1.
Opinię służbową sporządza się w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz
w roku kalendarzowym. Jeżeli opinii służbowej nie sporządzano w danym roku kalendarzowym,
ustala się ostateczny termin jej sporządzenia na koniec ostatniego kwartału danego
roku kalendarzowego.
2.
W przypadku żołnierza rezerwy, który w danym roku kalendarzowym nie brał udziału w
ćwiczeniach wojskowych, opinii służbowej nie sporządza się. Przepisu tego nie stosuje
się do żołnierza Narodowych Sił Rezerwowych.
3.
Opinię służbową sporządza przełożony żołnierza rezerwy wskazany w art. 108a ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „ustawą”, na arkuszu opinii służbowej, którego wzór stanowi załącznik
do rozporządzenia.
4.
W ramach opiniowania przełożony ocenia:
1)
cechy osobowe opiniowanego:
b)
efektywność rozumowania i umiejętność wyrażania myśli (precyzja wypowiedzi),
c)
umiejętność współdziałania,
e)
rzetelność i wiarygodność,
g)
odporność psychofizyczną,
h)
wygląd zewnętrzny i prezencję,
i)
umiejętność planowania i organizowania pracy,
2)
przebieg dotychczasowej służby wojskowej:
a)
oceny ogólne uzyskane w szkoleniu i służbie w ostatnim cyklu (roku) szkoleniowym,
b)
oceny ogólne z opinii służbowej w poszczególnych latach służby wojskowej,
c)
dziedziny, w których żołnierz osiąga najlepsze i najgorsze wyniki w służbie i szkoleniu;
3)
przestrzeganie dyscypliny wojskowej, w tym:
c)
szczególne osiągnięcia wykraczające poza program szkolenia i obowiązki na zajmowanym
stanowisku służbowym;
4)
przestrzeganie przepisów o ochronie informacji niejawnych.
5.
Na potrzeby opinii służbowej stosuje się skalę ocen:
1)
5 (bardzo dobra) - jeżeli żołnierz uzyskał z wywiązywania się ze wszystkich zadań
służbowych średnią ocenę 4,51 i wyższą;
2)
4 (dobra) - jeżeli żołnierz uzyskał z wywiązywania się ze wszystkich zadań służbowych
średnią ocenę w przedziale 3,51-4,50;
3)
3 (dostateczna) - jeżeli żołnierz uzyskał z wywiązywania się ze wszystkich zadań służbowych
średnią ocenę w przedziale 2,51-3,50;
4)
2 (niedostateczna) - jeżeli żołnierz uzyskał z wywiązywania się ze wszystkich zadań
służbowych średnią ocenę poniżej 2,51.
6.
Z ocen poszczególnych cech osobowych, o których mowa w ust. 4 pkt 1, ocen za wyniki
szkolenia, o których mowa w ust. 4 pkt 2 lit. a, oraz oceny za przestrzeganie przepisów
o ochronie informacji niejawnych, o którym mowa w ust. 4 pkt 4, wylicza się oddzielne
oceny średnie. Za przestrzeganie dyscypliny wojskowej wystawia się ocenę uwzględniającą
czynniki wskazane w ust. 4 pkt 3; ocenę wystawia się również w przypadku, gdy wobec
opiniowanego nie stosowano środków dyscyplinarnych.
7.
Z ocen, o których mowa w ust. 6, wylicza się ocenę średnią i na jej podstawie wystawia
się ocenę ogólną w opinii służbowej, z uwzględnieniem skali ocen, o której mowa w
ust. 5.
8.
Wystawiając ogólną ocenę bardzo dobrą albo niedostateczną w opinii służbowej, przełożony
sporządzający opinię może uzasadnić wystawioną ocenę. Przełożony sporządzający opinię
uzasadnia obligatoryjnie wystawienie oceny bardzo dobrej i niedostatecznej w przypadku
wystąpienia czynników mających bezpośredni wpływ na znaczne obniżenie bądź wzrost
kryteriów ocennych.
9.
Wpisy dotyczące kar określone w ust. 4 pkt 3 lit. b uchyla się lub zmienia zgodnie
z przepisami o dyscyplinie wojskowej.
10.
Opinię służbową sporządza przełożony żołnierza, o którym mowa w art. 108a ust. 2 ustawy,
bez względu na okres, w jakim pełni obowiązki przełożonego. Może on z własnej inicjatywy
lub na wniosek opiniowanego żołnierza przeprowadzić rozmowę z żołnierzem.