Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 107b ust. 5 pkt 8 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Przepisy rozporządzenia określają:

1)

warunki i tryb uznawania, odnawiania, zawieszania i cofania uznania stacji pilotowych, zwanych dalej „stacjami”;

2)

warunki i tryb uznawania, odnawiania, zawieszania i cofania uznania ośrodków szkolenia pilotów, zwanych dalej „ośrodkami”;

3)

wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry stacji lub ośrodków.

§ 2.

1.

Stacja lub ośrodek zostają uznane w zakresie szkolenia pilotów morskich, jeżeli:

1)

szkolenia są prowadzone:

a)

przez kadrę posiadającą kwalifikacje zgodne z minimalnymi wymaganiami określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia,

b)

w pomieszczeniach i z użyciem sprzętu spełniających wymagania określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

c)

zgodnie z programami szkoleń określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 107b ust. 5 pkt 4-6 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”,

d)

w sposób, który zapewnia zrealizowanie praktyki pilotowej;

2)

posiadają system zarządzania jakością w zakresie działalności szkoleniowej potwierdzony odpowiednim dokumentem, przy czym w nowo tworzonych stacjach lub ośrodkach system zarządzania jakością powinien być potwierdzony certyfikatem uzyskanym w okresie roku od rozpoczęcia działalności szkoleniowej.

2.

Stacja lub ośrodek mogą zostać uznane jedynie w zakresie szkolenia na symulatorze dla pilotów morskich, jeżeli spełnią warunki określone w ust. 1 pkt 1 lit. a-c i pkt 2.

§ 3.

W celu uznania albo odnowienia ważności uznania stacji lub ośrodka przeprowadza się audyt.

§ 4.

1.

Wniosek o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 3, zawierający określenie zakresu audytu, składa szef pilotów stacji lub kierownik ośrodka do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej.

2.

Wniosek o przeprowadzenie audytu w celu odnowienia ważności uznania stacji lub ośrodka składa się nie później niż 3 miesiące przed upływem terminu ważności istniejącego uznania.

§ 5.

1.

Do wniosku o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 3, należy dołączyć:

1)

regulamin funkcjonowania stacji lub statut ośrodka;

2)

akt o utworzeniu stacji lub akt założycielski ośrodka;

3)

zaświadczenie o wpisie ośrodka do ewidencji szkół i placówek niepublicznych zakładanych przez osoby prawne lub fizyczne prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego;

4)

kopię dokumentu potwierdzającego wdrożenie i funkcjonowanie systemu zarządzania jakością w zakresie działalności szkoleniowej, z wyłączeniem nowo tworzonych stacji lub ośrodków;

5)

opis posiadanej bazy szkoleniowej oraz wykaz pomieszczeń i sprzętu służących do szkolenia pilotów morskich;

6)

opis wewnętrznego systemu kontroli realizacji programów szkolenia;

7)

informację dotyczącą kadry, obejmującą imiona, nazwiska, zakres i poziom kwalifikacji, w tym kwalifikacji morskich jej członków, oraz wskazanie poszczególnych zajęć prowadzonych przez tę kadrę;

8)

programy szkolenia pilotów morskich realizowane w stacji lub ośrodku, w tym:

a)

opis metod sprawdzania wiedzy, umiejętności i kompetencji,

b)

spis posiadanych pomocy szkoleniowych niezbędnych do szkolenia pilotów morskich;

9)

wzory wydawanych zaświadczeń o ukończeniu szkoleń;

10)

opis warunków przeprowadzenia i zaliczenia zajęć na symulatorze;

11)

opis warunków prowadzenia i zaliczania praktyki pilotowej.

2.

Dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1-10, należy dołączyć również w przypadku złożenia wniosku o przeprowadzenie audytu w celu uznania stacji lub ośrodka w zakresie szkolenia na symulatorze dla pilotów morskich.

§ 6.

Po otrzymaniu kompletnego wniosku o przeprowadzenie audytu, o którym mowa w § 3, minister właściwy do spraw gospodarki morskiej wyznacza spośród osób wpisanych na listę audytorów, o której mowa w art. 76 ust. 1 ustawy, zespół audytujący, który przeprowadza audyt w zakresie określonym we wniosku.

§ 7.

1.

Audyt w celu uznania stacji lub ośrodka przeprowadza się w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku.

