Rozporządzenie Ministra Zdrowiaz dnia 22 lipca 2016 r.w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu i częstotliwości wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania tych orzeczeń 1)Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie   (Dz. U. z 2016 r. poz. 176) zarządza się, co następuje:

§ 1.

1.

Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski związek sportowy, zwany dalej „zawodnikiem”, podlega ogólnym badaniom lekarskim oraz badaniom specjalistycznym i diagnostycznym w zakresie niezbędnym do wydania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym, zwanego dalej „orzeczeniem”, w szczególności uczestnictwo w treningach lub zawodach sportowych.

2.

W przypadku zawodników uprawiających sporty lotnicze za równoznaczne z orzeczeniem uznaje się orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego wydawane po przeprowadzeniu badań lotniczo-lekarskich określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 112 ust. 1 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze   (Dz. U. z 2016 r. poz. 605 i 904).

3.

W przypadku zawodników uprawiających sporty lotnicze, będących żołnierzami zawodowymi - członkami personelu latającego, za równoznaczne z orzeczeniem uznaje się orzeczenie wydawane po przeprowadzeniu badań lekarskich określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 8 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych   (Dz. U. z 2014 r. poz. 1414, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1822, z 2015 r. poz. 1066, 1217, 1268 i 1830 oraz z 2016 r. poz. 178, 308, 904, 960 i 1053.).

§ 2.

1.

Orzeczenie wydaje lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do zawodników niepełnosprawnych orzeczenie może wydać także lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.

2.

W odniesieniu do dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia orzeczenie może wydać lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej.

§ 3.

Badania specjalistyczne i diagnostyczne, o których mowa w § 1 ust. 1, obejmują:

1)

pomiary antropometryczne;

2)

badania elektrokardiograficzne 12-odprowadzeniowe z opisem;

3)

badanie ogólne moczu z oceną osadu;

4)

badanie odczynu opadania krwinek czerwonych;

5)

badanie morfologii krwi obwodowej wraz ze wzorem odsetkowym;

6)

oznaczenie stężenia glukozy w surowicy krwi;

7)

ogólne badanie lekarskie wraz z oceną stanu zdrowia jamy ustnej;

8)

badanie ortopedyczne;

9)

konsultację laryngologiczną;

10)

konsultację okulistyczną;

11)

badanie ostrości wzroku za pomocą tablic Snellena;

12)

konsultację neurologiczną;

13)

badanie elektroencefalograficzne;

14)

badanie spirometryczne;

15)

badanie serologiczne w celu wykluczenia zakażenia wirusami zapalenia wątroby typu B i C oraz nabytego niedoboru odporności przez oznaczenie obecności antygenu HBs, przeciwciał HCV i przeciwciał HIV.

§ 4.

1.

Orzeczenie wydaje się na podstawie badań: wstępnego, okresowego lub kontrolnego.

2.

Badanie wstępne, przeprowadzane u osób ubiegających się po raz pierwszy o wydanie orzeczenia, obejmuje badania, o których mowa w § 3 pkt 1-11, oraz dodatkowo badania, o których mowa w § 3:

1)

pkt 12 i 13 - u osób, które chcą uprawiać sporty walki;

2)

pkt 14 - u osób, które chcą uprawiać płetwonurkowanie;

3)

pkt 15 - u osób, które chcą uprawiać zapasy, judo, taekwondo i boks.

3.

Badanie okresowe przeprowadza się:

1)

co 6 miesięcy - w przypadku badań, o których mowa w § 3 pkt 1, 7 i 8;

2)

co roku - w przypadku badań, o których mowa w § 3 pkt 2-6, oraz dodatkowo badania, o których mowa w § 3 pkt 15 - u zawodników uprawiających zapasy, judo, taekwondo i boks;

3)

co 2 lata - w przypadku badań, o których mowa w § 3 pkt 9-11, oraz dodatkowo badania, o których mowa w § 3:

a)

pkt 12 i 13 - u zawodników uprawiających sporty walki,

b)

pkt 14 - u zawodników uprawiających płetwonurkowanie.

4.

Badanie okresowe przeprowadza się przed upływem terminu ważności orzeczenia.

5.

Badanie kontrolne obejmujące ogólne badanie lekarskie oraz badania specjalistyczne i diagnostyczne, uwarunkowane stanem zdrowia, wykonuje się u zawodników, którzy podczas uprawiania sportu doznali urazów, w tym urazów głowy, zmian przeciążeniowych, utraty przytomności lub porażki przez nokaut.

§ 5.

Lekarz, o którym mowa w § 2, może zlecić dodatkowo wykonanie innych niż określone w § 3 niezbędnych badań wynikających z oceny stanu zdrowia zawodnika ubiegającego się o wydanie orzeczenia.

§ 6.

Orzeczenia lekarskie o braku przeciwwskazań do uprawiania sportu wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
1)
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1822, z 2015 r. poz. 1066, 1217, 1268 i 1830 oraz z 2016 r. poz. 178, 308, 904, 960 i 1053.
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 kwietnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego (Dz. U. poz. 502), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. poz. 1321 i 1932).