Wniosek, dotyczący świadka, który wykonywał czynności operacyjno-rozpoznawcze, o których
mowa w
art. 19a i art. 19b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1782),
art. 9f i art. 9g ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1643),
art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
oraz Agencji Wywiadu
(Dz. U. z 2015 r. poz. 1929 i 2023 oraz z 2016 r. poz. 147, 437, 904 i 960),
art. 19 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1310) albo
art. 32 i art. 33 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych
organach porządkowych
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1483), z wykorzystaniem dokumentów, które uniemożliwiają ustalenie danych go identyfikujących
oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych, zawiera wyłącznie
indywidualny, niepowtarzalny numer ewidencyjny jednoznacznie identyfikujący policjanta,
funkcjonariusza Straży Granicznej, funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego albo żołnierza Żandarmerii Wojskowej,
nadany w związku z zakwalifikowaniem go do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych,
zwany dalej „numerem ewidencyjnym”, oraz adres do korespondencji wskazujący właściwą
jednostkę organizacyjną Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego albo Żandarmerii Wojskowej. We wniosku wskazuje
się także okoliczności uzasadniające obawę niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności
albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej.