Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej
150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem:
1)
nakładu pracy radcy prawnego, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie
się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach,
czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania
sporu, również przed wniesieniem pozwu;
2)
wartości przedmiotu sprawy;
3)
wkładu radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych,
jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących
wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie;
4)
stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności
zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia
dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z
dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.