1.
Rzecznik dyscyplinarny może przed wszczęciem postępowania przed komisją dyscyplinarną
umorzyć dochodzenie, które prowadził, jeżeli:
1)
czynu nie popełniono albo czyn nie zawiera znamion przewinienia dyscyplinarnego;
2)
postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu zostało wszczęte wcześniej albo
prawomocnie zakończone, z uwzględnieniem art. 74 ust. 2 zdanie drugie.
2.
Odpis postanowienia o umorzeniu dochodzenia doręcza się obwinionemu, wnioskodawcy,
Ministrowi Sprawiedliwości, Prezesowi Krajowej Rady Komorniczej oraz izbie komorniczej,
której obwiniony jest członkiem. Jeżeli obwinionym jest aplikant komorniczy albo asesor
komorniczy, postanowienie o umorzeniu dochodzenia rzecznik dyscyplinarny doręcza ponadto
prezesowi właściwego sądu apelacyjnego oraz komornikowi, który zatrudnia aplikanta
komorniczego albo asesora komorniczego.
3.
Na postanowienie rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu dochodzenia podmiotowi, o którym
mowa w art. 74 ust. 1, oraz Prezesowi Krajowej Rady Komorniczej przysługuje zażalenie
do sądu okręgowego właściwego według siedziby kancelarii obwinionego komornika lub
siedziby kancelarii, w której obwiniony aplikant komorniczy albo asesor komorniczy
był lub jest zatrudniony, w terminie tygodniowym od dnia doręczenia odpisu postanowienia.