Obwieszczenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowejz dnia 1 września 2016 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie 1)Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (Dz. U. poz. 1909 i 2091).

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych   (Dz. U. z 2016 r. poz. 296) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie   (Dz. U. poz. 326), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 21 lipca 2015 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie   (Dz. U. poz. 1118).

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 21 lipca 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie   (Dz. U. poz. 1118), który stanowi:
„ 

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 .
1)
Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (Dz. U. poz. 1909 i 2091).

Załącznik   -   Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie1)Obecnie działem administracji rządowej - gospodarka morska kieruje Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (Dz. U. poz. 1909 i 2091).

Na podstawie art. 110 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim   (Dz. U. z 2016 r. poz. 281) zarządza się, co następuje:

   Rozdział 1   

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa warunki bezpiecznego uprawiania żeglugi jachtów morskich, w zależności od ich długości oraz rejonu pływania.

§ 2.

1.

Przepisów § 8-15 nie stosuje się do:2)Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 21 lipca 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie (Dz. U. poz. 1118), które weszło w życie z dniem 22 sierpnia 2015 r.

1)

jachtów regatowych, rozumianych jako jachty morskie przeznaczone wyłącznie do regat i zawodów sportowych, posiadające klasę regatową i ważny certyfikat wydany przez polski związek sportowy albo podmiot właściwy dla państwa bandery jachtu oraz wiosłowych łodzi regatowych, uczestniczących w treningach lub regatach na wodach morskich, na akwenach znajdujących się pod stałą obserwacją i osłoną ratowniczą;

2)

rowerów wodnych, kajaków, desek z żaglem, pontonów pneumatycznych bez napędu, bez względu na wielkość, oraz innych podobnych jednostek pływających o długości do 5 m, uprawiających żeglugę tylko w porze dziennej, rozumianej jako okres od wschodu do zachodu Słońca, na polskich obszarach morskich w odległości do 2 mil morskich od linii brzegu morskiego;

3)

jachtów rekreacyjnych o długości do 15 m, które dobrowolnie nie poddały się inspekcji;

4)

skuterów używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji.

2.

Do skuterów używanych w celach, o których mowa w art. 5 pkt 9 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się przepisy dotyczące przeglądów technicznych.

§ 3.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

długości - należy przez to rozumieć długość kadłuba, która oznacza długość mierzoną między skrajnymi punktami kadłuba na rufie i dziobie z pominięciem części należących do wyposażenia kadłuba, takich jak: ster, bukszpryt, odbojnice, kosze dziobowe i rufowe;

2)

uprawianiu żeglugi pod nadzorem - należy przez to rozumieć żeglugę w porze dziennej, rozumianej jako okres od wschodu do zachodu Słońca, na akwenie, na którym prowadzona jest ciągła obserwacja przy zapewnieniu możliwości podjęcia na tym akwenie natychmiastowej akcji ratowniczej z wykorzystaniem łodzi ratunkowej oraz odpowiedniego sprzętu ratunkowego i wyposażenia technicznego;

33)Dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.)

indywidualnych urządzeniach wypornościowych - należy przez to rozumieć ubiór lub urządzenia, które poprawnie założone i stosowane w wodzie zapewniają użytkownikowi określoną wartość pływalności zwiększającą prawdopodobieństwo przeżycia, obejmujące różnego rodzaju kamizelki ratunkowe i środki asekuracyjne zgodne z normami transponującymi normy z serii EN ISO 12402-1 do EN ISO 12402-10 „Indywidualne urządzenia wypornościowe”.

§ 4.

Jachty morskie mogą uprawiać żeglugę w następujących rejonach pływania:

1)

Rejonie T - żeglugę na akwenach treningowych - żeglugę w obrębie portów oraz na akwenach określonych przez właściwego dyrektora urzędu morskiego; za równorzędną z żeglugą na akwenach treningowych uważa się żeglugę na:

a)

akwenie Roztoki Odrzańskiej, do linii równoleżnika przechodzącego przez stawy Bramy Torowej nr 4, na Kanale Piastowskim, Starej Świnie i jeziorze Wicko ograniczonym od południa linią prostopadłą do osi toru wodnego Świnoujście - Szczecin i przechodzącą przez stawy Bramy Torowej nr 1,

b)

wodach Zatoki Skoszewskiej ograniczonej od zachodu południkiem przechodzącym przez stawę na południowym cyplu półwyspu Rów,

c)

rzece Dziwnie i Zalewie Kamieńskim do mostu w Dziwnowie,

d)

