Objaśnienia
Celem ilościowego badania laboratoryjnego jest określenie stężenia lub aktywności
diagnostycznie istotnego składnika analizowanego w płynach ustrojowych w celu uzyskania
informacji o sytuacji klinicznej pacjenta. Oznacza to, że skład próbek poddawanych
analizie nie może ulec zmianie podczas fazy przedanalitycznej (pobieranie próbek,
transportowanie, przechowywanie, przygotowywanie próbek).
Stabilność jest zdolnością materiału badawczego do zachowania początkowych właściwości mierzonego
składnika przez okres mieszczący się w określonych granicach, podczas gdy próbka przechowywana
jest w określonych warunkach.
Pomiar niestabilności opisany jest jako różnica bezwzględna, jako współczynnik lub odsetek odchylenia wyników
uzyskanych w pomiarze w czasie 0 oraz po określonym czasie.
Maksymalna dopuszczalna niestabilność jest odchyleniem wyniku, które odpowiada maksymalnej dopuszczalnej nieprecyzyjności
pomiaru. Zostało to określone jako 1/12 biologicznego przedziału referencyjnego. Odchylenie
to powinno być mniejsze od połowy całkowitego błędu wyprowadzonego z sumy zmienności
biologicznej i technicznej. Stabilność próbki krwi w fazie przedanalitycznej określona
jest poza innymi czynnikami przez temperaturę i czynniki mechaniczne. Ponieważ czas
ma również istotny wpływ, stabilność określa się jako maksymalny dopuszczalny czas
przechowywania w określonych warunkach.
Maksymalny dopuszczalny czas przechowywania (maksymalny czas od pozyskania materiału do wykonania badania) stanowi okres, w którym
wymóg stabilności jest spełniany przez 95% próbek. Jest to wymóg minimalny, ponieważ
w warunkach patologicznych stabilność składnika w próbce może ulegać istotnemu zmniejszeniu
(patrz przykłady w tabeli 1). Czas przechowywania podany jest w stosownych jednostkach
czasu (dni, godziny, minuty). Musi być dokonane jasne rozróżnienie pomiędzy przechowywaniem
próbki pierwotnej (krew, mocz, płyn mózgowo-rdzeniowy) a przechowywaniem próbki badanej
(np. osocze, surowica, osad, rozmaz krwi).
Czas przechowywania przedstawiony jest dla:
● przechowywania próbki pierwotnej w temperaturze pokojowej (20‒25°C),
● przechowywania próbki badanej w temperaturze pokojowej (20‒25°C), w temperaturze
lodówki (4‒8°C) oraz głęboko zamrożonej (‒20°C).
Czas transportu jest różnicą pomiędzy czasem pobrania próbki (mówiąc ogólnie, co najmniej z dokładnością
do 15 minut) a czasem przyjęcia zlecenia i/lub dotarcia próbki do laboratorium.
Czas przedanalityczny w laboratorium jest różnicą pomiędzy czasem wykonania badania a czasem przyjęcia zlecenia/próbki.
Legenda oznaczeń i skrótów w tabelach:
próbka zalecana,
+ próbka może być zastosowana bez zmian wyniku,
(+) próbka może być zastosowana z uwzględnieniem ograniczeń (patrz komentarze, w przypadku
osocza cytrynianowego podkreśla to potrzebę wzięcia pod uwagę rozcieńczenia przez
cytrynian),
Zwiększenie lub zmniejszenie wartości może być stwierdzane w porównaniu do zalecanych
próbek.
Litery greckie odnoszą się do informacji podanych przez firmy zajmujące się diagnostyką.
Poniżej oprócz nazwy firmy podano również nazwę systemu diagnostycznego, którego informacja
dotyczy:
α ‒ ORTHO-Clincal Diagnostics (Vitros Systems),
β ‒ Abbott (Axsym, Architect),
γ ‒ Roche Diagnostics (Hitachi, Elecsys, Modular),
γγ ‒ Roche Diagnostics (Cobas® INTEGRA), δ ‒ Beckman-Coulter (Synchron LX/CX, Immage/Array, Access),
ε ‒ Dade Behring (Dimension®, BN Systems, Stratus CS),
κ ‒ DPC Immulite,
λ ‒ Bio-Rad,
µ ‒ Bayer (ADVIA Centaur/ACS 180).
Puste pole oznacza, że nie znaleziono żadnych danych w literaturze.
Jeżeli podana została tylko nazwa jednostki czasu, oznacza to czas rzędu kilku jednostek
(np. min ‒ kilka minut); taka sytuacja jest spowodowana nieznalezieniem w literaturze
precyzyjniejszych danych.
min ‒ minuta,
h ‒ godzina,
d ‒ dzień,
t ‒ tydzień,
m ‒ miesiąc,
l ‒ rok/lat,
biol. ‒ biologiczny,
cytr. ‒ cytrynianowy,
hep. ‒ heparynizowany,
(nie)stab. ‒ (nie)stabilny,
(nie)stabiliz. ‒ (nie)stabilizowany,
prob. ‒ probówka,
temp. ‒ temperatura,
zamkn. ‒ zamknięta.