Treść ustawy

Art. 1.

W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1297 i 1741) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„

1)

metra, z wyjątkiem rozdziałów 2, 4a-9 i 12, art. 13 ust. 1, art. 14a, art. 23 ust. 3-5 oraz art. 23a-23j; przepisy rozdziału 2b stosuje się odpowiednio;

”

;

2)

w art. 4 pkt 38 otrzymuje brzmienie:

„

38)

Agencja - Europejską Agencję Kolejową ustanowioną rozporządzeniem nr 881/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym Europejską Agencję Kolejową (Dz. Urz. UE L 164 z 30.04.2004, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 8, str. 214);

”

;

3)

w art. 5:

a)

ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„

3.

Zarządca nie jest uprawniony do wykonywania przewozów kolejowych, z wyjątkiem wykonywania przewozów technologicznych dla własnych potrzeb.

”

b)

po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3e w brzmieniu:

„

3a.

Przewoźnik kolejowy nie jest uprawniony do zarządzania infrastrukturą kolejową.

3b.

Przepisów ust. 3 i 3a oraz art. 37 ust. 3-8 nie stosuje się do przedsiębiorcy, który łączy funkcję zarządcy i przewoźnika kolejowego poprzez zarządzanie infrastrukturą kolejową i wykonywanie wyłącznie miejskich, podmiejskich lub regionalnych przewozów kolejowych na sieciach kolejowych lub liniach kolejowych:

1)

wydzielonych, o zasięgu lokalnym lub regionalnym, lub

2)

przeznaczonych wyłącznie do wykonywania miejskich lub podmiejskich przewozów kolejowych.

3c.

Do przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 3b, udostępniającego infrastrukturę kolejową innym przewoźnikom kolejowym przepisy art. 37 ust. 3-8 stosuje się.

3d.

Jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 3b lub 3c, znajduje się pod bezpośrednią lub pośrednią kontrolą podmiotu wykonującego lub integrującego usługi transportu kolejowego inne niż przewozy miejskie, podmiejskie lub regionalne, stosuje się następujące zasady:

1)

środki publiczne nie mogą być przenoszone pomiędzy przedsiębiorcą a podmiotem wykonującym lub integrującym usługi transportu kolejowego inne niż przewozy miejskie, podmiejskie lub regionalne;

2)

przedsiębiorca prowadzi rachunkowość w sposób umożliwiający monitorowanie zakazu, o którym mowa w pkt 1;

3)

przedsiębiorca sporządza bilans oraz rachunek zysków i strat oddzielnie od podmiotu wykonującego lub integrującego usługi transportu kolejowego inne niż przewozy miejskie, podmiejskie lub regionalne;

4)

przedsiębiorca, który nie jest obowiązany na podstawie przepisów o rachunkowości do publikowania własnych sprawozdań finansowych, publikuje te sprawozdania na swoich stronach internetowych.

3e.

Minister właściwy do spraw transportu ogłasza, w drodze obwieszczenia, wykaz przedsiębiorców, o których mowa w ust. 3b i 3c.

”

c)

uchyla się ust. 4;

4)

w art. 9y ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„

6.

Do finansowania wypłaty odszkodowań, o których mowa w ust. 1 i 2, wypłaty ceny nabycia nieruchomości, o których mowa w art. 9t, oraz pozostałych kosztów związanych z jej nabyciem, kosztów wynikających z realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 9w ust. 4, stosuje się przepisy art. 38 ust. 1 pkt 3 i ust. 2.

”

;

5)

w art. 37 dodaje się ust. 3-8 w brzmieniu:

„

3.

Dla działalności polegającej na zarządzaniu infrastrukturą kolejową oraz wykonywaniu przewozów kolejowych prowadzi się i publikuje oddzielne bilanse oraz rachunki zysków i strat dla każdego z tych rodzajów działalności. Środki publiczne wypłacone na jeden z tych dwóch rodzajów działalności nie mogą być przenoszone na drugi z nich.

4.

