1.
W ramach badania lekarskiego, przeprowadzanego w celu wydania świadectwa zdrowia,
zwanego dalej „badaniem lekarskim”, uprawniony lekarz dokonuje oceny stanu zdrowia
marynarza w zakresie:
2)
narządu słuchu, z uwzględnieniem wyników badania audiometrycznego i narządu równowagi;
4)
układu sercowo-naczyniowego, z uwzględnieniem wyników spoczynkowej elektrokardiografii;
5)
układu oddechowego, z uwzględnieniem wyników badania radiologicznego klatki piersiowej
oraz w przypadkach uzasadnionych - testów służących wykryciu zakażenia prątkami gruźlicy;
6)
układu krwiotwórczego, z uwzględnieniem morfologii wraz ze wzorem odsetkowym, poziomem
płytek krwi, retikulocytów i odczynem opadania krwi;
8)
czynności nerek, z uwzględnieniem ogólnego badania moczu i stężenia kreatyniny w surowicy
krwi;
9)
czynności wątroby, z uwzględnieniem poziomu gamma-glutamylotransferazy (GGTP) i aminotransferazy
alaninowej (ALT);
10)
cukrzycy, z uwzględnieniem wyników badania poziomu glikemii;
12)
objawów wskazujących na uzależnienie od alkoholu lub jego nadużywanie;
13)
objawów wskazujących na uzależnienie od środków działających podobnie do alkoholu
lub ich nadużywanie;
14)
stosowania produktów leczniczych mogących mieć wpływ na zdolność do pracy na morzu;
15)
innych poważnych zaburzeń stanu zdrowia, które mogą mieć wpływ na zdolność do pracy
na morzu.
2.
Przeprowadzając badanie lekarskie, w tym w przypadku konsultacji lub badań, o których
mowa w art. 4 ust. 4 i art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu, lekarz uwzględnia u marynarza obecność i rodzaj schorzenia, stopień zaawansowania
objawów chorobowych i ich dynamikę, w tym możliwość rozwoju choroby, jak i cofania
się jej objawów, oraz bierze pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa statku,
załogi statku i pasażerów.
3.
Uprawniony lekarz, dokonując oceny stanu zdrowia marynarza, uwzględnia stanowisko
pracy określone w skierowaniu na badania lekarskie.