Ustawaz dnia 5 sierpnia 2015 r.o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz niektórych innych ustaw 1)Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 135).

2)Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, ustawę z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich, ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.

Art. 1.

W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej   (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Ustawa określa położenie prawne obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej, pasa nadbrzeżnego, portów i przystani morskich oraz zasady korzystania z tych obszarów, a także organy administracji morskiej i ich kompetencje oraz zadania Państwowej Morskiej Służby Hydrograficznej.
 ”
 ;

2)

w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Obszarami morskimi Rzeczypospolitej Polskiej są:

1)

morskie wody wewnętrzne,

2)

morze terytorialne,

3)

strefa przyległa,

4)

wyłączna strefa ekonomiczna
- zwane dalej „polskimi obszarami morskimi”.
 ”
 ;

3)

w art. 3:

a)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Strefy, o których mowa w ust. 1, mogą być zamykane na stałe albo na czas określony. Czasowe przejście przez strefę zamkniętą jest możliwe po uzyskaniu zgody właściwego kierownika jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanej, określonego w przepisach wydawanych na podstawie ust. 2.
 ”
 ,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, w drodze rozporządzenia:

1)

ustanawia strefy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, określając granicę każdej ze stref, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych,

2)

określa sposób rozpowszechniania informacji o terminach zamykania stref oraz warunki i tryb czasowego umożliwienia przejścia przez strefę zamkniętą dla żeglugi i rybołówstwa
- mając na względzie konieczność zapewnienia obronności i bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa żeglugi, ochrony życia i mienia na morzu.
 ”
 ;

4)

w art. 4:

a)

pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2)

część Zatoki Gdańskiej zamknięta linią podstawową morza terytorialnego;
 ”
 ,

b)

w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„ 

5)

wody znajdujące się pomiędzy linią brzegu morskiego ustaloną zgodnie z ustawą z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne, a linią podstawową morza terytorialnego.
 ”
 ;

5)

w art. 5:

a)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Linię podstawową morza terytorialnego, zwaną dalej „linią podstawową”, stanowi linia łącząca odpowiednie punkty wyznaczające najniższy stan wody wzdłuż wybrzeża albo inne punkty wyznaczone zgodnie z zasadami określonymi w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay dnia 10 grudnia 1982 r.   (Dz. U. z 2002 r. Nr 59, poz. 543).
 ”
 ,

b)

po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy przebieg linii podstawowej w formie tekstowej i graficznej zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych, uwzględniając zasady określone w Konwencji, o której mowa w ust. 2.
 ”
 ,

c)

po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„ 

3a.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy przebieg zewnętrznej granicy morza terytorialnego w formie tekstowej i graficznej, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych, z uwzględnieniem umów międzynarodowych dotyczących granicy państwowej.
 ”
 ;

6)

w dziale II po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:
„ 

   Rozdział 2a   

Strefa przyległa

Art. 13a.

1.

Ustanawia się strefę przyległą do morza terytorialnego Rzeczypospolitej Polskiej, której zewnętrzna granica jest oddalona nie więcej niż 24 mile morskie od linii podstawowej.

2.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy przebieg zewnętrznej granicy strefy przyległej w formie tekstowej i graficznej zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych, z uwzględnieniem zasad określonych w Konwencji, o której mowa w art. 5 ust. 2.

Art. 13b.

W strefie przyległej Rzeczpospolita Polska ma prawo do:

1)

zapobiegania naruszaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polskich przepisów celnych, skarbowych, dotyczących nielegalnej imigracji i sanitarnych;

2)

ścigania, zatrzymywania i karania sprawców naruszeń przepisów, o których mowa w pkt 1, jeżeli:

a)

miały one miejsce na terytorium lądowym, morskich wodach wewnętrznych, albo morzu terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej albo

b)

obowiązek ścigania, zatrzymania i karania sprawców wynika z prawa Unii Europejskiej lub umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
 ”
 ;

7)

w dziale II tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie: „Sztuczne wyspy, konstrukcje i urządzenia oraz kable lub rurociągi”;

8)

w art. 23:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Wznoszenie lub wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń w polskich obszarach morskich wymaga uzyskania pozwolenia ustalającego ich lokalizację oraz określającego warunki ich wykorzystania na tych obszarach.
 ”
 ,

b)

po ust. 1a dodaje się ust. 1b i 1c w brzmieniu:
„ 

1b.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, w drodze decyzji:

1)

minister właściwy do spraw gospodarki morskiej dla przedsięwzięć planowanych, realizowanych lub eksploatowanych:

a)

na obszarze morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego, jeżeli dla tych obszarów nie został przyjęty plan, o którym mowa w art. 37a ust. 1, i przedsięwzięcia te wymagają pozwolenia na budowę,

b)

w wyłącznej strefie ekonomicznej;

2)

właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego dla przedsięwzięć planowanych, realizowanych lub eksploatowanych na obszarach morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego, jeżeli dla tych obszarów:

a)

został przyjęty plan, o którym mowa w art. 37a ust. 1,

b)

nie został przyjęty plan, o którym mowa w art. 37a ust. 1, i przedsięwzięcia te nie wymagają pozwolenia na budowę.

1c.

W przypadku gdy przedsięwzięcie jest zlokalizowane na morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym, a właściwym do wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jest dwóch lub więcej dyrektorów urzędów morskich, pozwolenie wydaje dyrektor urzędu morskiego, właściwy dla obszaru, na którym znajduje się większa część przedsięwzięcia.
 ”
 ,

c)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane po zaopiniowaniu wniosku o wydanie tego pozwolenia przez ministrów właściwych do spraw: gospodarki, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rybołówstwa, środowiska, gospodarki wodnej, wewnętrznych oraz Ministra Obrony Narodowej.
 ”
 ,

d)

po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„ 

2b.

Opiniowanie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane w przypadku przedsięwzięć niewymagających pozwolenia na budowę.
 ”
 ,

e)

ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„ 

3.

Odmawia się wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli jego wydanie spowodowałoby wystąpienie zagrożenia dla:

1)

środowiska, zasobów morza lub zasobów podmorskich, w tym racjonalnej gospodarki złożami kopalin;

2)

interesu gospodarki narodowej;

3)

obronności i bezpieczeństwa państwa;

4)

bezpieczeństwa żeglugi morskiej;

5)

bezpiecznego uprawiania rybołówstwa morskiego;

6)

bezpieczeństwa lotów statków powietrznych;

7)

podwodnego dziedzictwa archeologicznego;

8)

bezpieczeństwa związanego z badaniami, rozpoznawaniem i eksploatacją zasobów mineralnych dna morskiego oraz znajdującego się pod nim wnętrza ziemi;

9)

realizacji funkcji podstawowych, o których mowa w art. 37a ust. 3, o ile zostały określone.

4.

Organy, o których mowa w ust. 2, wskazują na podstawie przepisów odrębnych wystąpienie zagrożeń, o których mowa w ust. 3, lub szczegółowe warunki i wymagania, o których mowa w ust. 5.
 ”
 ,

f)

ust. 6-6b otrzymują brzmienie:
„ 

6.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane na okres niezbędny do wznoszenia lub wykorzystywania sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń, jednak nie dłuższy niż 35 lat.

6a.

Jeżeli w okresie 8 lat od dnia wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, podmiot, któremu udzielono pozwolenia, nie uzyska pozwolenia na budowę dla całości albo części przedsięwzięcia realizowanego etapowo objętego tym pozwoleniem organ, który wydał pozwolenie stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie tego pozwolenia.

6b.

Jeżeli podmiot, któremu udzielono pozwolenia, nie później niż 60 dni przed upływem 8 lat od dnia wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, złoży organowi, który wydał pozwolenie, wyjaśnienia na piśmie i dokumenty potwierdzające podjęcie wszystkich czynności wymaganych przez prawo, zmierzających do uzyskania pozwolenia na budowę, termin, o którym mowa w ust. 6a, zostaje przedłużony na czas niezbędny do uzyskania pozwolenia na budowę, jednak nie dłuższy niż 2 lata od dnia, w którym upłynął 8-letni termin od dnia wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1. Przedłużenie terminu stwierdza, w drodze decyzji, organ, który wydał pozwolenie.
 ”
 ,

g)

uchyla się ust. 7;

9)

uchyla się art. 23a;

10)

art. 26 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 26.

1.

Układanie i utrzymywanie kabli lub rurociągów na obszarach morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego wymaga uzyskania pozwolenia ustalającego lokalizację i warunki ich utrzymywania na tych obszarach.

2.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, w drodze decyzji, właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego po zaopiniowaniu wniosku o wydanie tego pozwolenia przez ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego w zakresie stwierdzenia zgodności z ustaleniami koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ministrów właściwych do spraw: gospodarki, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rybołówstwa, środowiska, gospodarki wodnej, wewnętrznych oraz Ministra Obrony Narodowej.

3.

Jeżeli ułożenie kabli lub rurociągów jest projektowane na obszarach morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego, a będą one przebiegały również na odcinku lądowym - pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane po zaopiniowaniu wniosku o wydanie tego pozwolenia przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta zgodnie z właściwością miejscową tego organu.

4.

Do pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, przepisy art. 23 ust. 1c, 2a oraz 3-5 stosuje się odpowiednio.

5.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane na okres wskazany we wniosku o wydanie tego pozwolenia, jednak nie dłuższy niż 35 lat.

6.

Jeżeli w okresie:

1)

10 lat od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, stała się ostateczna, nie zostanie rozpoczęte układanie kabli lub rurociągów albo

2)

15 lat od dnia, w którym decyzja o pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, stała się ostateczna, nie zostanie podjęte wykorzystywanie kabli lub rurociągów zgodnie z warunkami określonymi w tym pozwoleniu
- organ, który wydał pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, stwierdza, w drodze decyzji, wygaśnięcie tego pozwolenia.

7.

Organ, który wydał pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, w drodze decyzji stwierdza dla całości lub, w przypadku przedsięwzięcia realizowanego etapami, dla części obszaru objętego pozwoleniem, jego wygaśnięcie, jeżeli układanie i utrzymywanie kabli lub rurociągów jest niezgodne z warunkami określonymi w pozwoleniu i jednocześnie nakłada karę pieniężną, o której mowa w art. 55 ust. 2. Przepisy art. 23 ust. 6e i 6f stosuje się odpowiednio.

8.

Jeżeli kable lub rurociągi zostały ułożone i były utrzymywane zgodnie z wymaganiami określonymi w pozwoleniu, o którym mowa w ust. 1, organ, który wydał pozwolenie, może przedłużyć jego ważność na okres do 20 lat. Przedłużenie ważności pozwolenia następuje w drodze decyzji, na wniosek podmiotu, któremu udzielono pozwolenia, złożony nie później niż 120 dni przed upływem terminu określonego w ust. 5. Przepisy art. 23 ust. 2a, 3-5, art. 27a i art. 27b ust. 1 stosuje się odpowiednio.
 ”
 ;

11)

w art. 27:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Układanie i utrzymywanie kabli lub rurociągów w wyłącznej strefie ekonomicznej jest dozwolone, jeśli nie utrudnia wykonywania praw Rzeczypospolitej Polskiej i pod warunkiem uzgodnienia ich lokalizacji oraz sposobów utrzymywania z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej, który w tym zakresie wydaje decyzję po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw: gospodarki, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rybołówstwa, środowiska, gospodarki wodnej, wewnętrznych oraz Ministra Obrony Narodowej.
 ”
 ,

b)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Do uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 23 ust. 2a, 3-5, 6e i 6f oraz art. 26 ust. 5, 6 i 8.
 ”
 ;

12)

w art. 27a:

a)

w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„ 
Wniosek o wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 23 ust. 1, powinien zawierać nazwę, oznaczenie siedziby i adres wnioskodawcy, szczegółowe określenie przedsięwzięcia wymagającego pozwolenia i jego celu ze wskazaniem:
 ”
 ,

b)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Przepisy ust. 1-2b stosuje się odpowiednio do wniosków o wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1, a także wniosków o wydanie uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1.
 ”
 ;

13)

w art. 27b:

a)

w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„ 
Za wydanie pozwoleń, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz za uzgodnienie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podmiot, któremu udzielono pozwolenia albo uzgodnienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania do zapłaty, uiszcza opłatę w wysokości 1500 zł. Jeżeli wydane pozwolenie dotyczy zajęcia wyłącznej strefy ekonomicznej pod wznoszenie oraz wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji i urządzeń, podmiot, któremu udzielono pozwolenia, uiszcza dodatkową opłatę w wysokości stanowiącej 1% wartości planowanego przedsięwzięcia, określonej zgodnie z ust. 1b, w następujący sposób:
 ”
 ,

b)

ust. 1f otrzymuje brzmienie:
„ 

1f.

W przypadku niewniesienia opłat, o których mowa w ust. 1, we wskazanych terminach, organ właściwy do wydania pozwoleń, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, albo uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1, stwierdza, w drodze decyzji, utratę ważności pozwolenia albo uzgodnienia. Przepisy art. 23 ust. 6e i 6f stosuje się odpowiednio.
 ”
 ,

c)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz uzgodnienie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, określają warunki korzystania z obszaru objętego pozwoleniem albo uzgodnieniem przez podmioty wskazane w pozwoleniu albo uzgodnieniu i dają tym podmiotom prawo korzystania z tego obszaru zgodnie z warunkami określonymi w tym pozwoleniu albo uzgodnieniu.
 ”
 ,

d)

dodaje się ust. 4-6 w brzmieniu:
„ 

4.

Prawa wynikające z pozwoleń, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, lub uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1, mogą być przenoszone na inne podmioty na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych   (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.3)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 265 i 1161 oraz z 2015 r. poz. 4, 978 i 1333.), za zgodą podmiotu, któremu udzielono pozwolenia albo uzgodnienia, jeżeli podmiot, na rzecz którego ma zostać przeniesione pozwolenie lub uzgodnienie, przyjmuje wszystkie warunki zawarte w tym pozwoleniu lub uzgodnieniu oraz jeżeli nie wystąpią zagrożenia, o których mowa w art. 23 ust. 3.

5.

Prawa wynikające z pozwoleń wydanych w trybie, o którym mowa art. 27k ust. 1 pkt 1, mogą być przenoszone na inne podmioty, jeżeli podmiot, na rzecz którego ma zostać przeniesione pozwolenie, spełnia kryteria, o których mowa w art. 27g, w stopniu nie mniejszym niż podmiot, który został wyłoniony w postępowaniu rozstrzygającym i uzyskał pozwolenie.

6.

Organ, który wydał pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 albo art. 26 ust. 1, albo wydał uzgodnienie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wydaje decyzję przenoszącą to pozwolenie albo uzgodnienie kierując się zasadami niedyskryminacji i równego traktowania wszystkich podmiotów.
 ”
 ;

14)

po art. 27p dodaje się art. 27q i art. 27r w brzmieniu:
„ 

Art. 27q.

Wydanie pozwoleń wodnoprawnych oraz decyzji o pozwoleniu na budowę dla obiektów budowlanych w polskich obszarach morskich wymaga uzgodnienia z właściwym terytorialnie dyrektorem urzędu morskiego.

Art. 27r.

1.

Właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego wydaje, w drodze decyzji, pozwolenie na czasowe zajęcie morskich wód wewnętrznych lub morza terytorialnego w celu zrealizowania przedsięwzięć związanych z wykonywaniem infrastruktury transportowej, energetycznej lub służącej do uprawiania rekreacji, turystyki lub sportów wodnych.

2.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, określa warunki w zakresie bezpieczeństwa morskiego, jakie musi spełnić wnioskodawca.

3.

Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas niezbędny do realizacji zamierzonego przedsięwzięcia.

4.

Za wydanie pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, organ wydający pozwolenie pobiera opłatę w wysokości 250 zł.

5.

Opłata, o której mowa w ust. 4, jest wnoszona w terminie 7 dni od dnia doręczenia pozwolenia, o którym mowa w ust. 1.

6.

Opłata, o której mowa w ust. 4, stanowi dochód budżetu państwa.

7.

