Państwa Członkowskie Rady Europy i inne Strony Konwencji o cyberprzestępczości, otwartej
do podpisu w Budapeszcie 23 listopada 2001r., sygnatariusze niniejszego Protokołu;
Biorąc pod uwagę, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności między jej
członkami;
Przypominając, iż wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi w swej godności i prawach;
Podkreślając potrzebę zapewnienia pełnego i skutecznego urzeczywistniania wszystkich
praw człowieka bez jakiejkolwiek dyskryminacji lub rozróżniania, tak jak to przewidują
europejskie i inne międzynarodowe instrumenty;
Przekonane, iż akty o charakterze rasistowskim i ksenofobicznym stanowią pogwałcenie
praw człowieka i stanowią zagrożenie dla rządów prawa i demokratycznej stabilności;
Uznając, iż prawo wewnętrzne i międzynarodowe winno zapewniać odpowiednie prawne środki
reakcji na propagandę o charakterze rasistowskim i ksenofobicznym rozpowszechnianą
poprzez systemy komputerowe;
Świadome faktu, iż taka propaganda jest często przedmiotem kryminalizacji w prawie
wewnętrznym;
Mając na uwadze Konwencję o cyberprzestępczości, która przewiduje nowoczesne i elastyczne
metody współpracy międzynarodowej oraz przekonane o potrzebie harmonizacji przepisów
prawa materialnego dotyczących walki z propagowaniem rasizmu i ksenofobii;
Świadome, iż systemy komputerowe stwarzają bezprecedensowe metody korzystania ze swobody
wyrażania opinii i komunikowania się na całym świecie;
Uznając, iż swoboda wyrażania opinii stanowi jedną z najważniejszych podstaw społeczeństwa
demokratycznego oraz jest jednym z podstawowych warunków postępu i rozwoju każdej
istoty ludzkiej;
Zaniepokojone ryzykiem nadużywania lub wykorzystywania systemów komputerowych do rozpowszechniania
propagandy rasistowskiej i ksenofobicznej;
Pamiętając o konieczności zagwarantowania właściwej równowagi pomiędzy swobodą wyrażania
opinii a efektywną walką z aktami o charakterze rasistowskim i ksenofobicznym;
Uznając, iż celem Protokołu nie jest wpływanie na ustanowione zasady odnoszące się
do swobody wyrażania opinii w krajowych systemach prawnych;
Biorąc pod uwagę odpowiednie międzynarodowe instrumenty prawne z tej dziedziny, w
szczególności Konwencję praw człowieka i podstawowych wolności i Protokół nr 12 do
niej dotyczący generalnego zakazu dyskryminacji, istniejące konwencje Rady Europy
dotyczące współpracy w sprawach karnych, w szczególności Konwencję o cyberprzestępczości,
Międzynarodową Konwencję ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej
z 21 grudnia 1965 r., Wspólne Działanie z 15 lipca 1996 r. Unii Europejskiej,
przyjęte przez Radę na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczące
działań w celu zwalczenia rasizmu i ksenofobii;
Przyjmując z zadowoleniem ostatnie osiągnięcia sprzyjające dalszemu pogłębianiu zrozumienia
i współpracy międzynarodowej w zwalczaniu cyberprzestępczości, jak również rasizmu
i ksenofobii;
Mając również na uwadze Plan Działania przyjęty przez szefów państw i rządów Rady
Europy podczas ich Drugiego Szczytu (Strasburg, 10-11 października 1997 r.), w celu
znalezienia wspólnych środków reakcji na rozwój nowych technologii, opartej na standardach
i wartościach Rady Europy;
Uzgodniły co następuje:
Rozdział I
Postanowienia wspólne
Artykuł 1
Cel
Celem tego Protokołu jest uzupełnienie, w stosunkach pomiędzy Stronami, postanowień
Konwencji o cyberprzestępczości, otwartej do podpisu w Budapeszcie, 23 listopada 2001r.,
(zwanej dalej Konwencją), w zakresie penalizacji aktów o charakterze rasistowskim
i ksenofobicznym popełnionych przy użyciu systemów komputerowych.
Artykuł 2
Definicja
1.
