1.
Kategorie ryzyka dla grup działalności ustala się w oparciu o cząstkowe kategorie
ryzyka K1, K2, K3, K4 dla grup działalności, przez obliczenie średniej arytmetycznej z tych cząstkowych
kategorii ryzyka według następującego wzoru:
\(
K_{DX} = {{K_1 + K_2 + K_3 + K_4 } \over 4}
\)
gdzie znaczenie poszczególnych symboli jest następujące:
1)
KDX - kategoria ryzyka dla danej grupy działalności;
2)
K1 - kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy
ogółem;
3)
K2 - kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi poszkodowanych w wypadkach przy pracy
śmiertelnych i ciężkich;
4)
K3 - kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi zatrudnionych w warunkach zagrożenia,
które występują w razie przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń
czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy;
5)
K4 - kategoria ryzyka odpowiadająca wskaźnikowi chorób zawodowych.
2.
Podstawę ustalania cząstkowych kategorii ryzyka, o których mowa w ust. 1, stanowią
średnie arytmetyczne wskaźników częstości, o których mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z
tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwanej dalej „ustawą”. Średnie arytmetyczne wskaźników częstości są obliczane z
trzech lat kalendarzowych, o których mowa w art. 30 ust. 4 ustawy.
3.
Wskaźniki częstości:
1)
poszkodowanych w wypadkach przy pracy ogółem oraz
2)
poszkodowanych w wypadkach przy pracy śmiertelnych i ciężkich
- są obliczane w przeliczeniu na umowną liczbę 1000 pracujących i ustalane odrębnie
za pełny rok kalendarzowy dla grup działalności;
3)
zatrudnionych w warunkach zagrożenia, które występują w razie przekroczenia najwyższych
dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy
oraz
4)
stwierdzonych chorób zawodowych
- są obliczane w przeliczeniu na umowną liczbę 1000 zatrudnionych i ustalane odrębnie
za pełny rok kalendarzowy dla grup działalności.