Zalewie Wiślanym,

e)

Zatoce Puckiej na północ od linii łączącej Babie Doły z Jastarnią;

2)

Rejonie 1 - żeglugę osłoniętą - żeglugę na wodach Zalewu Szczecińskiego, Zatoce Pomorskiej na południe od linii łączącej latarnię morską Niechorze z cyplem Nord Perd na wyspie Rugia oraz na Zatoce Gdańskiej na południe od linii łączącej latarnię morską Hel z latarnią morską w Krynicy Morskiej lub na innych wodach osłoniętych o podobnych warunkach żeglugowych oraz Morzu Bałtyckim i innym morzu zamkniętym w odległości do 6 mil morskich od linii brzegu;

3)

Rejonie 2 - żeglugę przybrzeżną - żeglugę w odległości do 20 mil morskich od linii brzegu w rejonie Morza Bałtyckiego lub innego morza zamkniętego o podobnych warunkach żeglugowych;

4)

Rejonie 3 - żeglugę pełnomorską - żeglugę w odległości do 200 mil morskich od linii brzegu;

5)

Rejonie 4 - żeglugę oceaniczną - żeglugę bez ograniczeń.

§ 5.

Jacht może być używany w żegludze morskiej, jeżeli odpowiada wymaganiom bezpieczeństwa w zakresie stanu technicznego, obsadzenia załogą, wyposażenia w środki ratunkowe, sprzęt sygnałowy, nawigacyjny i ochrony przeciwpożarowej, urządzenia radiokomunikacyjne, wyposażenia pokładowego i awaryjnego oraz innym wymaganiom określonym w rozporządzeniu.

§ 64)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 2..

W celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi kapitan jachtu powinien:

1)

planować podróż z uwzględnieniem doświadczenia i kwalifikacji załogi, prognoz pogody, możliwych do przewidzenia niebezpieczeństw nawigacyjnych oraz innych czynników, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo podróży;

2)

przed rozpoczęciem żeglugi sprawdzić stan techniczny jachtu i jego wyposażenia, w tym środków ratunkowych i środków służących do wzywania pomocy;

3)

zaznajomić członków załogi i pasażerów ze sposobami wzywania pomocy i podstawowymi procedurami alarmowymi w przypadku zagrożenia na jachcie, w tym w przypadku wypadnięcia człowieka za burtę, pożaru, przecieku lub konieczności opuszczenia jachtu, oraz przeszkolić członków załogi i pasażerów w posługiwaniu się środkami ratunkowymi i środkami bezpieczeństwa, w które jacht jest wyposażony;

4)

podczas żeglugi zapewnić prowadzenie ciągłej obserwacji akwenu, warunków hydrologiczno-meteorologicznych i nawigacyjnych;

5)

zapewnić noszenie indywidualnych urządzeń wypornościowych przez przebywające na pokładzie jachtu osoby nieumiejące pływać;

6)

zapewnić noszenie indywidualnych urządzeń wypornościowych lub pasów bezpieczeństwa:

a)

w porze nocnej,

b)

na jednostkach, na których w ocenie kapitana jachtu występuje znaczne ryzyko wywrócenia się jachtu, lub

c)

w trudnych warunkach atmosferycznych;

7)

przedsięwziąć wszelkie inne środki wynikające z zasad dobrej praktyki morskiej.

§ 7.

Każdy jacht morski powinien być używany zgodnie z jego przeznaczeniem wynikającym z dokumentu rejestracyjnego oraz karty bezpieczeństwa.

   Rozdział 2   

Wymagania bezpieczeństwa w zakresie stanu technicznego

§ 8.

