Na podstawie
art. 42k ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych
(Dz. U. z 2015 r. poz. 581, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r.
poz. 1240, 1269, 1365, 1569, 1692, 1735, 1830, 1844, 1893 i 1916.) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa sposób i kryteria ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania
na wybrane zakresy świadczeń opieki zdrowotnej należące do:
2)
świadczeń wysokospecjalistycznych,
3)
świadczeń określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 42e ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych, zwanej dalej „ustawą”
- zwane dalej „świadczeniami opieki zdrowotnej”.
§ 2.
Ustalenia dopuszczalnego czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej
dokonuje lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 42f ust. 3 albo w
art. 42i ust. 4 ustawy, zwany dalej „lekarzem”.
§ 3.
Dopuszczalny czas oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej jest ustalany
indywidualnie w odniesieniu do świadczeniobiorcy, na podstawie następujących kryteriów:
2)
dotychczasowego przebiegu choroby;
3)
rokowań co do dalszego przebiegu choroby;
4)
stopnia odczuwanych dolegliwości;
5)
rodzaju i stopnia niepełnosprawności lub zagrożenia jej powstania, utrwalenia lub
pogłębienia.
§ 4.
Lekarz, ustalając dopuszczalny czas oczekiwania świadczeniobiorcy na udzielenie świadczenia
opieki zdrowotnej, bierze pod uwagę, czy w wyniku nieudzielenia tego świadczenia w
określonym czasie istnieje zagrożenie:
3)
całkowitą lub trwałą niezdolnością do pracy w rozumieniu przepisów, o których mowa
w pkt 2.
§ 5.
Lekarz określa dopuszczalny czas oczekiwania we wniosku, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 42k ust. 2 pkt 1 ustawy.