Rozporządzenie Ministra Zdrowiaz dnia 14 października 2016 r.w sprawie badań lekarskich oraz zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemca ubiegającego się o udzielenie ochrony międzynarodowej 1)Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 81 ust. 5 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej   (Dz. U. z 2012 r. poz. 680, z 2013 r. poz. 1650, z 2014 r. poz. 1004, z 2015 r. poz. 1607 oraz z 2016 r. poz. 783) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa zakres, szczegółowe warunki i sposób wykonywania badań lekarskich oraz zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemca:

1)

ubiegającego się o udzielenie ochrony międzynarodowej,

2)

przyjmowanego do ośrodka dla cudzoziemców, ubiegającego się o udzielenie ochrony międzynarodowej, jeżeli nie podlegał badaniom lekarskim lub zabiegom sanitarnym ciała i odzieży podczas składania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej
- zwanego dalej „cudzoziemcem”.

§ 2.

1.

Badanie lekarskie cudzoziemca obejmuje ogólną ocenę stanu jego zdrowia.

2.

Podczas wykonywania badania lekarskiego, o którym mowa w ust. 1, lekarz zwraca szczególną uwagę, czy nie występują kliniczne i epidemiologiczne przesłanki świadczące o możliwości zakażenia albo wskazujące na chorobę zakaźną lub narażenie na czynniki zakaźne wywołujące te zakażenia albo choroby.

§ 3.

1.

Badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, jest wykonywane w:

1)

podmiocie leczniczym, dla którego podmiotem tworzącym jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, a jeżeli nie jest to możliwe, w innym podmiocie wykonującym działalność leczniczą;

2)

ośrodku dla cudzoziemców, o którym mowa w § 1 pkt 2;

3)

każdym innym miejscu spełniającym podstawowe wymogi sanitarne, w przypadku masowego napływu cudzoziemców ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

2.

W przypadku podejrzenia zakażenia lub choroby zakaźnej lekarz przeprowadzający badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, zleca wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych i badań laboratoryjnych krwi, wydzielin lub wydalin w kierunku wykrywania zakażeń lub chorób zakaźnych.

3.

Jeżeli przemawiają za tym względy epidemiologiczne, o których mowa w § 2 ust. 2, u cudzoziemca przeprowadza się obowiązkowe badania sanitarno-epidemiologiczne na zasadach określonych w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi   (Dz. U. z 2013 r. poz. 947, z późn. zm.2)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 619 i 1138, z 2015 r. poz. 1365, 1916 i 1991 oraz z 2016 r. poz. 542, 823 i 960.).

4.

Badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, oraz pobieranie próbek do badań określonych w ust. 2 u małoletniego cudzoziemca przeprowadza się w obecności jego opiekuna faktycznego lub osoby bliskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta   (Dz. U. z 2016 r. poz. 186, 823, 960 i 1070).

5.

W badaniu lekarskim, o którym mowa w § 2 ust. 1, może uczestniczyć tłumacz w zakresie koniecznym dla ustalenia wywiadu chorobowego, a także w razie potrzeby przy pozostałych czynnościach dokonywanych z udziałem cudzoziemca.

6.

Badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, oraz pobieranie próbek do badań diagnostycznych i laboratoryjnych są przeprowadzane z poszanowaniem godności cudzoziemca.

7.

Badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, oraz pobieranie próbek do badań diagnostycznych i laboratoryjnych mogą być, na prośbę cudzoziemca, przeprowadzane przez osoby tej samej płci, chyba że łączą się z tym szczególne trudności.

§ 4.

1.

W przypadku stwierdzenia przez lekarza wykonującego badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, konieczności przeprowadzenia zabiegów sanitarnych ciała cudzoziemcowi zapewnia się: dostęp do natrysków z ciepłą i zimną wodą, wykonanie zabiegów higienicznych oraz niezbędne środki dla utrzymania czystości ciała.

2.

Cudzoziemcowi zapewnia się strzyżenie, jeżeli jest to uzasadnione zapobieżeniem szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych, z poszanowaniem dóbr osobistych ze względu na pochodzenie etniczne, religię lub płeć.

3.

Zabiegi sanitarne ciała, o których mowa w ust. 1 i 2, są przeprowadzane z poszanowaniem godności cudzoziemca, w miarę możliwości w miejscu wykonywania badań lekarskich.

§ 5.

1.

W przypadku stwierdzenia przez lekarza wykonującego badanie lekarskie, o którym mowa w § 2 ust. 1, konieczności przeprowadzenia zabiegów sanitarnych odzieży, odzież, w tym bieliznę cudzoziemca, poddaje się praniu oraz procesowi dezynfekcji termicznej w temperaturze powyżej 90°C lub praniu oraz procesowi dezynfekcji chemiczno-termicznej w temperaturze 60-70°C, z zastosowaniem odpowiednich środków dezynfekujących.

2.

Odzież, w tym bieliznę cudzoziemca, której nie można poddać praniu, o którym mowa w ust. 1, czyści się chemicznie i prasuje.

3.

W przypadku podejrzenia lub stwierdzenia wystąpienia wszawicy lub świerzbu odzież, w tym bieliznę cudzoziemca, poddaje się dezynsekcji lub dezynfekcji chemicznej albo dezynfekcji w komorach parowo-formaldehydowych, albo utylizacji. W przypadku utylizacji odzieży cudzoziemiec jest zaopatrywany w czystą odzież.
1)
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).
2)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 619 i 1138, z 2015 r. poz. 1365, 1916 i 1991 oraz z 2016 r. poz. 542, 823 i 960.
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 1 marca 2011 r. w sprawie badań lekarskich oraz zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemców ubiegających się o nadanie statusu uchodźcy (Dz. U. poz. 313), które utraciło moc z dniem 14 maja 2016 r. zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1607).