Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrówz dnia 7 stycznia 2015 r.w sprawie orzekania przez komisje lekarskie podległe Szefowi Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Szefowi Agencji Wywiadu
właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich podległych Szefowi Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, zwanej dalej „ABW”, oraz Szefowi Agencji Wywiadu, zwanej dalej „AW”,
w sprawach, o których mowa w art. 59a ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
oraz Agencji Wywiadu, zwanej dalej „ustawą”;
2)
tryb kierowania do komisji lekarskich podległych Szefowi ABW oraz Szefowi AW, zwanych
dalej „komisjami lekarskimi”, oraz podmioty właściwe w sprawach, o których mowa w
art. 59a ust. 1 ustawy;
3)
szczegółowy sposób orzekania w sprawach, o których mowa w art. 59a ust. 1 ustawy;
4)
niezbędną dokumentację medyczną i inne dokumenty mogące stanowić podstawę orzeczenia
wydanego przez komisje lekarskie;
5)
wzory orzeczeń komisji lekarskich w sprawach, o których mowa w art. 59a ust. 1 ustawy.
§ 2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
„czynności orzecznicze” - całokształt czynności związanych z orzekaniem w sprawach,
o których mowa w art. 59a ust. 1 ustawy;
2)
„emeryt albo rencista policyjny” - funkcjonariusza zwolnionego ze służby w Urzędzie
Ochrony Państwa, ABW lub AW, który ma ustalone prawo do emerytury policyjnej lub do
policyjnej renty inwalidzkiej;
3)
„funkcjonariusz” - funkcjonariusza ABW albo AW;
4)
„funkcjonariusz kontrolowany” - funkcjonariusza przebywającego na zwolnieniu lekarskim
z powodu choroby, podlegającego kontroli, o której mowa w art. 59a ust. 6 lub ust.
10 ustawy;
5)
„jednostka organizacyjna” - jednostkę organizacyjną ABW albo AW.
Rozdział 2
Właściwość komisji lekarskich
§ 3.
Komisje lekarskie orzekają w dwóch instancjach:
1)
w pierwszej instancji - regionalne komisje lekarskie;
2)
w drugiej instancji - centralne komisje lekarskie.
§ 4.
1.
Regionalne komisje lekarskie w sprawach, o których mowa w art. 59a ust. 1 ustawy,
są właściwe do:
1)
przeprowadzania badań lekarskich oraz wydawania orzeczeń lekarskich w stosunku do
funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta albo rencisty policyjnego,
zwanych dalej „osobami skierowanymi”, zamieszkałych w miejscowości objętej terytorialnym
zasięgiem działania komisji lekarskich;
2)
kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby
oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
2.
Centralne komisje lekarskie są właściwe w zakresie:
1)
rozpatrywania odwołań od orzeczeń regionalnych komisji lekarskich;
2)
sprawowania merytorycznego nadzoru nad orzecznictwem regionalnych komisji lekarskich;
3)
wydawania orzeczeń w trybie nadzoru w przypadku uchylenia orzeczenia regionalnej komisji
lekarskiej;
4)
udzielania konsultacji w zakresie orzecznictwa lekarskiego oraz rozstrzygania kwestii
spornych lub budzących szczególne wątpliwości orzecznicze;
5)
współpracy z instytucjami naukowo-lekarskimi w celu podnoszenia poziomu orzecznictwa
lekarskiego.
3.
Właściwość miejscową komisji lekarskich określają przepisy w sprawie oceny zdolności
fizycznej i psychicznej do służby w ABW albo AW.
Rozdział 3
Tryb kierowania do komisji lekarskich
§ 5.
1.
Podmiotami właściwymi do kierowania do regionalnej komisji lekarskiej w przypadkach,
o których mowa w art. 59a ust. 1 pkt 1 ustawy, są:
1)
Prezes Rady Ministrów w stosunku do Szefa ABW oraz Szefa AW;
2)
Szef ABW oraz Szef AW lub upoważniony przez nich funkcjonariusz w stosunku do zastępcy
odpowiednio Szefa ABW oraz Szefa AW albo kierownika lub zastępcy kierownika jednostki
organizacyjnej;
3)
kierownik jednostki organizacyjnej w stosunku do funkcjonariusza pełniącego służbę
w jednostce organizacyjnej, przeniesionego do pełnienia służby albo delegowanego do
czasowego pełnienia służby w innej miejscowości;
4)
dyrektor Centralnego Ośrodka Szkolenia ABW oraz komendant Ośrodka Szkolenia AW w stosunku
do funkcjonariuszy odbywających szkolenie w tych ośrodkach;
5)
kierownik jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych w stosunku do funkcjonariusza
pozostającego w dyspozycji odpowiednio Szefa ABW oraz Szefa AW, oddelegowanego do
pełnienia służby poza ABW oraz AW lub zwolnionego ze służby w ABW oraz AW.
2.
Podmiotami właściwymi do kierowania do regionalnej komisji lekarskiej w przypadkach,
o których mowa w art. 59a ust. 1 pkt 2 ustawy, są:
1)
Prezes Rady Ministrów w stosunku do Szefa ABW oraz Szefa AW;
2)
Szef ABW oraz Szef AW lub upoważniony przez nich funkcjonariusz w stosunku do zastępcy
odpowiednio Szefa ABW oraz Szefa AW albo kierownika lub zastępcy kierownika jednostki
organizacyjnej;
3)
kierownik jednostki organizacyjnej w stosunku do funkcjonariusza pełniącego służbę
w delegaturze ABW;
4)
kierownik jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych w stosunku do funkcjonariusza
pełniącego służbę w innej jednostce organizacyjnej niż delegatura ABW, w tym w Delegaturze
Stołecznej ABW w Warszawie.
3.
Podmiotami właściwymi do kierowania do regionalnej komisji lekarskiej w przypadku,
o którym mowa w art. 59a ust. 1 pkt 3 ustawy, są:
1)
Prezes Rady Ministrów w stosunku do Szefa ABW oraz Szefa AW;
2)
Szef ABW oraz Szef AW lub upoważniony przez nich funkcjonariusz w stosunku do zastępcy
odpowiednio Szefa ABW oraz Szefa AW albo kierownika lub zastępcy kierownika jednostki
organizacyjnej;
3)
kierownik jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych w stosunku do funkcjonariusza
pełniącego służbę w jednostce organizacyjnej lub przeniesionego do pełnienia służby
w tej jednostce albo delegowanego do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości;
4)
dyrektor Centralnego Ośrodka Szkolenia ABW oraz komendant Ośrodka Szkolenia AW w stosunku
do funkcjonariuszy odbywających szkolenie w tych ośrodkach;
5)
kierownik jednostki organizacyjnej właściwej w sprawach osobowych w stosunku do funkcjonariusza
pozostającego w dyspozycji odpowiednio Szefa ABW oraz Szefa AW.
4.
W przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 3, do regionalnej komisji lekarskiej kieruje
się na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni
służbę lub do której został przeniesiony albo delegowany do czasowego pełnienia służby
w innej miejscowości.
5.
Podmiotem właściwym do kierowania do regionalnej komisji lekarskiej w sprawach, o
których mowa w art. 59a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, jest organ emerytalny.
§ 6.
1.
Do regionalnej komisji lekarskiej kieruje się:
1)
z urzędu:
a)
funkcjonariusza w celu ustalenia:
-
stopnia uszczerbku na zdrowiu doznanego wskutek wypadku pozostającego w związku z
pełnieniem służby lub choroby pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub
właściwościami służby - na wniosek podmiotu właściwego do kierowania sporządzony z
własnej inicjatywy tego podmiotu albo z inicjatywy lekarza podmiotu leczniczego, którego
organem tworzącym jest Szef ABW albo Szef AW,
-
związku śmierci tego funkcjonariusza z wypadkiem lub chorobą pozostającą w związku
ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby - na wniosek podmiotu właściwego
do kierowania,
-
prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości
wykorzystania zwolnienia lekarskiego - na wniosek podmiotu właściwego do kierowania,
b)
osobę skierowaną w celu:
-
uznania za inwalidę oraz uznania za niezdolnego do samodzielnej egzystencji - na wniosek
podmiotu właściwego do kierowania sporządzony z własnej inicjatywy tego podmiotu albo
z inicjatywy lekarza podmiotu leczniczego, którego organem tworzącym jest Szef ABW
albo Szef AW,
-
ustalenia związku śmierci osoby skierowanej ze służbą - na wniosek podmiotu właściwego
do kierowania;
2)
na wniosek osoby skierowanej.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2:
1)
funkcjonariusz składa na piśmie, drogą służbową, do podmiotu właściwego do kierowania;
2)
funkcjonariusz zwolniony ze służby lub emeryt albo rencista policyjny składają na
piśmie do podmiotu właściwego do kierowania.
3.
W uzasadnionych przypadkach podmiot właściwy do kierowania może kierować osobę skierowaną
do regionalnej komisji lekarskiej z pominięciem właściwości terytorialnej tej komisji.
§ 7.
1.
Skierowanie do regionalnej komisji lekarskiej sporządza podmiot właściwy do kierowania.
2.
Skierowanie do regionalnej komisji lekarskiej traci ważność po upływie 90 dni od daty
pierwszego badania wyznaczonego przez regionalną komisję lekarską.
§ 8.
Podmiot właściwy do kierowania dołącza do skierowania do regionalnej komisji lekarskiej
w szczególności:
1)
informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia osoby skierowanej;
2)
opis stanowiska służbowego, charakter i warunki służby;
3)
opinię psychologiczną - w razie potrzeby.
§ 9.
1.
Regionalna komisja lekarska wyznacza termin badania lekarskiego i zawiadamia o tym
osobę skierowaną oraz podmiot właściwy do kierowania.
2.
W przypadku nieusprawiedliwionego niestawienia się na badanie lekarskie osoby skierowanej,
której wyznaczono termin badania lekarskiego, przewodniczący regionalnej komisji lekarskiej
zawiadamia o tym fakcie podmiot właściwy do kierowania.
Rozdział 4
Orzekanie przez komisje lekarskie
§ 10.
1.
Regionalna komisja lekarska przeprowadza badanie lekarskie osoby skierowanej i sporządza
protokół z tego badania, zwany dalej „protokołem badania lekarskiego”. Oceny stanu
zdrowia tej osoby dokonuje się na podstawie protokołu badania lekarskiego, wyników
badań specjalistycznych, zleconych badań dodatkowych, wywiadu chorobowego, dokumentacji
medycznej sporządzonej w wyniku obserwacji w podmiocie leczniczym, leczenia ambulatoryjnego
i sanatoryjnego oraz innych dokumentów medycznych istotnych dla dokonania tej oceny.
2.
Jeżeli w toku badania lekarskiego powstało uzasadnione podejrzenie, że osoba skierowana
rozmyślnie spowodowała u siebie uszkodzenie ciała albo chorobę, regionalna komisja
lekarska orzeka o stanie zdrowia tej osoby zgodnie z ust. 1, a o podejrzeniu zawiadamia
podmiot właściwy do kierowania.
3.
Protokół badania lekarskiego zawiera wyszczególnienie wszystkich chorób fizycznych
lub psychicznych, w tym tych, które nie obniżają zdolności do służby. Protokół badania
lekarskiego podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.
4.
Rozpoznanie wpisuje się do protokołu badania lekarskiego w języku polskim, według
terminologii klinicznej, z uwzględnieniem lokalizacji choroby, a w przypadkach wymagających
dodatkowego uściślenia - stopnia ich nasilenia.
5.
Protokół badania lekarskiego sporządza się w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz
protokołu badania lekarskiego przechowuje się w aktach regionalnej komisji lekarskiej,
drugi egzemplarz protokołu badania lekarskiego przesyła się do Centralnej Komisji
Lekarskiej.
§ 11.
1.
Regionalna komisja lekarska wydaje orzeczenie o stanie zdrowia niezależnie od związku
choroby ze służbą.
2.
Regionalna komisja lekarska, wydając orzeczenie o trwałej niezdolności do służby,
orzeka również o inwalidztwie i związku tego inwalidztwa ze służbą.
3.
Jeżeli przy orzekaniu o zdolności do służby regionalna komisja lekarska stwierdziła
uszczerbek na zdrowiu doznany wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem
służby lub choroby pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami
służby, to poza orzeczeniem o zdolności do służby wydaje orzeczenie o uszczerbku na
zdrowiu, jeżeli wcześniej orzeczenie w tej sprawie nie zostało wydane.
4.
