Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 296 i 1579) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. z 2015 r. poz. 858), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1)

ustawą z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649 i 2183),

2)

ustawą z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844),

3)

ustawą z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65),

4)

ustawą z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo celne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1228),

5)

ustawą z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579)

oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 28 października 2016 r.

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje:

1)

odnośnika nr 1 oraz art. 20 i art. 31 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649 i 2183), które stanowią:

„

¹⁾ Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia art. 8 dyrektywy Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającej dyrektywę 77/799/EWG (Dz. Urz. UE L 64 z 11.03.2012, str. 1).

”

„

Art. 20.

W przypadku powstania przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy długu celnego na podstawie art. 202-205, art. 210 i art. 211 Wspólnotowego Kodeksu Celnego nie stosuje się przepisu art. 65 ust. 6a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

”

„

Art. 31.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., z wyjątkiem:

1)

art. 1 pkt 173 i art. 26, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;

2)

art. 1 pkt 98 - w zakresie art. 138d, art. 138i § 1, art. 138j § 1 pkt 1 i art. 138k, pkt 104, pkt 130, pkt 151 - w zakresie art. 274c § 1 pkt 2 i § 1b, pkt 161 lit. a tiret drugie, art. 4 pkt 3 lit. a - w zakresie art. 13b ust. 1 pkt 2 oraz lit. b - w zakresie art. 13b ust. 1a, art. 14 oraz art. 29, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2016 r.;

3)

art. 1 pkt 41 i 42, art. 7, art. 8 pkt 2, art. 17 oraz art. 18, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.

”

;

2)

odnośnika nr 1 oraz art. 504 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844), które stanowią:

„

¹⁾ Niniejsza ustawa:

1)

wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz. Urz. UE L 335 z 17.12.2009, s. 1, z późn. zm.);

2)

w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/14/UE z dnia 21 maja 2013 r. zmieniającą dyrektywę 2003/41/WE w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami, dyrektywę 2009/65/WE w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) i dyrektywę 2011/61/UE w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi w odniesieniu do nadmiernego polegania na ratingach kredytowych (Dz. Urz. UE L 145 z 31.05.2013, s. 1);

3)

służy stosowaniu rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/35 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II) (Dz. Urz. UE L 12 z 17.01.2015, s. 1);

4)

służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1286/2014 z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie dokumentów zawierających kluczowe informacje, dotyczących detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP) (Dz. Urz. UE L 352 z 09.12.2014, s. 1, z późn. zm.).

”

„

Art. 504.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., z wyjątkiem:

1)

art. 478, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;

2)

art. 3 ust. 1 pkt 4, 5, 12, 17, 21, 23-25, 29, 32, 44 i 48 oraz ust. 6 i 7, art. 44, art. 374-377, art. 387, art. 390, art. 395, art. 397, art. 398, art. 404, art. 405, art. 416-418, art. 464 pkt 1 lit. a - w zakresie art. 3 pkt 2a lit. c, oraz art. 500, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

3)

art. 18, art. 19 i art. 21, które wchodzą w życie z dniem 1 kwietnia 2016 r.;

4)

art. 4 ust. 11 pkt 3, który wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2016 r.;

5)

art. 291, art. 335 ust. 7 i 8, art. 410 ust. 5 i 6 oraz art. 412 ust. 5, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

”

;

3)

odnośnika nr 1 oraz art. 89 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65), które stanowią:

„

¹⁾ Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z późn. zm.).

”

„

Art. 89.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 18 stycznia 2016 r.

”

;

4)

odnośnika nr 1 oraz art. 26, art. 30, art. 38, art. 39 i art. 42 ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo celne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1228), które stanowią:

„

¹⁾ Niniejsza ustawa służy stosowaniu:

1)

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 287 z 29.10.2013, str. 90);

2)

rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558 oraz Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016, str. 35);

3)

rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 69 z 15.03.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016, str. 35 oraz Dz. Urz. UE L 111 z 27.04.2016, str. 1);

4)

rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz. Urz. UE L 69 z 15.03.2016, str. 1).