W przypadku niewniesienia opłaty, o której mowa w ust. 4, w terminie, organ właściwy do wydania pozwolenia, o którym mowa w ust. 1, stwierdza, w drodze decyzji, utratę jego ważności.
 ”
 ;

15)

w art. 30 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„ 

2)

poinformowania ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej o wynikach badań w terminie 6 miesięcy od dnia ich zakończenia;

3)

udostępnienia nieodpłatnie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej danych uzyskanych w ramach badań w terminie 6 miesięcy od dnia ich zakończenia;
 ”
 ;

16)

po art. 30 dodaje się art. 30a w brzmieniu:
„ 

Art. 30a.

Niespełnienie przez podmioty, o których mowa w art. 30, wymagań określonych w tym przepisie, stanowi podstawę do odmowy wydania kolejnych pozwoleń, o których mowa w art. 28 i art. 29, albo do stwierdzenia utraty ważności wydanych już pozwoleń.
 ”
 ;

17)

w art. 31 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Do polskich osób prawnych i fizycznych prowadzących badania naukowe na polskich obszarach morskich przepisy art. 30 pkt 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
 ”
 ;

18)

w art. 35a po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„ 

3a.

W przypadku gdy podczas przeszukania wraku statku lub jego pozostałości zostaną wykryte materiały mogące zagrażać bezpieczeństwu osób lub środowisku, w szczególności: amunicja, torpedy lub miny, podmiot, który uzyskał pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany niezwłocznie poinformować o tym właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego i przekazać opis wykrytego niebezpieczeństwa oraz dane umożliwiające jego lokalizację i identyfikację.
 ”
 ;

19)

w art. 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Pasem nadbrzeżnym jest obszar lądowy przyległy do linii brzegu morskiego.
 ”
 ;

20)

w art. 37:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Pas techniczny może być wykorzystywany do innego celu niż określony w art. 36 ust. 2 pkt 1, za zgodą właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego, wydaną w drodze decyzji, która jednocześnie określa warunki takiego wykorzystania.
 ”
 ,

b)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1d w brzmieniu:
„ 

1a.

W celu zapewnienia bezpieczeństwa brzegu morskiego w pasie technicznym określa się minimalne poziomy bezpieczeństwa brzegu morskiego oraz położenie granicznej linii ochrony niezbędnej dla utrzymania brzegu.

1b.

Minimalny poziom bezpieczeństwa brzegu morskiego w pasie technicznym określa się przez prawdopodobieństwo zdarzenia sztormu na tym obszarze.

1c.

Graniczną linię ochrony stanowi linia, poza którą nie dopuszcza się cofania linii brzegu morskiego.

1d.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, wymagane dla utrzymania bezpieczeństwa brzegu minimalne poziomy bezpieczeństwa brzegu morskiego, położenie granicznej linii ochrony oraz odcinki linii brzegowej, dla których zostaną wyznaczone, mając na względzie zagospodarowanie wybrzeża oraz obszary podlegające ochronie zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
 ”
 ;

21)

art. 37a otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 37a.

1.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw: środowiska, gospodarki wodnej, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, rolnictwa, rybołówstwa, transportu, wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej przyjmuje, w drodze rozporządzenia, plany zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, uwzględniając rozstrzygnięcia określone w ust. 2 oraz wydane ważne pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1, art. 26 ust. 1, i uzgodnienie, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

2.

Plany zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, zwane dalej „planami”, rozstrzygają o:

1)

przeznaczeniu, w tym funkcjach podstawowych, obszarów morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej;

2)

zakazach lub ograniczeniach korzystania z obszarów, o których mowa w pkt 1, z uwzględnieniem wymogów ochrony przyrody;

3)

rozmieszczeniu inwestycji celu publicznego;

4)

kierunkach rozwoju transportu i infrastruktury technicznej;

5)

obszarach i warunkach:

a)

ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego,

b)

uprawiania rybołówstwa i akwakultury,

c)

pozyskiwania energii odnawialnej,

d)

poszukiwania, rozpoznawania złóż kopalin oraz wydobywania kopalin ze złóż.

3.

Funkcje podstawowe oznaczają wiodące przeznaczenia obszaru wydzielonego w planie, o którym mowa w ust. 1, którego pozostałe dopuszczalne funkcje nie mogą zakłócać. Dopuszczalne funkcje obszaru oznaczają możliwe sposoby wykorzystania obszaru, których współistnienie nie wpłynie negatywnie na zrównoważony rozwój obszaru.

4.

Plany zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej mogą zawierać ustalenia informacyjne w zakresie przewidywanego rozmieszczenia inwestycji celu publicznego, inne niż określone w ust. 2.

5.

Organami właściwymi w sprawie morskiego planowania przestrzennego jest odpowiednio minister właściwy do spraw gospodarki morskiej i dyrektor urzędu morskiego.

6.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji Europejskiej i odpowiednim państwom członkowskim kopie oraz wszelkie kolejne zmiany planów w terminie trzech miesięcy od dnia ich ogłoszenia.
 ”
 ;

22)

w art. 37b:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Projekt planu sporządza właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego, stosując podejście ekosystemowe oraz mając na względzie:

1)

wsparcie zrównoważonego rozwoju w sektorze morskim z uwzględnieniem aspektów gospodarczych, społecznych i środowiskowych, w tym poprawy stanu środowiska i odporności na zmiany klimatu;

2)

obronność i bezpieczeństwo państwa;

3)

koordynację działań odpowiednich podmiotów i sposobów wykorzystania morza.
 ”
 ,

b)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Podejście ekosystemowe, o którym mowa w ust. 1, oznacza, że w zarządzaniu działalnością człowieka spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

1)

wpływ na ekosystem planowanej działalności człowieka będzie utrzymywany na poziomie umożliwiającym osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu ekologicznego środowiska;

2)

zostanie zachowana zarówno zdolność do prawidłowego funkcjonowania ekosystemu, jak i odporność na zmiany środowiskowe, powstałe w wyniku działalności człowieka;

3)

zostanie umożliwione jednoczesne, trwałe i zrównoważone użytkowanie zasobów i usług ekosystemowych przez obecne i przyszłe pokolenia.
 ”
 ,

c)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

4.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rybołówstwa oraz ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres planów, w części tekstowej i graficznej, sporządzanej również w formie baz danych, określając w szczególności wymogi dotyczące materiałów planistycznych, rodzaju opracowań kartograficznych, skali opracowań kartograficznych, stosowanych oznaczeń, nazewnictwa, standardów oraz sposobu dokumentowania prac planistycznych, mając na względzie czytelność i przejrzystość planów oraz wytyczne przyjęte przez Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego oraz organy Unii Europejskiej w zakresie planowania przestrzennego obszarów morskich.
 ”
 ;

23)

po art. 37b dodaje się art. 37c-37k w brzmieniu:
„ 

Art. 37c.

Organy administracji morskiej mogą prowadzić analizy i studia oraz opracowują koncepcje i programy, w celu opracowania planu, a także współpracują z samorządami województw i gmin nadmorskich w celu zapewnienia spójności tego planu ze studiami uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego i planami zagospodarowania przestrzennego województw.

Art. 37d.

Plan może zawierać ustalenia wiążące samorządy województw oraz gminy, w obszarze których występują morskie wody wewnętrzne, lub gminy sąsiadujące z obszarem planu poprzez linię brzegową lub odpowiadające tej linii granice obszarów morskich, przy sporządzaniu odpowiednio planów zagospodarowania przestrzennego województw, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie:

1)

rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym określonych w średniookresowej strategii rozwoju kraju i innych strategiach rozwoju, koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju oraz programach określających zadania rządowe, o których mowa w art. 48 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym   (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.4)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 443, 774, 1265 i 1434.);

2)

obszarów chronionych, w tym obszarów przestrzeni chronionej;

3)

sposobu korzystania z obszarów morskich, w tym ograniczeń i dopuszczeń.

Art. 37e.

1.