Regionalna komisja lekarska ustala związek choroby ze służbą na podstawie:
1)
dokumentacji lekarskiej związanej z orzekaną chorobą;
2)
wyników przeprowadzonego śledztwa lub dochodzenia;
3)
wyroków sądowych;
4)
protokołów powypadkowych;
5)
informacji dotyczącej warunków i przebiegu służby, ze szczególnym uwzględnieniem opisu
warunków służby w okresie powstania choroby lub znaczącego pogorszenia stanu zdrowia;
6)
oświadczeń przełożonych i świadków.
5.
Jeżeli trwała niezdolność do służby stwierdzona przez regionalną komisję lekarską
jest spowodowana chorobą, której związek ze służbą ustaliła regionalna komisja lekarska,
to niezdolność ta pozostaje w związku ze służbą.
6.
Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej o trwałej niezdolności do służby powinno
być uzasadnione i zawierać jedno z następujących określeń:
1)
trwała niezdolność do służby pozostaje w związku ze służbą;
2)
trwała niezdolność do służby nie pozostaje w związku ze służbą.
§ 12.
Regionalna komisja lekarska, wydając orzeczenie o inwalidztwie osoby skierowanej:
1)
stwierdza, czy nastąpiło stałe lub długotrwałe naruszenie sprawności organizmu, oraz
ustala datę powstania inwalidztwa;
2)
określa grupę inwalidzką, do której osoba skierowana zostaje zaliczona;
3)
ustala, czy inwalida jest zdolny do samodzielnej egzystencji;
4)
ustala, czy inwalidztwo powstało wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem
służby lub choroby pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami
służby;
5)
ustala, czy inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą;
6)
ustala, czy istnieje związek śmierci ze służbą;
7)
stwierdza, czy istnieje zdolność do pracy;
8)
ustala wskazania i przeciwwskazania dotyczące zatrudnienia osoby skierowanej;
9)
ustala termin kontrolnego badania lekarskiego, jeżeli jest ono niezbędne.
§ 13.
Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej o inwalidztwie i związku inwalidztwa ze
służbą powinno być uzasadnione i zawierać jedno z następujących określeń:
1)
inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą;
2)
inwalidztwo nie pozostaje w związku ze służbą.
§ 14.
1.
Za datę powstania inwalidztwa przyjmuje się datę ustaloną przez regionalną komisję
lekarską.
2.
Jeżeli regionalna komisja lekarska nie ma możliwości ustalenia daty powstania inwalidztwa,
natomiast ustaliła okres, w którym ono powstało, za datę powstania inwalidztwa przyjmuje
się datę końcową tego okresu.
3.
Jeżeli regionalna komisja lekarska nie ma możliwości ustalenia ani daty, ani okresu
powstania inwalidztwa, za datę jego powstania przyjmuje się datę skierowania do regionalnej
komisji lekarskiej.
§ 15.
1.
Regionalna komisja lekarska, wydając orzeczenie dotyczące ustalenia stopnia uszczerbku
na zdrowiu osoby skierowanej doznanego wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem
służby lub choroby pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami
służby:
1)
określa stopień uszkodzenia czynności naruszonego organu, narządu albo układu łącznie
z towarzyszącymi powikłaniami,
2)
określa procentowy stopień uszczerbku na zdrowiu,
3)
ustala, czy stwierdzony uszczerbek na zdrowiu, doznany wskutek tego wypadku lub tej
choroby, pozostaje w związku ze służbą
- posługując się odpowiednio wykazami chorób pozostających w związku z pełnieniem
służby w ABW i AW oraz wykazami norm oceny procentowej uszczerbku na zdrowiu.
2.
Regionalna komisja lekarska, wydając orzeczenie o związku śmierci osoby skierowanej
ze służbą, ustala, czy śmierć ma związek z wypadkiem lub chorobą pozostającą w związku
ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby.
§ 16.
1.
Regionalna komisja lekarska wydaje orzeczenie po zebraniu wszystkich niezbędnych dokumentów.
2.
Jeżeli regionalna komisja lekarska nie może wydać orzeczenia z powodu braku dokumentów,
o których mowa w ust. 1, zawiadamia o tym osobę skierowaną i wzywa ją do ich dostarczenia
w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.
3.
Regionalna komisja lekarska może wystąpić także do podmiotu właściwego do kierowania
o dostarczenie dokumentów, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia doręczenia
wystąpienia.
4.
Po upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia brakujących dokumentów, o których
mowa w ust. 2 i 3, lub też w razie odmowy przez osobę skierowaną poddania się zleconym
badaniom specjalistycznym, psychologicznym, badaniom dodatkowym lub obserwacji w podmiocie
leczniczym regionalna komisja lekarska wydaje orzeczenie na podstawie posiadanych
dokumentów i dokonanej oceny stanu zdrowia osoby skierowanej.
§ 17.
1.
Regionalna komisja lekarska orzeka zwykłą większością głosów. W razie równej liczby
głosów decyduje głos przewodniczącego regionalnej komisji lekarskiej.
2.
Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego.
3.
Członek regionalnej komisji lekarskiej mający zdanie odrębne w sprawie orzeczenia
może je wnieść na piśmie wraz z uzasadnieniem do protokołu badania lekarskiego.
§ 18.
1.
Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej sporządza się w czterech egzemplarzach.
2.
Jeden egzemplarz orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje osoba skierowana lub
członek rodziny, o którym mowa w art. 131 ust. 2 ustawy, zwany dalej „uprawnionym
wnioskodawcą”, drugi egzemplarz orzeczenia - podmiot właściwy do kierowania, trzeci
egzemplarz orzeczenia przechowuje się w aktach regionalnej komisji lekarskiej, czwarty
egzemplarz orzeczenia wraz z protokołem badania lekarskiego przesyła się do Centralnej
Komisji Lekarskiej.
3.
W przypadku wypadku lub choroby pozostających w związku ze szczególnymi warunkami
lub właściwościami służby sporządza się dodatkowy, piąty egzemplarz orzeczenia z przeznaczeniem
dla organu właściwego do ustalania prawa do świadczenia odszkodowawczego przysługującego
w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą.
4.
Wzór orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej:
1)
stwierdzającego związek chorób ze służbą oraz zaliczającego do jednej z grup inwalidztwa
określa załącznik nr 1 do rozporządzenia;
2)
ustalającego uszczerbek na zdrowiu osoby skierowanej wskutek wypadku lub choroby pozostających
w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby określa załącznik nr
2 do rozporządzenia;
3)
ustalającego związek śmierci osoby skierowanej ze służbą określa załącznik nr 3 do
rozporządzenia.
§ 19.
Podstawowe ustalenia zawarte w protokole badania lekarskiego oraz orzeczeniu regionalnej
komisji lekarskiej wpisuje się do rejestru orzeczeń. W rejestrze orzeczeń członkowie
składu orzekającego składają podpisy po zakończeniu każdego dnia pracy regionalnej
komisji lekarskiej.
§ 20.
1.
Niezwłocznie po wydaniu orzeczenia przez regionalną komisję lekarską przewodniczący
tej komisji doręcza je odpowiednio osobie skierowanej lub uprawnionemu wnioskodawcy
albo podmiotowi właściwemu do kierowania, informując jednocześnie o prawie do wniesienia
odwołania. W przypadku osobistego odbioru orzeczenia osoba skierowana albo uprawniony
wnioskodawca potwierdzają jego odbiór w rejestrze orzeczeń.
2.
Przewodniczący regionalnej komisji lekarskiej może również doręczyć orzeczenie, o
którym mowa w ust. 1, odpowiednio osobie skierowanej lub uprawnionemu wnioskodawcy
albo podmiotowi właściwemu do kierowania za potwierdzeniem odbioru.
§ 21.
1.
Odwołanie do Centralnej Komisji Lekarskiej od orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej
może wnieść osoba skierowana lub uprawniony wnioskodawca albo podmiot właściwy do
kierowania, na piśmie, w terminie, o którym mowa w art. 59a ust. 4 ustawy, za pośrednictwem
regionalnej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie.
2.
Uprawniony wnioskodawca może wnieść odwołanie od orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej
ustalającego związek śmierci osoby skierowanej ze służbą.
3.
Przedmiotem odwołania może być orzeczenie w całości lub w części i nie wymaga ono
szczegółowego uzasadnienia.
§ 22.
1.
Regionalna komisja lekarska przesyła odwołanie, w tym wniesione po terminie, wraz
z zaskarżonym orzeczeniem i protokołem badania lekarskiego oraz pozostałą dokumentacją
orzeczniczą do Centralnej Komisji Lekarskiej w terminie 14 dni od dnia otrzymania
odwołania.