”

„

Art. 26.

Wolne obszary celne działające na podstawie przepisów dotychczasowych stają się wolnymi obszarami celnymi w rozumieniu art. 26 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

”

„

Art. 30.

Do postępowań w sprawach dotyczących zwrotu lub umorzenia opłat, o których mowa w art. 93b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

”

„

Art. 38.

Rejestrację na Platformie Usług Elektronicznych Służby Celnej działającej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uznaje się za rejestrację dokonaną na Platformie Usług Elektronicznych Służby Celnej w rozumieniu art. 10a ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 39.

1.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 15 ust. 2, art. 96 ust. 5, art. 98 ust. 2 i art. 100 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 15 ust. 2, art. 96 ust. 5 oraz art. 98 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2.

Zachowują moc przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, w zakresie dotyczącym wolnych obszarów celnych.

”

„

Art. 42.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

”

;

5)

odnośnika nr 1 oraz art. 142 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579), które stanowią:

„

¹⁾ Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającego dyrektywę 1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73).

”

„

Art. 142.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 22, art. 24-26 i art. 96 pkt 4 w zakresie zmienianego art. 20a ust. 1 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 29 września 2018 r.

”

Załącznik - Tekst jednolity ustawy z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne¹⁾Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa reguluje w zakresie uzupełniającym przepisy prawa unijnego:

1³⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

zasady przywozu towarów na obszar celny Unii Europejskiej, zwanej dalej „Unią”, i wywozu towarów z tego obszaru,

2)

zasady postępowania z towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną,

3⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

sposób przekazywania informacji do celów ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii

- oraz związane z tym prawa i obowiązki osób, a także uprawnienia i obowiązki organów celnych.

Art. 2⁵⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Wprowadzenie towaru na obszar celny Unii lub jego wyprowadzenie z tego obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzianych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym ratyfikowane umowy międzynarodowe, nie stanowią inaczej.

Art. 3.

Ustawa ma zastosowanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowa międzynarodowa stanowi inaczej.

Art. 4.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1)

terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

terytorium państwa trzeciego - terytorium państwa nienależącego do Unii;

3⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

unijny kodeks celny - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.);

4⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

rozporządzenie wykonawcze - rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.);

4a⁹⁾Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

rozporządzenie delegowane - rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.);

5)

Rozporządzenie ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych - rozporządzenie Rady (WE) nr 1186/2009 z dnia 16 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system zwolnień celnych (Dz. Urz. UE L 324 z 10.12.2009, str. 23).

Art. 5.

1¹¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Przepisy art. 134 ust. 1 oraz art. 267 ust. 1 unijnego kodeksu celnego stosuje się odpowiednio do przemieszczania towarów pomiędzy terytorium kraju a pozostałą częścią obszaru celnego Unii, którymi obrót podlega na mocy przepisów krajowych, przepisów unijnych lub umów międzynarodowych zakazom lub ograniczeniom, a także do przemieszczania towarów, których nabycie wewnątrzwspólnotowe lub dostawa wewnątrzwspólnotowa podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

2.

W przypadku uzasadnionego przypuszczenia lub stwierdzenia naruszenia przepisów mających zastosowanie do towarów, o których mowa w ust. 1, organ celny, w sprawach nienależących do jego właściwości, niezwłocznie zawiadamia właściwe organy nadzoru i kontroli, które podejmują stosowne działania. Jeżeli jest to uzasadnione, organ celny może również w takim przypadku zatrzymać towar i niezwłocznie przekazać go tym organom.

Art. 6.

(uchylony)

Art. 7.

(uchylony)

Art. 8.