Przystępując do sporządzenia projektu planu, właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego, kolejno:

1)

podaje do publicznej wiadomości, poprzez ogłoszenie w prasie ogólnopolskiej, wywieszenie na tablicy ogłoszeń i zamieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego dyrektora, informacje o:

a)

przystąpieniu do sporządzania projektu planu,

b)

możliwości składania uwag i wniosków dotyczących projektu planu określając formę, miejsce i termin składania tych uwag i wniosków, nie krótszy niż 60 dni od dnia podania informacji do publicznej wiadomości;

2)

zawiadamia na piśmie o przystąpieniu do sporządzania projektu planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania projektu planu;

3)

rozpatruje uwagi i wnioski, o których mowa w pkt 1 lit. b, rozstrzyga o sposobie ich uwzględnienia w projekcie planu i sporządza wykaz uwag i wniosków złożonych do projektu planu, w którym umieszcza uwagi i wnioski, wraz ze złożonym opisem przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 37f ust. 3, a także ogólne uzasadnienie dotyczące sposobu uwzględnienia wniosków do projektu planu;

4)

wykłada wykaz, o którym mowa w pkt 3, do publicznego wglądu i udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego dyrektora, do dnia zakończenia wyłożenia projektu planu, o którym mowa w pkt 10, oraz podaje informacje o tym do publicznej wiadomości, wskazując miejsce jego wyłożenia;

5)

występuje do właściwych organów o uzgodnienie zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko, o którym mowa w art. 53 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko   (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.5)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r. poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200, 277, 774, 1045, 1211, 1223, 1265, 1434 i 1590.);

6)

sporządza projekt planu, uwzględniający w szczególności alternatywne rozmieszczenie wybranych przedsięwzięć wraz z uzasadnieniem ich rozmieszczenia, i prognozę oddziaływania na środowisko dla tego projektu;

7)

występuje o opinie o projekcie planu do:

a)

wojewódzkiego konserwatora zabytków - właściwego w zakresie obszarów objętych ochroną konserwatorską oraz obszarów proponowanych do objęcia taką ochroną,

b)

dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, w zakresie:
  •   -  
    wpływu na obszary szczególnego zagrożenia powodzią z wyłączeniem pasa technicznego,
  •   -  
    dostosowania ustaleń projektu planu do wymagań wynikających z warunków korzystania z wód regionu wodnego oraz, o ile zostały sporządzone, warunków korzystania z wód zlewni,
  •   -  
    zgodności z planami gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy,

c)

ministra właściwego do spraw zdrowia - w zakresie zagospodarowania stref ochronnych uzdrowisk i obszarów ochrony uzdrowiskowej,

d)

właściwego organu nadzoru górniczego - w zakresie terenów górniczych i ich zagospodarowania,

e)

organów właściwych w zakresie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, załączając prognozę oddziaływania na środowisko,

f)

Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej - w zakresie zgodności z krajowym programem ochrony wód morskich oraz w zakresie celów środowiskowych dla wód morskich, ustanowionych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne;

8)

uzgadnia projekt planu z:

a)

wójtami, burmistrzami albo prezydentami miast położonych w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru objętego projektem planu - w zakresie wpływu jego ustaleń na zagospodarowanie pasa technicznego, pasa ochronnego oraz morskich portów i przystani oraz zagospodarowanie przestrzenne gminy,

b)

regionalnym dyrektorem ochrony środowiska - w zakresie ustaleń projektu planu, mogących mieć wpływ na cele ochrony rezerwatu przyrody, na ochronę przyrody parku krajobrazowego i obszaru chronionego krajobrazu oraz w zakresie ustaleń projektu planu, mogących znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000 zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,

c)

Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrami właściwymi do spraw: gospodarki, rybołówstwa, środowiska, gospodarki wodnej, wewnętrznych, turystyki, łączności, transportu, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego w zakresie ich właściwości,

d)

marszałkiem województwa - w zakresie terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu wojewódzkim, ustalonego w planie zagospodarowania przestrzennego województwa,

e)

dyrektorem parku narodowego w zakresie ustaleń projektu planów, mogących mieć wpływ na ochronę przyrody parku narodowego zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,

f)

podmiotami zarządzającymi portami morskimi o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej - w zakresie ustaleń projektu planu mogących mieć wpływ na rozwój portów;

9)

podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w pkt 1, w terminie nie krótszym niż 14 dni przed dniem wyłożenia projektu planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu, informacje o terminie i miejscu wyłożenia tych dokumentów oraz o możliwości składania w tym terminie uwag i wniosków do projektu planu i prognozy oddziaływania na środowisko dla tego projektu oraz gromadzi te uwagi i wnioski;

10)

wykłada projekt planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko na okres nie krótszy niż 6 tygodni, a także udostępnia go wraz z prognozą w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego dyrektora oraz organizuje w trzecim tygodniu wyłożenia tego projektu dyskusję publiczną nad przyjętymi w nim rozwiązaniami;

11)

rozpatruje złożone uwagi i wnioski, o których mowa w pkt 9, oraz opinie, o których mowa w pkt 7, wprowadza zmiany do projektu planu wynikające z prognozy oddziaływania na środowisko oraz uwzględnionych opinii i dokonanych uzgodnień, o których mowa w pkt 7 i 8;

12)

ponawia uzgodnienia, o których mowa w pkt 8, w niezbędnym zakresie oraz sporządza wykaz nieuwzględnionych uwag i wniosków wraz z uzasadnieniem ich nieuwzględnienia;

13)

przedstawia projekt planu ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego w celu stwierdzenia jego zgodności z celami i kierunkami określonymi w długookresowej strategii rozwoju kraju, ustaleniami średniookresowej strategii rozwoju kraju i innymi strategiami rozwoju, koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju oraz programami określającymi zadania rządowe, o których mowa w art. 48 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

14)

informuje Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, w przypadku stwierdzenia możliwości znaczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko na skutek realizacji zamierzeń związanych z ustaleniami planu,
o możliwości transgranicznego oddziaływania na środowisko skutków realizacji planu i przekazuje mu projekt planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko;

15)

uczestniczy w postępowaniu w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, zgodnie z przepisami działu VI rozdziału 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

16)

może ponownie wystąpić o opinie i uzgodnienia, o których mowa w pkt 7, 8 i 13, w zakresie zmian projektu planu wynikających z przeprowadzonego postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko;

17)

przedkłada projekt planu wraz z wykazem, o którym mowa w pkt 12, oraz projektem podsumowania, o którym mowa w art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej w celu jego przyjęcia zgodnie z art. 37a ust. 1.

2.

Jeżeli po przedstawieniu projektu planu do przyjęcia zgodnie z art. 37a ust. 1 dokonane zostaną zmiany w projekcie planu, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, po rozpatrzeniu zgłoszonych uwag i wniosków, może przekazać projekt planu do właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego w celu ponowienia czynności, o których mowa w ust. 1, w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Przedmiotem ponowionych czynności jest wyłącznie część projektu planu objęta zmianami.

Art. 37f.

1.

W odniesieniu do uwag i wniosków, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 9, właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego sporządza każdorazowo uzasadnienie sposobu ich rozpatrzenia.

2.

Rozstrzygnięcia dyrektora urzędu morskiego o nieuwzględnieniu złożonych uwag i wniosków do projektu planu nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

3.

W przypadku wniosku, o którym mowa w art. 37e ust. 1 pkt 1 lit. b, dotyczącego uwzględnienia w planie przedsięwzięcia należącego do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko do wniosku dołącza się opis przedsięwzięcia zawierający dane, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

Art. 37g.

1.

Organy, o których mowa w art. 37e ust. 1, w zakresie swojej właściwości rzeczowej i miejscowej są obowiązane do współpracy przy sporządzaniu planu, polegającej na wyrażaniu opinii, składaniu wniosków oraz udostępnianiu informacji.

2.

Koszty związane ze współpracą, o której mowa w ust. 1, obciążają organy współpracujące.

3.

Organy, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 7, 8, 13, dokonują uzgodnień albo przedstawiają opinie w terminie nie dłuższym niż 45 dni od dnia udostępnienia projektu planu.

4.

Dyrektor urzędu morskiego może uznać za uzgodniony projekt planu w przypadku, w którym organy, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 7, 8, 13, nie określą warunków, na jakich uzgodnienie może nastąpić.

5.

Nieprzedstawienie stanowiska lub warunków, o których mowa w ust. 4, w terminie, o którym mowa w ust. 3, uważa się za równoznaczne odpowiednio z uzgodnieniem lub zaopiniowaniem projektu planu.

Art. 37h.

Dyrektor urzędu morskiego, podejmując rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 3, 6 i 11, ma na względzie:

1)

osiągnięcie zrównoważonego rozwoju obszaru objętego planem oraz obszarów do niego przyległych w wymiarze ekonomicznym, społecznym i środowiskowym;

2)

zapewnienie obronności i bezpieczeństwa państwa;

3)

wzajemne oddziaływanie lądu i morza.

Art. 37i.

1.

Plan podlega okresowej ocenie, co najmniej raz na 10 lat.

2.

W celu oceny aktualności planów właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego występuje do organów, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 7 i 8, o przekazanie informacji dotyczących zmian w zagospodarowaniu przestrzennym obszaru objętego planem oraz dokonuje analizy zmian na tym obszarze, z uwzględnieniem wydanych pozwoleń, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

3.

Po przeprowadzeniu oceny dyrektor urzędu morskiego opracowuje raport o stanie zagospodarowania obszarów morskich. Wyniki tej oceny oraz raport są przekazywane ministrom właściwym do spraw: gospodarki morskiej, gospodarki wodnej, rozwoju regionalnego, budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.

4.

Na podstawie raportu, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej podejmuje decyzję o przystąpieniu do zmiany planu oraz zakresie niezbędnych zmian.

5.

Jeżeli w wyniku zmiany przepisów prawa zachodzi konieczność dokonania zmiany planu, czynności, o których mowa w art. 37e, wykonuje się odpowiednio w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Przystąpienie do zmiany planu powinno nastąpić nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie zmienionego przepisu prawa.

6.

Zmiana planu następuje w trybie, w jakim plan został przyjęty.

Art. 37j.

1.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej prowadzi współpracę transgraniczną w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz wymianę transgraniczną w zakresie danych przestrzennych niezbędnych w procesie planowania przestrzennego obszarów morskich.

2.

Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres i sposób uzgodnień transgranicznych planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, mając na względzie w szczególności zalecenia przyjęte przez Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego oraz organy Unii Europejskiej w zakresie planowania przestrzennego na morzu.

Art. 37k.

Dyrektor urzędu morskiego gromadzi i przechowuje materiały dotyczące planów.
 ”
 ;

24)

w dziale III po rozdziale 1 dodaje się rozdział 1a w brzmieniu:
„ 

   Rozdział 1a   

Państwowa Morska Służba Hydrograficzna

Art. 41a.

1.

Zadania państwa związane z prowadzeniem, koordynowaniem i nadzorowaniem prac w zakresie hydrografii i kartografii morskiej, publikacji nautycznych i informacji nautycznej wykonuje Państwowa Morska Służba Hydrograficzna, zwana dalej „służbą hydrograficzną”.

2.

Zadania służby hydrograficznej wykonuje Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej we współpracy z dyrektorami urzędów morskich oraz innymi podmiotami.

Art. 41b.

1.

Do zadań służby hydrograficznej należy:

1)

prowadzenie, koordynowanie i nadzorowanie pomiarów hydrograficznych na polskich obszarach morskich dla potrzeb bezpieczeństwa żeglugi i kartografii morskiej;

2)

prowadzenie i koordynowanie prac geodezyjnych na polskich obszarach morskich oraz w pasie nadbrzeżnym, w portach i przystaniach morskich dla potrzeb bezpieczeństwa żeglugi i kartografii morskiej;

3)

opracowywanie i wydawanie map morskich oraz innych publikacji nautycznych;

4)

utrzymywanie serwisu cyfrowych map nawigacyjnych;

5)

koordynowanie krajowego systemu obiegu informacji nautycznej i ostrzeżeń nawigacyjnych;

6)

reprezentowanie Rzeczypospolitej Polskiej w Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej;

7)

przekazywanie nieodpłatnie organom administracji morskiej danych batymetrycznych i oceanograficznych oraz map i publikacji nautycznych;

8)

przekazywanie nieodpłatnie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska danych batymetrycznych i hydrologicznych niezbędnych do właściwego i bezpiecznego wykonywania monitoringu wód morskich;

9)

przekazywanie nieodpłatnie Głównemu Geodecie Kraju danych batymetrycznych oraz danych dotyczących linii brzegowej w celu wykonywania zadań przewidzianych w ustawie z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej   (Dz. U. Nr 76, poz. 489 oraz z 2012 r. poz. 951);

10)

prowadzenie zasobu danych hydrograficznych;

11)

wydawanie dokumentów potwierdzających kwalifikacje hydrografa morskiego;

12)

weryfikowanie oraz uznawanie instytucji, organizacji i ośrodków szkolenia prowadzących szkolenia hydrografów kategorii A lub B.

2.

Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej w celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, zawiera porozumienia określające formę i zakres przekazywanych danych oraz ilość i rodzaje map i publikacji nautycznych.

Art. 41c.

1.

Podmiot prowadzący na polskich obszarach morskich pomiary hydrograficzne niezwłocznie przekazuje nieodpłatnie służbie hydrograficznej kopię uzyskanych danych pomiarowych.

2.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i sposób przekazywania służbie hydrograficznej kopii danych pomiarowych, mając na względzie konieczność zapewnienia aktualności i interoperacyjności danych, w celu zapewnienia ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa żeglugi na polskich obszarach morskich.

Art. 41d.

Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i sposób realizacji zadań służby hydrograficznej, kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi i obiektów lokalizowanych na obszarach morskich oraz rozpowszechniania informacji o niebezpieczeństwach występujących na polskich obszarach morskich.

Art. 41e.

1.

Wykonywanie pomiarów hydrograficznych na polskich obszarach morskich na potrzeby bezpieczeństwa żeglugi, kartografii morskiej, projektowania posadawiania oraz kontroli budowli hydrotechnicznych, planowania przestrzennego oraz ochrony środowiska wymaga:

1)

odpowiednich kwalifikacji z zakresu hydrografii morskiej;

2)

spełniania minimalnych wymagań dla pomiarów hydrograficznych określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 5 pkt 1.

2.

Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji niezbędnych do wykonywania pomiarów hydrograficznych na polskich obszarach morskich na potrzeby bezpieczeństwa żeglugi, kartografii morskiej, projektowania posadawiania oraz kontroli budowli hydrotechnicznych, planowania przestrzennego, a także ochrony środowiska jest:

1)

dyplom hydrografa morskiego kategorii A;

2)

dyplom hydrografa morskiego kategorii B.

3.

Dyplomy, o których mowa w ust. 2, wydaje Szef Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej.

4.

Osoby ubiegające się o uzyskanie dyplomu hydrografa morskiego są obowiązane:

1)

posiadać co najmniej wykształcenie:

a)

wyższe - w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie dyplomu hydrografa morskiego kategorii A,

b)

średnie - w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie dyplomu hydrografa morskiego kategorii B;

2)

odbyć szkolenie prowadzone przez:

a)

instytucje, organizacje i ośrodki szkolenia zweryfikowane i uznane przez Szefa Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej w zakresie programu szkolenia oraz uprawnień kadry dydaktycznej lub ośrodki akademickie posiadające aktualne certyfikaty Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej uprawniające do realizacji szkolenia hydrografów kategorii A lub B,

b)

zagraniczne instytucje, organizacje, ośrodki szkolenia lub ośrodki akademickie posiadające aktualne certyfikaty Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej uprawniające do realizacji szkolenia hydrografów kategorii A lub B;

3)

odbyć praktykę polegającą na uczestnictwie w pracach związanych z pomiarami hydrograficznymi w okresie:

a)

dwóch lat - w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie dyplomu hydrografa morskiego kategorii A,

b)

roku - w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie dyplomu hydrografa morskiego kategorii B.

5.

Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:

1)

minimalne wymagania dla pomiarów hydrograficznych,

2)

szczegółowe wymagania kwalifikacyjne do wykonywania pomiarów hydrograficznych, w tym sposób ustalania okresu praktyki, o której mowa w ust. 4 pkt 3,

3)

ramowe programy szkoleń dla hydrografów morskich,

4)

tryb uzyskiwania i wzory dyplomów hydrografa morskiego, o których mowa w ust. 2,

5)

tryb weryfikacji oraz uznawania instytucji, organizacji i ośrodków szkolenia prowadzących szkolenia hydrografów kategorii A lub B oraz warunki cofnięcia uznania tych podmiotów i ubiegania się o ponowne uznanie
- biorąc pod uwagę wytyczne Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej oraz potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi.
 ”
 ;

25)

w art. 42 w ust. 2:

a)

pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„ 

10)

uzgadniania decyzji w sprawie wydawania pozwoleń wodnoprawnych i pozwoleń na budowę dla obiektów budowlanych w polskich obszarach morskich, pasie technicznym, pasie ochronnym oraz portach i przystaniach morskich;
 ”
 ,

b)

po pkt 11 dodaje się pkt 11a i 11b w brzmieniu:
„ 

11a)

użytkowania lasów będących własnością Skarbu Państwa położonych w pasie technicznym;

11b)

nadzoru nad zapewnieniem ochrony przed powodzią od strony wód morskich w tym poprzez budowę, rozbudowę i utrzymywanie budowli hydrotechnicznych oraz umocnień brzegowych w pasie technicznym;
 ”
 ,

c)

po pkt 12 dodaje się pkt 12a i 12b w brzmieniu:
„ 

12a)

wykonywania i nadzorowania pomiarów hydrograficznych;

12b)

prowadzenia zasobów danych hydrograficznych dla obszaru kompetencji właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego;
 ”
 ,

d)

pkt 13 otrzymuje brzmienie:
„ 

13)

oznakowania nawigacyjnego w polskich obszarach morskich;
 ”
 ,

e)

pkt 20 otrzymuje brzmienie:
„ 

20)

budowy i utrzymania obiektów infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, z wyłączeniem infrastruktury dostępu służącej wyłącznie na użytek morskich portów wojennych, o których mowa w art. 45 ust. 2a;
 ”
 ,

f)

w pkt 28 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 29-32 w brzmieniu:
„ 

29)

kwalifikacji członków załóg statków morskich i pilotów morskich;

30)

nadzoru nad obszarami Natura 2000 wyznaczonymi na polskich obszarach morskich i sporządzania projektów planów ochrony tych obszarów w trybie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody;

31)

opiniowania i uzgadniania:

a)

dokumentów dotyczących obszarów morskich w ramach postępowania w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko,

b)

realizacji przedsięwzięć dotyczących obszarów morskich w ramach postępowania w sprawie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz na obszar Natura 2000
- o których mowa w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

32)

ochrony i opieki nad zabytkami znajdującymi się w polskich obszarach morskich w zakresie przewidzianym w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami   (Dz. U. z 2014 r. poz. 1446, z późn. zm.6)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 397, 774 i 1505.).
 ”
 ;

26)

w art. 44 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Organy administracji morskiej działają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w wyłącznej strefie ekonomicznej, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
 ”
 ;

27)

w art. 45 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„ 

2a.

Morski port wojenny obejmuje obszar portu morskiego lub te jego części, które są przeznaczone do wykorzystywania przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej oraz przez nie zarządzane i utrzymywane.

2b.

Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia, granice morskich portów wojennych, mając na względzie zapewnienie obronności i bezpieczeństwa państwa, a także przyjęte strategie rozwoju portów i przystani morskich.
 ”
 ;

28)

w art. 48 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

W zakresie nieuregulowanym w przepisach, jeżeli jest to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia, obronności i bezpieczeństwa państwa, ochrony środowiska morskiego na morzu, w porcie morskim, przystani oraz w pasie technicznym, a także ochrony żeglugi i portów morskich - dyrektor urzędu morskiego może ustanawiać w zakresie określonym w art. 42 ust. 2 przepisy porządkowe zawierające zakazy lub nakazy określonego zachowania
oraz tworzyć i ogłaszać strefy czasowo zamknięte dla żeglugi i rybołówstwa, uprawiania sportów wodnych i nurkowych, znajdujące się w strefie odpowiedzialności terytorialnej danego urzędu i będące w granicach morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego.
 ”
 ;

29)

po art. 50 dodaje się art. 50a w brzmieniu:
„ 

Art. 50a.

1.

W ramach nadzoru przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42 ust. 2 pkt 9, dyrektorzy urzędów morskich, mając na względzie znaczenie portu dla gospodarki narodowej:

1)

wydają, w drodze zarządzenia, przepisy z zakresu ochrony przeciwpożarowej, w tym dotyczące:

a)

zapobiegania powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru,

b)

bezpieczeństwa ruchu i postoju statków przewożących substancje niebezpieczne,

c)

przeładunku określonych rodzajów substancji;

2)

wykonują inspekcje instalacji przeciwpożarowych oraz sprzętu gaśniczego będącego na wyposażeniu statków oraz innych obiektów pływających znajdujących się na akwenach im podległych;

3)

zatwierdzają, zgodnie z przepisami o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, plany zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń wód portowych;

4)

uzgadniają:

a)

instrukcje technologiczne,

b)

instrukcje technologiczno-ruchowe,

c)

instrukcje bezpiecznej obsługi statku,

d)

regulaminy organizacyjne podmiotów wykonujących zadania związane z ochroną przeciwpożarową w portach, w zakresie ochrony przeciwpożarowej od strony wody.

2.

W celu potwierdzenia właściwego stosowania planów, instrukcji i regulaminów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, dyrektorzy urzędów morskich przeprowadzają inspekcje i kontrole obejmujące planowane i doraźne inspekcje i kontrole:

1)

terenów i obiektów portowych;

2)

statków;

3)

przeładunków towarów niebezpiecznych;

4)

podmiotów wykonujących zadania związane z ochroną przeciwpożarową w portach.

3.

Inspekcje i kontrole, o których mowa w ust. 2, na podstawie upoważnienia dyrektora urzędu morskiego, przeprowadza inspektor ochrony przeciwpożarowej, zwany dalej „inspektorem”.

4.

Inspektorem może być osoba, która posiada kwalifikacje, doświadczenie oraz wiedzę w zakresie ochrony przeciwpożarowej.

5.

Inspektor jest uprawniony do wstępu do wszystkich obiektów zlokalizowanych w porcie oraz na wszystkie statki znajdujące się w polskich obszarach morskich, za okazaniem dokumentu identyfikacyjnego.

6.

W ramach wykonywanych czynności służbowych inspektor jest uprawniony do wydawania doraźnych poleceń w zakresie posiadanego upoważnienia podmiotom poddanym kontroli lub inspekcji.

7.

Z przeprowadzonych inspekcji i kontroli inspektor sporządza protokół zawierający w szczególności opis stwierdzonego w wyniku kontroli lub inspekcji stanu faktycznego, w tym ujawnionych nieprawidłowości, wraz z określeniem terminu ich usunięcia.

8.

Podmioty zarządzające portem, przystanią, terminalem lub stocznią remontową w zakresie ochrony przeciwpożarowej, oprócz obowiązków wynikających z przepisów o ochronie przeciwpożarowej, są obowiązane do:

1)

sporządzania, zgodnie z przepisami o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, planów zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń wód portowych oraz, w zależności od prowadzonej działalności, instrukcji technologicznych i technologiczno-ruchowych oraz instrukcji bezpiecznej obsługi statku oraz ich uzgadniania;

2)

uzgadniania z właściwym terytorialnie dyrektorem urzędu morskiego regulaminów organizacyjnych podmiotów wykonujących zadania związane z ochroną przeciwpożarową w portach, w zakresie ochrony przeciwpożarowej od strony wody;

3)

wykonywania poleceń inspektora, o którym mowa w ust. 3, wydawanych doraźnie lub zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 7;

4)

informowania właściwego kapitana portu o każdej sytuacji wymagającej interwencji służb ratowniczo-gaśniczych w zarządzanym obiekcie lub na zarządzanym terenie znajdującym się w granicach administracyjnych portu.