Przewoźnicy kolejowi wykonujący przewozy kolejowe osób i rzeczy:

1)

nie mogą przenosić środków publicznych między tymi rodzajami przewozów;

2)

sporządzają oddzielny bilans oraz rachunek zysków i strat dla każdego z tych rodzajów przewozów;

3)

wyodrębniają w księgach rachunkowych operacje dla każdego z tych rodzajów przewozów.

5.

Sprawozdania finansowe przewoźników kolejowych, o których mowa w ust. 4, zawierają dodatkowo oddzielny bilans oraz rachunek zysków i strat dla przewozów kolejowych osób i rzeczy.

6.

Zarządcy i przewoźnicy kolejowi prowadzą rachunkowość w sposób umożliwiający monitorowanie zakazów przenoszenia środków publicznych, o których mowa odpowiednio w ust. 3 i ust. 4 pkt 1.

7.

Zarządcy prowadzą rachunkowość w sposób umożliwiający monitorowanie wykorzystania środków z opłat za korzystanie przez przewoźników kolejowych z infrastruktury kolejowej oraz wykorzystania nadwyżek z pozostałych rodzajów prowadzonej działalności gospodarczej.

8.

Zarządcy i przewoźnicy kolejowi, którzy nie są obowiązani na podstawie przepisów o rachunkowości do publikowania własnych sprawozdań finansowych, publikują te sprawozdania na swoich stronach internetowych.

”

Art. 2.

W ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1440) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 52 uchyla się ust. 4;

2)

po art. 58 dodaje się art. 58a w brzmieniu:

„

Art. 58a.

1.

Operator, który poza świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym prowadzi inną działalność gospodarczą, sporządza oddzielny bilans oraz rachunek zysków i strat dla tych usług, a także wyodrębnia w księgach rachunkowych operacje związane z wykonywaniem przewozu o charakterze użyteczności publicznej.

2.

Operator, o którym mowa w ust. 1, nie może przenosić środków publicznych przeznaczonych na działalność związaną z usługami w zakresie publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym na inną działalność.

3.

Sprawozdanie finansowe operatora, o którym mowa w ust. 1, publikowane na podstawie przepisów o rachunkowości, zawiera dodatkowo oddzielny bilans oraz rachunek zysków i strat dla działalności związanej z usługami w zakresie publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym.

4.

Wyodrębniona rachunkowość jest prowadzona w sposób umożliwiający monitorowanie zakazu przenoszenia środków publicznych, o którym mowa w ust. 2.

”

Art. 3.

W ustawie z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych (Dz. U. poz. 1265) w art. 34 w ust. 2 w pkt 3 lit. a otrzymuje brzmienie:

„

a)

wniosek, o którym mowa w art. 4 ust. 1, zawiera dane określone w art. 4 ust. 1 pkt 7-9,

”

Art. 4.

Zarządcy infrastruktury w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, którzy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy wykonywali przewozy kolejowe na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego, o której mowa w art. 5 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, mogą nadal wykonywać działalność na podstawie tej decyzji, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, pod warunkiem dostosowania prowadzonej rachunkowości do wymogów, o których mowa w art. 37 ust. 3-8 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie później niż w roku obrotowym rozpoczynającym się w 2017 r.

Art. 5.

Zarządcy infrastruktury i przewoźnicy kolejowi oraz operatorzy publicznego transportu kolejowego w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, którzy poza świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym prowadzą inną działalność gospodarczą, dostosują prowadzoną rachunkowość do wymogów, o których mowa odpowiednio w art. 37 ust. 3-8 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, oraz art. 58a ust. 1, 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie później niż w roku obrotowym rozpoczynającym się w 2017 r.

Art. 6.

Przepisów art. 4 i art. 5 nie stosuje się do zarządców infrastruktury i przewoźników kolejowych w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, zwolnionych z obowiązku stosowania przepisów art. 37 ust. 3-8 ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, ujętych w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw transportu, o którym mowa w art. 5 ust. 3e ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 7.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3, który wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2012/34/UE z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012, str. 32).

Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym i ustawę z dnia 24 lipca 2015 r. o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych.