1.
W ramach funduszu dla żołnierzy niezawodowych, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, wyodrębnia
się środki finansowe pozostające w dyspozycji:
1)
każdego dowódcy jednostki wojskowej, o którym mowa w art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy niezawodowych, zwanej dalej „ustawą” - w wysokości 1,5% wydatkowanych w roku kalendarzowym środków
na uposażenia żołnierzy niezawodowych w bezpośrednio podległej jednostce wojskowej
oraz podległej jednostce wojskowej, której dowódca zajmuje stanowisko służbowe niższe
niż określone w art. 9 ust. 5 ustawy;
2)
Ministra Obrony Narodowej - w wysokości 1,0% środków na uposażenia żołnierzy niezawodowych
w danym roku kalendarzowym.
2.
Środki finansowe zwiększenia funduszu, o którym mowa w § 2 ust. 3, pozostawia się
do dyspozycji dowódcy jednostki wojskowej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w której
żołnierzom rezerwy nadano przydziały kryzysowe.
3.
Środki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nalicza się w jednostkach wojskowych, które
są państwowymi jednostkami budżetowymi, w okresach kwartalnych, z tym że środki na
pierwszy kwartał danego roku kalendarzowego ustala się zaliczkowo, przyjmując za podstawę
wydatki na uposażenia żołnierzy niezawodowych poniesione w miesiącu styczniu.
4.
Rozliczenia środków, o których mowa w ust. 1 pkt 1, dokonuje się po zakończeniu kwartału
kalendarzowego, z tym że środki za czwarty kwartał rozlicza się w grudniu.
5.
Środki, o których mowa w ust. 2, nalicza się w jednostkach wojskowych, które są państwowymi
jednostkami budżetowymi, w pierwszym kwartale roku kalendarzowego na podstawie informacji,
o których mowa w § 2 ust. 3, sporządzonej przez dowódcę jednostki wojskowej, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1.
6.
Środki finansowe funduszu na zapomogi dla byłych żołnierzy niezawodowych, o którym
mowa w § 2 ust. 4, pozostają w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.