Oświadczenie Rządowez dnia 16 marca 2015 r.w sprawie mocy obowiązującej aaaUmowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), przyjętej w Genewie dnia 1 września 1970 r.

Treść oświadczenia

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z art. 9 Umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), przyjętej w Genewie dnia 1 września 1970 r., dnia 5 maja 1983 r. został złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych dokument przystąpienia Polski do powyższej umowy.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 umowy weszła ona w życie dnia 21 listopada 1976 r.
Zgodnie z art. 11 ust. 2 umowy w stosunku do Polski weszła ona w życie dnia 15 maja 1984 r.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 umowy, składając dokument przystąpienia Polska złożyła zastrzeżenie dotyczące niezwiązywania się art. 15 ust. 2 i 3 umowy.
Zgodnie z art. 16 ust. 2 umowy dnia 16 października 1997 r. Polska wycofała zastrzeżenie dotyczące art. 15 ust. 2 i 3 umowy w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1)

następujące poprawki do umowy weszły w życie w podanych niżej datach:
  •   -  
    poprawka do art. 5 i 10 ust. 1 umowy przyjęta dnia 30 października 1998 r.; poprawka weszła w życie dnia 30 kwietnia 1999 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatek 4 umowy przyjęta dnia 11 sierpnia 2000 r.; poprawka weszła w życie dnia 11 lutego 2001 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatek 4 umowy przyjęta dnia 27 października 2000 r.; poprawka weszła w życie dnia 27 kwietnia 2001 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatki 2 i 3 umowy przyjęta dnia 15 maja 2002 r.; poprawka weszła w życie dnia 15 listopada 2002 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatek 1 umowy przyjęta dnia 7 maja 2003 r.; poprawka weszła w życie dnia 7 listopada 2003 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatki 2 i 4 oraz do Załącznika 3 umowy przyjęta dnia 12 czerwca 2004 r.; poprawka weszła w życie dnia 12 grudnia 2004 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatek 2 umowy przyjęta dnia 19 czerwca 2004 r.; poprawka weszła w życie dnia 19 grudnia 2004 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 2 umowy przyjęta dnia 6 czerwca 2009 r.; poprawka weszła w życie dnia 6 grudnia 2009 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 umowy przyjęta dnia 2 lipca 2010 r.; poprawka weszła w życie dnia 2 stycznia 2011 r.,
  •   -  
    poprawka do Załączników 1, 2 i 3 umowy przyjęta dnia 11 maja 2012 r.; poprawka weszła w życie dnia 11 listopada 2012 r.,
  •   -  
    poprawka do Załącznika 1 Dodatki 1 i 3A umowy przyjęta dnia 23 marca 2013 r.; poprawka weszła w życie dnia 23 września 2013 r.;

2)

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej dnia 8 stycznia 2015 r. ratyfikował aaaUmowę o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP), przyjętą w Genewie dnia 1 września 1970 r., w brzmieniu obowiązującym w dniu 23 września 2013 r.;

3)

następujące państwa stały się lub staną się stronami umowy w podanych niżej datach:
Republika Albanii 26 stycznia 2006 r.
Księstwo Andory 14 lipca 2009 r.
Królestwo Arabii Saudyjskiej 13 stycznia 2016 r.
Republika Austrii 1 marca 1978 r.
Republika Azerbejdżanu 8 maja 2001 r.
Królestwo Belgii 1 października 1980 r.
Republika Białorusi 3 sierpnia 2002 r.
Republika Bułgarii 26 stycznia 1979 r.
Królestwo Danii 22 listopada 1977 r.
Republika Estońska 6 lutego 1999 r.
Republika Finlandii 15 maja 1981 r.
Republika Francuska 21 listopada 1976 r.
Republika Grecka 1 kwietnia 1993 r.
Gruzja 30 listopada 1999 r.
Królestwo Hiszpanii 21 listopada 1976 r.
Irlandia 22 marca 1989 r.
Republika Kazachstanu 17 lipca 1996 r.
Republika Kirgiska 22 października 2013 r.
Republika Litewska 28 kwietnia 2001 r.
Republika Łotewska 6 lutego 2004 r.
Wielkie Księstwo Luksemburga 9 maja 1979 r.
Królestwo Marokańskie 5 marca 1982 r.
Republika Mołdawii 11 września 2008 r.
Księstwo Monako 24 października 2002 r.
Królestwo Niderlandów4)Umowa ma zastosowanie dla Królestwa w Europie. 30 listopada 1979 r.
Republika Federalna Niemiec 21 listopada 1976 r.
Królestwo Norwegii 14 lipiec 1980 r.
Republika Portugalska 15 sierpnia 1989 r.
Rumunia 22 kwietnia 2000 r.
Królestwo Szwecji 13 grudnia 1979 r.
Republika Tadżykistanu 28 grudnia 2012 r.
Republika Tunezyjska 3 kwietnia 2008 r.
Republika Turcji 21 grudnia 2013 r.
Ukraina 25 lipca 2008 r.
Republika Uzbekistanu 11 stycznia 2000 r.
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 5 października 1980 r.
Republika Włoska 30 września 1978 r.
1)
Państwo uznające się za związane umową w drodze sukcesji po Socjalistycznej Federacyjnej Republice Jugosławii, która stała się stroną umowy od dnia 21 listopada 1976 r.
2)
Państwo uznające się za związane umową w drodze sukcesji po Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej, która stała się stroną umowy od dnia 13 kwietnia 1983 r.
3)
Z zastrzeżeniem o niezwiązaniu się art. 15 ust. 2 i 3 umowy.
4)
Umowa ma zastosowanie dla Królestwa w Europie.
5)
Zgodnie z art. 10 umowy, składając dokument przystąpienia Stany Zjednoczone Ameryki oświadczyły, że umowa nie ma zastosowania do przewozów w Stanach Zjednoczonych Ameryki i na ich terytoriach. Dnia 13 stycznia 1984 r. Republika Francuska oraz dnia 19 stycznia 1984 r. Republika Włoska złożyły sprzeciw do deklaracji Stanów Zjednoczonych Ameryki, oświadczając, że tylko państwa europejskie mogą sformułować deklarację przewidzianą w art. 10 umowy w odniesieniu do przewozu dokonywanego na terytoriach położonych poza Europą i w związku z tym nie uznały się za związane umową w stosunku do Stanów Zjednoczonych Ameryki. Dnia 21 sierpnia 1984 r. Stany Zjednoczone Ameryki oświadczyły, że zgodnie z brzmieniem art. 10 umowy każde państwo-Strona umowy może złożyć deklarację zgodnie z ww. artykułem. Stany Zjednoczone Ameryki uznały sprzeciwy Republiki Francuskiej i Republiki Włoskiej jako nieuzasadnione i zaproponowały, aby strony wspólnie podjęły próbę rozwiązania tej kwestii.