Ustawaz dnia 7 lipca 2016 r.o zmianie ustawy o sporcie

Art. 1.

W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie   (Dz. U. z 2016 r. poz. 176 i 1170) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 13:

a)

w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„ 

2)

ustanawiania i realizacji reguł sportowych, organizacyjnych i dyscyplinarnych we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez związek, z wyjątkiem reguł dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie;
 ”
 ,

b)

dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„ 

5.

Polski związek sportowy uznaje i respektuje reguły, o których mowa w art. 44 ust. 5 pkt 5. Komisja do Zwalczania Dopingu w Sporcie ma wyłączne prawo do realizacji tych reguł.
 ”
 ;

2)

w art. 43:

a)

ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„ 

1.

Za doping w sporcie uznaje się:

1)

obecność substancji zabronionej, jej metabolitów lub markerów w próbce fizjologicznej zawodnika;

2)

użycie lub usiłowanie użycia przez zawodnika substancji zabronionej lub metody zabronionej;

3)

niewyrażenie zgody lub bez ważnego uzasadnienia niezgłoszenie się na pobranie próbki fizjologicznej lub w inny sposób unikanie pobrania próbki fizjologicznej;

4)

nieprzedstawienie wymaganych informacji na temat miejsca pobytu zawodnika na potrzeby kontroli antydopingowej;

5)

manipulowanie lub usiłowanie manipulowania jakąkolwiek częścią kontroli antydopingowej;

6)

posiadanie substancji zabronionej lub przyrządów umożliwiających stosowanie metody zabronionej;

7)

wprowadzenie do obrotu lub usiłowanie wprowadzenia do obrotu substancji zabronionej lub przyrządów umożliwiających stosowanie metody zabronionej;

8)

podanie lub usiłowanie podania zawodnikowi podczas zawodów substancji zabronionej lub metody zabronionej albo podanie lub usiłowanie podania zawodnikowi poza zawodami substancji zabronionej poza zawodami lub metody zabronionej poza zawodami;

9)

pomocnictwo, podżeganie lub każdy inny rodzaj świadomego współdziałania wiążący się z zachowaniem stanowiącym doping w sporcie lub usiłowaniem takiego zachowania lub naruszeniem warunków kary dyskwalifikacji przez inną osobę;

10)

współpraca w ramach obowiązków zawodowych lub innych związanych ze sportem z osobą pomagającą w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego, która:

a)

podlegając przepisom o odpowiedzialności dyscyplinarnej za doping w sporcie, odbywa karę dyskwalifikacji, lub

b)

nie podlegając przepisom o odpowiedzialności dyscyplinarnej za doping w sporcie, została skazana lub w postępowaniu karnym, dyscyplinarnym lub dotyczącym odpowiedzialności zawodowej dowiedziono jej udziału w zachowaniu, które wyczerpuje znamiona dopingu w sporcie; zakaz współpracy z tą osobą trwa przez okres 6 lat, licząc od momentu rozstrzygnięcia w postępowaniu karnym, dyscyplinarnym lub dotyczącym odpowiedzialności zawodowej, lub przez okres odbywania kary orzeczonej w tym postępowaniu, jeśli jej wymiar przekracza 6 lat, lub

c)

działa jako przedstawiciel lub pośrednik dla osób wymienionych w lit. a i b
- jeżeli zawodnik lub inna osoba podejmująca współpracę została uprzednio powiadomiona na piśmie przez właściwą organizację antydopingową lub Światową Agencję Antydopingową o statusie, o którym mowa w lit. a i b, osoby pomagającej w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego oraz o konsekwencjach współpracy oraz jeżeli zawodnik lub inna osoba może tej współpracy uniknąć, a także pod warunkiem, że właściwa organizacja antydopingowa dołożyła wszelkich starań w poinformowaniu osoby pomagającej w przygotowaniu do współzawodnictwa sportowego objętej powiadomieniem o przysługującym jej w ciągu 15 dni od dnia poinformowania prawie do złożenia wyjaśnień o braku okoliczności, o których mowa w lit. a i b.

2.

Dopingiem w sporcie nie jest zachowanie określone w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 8, jeżeli jest ono uzasadnione celem leczniczym, a zawodnik otrzymał zgodę na stosowanie danej substancji zabronionej lub metody zabronionej na zasadach określonych w załączniku nr 2 do Międzynarodowej konwencji o zwalczaniu dopingu w sporcie, sporządzonej w Paryżu dnia 19 października 2005 r.   (Dz. U. z 2007 r. poz. 999, z 2013 r. poz. 1243, z 2014 r. poz. 343 oraz z 2016 r. poz. 79 i 332).
 ”
 ,

b)

uchyla się ust. 6;

3)

w art. 44 w ust. 5 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„ 

5)

ustanawianie reguł dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie.
 ”
 ;

4)

w art. 45c ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„ 

1.

Skarga do Trybunału przysługuje stronie postępowania lub - na podstawie regulaminów obowiązujących w danym związku - innym podmiotom.
 ”
 ;

5)

po art. 45d dodaje się art. 45e w brzmieniu:
„ 

Art. 45e.

Przepisów rozdziału nie stosuje się do spraw dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie.
 ”
 ;

6)

art. 50 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 50.

1.

Kto małoletniemu zawodnikowi podaje substancję zabronioną lub stosuje wobec niego metodę zabronioną w rozumieniu przepisów o zwalczaniu dopingu w sporcie
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2.

Tej samej karze podlega, kto bez wiedzy zawodnika podaje jemu substancję zabronioną lub stosuje wobec niego metodę zabronioną w rozumieniu przepisów o zwalczaniu dopingu w sporcie.
 ”
 .

Art. 2.

Do postępowań dyscyplinarnych dotyczących dopingu w sporcie wszczętych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.