Dla celów niniejszego Protokołu:
„materiały rasistowskie i ksenofobiczne” oznaczają każdy materiał pisemny, każdy
wizerunek lub każde inne wyrażenie myśli lub teorii, które nawołują, popierają lub
podżegają do nienawiści, dyskryminacji lub przemocy przeciw jakiejkolwiek osobie lub
grupie osób, ze względu na rasę, kolor, pochodzenie narodowe lub etniczne, jak również
religię, jeżeli wykorzystywana jest ona jako pretekst dla któregokolwiek ze wskazanych
wyżej zachowań.
2.
Terminy i wyrażenia użyte w tym Protokole interpretuje się w taki sam sposób, w jaki
te terminy i wyrażenia interpretowane są zgodnie z Konwencją.
Rozdział II
Środki, jakie należy podjąć na szczeblu krajowym
Artykuł 3
Rozpowszechnianie materiałów rasistowskich i ksenofobicznych w systemie komputerowym
1.
Każda Strona podejmie takie środki prawne i inne, jakie okażą się niezbędne dla uznania
za przestępstwo w jej prawie wewnętrznym, umyślnej i bezprawnej:
-
-
dystrybucji lub publicznego udostępniania w inny sposób materiałów rasistowskich i
ksenofobicznych w systemie komputerowym.
2.
Strona może zastrzec sobie prawo do nieustanawiania odpowiedzialności karnej w odniesieniu
do zachowań zdefiniowanych w ustępie 1 tego Artykułu, w przypadku gdy materiały, zdefiniowane
w Artykule 2, ustęp 1, nawołują, popierają lub podżegają do dyskryminacji, która nie
jest związana z przemocą lub nienawiścią, pod warunkiem istnienia innych skutecznych
środków.
3.
Niezależnie od ustępu 2, Strona może zastrzec prawo do niestosowania ustępu 1 w odniesieniu
do tych przypadków dyskryminacji, dla których, z powodu ustanowionych zasad krajowego
systemu prawnego dotyczących swobody wyrażania opinii, nie może zapewnić skutecznych
środków, o których mowa w ustępie 2.
Artykuł 4
Groźby powodowane rasizmem i ksenofobią
Każda Strona podejmie takie środki prawne i inne, jakie okażą się niezbędne dla uznania
za przestępstwo w jej prawie wewnętrznym, umyślnego i bezprawnego: grożenia, przy
użyciu systemu komputerowego, popełnieniem poważnego przestępstwa, zdefiniowanego
zgodnie z prawem wewnętrznym
(i)
osobom, z racji ich przynależności do grupy wyodrębnionej z uwagi na rasę, kolor,
pochodzenie narodowe lub etniczne, jak również do grupy religijnej, jeżeli wykorzystywana
jest ona jako pretekst dla któregokolwiek ze wskazanych wyżej zachowań.
(ii)
grupie osób wyodrębnionej ze względu na którąkolwiek z tych cech.
Artykuł 5
Zniewagi powodowane rasizmem i ksenofobią
1.
Każda Strona podejmie takie środki prawne i inne, jakie okażą się niezbędne dla uznania
za przestępstwo w jej prawie wewnętrznym, umyślnej i bezprawnej: publicznej zniewagi,
przy użyciu systemu komputerowego
(i)
osób z racji ich przynależności do grupy wyodrębnionej z uwagi na rasę, kolor, pochodzenie
narodowe lub etniczne, jak również do grupy religijnej, jeżeli wykorzystywana jest
ona jako pretekst dla któregokolwiek ze wskazanych wyżej zachowań.
(ii)
grupy osób wyodrębnionej ze względu na którąkolwiek z tych cech.
2.
Strona może zarówno:
a.
wymagać, aby przestępstwo zdefiniowane w ustępie 1 miało ten skutek, iż osoba lub
grupa osób zdefiniowana w ustępie 1 jest narażona na nienawiść, obrazę, ośmieszenie
lub też
b.
zastrzec sobie prawo niestosowania, w całości lub w części, ustępu 1.
Artykuł 6
Zaprzeczanie, poważne umniejszanie znaczenia, akceptacja lub usprawiedliwianie zbrodni
ludobójstwa oraz zbrodni przeciwko ludzkości
1.
Każda Strona podejmie takie środki prawne i inne, jakie okażą się niezbędne dla uznania
za przestępstwo w jej prawie wewnętrznym, umyślnego i bezprawnego:
rozpowszechniania oraz publicznego udostępniania w inny sposób, poprzez system komputerowy,
materiałów, które zaprzeczają, poważnie umniejszają znaczenie, aprobują lub usprawiedliwiają
akty ludobójstwa lub zbrodnie przeciwko ludzkości zdefiniowane przez prawo międzynarodowe
i uznane za takie przez ostateczne i wiążące decyzje Międzynarodowego Trybunału Wojskowego,
ustanowionego Umową Londyńską z dnia 8 maja 1945r., lub innego sądu międzynarodowego,
ustanowionego zgodnie ze stosownymi instrumentami międzynarodowymi, którego jurysdykcję
uznaje ta Strona.
2.
Strona może zarówno:
a.
wymagać, aby zaprzeczenie lub poważne umniejszenie znaczenia określone w ustępie 1
zostało popełnione z zamiarem wywołania nienawiści, dyskryminacji lub aktów przemocy
wobec jednostki lub grupy, opartych na rasie, kolorze, pochodzeniu narodowym lub etnicznym,
jak również religii, jeżeli wykorzystywana jest ona jako pretekst dla któregokolwiek
ze wskazanych wyżej zachowań.
b.
zastrzec sobie prawo do niestosowania, w części lub całości, ustępu 1.
Artykuł 7
Pomocnictwo i podżeganie
Każda Strona podejmie takie środki prawne i inne, jakie okażą się niezbędne dla uznania
za przestępstwa w jej prawie wewnętrznym, umyślnego i bezprawnego pomocnictwa lub
podżegania do popełnienia któregokolwiek z przestępstw określonych zgodnie z niniejszym
Protokołem.
Rozdział III
Relacje pomiędzy Konwencją a Protokołem
Artykuł 8
Relacje pomiędzy Konwencją a Protokołem
1.
Artykuły: 1, 12, 13, 22, 41, 44, 45, 46 Konwencji stosuje się, mutatis mutandis, do niniejszego Protokołu.
2.
Strony rozszerzą zakres stosowania środków zdefiniowanych w artykułach: 14 do 21,
23 do 35 Konwencji na artykuły od 2 do 7 niniejszego Protokołu.
Rozdział IV
Postanowienia końcowe
Artykuł 9
Wyrażenie zgody na związanie się umową
1.
Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu dla Państw, które podpisały Konwencję,
które mogą wyrazić zgodę na związanie się Protokołem poprzez:
a.
podpisanie bez zastrzeżeń co do ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia; lub
b.
podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi
ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie.
2.
Państwo nie może podpisać niniejszego Protokołu bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia
lub zatwierdzenia albo złożyć dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia,
o ile wcześniej nie złożyło lub nie złoży jednocześnie dokumentu ratyfikacyjnego,
przyjęcia lub zatwierdzenia Konwencji.
3.
Dokument ratyfikacyjny, przyjęcia lub zatwierdzenia składa się Sekretarzowi Generalnemu
Rady Europy.
Artykuł 10
Wejście w życie
1.
Niniejszy Protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie
trzymiesięcznego okresu od dnia, w którym pięć Państw wyrazi swoją zgodę na związanie
się postanowieniami Protokołu, zgodnie z artykułem 9.
2.
Wobec każdego Państwa, które w późniejszym okresie wyrazi swoją zgodę na związanie
się Protokołem, wejdzie on w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie
trzymiesięcznego okresu od dnia podpisania bez zastrzeżeń co do ratyfikacji, przyjęcia
lub zatwierdzenia albo złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.
Artykuł 11
Przystąpienie
1.
Po wejściu w życie niniejszego Protokołu każde Państwo, które przystąpiło do Konwencji,
może również przystąpić do Protokołu.
2.
Przystąpienie dokonuje się poprzez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy dokumentu
przystąpienia, i staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie
trzech miesięcy od daty złożenia.
Artykuł 12
Zastrzeżenia i deklaracje
1.
Zastrzeżenia i deklaracje złożone przez Stronę do postanowień Konwencji odnoszą się
również do niniejszego Protokołu, o ile Strona nie złoży odmiennej deklaracji w momencie
podpisania lub złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przystąpienia, przyjęcia lub zatwierdzenia.
2.
Każde Państwo, w pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy,
może w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia
lub zatwierdzenia oświadczyć, że zastrzega sobie możliwość zgłaszania zastrzeżeń,
o których mowa w artykułach 3, 5, 6 niniejszego Protokołu. Jednocześnie Strona może
zastrzec sobie możliwość zgłaszania w odniesieniu do przepisów niniejszego Protokołu
zastrzeżeń przewidzianych w artykule 22, ustęp 2 i w artykule 41, ustęp 1 Konwencji,
niezależnie od ich stosowania przez Stronę w odniesieniu do przepisów Konwencji. Składanie
innych zastrzeżeń jest niedopuszczalne.
3.
Każde Państwo, w pisemnej notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy,
może w chwili podpisywania lub składania swojego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia,
zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że zastrzega sobie możliwość wymagania
dodatkowych elementów jak to przewidziano w artykule 5 ustęp 2 litera a i artykule
6 ustęp 2 litera a niniejszego Protokołu.
Artykuł 13
Status i wycofanie zastrzeżeń
1.
Strona, która zgłosiła zastrzeżenie zgodnie z artykułem 12, wycofa je w całości lub
w części, gdy tylko pozwolą na to okoliczności. Wycofanie takie wywiera skutek z dniem
otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego. Jeżeli w notyfikacji podaje się,
że wycofanie zastrzeżenia wywiera skutek w konkretnej dacie oraz jeżeli data jest
późniejsza od daty otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego, wycofanie
wywiera skutek w tej późniejszej dacie.
2.
Sekretarz Generalny Rady Europy może okresowo zwracać się do Stron, które złożyły
jedno lub kilka zastrzeżeń zgodnie z artykułem 12, o przedstawienie informacji o perspektywach
wycofania tego zastrzeżenia lub zastrzeżeń.
Artykuł 14
Zakres terytorialny
1.
Każda Strona, w chwili podpisywania lub składania swojego instrumentu ratyfikacyjnego,
akceptacji, zatwierdzenia lub przystąpienia, może wskazać terytorium lub terytoria,
do których stosować się będzie niniejszy Protokół.
2.
Każda Strona może w dowolnym momencie złożyć Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy
deklarację o rozszerzeniu stosowania niniejszego Protokołu na każde inne terytorium
określone w tej deklaracji. Protokół wejdzie w życie na tym terytorium pierwszego
dnia miesiąca po upływie trzymiesięcznego okresu od dnia otrzymania deklaracji przez
Sekretarza Generalnego Rady Europy.
3.
Każda deklaracja złożona na podstawie dwóch poprzednich ustępów może zostać wycofana
w odniesieniu do każdego terytorium wskazanego w takiej deklaracji w drodze notyfikacji
skierowanej do Sekretarza Generalnego Rady Europy. Wycofanie wywiera skutek pierwszego
dnia miesiąca po upływie trzymiesięcznego okresu od dnia otrzymania notyfikacji przez
Sekretarza Generalnego Rady Europy.
Artykuł 15
Wypowiedzenie
1.
Każda Strona może w dowolnej chwili wypowiedzieć niniejszy Protokół kierując do Sekretarza
Generalnego Rady Europy odpowiednią notyfikację.
2.
Wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie
trzymiesięcznego okresu od dnia otrzymania notyfikacji przez Sekretarza Generalnego
Rady Europy.
Artykuł 16
Notyfikacja
Sekretarz Generalny Rady Europy zawiadamia Państwa Członkowskie, Państwa nie będące
członkami Rady Europy, które uczestniczyły w opracowywaniu niniejszego Protokołu,
jak też wszystkie Państwa, które przystąpiły do Protokołu lub zostały zaproszone do
przystąpienia do niego, o:
a.
każdym akcie podpisania Protokołu;
b.
złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia;
c.
każdej datę wejścia w życie niniejszego Protokołu zgodnie z jego artykułami 9, 10
i 11;
d.
wszelkich innych aktach, notyfikacjach lub informacjach związanych z niniejszym Protokołem.