kompetencje obu organów, takie jakie są ustalone w artykułach 106, 107, 112 oraz 113 Regulaminu Generalnego.

   Artykuł 26   

Zastrzeżenia do Aktów

1.

Zastrzeżenia należy przedkładać do Sekretariatu w formie propozycji, na piśmie, w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego (propozycje dotyczące Protokołu końcowego) natychmiast po przyjęciu propozycji dotyczącej artykułu, do którego odnosi się dane zastrzeżenie.

2.

Aby umożliwić dystrybucję propozycji dotyczących zastrzeżeń wśród wszystkich Krajów członkowskich, przed przyjęciem Protokołu końcowego przez Kongres, Sekretariat Kongresu ustala ostateczny termin wnoszenia zastrzeżeń i informuje o nim Kraje członkowskie.

3.

Zastrzeżenia do Aktów Związku przedłożone po tym terminie nie będą rozpatrywane przez Sekretariat lub Kongres.

   Artykuł 27   

Podpisanie Aktów
Akty ostatecznie zatwierdzone przez Kongres przedkłada się Pełnomocnikom do podpisu.

   Artykuł 28   

Zmiany w Regulaminie

1.

Każdy Kongres może zmienić swój Regulamin Wewnętrzny. Aby być przedmiotem obrad, propozycje w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu, o ile nie zostały przedstawione przez upoważniony do przedłożenia propozycji organ Światowego Związku Pocztowego, muszą uzyskać poparcie na Kongresie co najmniej dziesięciu delegacji.

2.

W celu przyjęcia propozycji w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu wymagane jest zatwierdzenie ich przez co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich obecnych na Kongresie i mających prawo do głosowania.

Dodatek   -   Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego (wersja angielska)

patrz oryginał

Dodatek   -   Regulamin Wewnętrzny Kongresów (wersja angielska)

patrz oryginał

Dodatek   -   Światowa Konwencja Pocztowa

patrz oryginał

Dodatek   -   Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej

patrz oryginał

Dodatek   -   Światowa Konwencja Pocztowa (wersja angielska)

patrz oryginał

Dodatek   -   Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej (wersja angielska)

patrz oryginał

Dodatek   -   Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych

patrz oryginał

Dodatek   -   Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych (wersja angielska)

patrz oryginał