Analiza poziomu bioasekuracji na obszarze objętym programem w zakresie środków bioasekuracji
mających na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego pomoru świń
Na obszarze objętym programem zgodnie z danymi Inspekcji Weterynaryjnej na dzień 3
kwietnia 2014 r. znajdowało się 2130 gospodarstw, w których były utrzymywane świnie,
przy czym w około 40% tych gospodarstw (liczących od 1 do 6 sztuk świń) świnie były
utrzymywane przede wszystkim na użytek własny.
Inspekcja Weterynaryjna posiada dane dotyczące spełnienia wymagań mających wpływ na
stopień bioasekuracji, określonych w:
1)
ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1539, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”;
2)
ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt
(Dz. U. z 2008 r. Nr 204, poz. 1281, z późn. zm.);
3)
rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 września 2003 r. w sprawie
szczegółowych warunków weterynaryjnych, jakie muszą spełniać gospodarstwa w przypadku,
gdy zwierzęta lub środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego pochodzące z tych gospodarstw
są wprowadzane na rynek (Dz. U. Nr 168, poz. 1643);
4)
rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 21 października 2010 r. w sprawie
wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.
U. z 2015 r. poz. 392);
5)
rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie
środków podejmowanych w związku z wystąpieniem u dzików afrykańskiego pomoru świń
(Dz. U. poz. 420, z późn. zm.);
6)
rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października
2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia
zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie
(WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego)
(Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.).
Podmioty, które utrzymują zwierzęta gospodarskie, w tym świnie, z zamiarem umieszczania
na rynku takich zwierząt lub produktów pozyskanych z tych zwierząt lub od tych zwierząt,
prowadzą działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. n ustawy, i muszą
spełniać wymagania weterynaryjne określone dla tego rodzaju działalności.
Natomiast podmioty, które utrzymują zwierzęta gospodarskie, w tym świnie, bez zamiaru
umieszczania takich zwierząt na rynku lub produktów pozyskanych z tych zwierząt lub
od tych zwierząt, nie podlegają wymogowi prowadzenia działalności nadzorowanej zgodnie
z przepisami ustawy i nie muszą spełniać wymagań weterynaryjnych określonych dla tego
rodzaju działalności.
Przedstawione w akapicie pierwszym dane zostały uzyskane w wyniku kontroli przeprowadzonych
przez Inspekcję Weterynaryjną w części gospodarstw, w których są utrzymywane świnie,
znajdujących się na obszarze wskazanym w ust. 3.
W okresie od czerwca do sierpnia 2014 r. Inspekcja Weterynaryjna przeprowadziła kontrole
w 527 spośród 2130 gospodarstw, w których są utrzymywane świnie. Na podstawie wyników
kontroli gospodarstwa te można zakwalifikować jako:
1)
grupa I - gospodarstwa, które nie spełniają wymagań związanych z bioasekuracją, określonych
w wyżej wymienionych aktach prawnych;
2)
grupa II - gospodarstwa, które spełniają wymagania związane z bioasekuracją, określone
w wyżej wymienionych aktach prawnych, z wyłączeniem wymagań, których spełnienie stanowi
jeden z warunków umożliwiających wywóz świń poza obszar objęty ograniczeniami określonymi
w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie
środków podejmowanych w związku z wystąpieniem u dzików afrykańskiego pomoru świń;
3)
grupa III - gospodarstwa, które spełniają wymagania związane z bioasekuracją, określone
w wyżej wymienionych aktach prawnych.
Liczba gospodarstw należących do grupy I wynosi 185 gospodarstw (około 35%), do grupy
II - 294 gospodarstwa (około 56%) i do grupy III - 48 gospodarstw (około 9%).
Powyższe dane wskazują, że około 91% gospodarstw nie spełnia wszystkich wymagań dotyczących
bioasekuracji, określonych w wyżej wymienionych aktach prawnych.