(uchylony)

Art. 8a¹³⁾Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:

1)

wnioski, do których stosuje się alternatywne wymogi dla danych w stosunku do wymogów określonych w załączniku A do rozporządzenia delegowanego, oraz alternatywne wymogi dla danych zamieszczanych w tych wnioskach;

2)

wnioski, do których stosuje się wymogi dla danych określone w załączniku 12 do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2016/341 z dnia 17 grudnia 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do przepisów przejściowych dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego w okresie, gdy nie działają jeszcze odpowiednie systemy teleinformatyczne, i zmieniającego rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 (Dz. Urz. UE L 69 z 15.03.2016, str. 1), zamiast wymogów dla danych określonych w załączniku A do rozporządzenia delegowanego;

3)

wnioski inne niż określone w pkt 1 i 2, dla których w unijnym prawie celnym nie określono szczegółowych wymogów dla danych zawartych w tych wnioskach, a także takie wymogi;

4)

wymogi dla danych zamieszczanych w deklaracji do czasowego składowania, powiadomieniu o przybyciu oraz powiadomieniu o powrotnym wywozie;

5)

dokumenty załączane do wniosków, deklaracji i powiadomień, o których mowa w pkt 1-4.

2.

Przy wydawaniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, bierze się pod uwagę standaryzację i ułatwienie formalności celnych.

Art. 9¹⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Termin przechowywania dokumentów i informacji, o którym mowa w art. 51 ust. 1 unijnego kodeksu celnego, wynosi 5 lat.

Art. 10¹⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Na wniosek eksportera lub nadawcy towaru świadectwa pochodzenia towarów wywożonych z terytorium kraju są wystawiane przez organy celne, chyba że ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią inaczej.

2.

Świadectwa potwierdzające niepreferencyjne pochodzenie towarów, o którym mowa w tytule II w rozdziale 2 w sekcji 1 unijnego kodeksu celnego, dotyczące towarów wywożonych z terytorium kraju mogą być wystawiane również przez inne podmioty upoważnione na podstawie odrębnych ustaw.

3.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółowe wymogi, jakie powinien spełniać wniosek o wystawienie świadectwa potwierdzającego niepreferencyjne pochodzenie towaru, oraz to świadectwo,

2)

wzór świadectwa potwierdzającego niepreferencyjne pochodzenie towaru i wniosku o jego wystawienie,

3)

sposób i tryb wystawiania przez organy celne świadectwa potwierdzającego niepreferencyjne pochodzenie towaru

- mając na uwadze zapewnienie kompletności informacji niezbędnych do udokumentowania niepreferencyjnego pochodzenia towaru oraz ułatwienie formalności celnych.

Art. 10a¹⁵⁾Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Wymiana informacji z organami celnymi drogą elektroniczną, w szczególności deklaracji lub zgłoszeń, jest dokonywana przez Platformę Usług Elektronicznych Służby Celnej, zwaną dalej „PUESC”.

2.

Wymiana informacji, o której mowa w ust. 1, wymaga uprzedniej rejestracji na PUESC oraz przedstawienia organowi celnemu dokumentu potwierdzającego zakres uprawnień do korzystania z usług oferowanych na PUESC.

3.

Doręczanie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej może następować przez PUESC.

Art. 10b¹⁶⁾Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2; w brzmieniu ustalonym przez art. 89 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579), która weszła w życie z dniem 7 października 2016 r..

1.

Dokumenty elektroniczne przesyłane organom celnym podpisuje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP lub zaawansowanym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą certyfikatu Służby Celnej albo zapewnia się w inny sposób możliwość potwierdzenia pochodzenia oraz integralności przesłanych danych w postaci elektronicznej, jeżeli w przepisach wydanych na podstawie art. 3b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych umożliwił podpisywanie określonych dokumentów w taki sposób.

2.

Decyzje i inne dokumenty wydawane przez organ celny w postaci elektronicznej podpisuje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP lub zaawansowanym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą certyfikatu Służby Celnej.

Art. 11¹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W celu ustalenia wartości celnej stosuje się bieżące kursy średnie walut obcych ogłaszane przez Narodowy Bank Polski.

Art. 12.

(uchylony)

Art. 13.

(uchylony)

Art. 13a²⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dla procedur specjalnych, o których mowa w art. 210 lit. b-d unijnego kodeksu celnego, w przypadku przeniesienia na terytorium kraju praw i obowiązków osoby korzystającej z procedury, szczegółowe warunki lub tryb takiego przeniesienia, a także wzór dokumentu stosowanego przy takim przeniesieniu, mając na uwadze zapewnienie skutecznego dozoru celnego.

Art. 13b.

1.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z właściwym ministrem może upoważnić, w drodze rozporządzenia, inne organy administracji rządowej do wykonywania niektórych zadań organów celnych określając szczegółowy zakres upoważnienia tych organów oraz miejsca, w których wykonują one zadania organów celnych.

2.

Organom administracji rządowej przy wykonywaniu zadań, o których mowa w ust. 1, przysługują prawa i obowiązki organów celnych.

Rozdział 2

Wprowadzanie towarów na obszar celny Unii i regulowanie sytuacji towarów

Art. 14²²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Towary mogą być wprowadzane na obszar celny Unii lub wyprowadzane z tego obszaru przez przejścia graniczne otwarte dla danego ruchu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Art. 15.

1.

(uchylony)

2²⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu może, w drodze rozporządzenia, wyznaczyć trasy przewozu do właściwego miejsca, o których mowa w art. 135 ust. 1 unij

nego kodeksu celnego, trasy wyprowadzenia towarów poza obszar celny Unii, o których mowa w art. 267 ust. 1 unijnego kodeksu celnego, a także określić:

1)

sposób poruszania się i przemieszczania towarów po tych trasach;

2)

przypadki i warunki, które powinny zostać spełnione, aby przewóz towarów oraz ich wprowadzenie i wyprowadzenie mogły odbywać się poza wyznaczonymi trasami.

3²⁵⁾Dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Przy wydawaniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 2, bierze się pod uwagę przepisy dotyczące ruchu turystycznego, ruchu przygranicznego, obrotu pocztowego lub ruchu o mało istotnym znaczeniu ekonomicznym, a także potrzebę zabezpieczenia towarów przed ich usunięciem spod dozoru celnego.

Art. 16.

(uchylony)

Art. 17.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, urzędy celne, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary. Rozporządzenie powinno uwzględniać możliwość sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej.

Art. 17a²⁷⁾Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Organ celny może udzielić osobie mającej siedzibę na terytorium kraju i posiadającej możliwość wykonywania regularnych przewozów międzynarodowych pozwolenia na korzystanie z procedury TIR.

2.

Organ celny może udzielić pozwolenia na uproszczenie przy obejmowaniu towarów procedurą TIR, które polega na umożliwieniu upoważnionemu nadawcy w procedurze TIR samodzielnego otwierania procedury tranzytu TIR bez przedstawiania towaru i karnetu TIR organowi celnemu w urzędzie celnym wyjścia. Pozwolenie określa szczegółowy sposób korzystania z tego uproszczenia.

3.

Uproszczenia, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się, jeżeli procedura tranzytu TIR została otwarta poza terytorium kraju. Uproszczenie ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy dotyczy objęcia karnetem TIR w pierwszym urzędzie celnym wyjścia na terytorium kraju.

4.

Do udzielenia pozwolenia, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio warunki określone w art. 191 rozporządzenia delegowanego. Do oceny spełnienia kryteriów, o których mowa w art. 39 lit. a, b i d unijnego kodeksu celnego, stosuje się przepisy art. 24, art. 25 i art. 27 rozporządzenia wykonawczego.

5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, dane wymagane we wnioskach o udzielenie pozwoleń, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz dokumenty załączane do tych wniosków, a także szczegółowy sposób korzystania z uproszczenia, o którym mowa w ust. 2, mając na uwadze ułatwienie formalności celnych oraz zapewnienie skutecznego dozoru celnego.

Art. 18.