9.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółowy zakres nadzoru przeciwpożarowego sprawowanego przez organy administracji morskiej,

2)

szczegółowy sposób sprawowania nadzoru przeciwpożarowego, w tym tryb przeprowadzania inspekcji i kontroli, o których mowa w ust. 2, oraz szczegółowy zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 7,

3)

warunki współpracy organów administracji morskiej z podmiotami, które uczestniczą w działaniach ratowniczo-gaśniczych w obrębie polskich obszarów morskich oraz portów i przystani morskich,

4)

szczegółowy zakres informacji niezbędnych do określenia w planach zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń wód portowych oraz instrukcjach technologicznych i technologiczno-ruchowych oraz instrukcjach bezpiecznej obsługi statku,

5)

szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 8 pkt 4
- mając na względzie znaczenie portu dla gospodarki narodowej oraz konieczność zapewnienia właściwego poziomu ochrony przeciwpożarowej w polskich obszarach morskich oraz morskich portach i przystaniach.
 ”
 ;

30)

w art. 51 w ust. 1:

a)

po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„ 

1a)

kontroli dokumentów statku i dokumentów kwalifikacyjnych załogi statku;
 ”
 ,

b)

w pkt 4 lit. a otrzymuje brzmienie:
„ 

a)

zatrzymania dokumentów, o których mowa w pkt 1 i 1a,
 ”
 ;

31)

po art. 53 dodaje się art. 53a w brzmieniu:
„ 

Art. 53a.

W czasie wykonywania czynności służbowych pracownicy terenowego organu administracji morskiej, wykonując zadania, o których mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1-9, 11, 14, 17, 25 i 27, mają prawo do legitymowania lub ustalania w inny sposób tożsamości osób.
 ”
 ;

32)

w dziale IV tytuł otrzymuje brzmienie: „przepisy karne i kary administracyjne”;

33)

w art. 55:

a)

w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„ 

5)

układania kabli lub rurociągów
 ”
 ,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Tej samej karze podlega, kto wznosi lub wykorzystuje sztuczne wyspy, konstrukcje, urządzenia albo układa lub utrzymuje kable lub rurociągi bez uzyskania pozwolenia, o którym mowa odpowiednio w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, albo uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo niezgodnie z warunkami określonymi w tych decyzjach.
 ”
 ;

34)

w art. 56:

a)

uchyla się pkt 3,

b)

po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:
„ 

9a)

wykorzystuje pas techniczny do innego celu niż utrzymanie brzegu w stanie zgodnym z wymogami bezpieczeństwa i ochrony środowiska bez zgody dyrektora urzędu morskiego albo wykorzystuje pas techniczny niezgodnie z warunkami określonymi przez dyrektora urzędu morskiego,
 ”
 ,

c)

po pkt 17 dodaje się pkt 17a w brzmieniu:
„ 

17a)

utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie inspekcji, o której mowa w art. 50 ust. 1,
 ”
 ,

d)

część wspólna otrzymuje brzmienie:
„ 
  •   -  
    podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
 ”
 ;

35)

po art. 60 dodaje się art. 60a-60d w brzmieniu:
„ 

Art. 60a.

Kto na obszarze morskich wód wewnętrznych i morza terytorialnego:

1)

wprowadza statek do strefy zamkniętej dla żeglugi i rybołówstwa oraz pozostawia w tej strefie sprzęt rybacki,

2)

przeprowadza próby statecznościowe lub testuje urządzenia napędowe statku bez zgody kapitana portu,

3)

nadużywa środków sygnałowych i pirotechnicznych lub usuwa i uszkadza środki ratunkowe,

4)

zakrywa i tarasuje urządzenia cumownicze oraz zasłania znaki ostrzegawcze,

5)

bez zgody kapitana portu spłukuje nadbudówki i pokłady statku,

6)

przewozi pasażerów statkiem, którego dokument bezpieczeństwa takiego przewozu nie przewiduje,

7)

uprawiając żeglugę statkiem przekracza dopuszczalną prędkość określoną obowiązującymi przepisami,

8)

cumuje do znaku nawigacyjnego
- podlega karze grzywny.

Art. 60b.

Kto na obszarze portu morskiego lub przystani morskiej, a także kotwicowisk położonych poza obszarem portów oraz torów wodnych łączących te kotwicowiska z wodami portowymi:

1)

kąpie się lub bez zezwolenia nurkuje,

2)

zanieczyszcza lub zaśmieca teren,

3)

zacumował jednostkę burta w burtę bez zgody kapitana portu,

4)

wchodzi lub wjeżdża na lód,

5)

łowi ryby wbrew zakazowi lub bez wydanego zezwolenia,

6)

opuszcza na wodę łodzie ze statku bez zgody kapitana portu,

7)

usuwa lub uszkadza środki ratunkowe,

8)

zakrywa i tarasuje urządzenia cumownicze, hydranty oraz zasłania znaki ostrzegawcze,

9)

nie oświetla statku zacumowanego do nabrzeża od zachodu do wschodu słońca lub od wschodu do zachodu słońca podczas ograniczonej widzialności,

10)

nie używa tarcz przeciw szczurom na linach cumowniczych statku zacumowanego do nabrzeża,

11)

nie zacumował lub nieprawidłowo zacumował statek do urządzeń cumowniczych,

12)

nie zapewnia bezpiecznego połączenia statku z lądem
- podlega karze grzywny.

Art. 60c.

Kto na obszarze pasa technicznego:

1)

zaśmieca lub zanieczyszcza teren,

2)

rozpala ognisko na plaży,

3)

używa pojazdu silnikowego, zaprzęgowego lub motoroweru,

4)

jako osoba nieupoważniona przebywa na terenach (ogrodzonych lub oznakowanych) objętych pracami hydrotechnicznymi lub pomiarowymi, zagrożonych erozją, pożarem i innymi zdarzeniami, w szczególności skażeniami, zanieczyszczeniami lub obecnością niebezpiecznych przedmiotów
- podlega karze grzywny.

Art. 60d.

1.

Orzekanie w sprawach o czyny, określone w art. 60a-60c, następuje w trybie przewidzianym w przepisach ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia   (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.7)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247, z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969 oraz z 2015 r. poz. 21, 396, 841, 1186, 1269 i 1549.).

2.

Pracownicy terenowego organu administracji morskiej mają prawo do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego.
 ”
 ;

36)

użyte w art. 23 w ust. 5, w art. 27a w ust. 1 w pkt 1, w art. 27c w ust. 2 w pkt 2, w art. 45 w ust. 1 wyrazy „współrzędnych geograficznych” zastępuje się wyrazami „współrzędnych geocentrycznych geodezyjnych”.

Art. 2.

W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej   (Dz. U. z 2014 r. poz. 1402, z późn. zm.8)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1822 oraz z 2015 r. poz. 529, 1045, 1066, 1217, 1268, 1322, 1336 i 1607.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 14 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„ 

4.

Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, przysługują również w stosunku do statków przepływających przez strefę przyległą przy wykonywaniu zadań mających na celu zapobieganie naruszaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepisów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4 lit. a-d.
 ”
 ;

2)

w art. 16:

a)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Pościg może być wszczęty, jeżeli statek znajduje się na morskich wodach wewnętrznych, morzu terytorialnym lub w strefie przyległej.
 ”
 ,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

Jeżeli obcy statek naruszył polskie przepisy obowiązujące w wyłącznej strefie ekonomicznej, pościg można wszcząć również gdy statek znajduje się w tej strefie.
 ”
 ;

3)

w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Pościg rozpoczęty na polskich morskich wodach wewnętrznych albo na polskim morzu terytorialnym może być kontynuowany poza granicą morza terytorialnego, a rozpoczęty w polskiej strefie przyległej lub w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej może być kontynuowany poza granicą tych stref, pod warunkiem że nie został przerwany. Ciągłość pościgu powinna być zachowana niezależnie od tego, czy jest on prowadzony przez jednostki pływające, czy we współdziałaniu tych jednostek ze statkami powietrznymi.
 ”
 .

Art. 3.