2.

Audyt w celu odnowienia ważności uznania stacji lub ośrodka przeprowadza się nie później niż przed upływem terminu ważności istniejącego uznania.

§ 8.

Audytowi przeprowadzanemu w stacji lub ośrodku podlega:

1)

organizacja i realizacja procesu szkolenia;

2)

dokumentacja prowadzonego lub planowanego szkolenia;

3)

zgodność kwalifikacji kadry stacji lub ośrodka, w tym kwalifikacji morskich, z minimalnymi wymaganiami dotyczącymi prowadzenia poszczególnych zajęć.

§ 9.

W ramach audytu zespół audytujący:

1)

weryfikuje wniosek i złożoną dokumentację;

2)

przeprowadza czynności audytowe w stacji lub ośrodku obejmujące weryfikację zgodności przedstawionej przez stację lub ośrodek dokumentacji ze stanem faktycznym;

3)

weryfikuje działania podjęte w związku z wykonaniem zaleceń wynikających z kart niezgodności, o których mowa w § 10 ust. 3.

§ 10.

1.

Po przeprowadzeniu czynności audytowych, o których mowa w § 9 pkt 2, zespół audytujący sporządza sprawozdanie w dwóch egzemplarzach.

2.

Audytor wiodący przekazuje sprawozdanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej. Drugi egzemplarz sprawozdania przekazuje szefowi pilotów stacji albo kierownikowi ośrodka.

3.

W przypadku stwierdzenia niezgodności lub niezgodności zagrażającej osiągnięciu zakładanych efektów szkolenia, zwanej dalej „niezgodnością dużą”, audytor wiodący sporządza dodatkowo w dwóch egzemplarzach karty niezgodności, odrębnie dla niezgodności albo niezgodności dużej, i określa w nich szczegóły niezgodności oraz termin przekazania informacji o podjętych działaniach korygujących. Jeden egzemplarz karty niezgodności wraz ze sprawozdaniem, o którym mowa w ust. 1, przekazuje szefowi pilotów stacji lub kierownikowi ośrodka.

§ 11.

1.

Szef pilotów stacji lub kierownik ośrodka informuje na piśmie audytora wiodącego o podjętych działaniach korygujących i określa sposób i termin usunięcia niezgodności lub niezgodności dużej.

2.

Audytor wiodący po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1, analizuje je oraz karty niezgodności i w przypadku akceptacji działań korygujących podjętych przez stację lub ośrodek zamyka wystawione karty niezgodności przez dokonanie stosownej adnotacji.

3.

Audytor wiodący zamyka także karty niezgodności w przypadku:

1)

braku akceptacji podjętych działań korygujących zawartych w informacji, o której mowa w ust. 1;

2)

nieotrzymania informacji o planowanych lub podjętych działaniach korygujących w terminie, o którym mowa w § 10 ust. 3.

4.

Po zamknięciu kart niezgodności audytor wiodący przekazuje je ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej.

§ 12.

1.

Audytor wiodący, w zależności od wyniku audytu, składa wniosek o udzielenie albo nieudzielenie uznania, odnowienie uznania, zawieszenie uznania albo cofnięcie uznania.

2.

W przypadku stwierdzenia niezgodności dużej audytor wiodący składa wniosek do ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej o zawieszenie uznania do czasu usunięcia tej niezgodności.

§ 13.

Wzór sprawozdania oraz wzór kart niezgodności i niezgodności dużej określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

§ 14.

Do decyzji o uznaniu stacji lub ośrodka dołącza się certyfikat uznania, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 15.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1068, z 2013 r. poz. 852, z 2014 r. poz. 609 i 768 oraz z 2015 r. poz. 222.