2.
Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpatrzeniu przez Centralną Komisję Lekarską.
3.
W przypadku naruszenia terminu do wniesienia odwołania z przyczyn niezależnych od
osoby skierowanej, uprawnionego wnioskodawcy lub podmiotu właściwego do kierowania
Centralna Komisja Lekarska, na ich uzasadniony wniosek, rozpatruje odwołanie pomimo
upływu terminu do jego wniesienia.
§ 23.
Centralna Komisja Lekarska rozpatruje odwołanie w terminie:
1)
30 dni od dnia jego otrzymania albo
2)
90 dni od dnia jego otrzymania w przypadku konieczności wykonania dodatkowych badań
lub uzyskania dodatkowych dokumentów
- po zapoznaniu się ze wszystkimi dokumentami w sprawie, a w razie potrzeby po przeprowadzeniu
niezbędnych badań lub zleceniu przeprowadzenia dodatkowych badań lekarskich, w tym
obserwacji w podmiocie leczniczym, lub po dostarczeniu, na jej żądanie, dodatkowych
dokumentów.
§ 24.
1.
Po rozpatrzeniu odwołania Centralna Komisja Lekarska:
1)
utrzymuje w mocy zaskarżone orzeczenie albo
2)
uchyla zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i wydaje nowe, albo
3)
uchyla zaskarżone orzeczenie i zarządza ponowne przeprowadzenie czynności orzeczniczych
i wydanie nowego orzeczenia przez regionalną komisję lekarską.
2.
Centralna Komisja Lekarska nie może wydać nowego orzeczenia na niekorzyść osoby skierowanej
lub uprawnionego wnioskodawcy, chyba że zaskarżone orzeczenie jest sprzeczne z prawem
lub zostało wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych.
3.
Do postępowania odwoławczego prowadzonego przez Centralną Komisję Lekarską stosuje
się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed regionalnymi komisjami lekarskimi.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, Centralna Komisja Lekarska niezwłocznie
zwraca regionalnej komisji lekarskiej całość dokumentacji orzeczniczej. Regionalna
komisja lekarska wydaje nowe orzeczenie w terminie 30 dni od dnia otrzymania dokumentacji
orzeczniczej od Centralnej Komisji Lekarskiej.
§ 25.
1.
Centralna Komisja Lekarska, w terminie 90 dni od dnia otrzymania orzeczenia wraz z
protokołem badania lekarskiego, o których mowa w § 18 ust. 2, może uchylić w trybie
nadzoru orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z
pominięciem istotnych okoliczności faktycznych bądź zawierające błędy orzecznicze
i zażądać od tej komisji przekazania całości dokumentacji orzeczniczej.
2.
Centralna Komisja Lekarska, uchylając orzeczenie, o którym mowa w ust. 1:
1)
wydaje nowe orzeczenie albo
2)
zarządza ponowne poddanie osoby skierowanej czynnościom orzeczniczym przeprowadzanym
przez wyznaczoną regionalną komisję lekarską.
3.
Do czynności orzeczniczych, o których mowa w ust. 2 pkt 1, stosuje się odpowiednio
przepisy o postępowaniu przed regionalnymi komisjami lekarskimi.
§ 26.
1.
Orzeczenia:
1)
regionalnych komisji lekarskich:
a)
od których nie wniesiono odwołania w terminie, o którym mowa w art. 59a ust. 4 ustawy,
b)
które nie zostały uchylone w trybie nadzoru przez Centralną Komisję Lekarską zgodnie
z § 25 ust. 1,
2)
Centralnej Komisji Lekarskiej, o których mowa w § 24 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz § 25 ust.
2 pkt 1
- są ostateczne.
2.
O utrzymaniu zaskarżonego orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej w mocy bądź o
jego uchyleniu Centralna Komisja Lekarska zawiadamia na piśmie osobę skierowaną lub
uprawnionego wnioskodawcę oraz podmiot właściwy do kierowania.
§ 27.
1.
W celu kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności funkcjonariusza kontrolowanego
do służby z powodu choroby regionalna komisja lekarska może:
zażądać od lekarza wystawiającego zaświadczenie lekarskie udostępnienia dokumentacji
medycznej dotyczącej funkcjonariusza kontrolowanego, stanowiącej podstawę do wydania
zaświadczenia lekarskiego lub do udzielenia wyjaśnień i informacji w sprawie;
3)
skierować funkcjonariusza kontrolowanego i zlecić wykonanie badań, o których mowa
w art. 59a ust. 2 ustawy.
Regionalna komisja lekarska w toku przeprowadzania kontroli prawidłowości orzekania
o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby doręcza funkcjonariuszowi kontrolowanemu
wezwanie, za potwierdzeniem odbioru, w którym określa termin badania funkcjonariusza
kontrolowanego przez regionalną komisję lekarską lub dostarczenia przez niego posiadanych
wyników badań specjalistycznych lub badań dodatkowych. Wezwanie zawiera informację
o skutku, o którym mowa w art. 59a ust. 8 ustawy.
2.
Regionalna komisja lekarska sporządza protokół badania lekarskiego funkcjonariusza
kontrolowanego.
3.
Protokół badania lekarskiego regionalna komisja lekarska sporządza w dwóch egzemplarzach,
z których jeden przesyła do Centralnej Komisji Lekarskiej, a drugi przechowuje w aktach
regionalnej komisji lekarskiej.
§ 29.
1.
W przypadku stwierdzenia podczas kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności
funkcjonariusza kontrolowanego do służby z powodu choroby, że zaświadczenie lekarskie
zostało wystawione w szczególności bez:
1)
przeprowadzenia bezpośredniego badania lekarskiego funkcjonariusza kontrolowanego,
2)
udokumentowania rozpoznania stanowiącego podstawę do orzeczenia o czasowej niezdolności
funkcjonariusza kontrolowanego do służby z powodu choroby
- regionalna komisja lekarska wydaje w tej sprawie orzeczenie.
2.
Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, sporządza się w
czterech egzemplarzach. Jeden egzemplarz orzeczenia otrzymuje funkcjonariusz kontrolowany,
drugi egzemplarz orzeczenia - podmiot właściwy do kierowania, trzeci egzemplarz orzeczenia
pozostaje w aktach regionalnej komisji lekarskiej, a czwarty egzemplarz orzeczenia
wraz z protokołem badania lekarskiego funkcjonariusza kontrolowanego przesyła się
do Centralnej Komisji Lekarskiej.
3.
Wzór orzeczenia, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.
§ 30.
Od orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej, o którym mowa w § 29 ust. 1, przysługuje
funkcjonariuszowi kontrolowanemu odwołanie do Centralnej Komisji Lekarskiej w terminie,
o którym mowa w art. 59a ust. 4 ustawy. Do postępowania odwoławczego stosuje się odpowiednio
przepisy o postępowaniu odwoławczym od orzeczeń regionalnej komisji lekarskiej.
§ 31.
1.
Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego, o której mowa w art.
59a ust. 10 ustawy, przeprowadza funkcjonariusz upoważniony przez przewodniczącego
regionalnej komisji lekarskiej.
2.
W razie stwierdzenia podczas kontroli, o której mowa w ust. 1, nieprawidłowości wykorzystania
zwolnienia lekarskiego funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, sporządza protokół,
w którym wskazuje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystanie tego zwolnienia lekarskiego.
3.
Protokół, o którym mowa w ust. 2, przedstawia się funkcjonariuszowi kontrolowanemu,
który może zgłosić uwagi do niego na piśmie w terminie 3 dni. W przypadku zgłoszenia
uwag przez funkcjonariusza kontrolowanego załącza się je do protokołu.
4.
W razie niemożności lub odmowy podpisania protokołu przez funkcjonariusza kontrolowanego
funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza odpowiednią wzmiankę w protokole
i podaje przyczyny braku podpisu.
5.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego regionalna
komisja lekarska wykonuje czynności, o których mowa w art. 59a ust. 11 ustawy.
Rozdział 5
Przepisy przejściowy i końcowy
§ 32.
Do spraw wszczętych, niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje
się przepisy dotychczasowe.
§ 33.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r.
Nr 182, poz. 1228 i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 53, poz. 273, Nr 84, poz. 455,
Nr 117, poz. 677 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627 i 908, z 2013 r. poz. 628,
675, 1247 i 1351 oraz z 2014 r. poz. 502, 616, 1055 i 1822.
Załącznik nr 1
-
Orzeczenie komisji lekarskiej (wzór)