Jacht odpowiada wymaganiom bezpieczeństwa w zakresie stanu technicznego, jeżeli odpowiada przepisom technicznym w zakresie:

1)

konstrukcji kadłuba;

2)

wyposażenia kadłubowego;

3)

urządzeń kotwicznych i cumowniczych;

4)

osprzętu żaglowego, masztów i olinowania (w odniesieniu do jachtów, których to dotyczy);

5)

silników napędowych oraz urządzeń maszynowych;

6)

mechanizmów pomocniczych;

7)

zbiorników ciśnieniowych wraz z ich urządzeniami;

8)

instalacji rurociągów;

9)

wałów śrubowych oraz śrub napędowych i innych pędników;

10)

urządzeń elektrycznych oraz ich instalacji;

11)

ochrony przeciwpożarowej;

12)

stateczności, pływalności i niezatapialności;

13)

wolnej burty (w odniesieniu do jachtów, których to dotyczy);

14)

urządzeń kuchennych i grzewczych;

15)

ochrony środowiska;

16)

innych urządzeń z zakresu technicznego stanu bezpieczeństwa;

17)

pomieszczeń załogowych i pasażerskich.

§ 9.

Jacht, jego urządzenia i wyposażenie podlegają w zakresie wymagań, o których mowa w § 8, nadzorowi technicznemu, który obejmuje budowę, odbudowę, przebudowę, wyposażenie, remonty i przeglądy techniczne.

§ 10.

1.

Uznana organizacja lub podmiot upoważniony do wykonywania przeglądów technicznych jachtów o długości do 15 m, na podstawie pozytywnych wyników przeglądu technicznego, wydaje dokument potwierdzający zdolność jachtu morskiego pod względem technicznym do uprawiania żeglugi.

2.

W dokumencie, o którym mowa w ust. 1, określa się warunki uprawiania żeglugi.

3.

Dokument, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 lat.

4.

Dokument, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać co najmniej następujące informacje:

1)

nazwę podmiotu wystawiającego dokument;

2)

nazwę jachtu morskiego;

3)

numer rejestrowy oraz nazwę rejestru;

4)

nazwę armatora;

5)

port macierzysty;

6)

nazwę budowniczego;

7)

stocznię (w odniesieniu do jachtów, których to dotyczy);

8)

materiał kadłuba oraz typ konstrukcji;

9)

wymiary główne (długość, szerokość, wysokość boczną, pojemność brutto, maksymalne zanurzenie);

10)

powierzchnię żagli (w odniesieniu do jachtów, których to dotyczy);

11)

rodzaj silnika (producent, typ, moc, nr fabryczny);

12)

możliwą maksymalną liczbę osób na pokładzie, w tym liczbę pasażerów;

13)

ograniczenia dotyczące bezpiecznej żeglugi;

14)

datę i miejsce przeglądu;

15)

datę i miejsce wystawienia dokumentu;

16)

datę ważności oraz terminy przeglądów okresowych, jeżeli przepisy klasyfikacyjne danego podmiotu takie przewidują;

17)

podpis osoby upoważnionej.

§ 11.

Jacht rekreacyjny posiadający znak zgodności „CE” jest zwolniony z nadzoru technicznego przez okres 10 lat od daty wystawienia Deklaracji Zgodności CE, pod warunkiem że jacht nie został uszkodzony lub że nie nastąpiła zmiana w jego kadłubie, urządzeniach lub wyposażeniu, jeżeli uszkodzenie lub zmiana mogą wpłynąć na stan bezpieczeństwa jachtu.

   Rozdział 3   

Wymagania z zakresu bezpieczeństwa jachtu

§ 12.

1.

Wyposażenie jachtu morskiego w środki ratunkowe, sprzęt sygnałowy, nawigacyjny i ochrony przeciwpożarowej, urządzenia radiokomunikacyjne i wyposażenie pokładowe, w zależności od długości jachtu oraz rejonu pływania, określają załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia.

2.

Dla jachtów morskich o długości do 24 m stosuje się wyposażenie z załącznika nr 1 do rozporządzenia.

3.

Dla jachtów morskich o długości co najmniej 24 m stosuje się wyposażenie z załącznika nr 2 do rozporządzenia.

§ 13.

1.

Na jachcie morskim powinien zostać opracowany rozkład alarmowy stosownie do ilości osób, środków ratunkowych i urządzeń ratunkowych oraz przeciwpożarowych, określający sygnały alarmowe, ich charakterystykę oraz sposób postępowania i zadania członków załogi na wypadek alarmu.

2.

Rozkład alarmowy opracowuje armator według wytycznych określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

3.

Rozkład alarmowy powinien być sporządzony w języku polskim, a jeżeli jacht uprawia żeglugę międzynarodową ‒ również w języku angielskim.

4.