Załącznik nr 1 - Minimalne wymagania dotyczące kwalifikacji kadry dydaktycznej


Lp.	Forma szkolenia	Wykształcenie i wymagane doświadczenie
1	Wykłady	1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia na kierunku pokrywającym się z tematyką prowadzonych zajęć lub dyplom morski na poziomie zarządzania w dziale pokładowym
		2) doświadczenie zawodowe na stanowiskach bezpośrednio związanych z zakresem wiedzy stanowiącej przedmiot prowadzonych zajęć w minimalnym wymiarze 3 lat
		Osoby nieposiadające kwalifikacji pedagogicznych powinny posiadać ważne świadectwo przeszkolenia dydaktycznego dla instruktorów wydane zgodnie z Konwencją STCW^*)
2	Symulator	1) dyplom ukończenia studiów pierwszego stopnia na kierunku pokrywającym się z tematyką prowadzonych zajęć
		2) doświadczenie zawodowe w charakterze pilota morskiego w okresie ostatnich 5 lat
		Osoby prowadzące zajęcia powinny posiadać dokument potwierdzający dopuszczenie do prowadzenia zajęć na symulatorach

^*) Międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978, sporządzona w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202, z 1999 r. Nr 30, poz. 286 oraz z 2013 r. poz. 1092 i 1093).

Załącznik nr 2 - Wymagania dotyczące pomieszczeń i sprzętu

Pomieszczenia przeznaczone do prowadzenia szkolenia, w tym pomieszczenia udostępniane kandydatom na pilotów i pilotom do nauki własnej, są wyposażone w sprzęt umożliwiający właściwe przekazanie treści szkolenia (np. projektor multimedialny, tablicę multimedialną, stanowisko do e-learningu) oraz materiały obejmujące zagadnienia objęte nauką własną.


Lp.	Program szkolenia	Wyposażenie
1	Nawigacja w rejonie pilotowym	1. Literatura fachowa obejmująca zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z realizacją programu
1	Nawigacja w rejonie pilotowym	2. Zbiór map, publikacji nautycznych i informacji dotyczących rejonu pilotowego
2	Bezpieczeństwo nawigacji w rejonie pilotowym	1. Literatura fachowa obejmująca zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z realizacją programu
2	Bezpieczeństwo nawigacji w rejonie pilotowym	2. Międzynarodowe, krajowe i lokalne przepisy i procedury dotyczące zagadnień bezpieczeństwa nawigacji
3	Manewrowanie	Literatura fachowa obejmująca zagadnienia teoretyczne i praktyczne związane z realizacją programu
3	Manewrowanie	Uwaga: Wybrane elementy programu mogą być realizowane w trakcie szkolenia na symulatorze; w przypadku gdy zajęcia są realizowane na symulatorze, wyposażenie symulatora powinno być zgodne z wymaganiami odnoszącymi się do programu i formy szkolenia
4	Symulator	1. Symulator operacyjny mostka nawigacyjnego, tj. symulator wielozadaniowy zgodny z wymaganiami Konwencji STCW^*) wyposażony w system wizyjny dla warunków dnia, nocy oraz ograniczonej widzialności, dysponujący różnymi modelami statków pilotowanych oraz innych jednostek pływających, znajdujących się w pobliżu statku pilotowanego, oraz możliwością symulacji manewrów z udziałem holowników, układem sterowania kursem i prędkością statku pilotowanego, możliwością prowadzenia komunikacji za pomocą bloku łączności, a także nadawania i odbioru sygnałów dźwiękowych, wyposażony w systemy umożliwiające symulacje krytycznej sytuacji manewrowo-nawigacyjnej oraz sytuacji awaryjnej w rejonie ćwiczeń, z uwzględnieniem batymetrii akwenu, jego oznakowania nawigacyjnego i innych ograniczeń manewrowych, takich jak oddziaływanie wiatru i prądu o założonej sile i założonym kierunku
4	Symulator	2. Instrukcje do ćwiczeń, mapy i wydawnictwa nautyczne właściwe dla rejonu prowadzonych ćwiczeń
		3. Procedury alarmowe statku własnego
		Uwaga: Za równoważne z symulatorem uznaje się obiekty rzeczywiste (modele redukcyjne) posiadające wyposażenie, budowę oraz funkcje umożliwiające realizację zajęć przewidzianych w programie szkoleń pilotów morskich.
5	Regulacje prawne dotyczące pilotażu	Wydawnictwa lub urządzenia zapewniające dostęp do odpowiednich regulacji prawnych, w tym aktów prawa miejscowego

Załącznik nr 3 - Wzór sprawozdania z audytu w stacji pilotowej lub ośrodku szkolenia pilotów oraz wzór karty niezgodności

patrz oryginał

Załącznik nr 4 - Wzór certyfikatu uznania stacji pilotowej lub ośrodka szkolenia pilotów