W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane   (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.9)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 40, 768, 822, 1133 i 1200 oraz z 2015 r. poz. 151, 200, 443, 528, 774, 1165, 1265 i 1549.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 32 w ust. 4 pkt 1a otrzymuje brzmienie:
„ 

1a)

złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności pozwoleń, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz decyzji, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej   (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014 oraz z 2015 r. poz. 1642), jeżeli są one wymagane;
 ”
 ;

2)

w art. 33 w ust. 2 pkt 3a otrzymuje brzmienie:
„ 

3a)

pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz decyzję, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli są one wymagane;
 ”
 ;

3)

w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Projekt budowlany powinien spełniać wymagania określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, lub w pozwoleniach, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz decyzji, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli są one wymagane.
 ”
 ;

4)

w art. 59 ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„ 

6.

Decyzję o pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego właściwy organ przesyła niezwłocznie organowi, który wydał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1, oraz decyzji, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej.
 ”
 .

Art. 4.

W ustawie z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej   (Dz. U. z 1995 r. Nr 7, poz. 31) uchyla się art. 3.

Art. 5.

W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich   (Dz. U. z 2010 r. Nr 33, poz. 179 oraz z 2015 r. poz. 1569) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

Przepisów ustawy, z wyłączeniem art. 4, nie stosuje się do morskich portów wojennych.
 ”
 .

Art. 6.

W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne   (Dz. U. z 2015 r. poz. 469 i 1590) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 5 ust. 5b otrzymuje brzmienie:
„ 

5b.

Wody przybrzeżne obejmują obszar wód powierzchniowych od linii brzegu, których zewnętrzną granicę wyznacza odległość jednej mili morskiej po stronie w kierunku morza, liczonej od linii podstawowej, o której mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej   (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014 oraz z 2015 r. poz. 1642), z wyłączeniem morskich wód wewnętrznych Zatoki Gdańskiej oraz przyległych do nich wód morza terytorialnego. Jeżeli zasięg wód przejściowych jest większy niż pas wód przybrzeżnych, zewnętrzna granica tego zasięgu stanowi zewnętrzną granicę wód przybrzeżnych.
 ”
 ;

2)

w art. 9 w ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„ 

10)

powodzi - rozumie się przez to czasowe pokrycie przez wodę terenu, który w normalnych warunkach nie jest pokryty wodą, w szczególności wywołane przez wezbranie wody w ciekach naturalnych, zbiornikach wodnych, kanałach oraz od strony morza, z wyłączeniem pokrycia przez wodę terenu wywołanego przez wezbranie wody w systemach kanalizacyjnych;
 ”
 .

Art. 7.

W ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko   (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.10)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r. poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200, 277, 774, 1045, 1211, 1223, 1265, 1434 i 1590.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 54 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„ 

4.

Do wnoszenia uwag i wniosków oraz opiniowania projektów planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej stosuje się w zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie przepisy ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej   (Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014 oraz z 2015 r. poz. 1642).
 ”
 ;

2)

w art. 57:

a)

po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

W przypadku gdy planowana realizacja danego dokumentu obejmuje obszar morski, właściwość miejscową regionalnego dyrektora ochrony środowiska, w części dotyczącej tych obszarów, ustala się wzdłuż linii brzegu morskiego na terenie danego województwa.
 ”
 ,

b)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 

3.

W przypadku gdy planowana realizacja danego dokumentu obejmuje obszar dwóch województw lub obszar morski wzdłuż linii brzegu morskiego dwóch województw, organem właściwym w sprawach opiniowania i uzgadniania w ramach strategicznych ocen oddziaływania na środowisko jest regionalny dyrektor ochrony środowiska, na którego obszarze właściwości znajduje się większa część terenu lub obszaru morskiego, na którym ma być realizowany ten dokument. Opiniowanie i uzgadnianie następuje w porozumieniu z zainteresowanym regionalnym dyrektorem ochrony środowiska.
 ”
 ;

3)

w art. 58:

a)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

W przypadku gdy planowana realizacja danego dokumentu obejmuje obszar morski, właściwość miejscową państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, w części dotyczącej tych obszarów, ustala się wzdłuż linii brzegu morskiego na terenie danego województwa.
 ”
 ,

b)

ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2.

W przypadku gdy planowana realizacja danego dokumentu obejmuje obszar dwóch województw lub obszar morski wzdłuż linii brzegu morskiego dwóch województw, organem właściwym w sprawach opiniowania i uzgadniania w ramach strategicznych ocen oddziaływania na środowisko jest państwowy wojewódzki inspektor sanitarny, na którego obszarze właściwości znajduje się większa część terenu lub obszaru morskiego, na którym ma być realizowany ten dokument. Opiniowanie i uzgadnianie następuje w porozumieniu z zainteresowanym państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym.
 ”
 .

Art. 8.

W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej   (Dz. U. z 2015 r. poz. 990, z późn. zm.11)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1045, 1217, 1268, 1269 i 1479.) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 36 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

na drogach publicznych lub drogach wewnętrznych, na morskich wodach wewnętrznych, morzu terytorialnym, strefie przyległej lub wodach śródlądowych oraz w miejscach innych niż określone w ust. 1, w przypadku kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 2 i art. 30 ust. 3 pkt 2 i 7,
 ”
 ;

2)

w art. 47:

a)

po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Zatrzymanie statku w strefie przyległej przez jednostki pływające może nastąpić jedynie w celu zapobiegania naruszaniu przepisów celnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
 ”
 ,

b)

w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„ 
Dowódca jednostki pływającej na morskich wodach wewnętrznych, morzu terytorialnym, strefie przyległej i śródlądowych drogach wodnych ma prawo:
 ”
 .

Art. 9.

W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych   (Dz. U. Nr 208, poz. 1240 oraz z 2015 r. poz. 779) w art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1)

obszarze wodnym - rozumie się przez to wody śródlądowe w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne   (Dz. U. z 2015 r. poz. 469, 1590 i 1642) oraz wody przybrzeżne w rozumieniu art. 5 ust. 5b tej ustawy, w pasie nieprzekraczającym jednej mili morskiej od linii brzegu, a także kąpielisko, miejsce wykorzystywane do kąpieli, pływalnię oraz inne obiekty dysponujące nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m2 i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m;
 ”
 .

Art. 10.

W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim   (Dz. U. z 2015 r. poz. 611, z późn. zm.12)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1320, 1336 i 1569.) w art. 86 uchyla się ust. 7.

Art. 11.

Rozpoczęte przez dyrektora urzędu morskiego, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prace nad projektami planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, mogą być kontynuowane i nie wymagają powtórzenia.

Art. 12.

1.

Do wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną postępowań w sprawach o wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1, i uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się przepisy dotychczasowe.

2.

Pozwolenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, wydane dla morskich farm wiatrowych od dnia 30 lipca 2011 r. do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy ulegają przedłużeniu na okres 35 lat, liczony od dnia wydania pozwolenia.

3.

Do wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną postępowań administracyjnych w sprawach o wymierzenie kary pieniężnej stosuje się przepisy dotychczasowe.

4.

Do wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną postępowań w sprawie o wydanie pozwolenia, o którym mowa w art. 23 ust. 1b pkt 2 lit. b ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym dotyczących przedsięwzięć niewymagających pozwolenia na budowę, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 13.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 3 ust. 2 i art. 37b ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3 ust. 2 i art. 37b ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 14.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
1)
Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 135).
2)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, ustawę z dnia 17 listopada 1994 r. o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich, ustawę z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne, ustawę z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, ustawę z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych oraz ustawę z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim.
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 265 i 1161 oraz z 2015 r. poz. 4, 978 i 1333.
4)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 443, 774, 1265 i 1434.
5)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r. poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200, 277, 774, 1045, 1211, 1223, 1265, 1434 i 1590.
6)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 397, 774 i 1505.
7)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247, z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969 oraz z 2015 r. poz. 21, 396, 841, 1186, 1269 i 1549.
8)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1822 oraz z 2015 r. poz. 529, 1045, 1066, 1217, 1268, 1322, 1336 i 1607.
9)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 40, 768, 822, 1133 i 1200 oraz z 2015 r. poz. 151, 200, 443, 528, 774, 1165, 1265 i 1549.
10)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r. poz. 587, 822, 850, 1101 i 1133 oraz z 2015 r. poz. 200, 277, 774, 1045, 1211, 1223, 1265, 1434 i 1590.
11)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1045, 1217, 1268, 1269 i 1479.
12)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1320, 1336 i 1569.