Na jachtach, na których liczba członków załogi wynosi mniej niż 5 osób, rozkład alarmowy może być zastąpiony określonymi przez armatora zasadami postępowania członków załogi w sytuacjach zagrożenia oraz niezbędnymi ćwiczeniami w tym zakresie.

§ 14.

1.

Na jachcie morskim o długości co najmniej 24 m ustala się:

1)

plan ochrony pożarowej, określający liczbę, rodzaj i rozmieszczenie sprzętu ochrony przeciwpożarowej,

2)

plan rozmieszczenia środków ratunkowych
- zatwierdzane przez dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego jachtu.

2.

Plan ochrony pożarowej powinien:

1)

być sporządzony w języku polskim, a jeżeli jacht uprawia żeglugę międzynarodową ‒ również w języku angielskim;

2)

być wywieszony w miejscu widocznym i ogólnie dostępnym, a jego kopia przechowywana przez kapitana jachtu wraz z innymi dokumentami; dodatkowy egzemplarz planu powinien być przechowywany w pojemniku umieszczonym i oznakowanym zgodnie z Konwencją SOLAS, o której mowa w art. 5 pkt 33 lit. a ustawy, jako plan dla jednostek ratowniczo-gaśniczych; pojemnik powinien być oznakowany również w języku polskim w przypadku statków w żegludze krajowej;

3)

umożliwić załogom jachtów, jednostkom straży pożarnej i odpowiedzialnym za bezpieczeństwo pożarowe pracownikom stoczni zapoznanie się z rodzajami i rozmieszczeniem:

a)

posterunków dowodzenia i pożarowych,

b)

przegród przeciwpożarowych pionowych i poziomych,

c)

drzwi i zamknięć otworów w przegrodach przeciwpożarowych,

d)

dróg ewakuacji z rejonów i pomieszczeń jachtów,

e)

urządzeń odcinających i wyłączających systemy wentylacji,

f)

zbiorników paliwa i olejów smarowych z zaworami zdalnego odcinania,

g)

urządzeń wykrywczo-sygnalizacyjnych pożaru i alarmowych,

h)

pomp ochrony przeciwpożarowej z zaworami instalacji wodno-hydrantowej,

i)

urządzeń i sprzętu ochrony przeciwpożarowej;

4)

stanowić pomoc w prowadzeniu akcji ratowniczo-gaśniczej i szkoleniu załóg jachtów oraz jednostek straży pożarnej;

5)

stanowić podstawę prawidłowego rozmieszczenia sprzętu ochrony przeciwpożarowej na jachtach w końcowej fazie budowy i w trakcie ich eksploatacji.

3.

Plan ochrony pożarowej opracowuje armator według wytycznych określonych w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

4.

Na jachcie morskim o długości do 24 m dyrektor urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego jachtu ustala wykaz sprzętu ochrony przeciwpożarowej, określający rodzaj i liczbę sprzętu ochrony przeciwpożarowej oraz jego umiejscowienie.

5.

Plan rozmieszczenia środków ratunkowych może być połączony z planem ochrony pożarowej, tworząc „Plan Bezpieczeństwa” („SAFETY PLAN”).

§ 15.

Armatorzy jachtów komercyjnych powinni zbierać informacje o osobach znajdujących się na jachcie, zgodnie z art. 103 ust. 6 ustawy, z podziałem na listę pasażerów oraz listę członków załogi jachtu.

   Rozdział 4   

Przepis końcowy

§ 16.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia5)Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 27 marca 2012 r..
1)
Obecnie działem administracji rządowej - gospodarka morska kieruje Minister Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (Dz. U. poz. 1909 i 2091).
2)
Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 21 lipca 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie bezpiecznego uprawiania żeglugi przez jachty morskie (Dz. U. poz. 1118), które weszło w życie z dniem 22 sierpnia 2015 r.
3)
Dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.
4)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.
5)
Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 27 marca 2012 r.

Załącznik nr 1   -   Wyposażenie jachtu morskiego o długości do 24 m

patrz oryginał

Załącznik nr 2   -   Wyposażenie jachtu morskiego o długości co najmniej 24 m

patrz oryginał

Załącznik nr 3   -   Wytyczne w sprawie rozkładów alarmowych na jachtach morskich

patrz oryginał

Załącznik nr 4   -   Wytyczne w sprawie opracowywania planów ochrony pożarowej jachtów morskich

patrz oryginał