(uchylony)

Art. 19.

1.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne, w tym dokonywane z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, dokumenty, które mogą być wykorzystywane w charakterze zgłoszenia celnego, oraz dokumenty dołączane do zgłoszenia celnego. W rozporządzeniu należy w szczególności określić rodzaje i wzory dokumentów, które mogą być wykorzystywane w charakterze zgłoszenia celnego, sposób dokonywania zgłoszeń celnych dokonywanych z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego oraz wymogi dotyczące dokumentów dołączanych do zgłoszenia celnego. Rozporządzenie powinno uwzględniać różne formy dokonywania zgłoszenia celnego.

2²⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, dokumenty, na podstawie których odbywa się przewóz przesyłek pocztowych wprowadzanych na obszar celny Unii i wyprowadzanych poza ten obszar, oraz tryb przedstawiania towarów i dokonywania zgłoszeń celnych w obrocie pocztowym realizowanym przez operatora wyznaczonego, mając na uwadze specyfikę obrotu pocztowego, ułatwienie formalności celnych i zapewnienie skutecznego dozoru celnego.

3²⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wprowadzania na obszar celny Unii i wyprowadzania poza ten obszar, a także obejmowania procedurą celną i powrotnym wywozem okrętów wojennych

i wojskowych statków powietrznych oraz wyposażenia i sprzętu jednostek wojskowych i jednostek organizacyjnych służb podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub nadzorowanych przez tego ministra, mając na uwadze prawidłową realizację obrotu towarowego oraz ułatwienie formalności celnych.

Art. 20³⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Zgłoszenie celne lub zgłoszenie do powrotnego wywozu dotyczące towaru niemającego charakteru handlowego wprowadzanego na obszar celny Unii lub wyprowadzanego z tego obszaru, dokonywane przez podróżnych, powinno być złożone najpóźniej w chwili przystąpienia organu celnego do kontroli celnej.

Art. 21³⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Organ celny odmawia, w postaci papierowej lub elektronicznej, przyjęcia zgłoszenia celnego, wskazując przyczyny odmowy, jeżeli:

1)

zgłoszenie nie odpowiada wymogom formalnym przewidzianym w przepisach prawa celnego, określającym formy dokonania takiego zgłoszenia, wymagane dane oraz dołączane do niego dokumenty;

2)

nie są spełnione warunki do objęcia towaru wnioskowaną procedurą celną;

3)

objęcie towaru wnioskowaną procedurą celną nie może nastąpić z powodu obowiązujących zakazów lub ograniczeń.

2.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do zgłoszenia do powrotnego wywozu.

Art. 21a.

(uchylony)

Art. 22.

(uchylony)

Art. 23.

1.

Zgłaszający oblicza i wykazuje w zgłoszeniu celnym kwotę należności przywozowych lub wywozowych.

2.

(uchylony)

3.

(uchylony)

4.

(uchylony)

5.

(uchylony)

Art. 24.

1.

Towary zwolnione przez organ celny powinny zostać podjęte w terminie 30 dni od dnia ich zwolnienia.

2³³⁾Zdanie drugie uchylone przez art. 1 pkt 22 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin ten może zostać przedłużony na wniosek osoby zainteresowanej.

Art. 25.

(uchylony)

Art. 26.

1.

Wolne obszary celne mogą być tworzone na wniosek w celu:

1)

ułatwienia międzynarodowego ruchu tranzytowego towarów, w szczególności w portach morskich, lotniczych, rzecznych lub miejscach przyległych do przejść granicznych;

2)

rozwoju eksportu i tworzenia nowych miejsc pracy.

2³⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Wolne obszary celne tworzy się w miejscach niezamieszkanych, umożliwiających sprawowanie skutecznego dozoru celnego towarów wprowadzanych do wolnego obszaru celnego i z niego wyprowadzanych.

3³⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Zarządzającym wolnym obszarem celnym może być osoba, która spełnia następujące warunki:

1)

ma siedzibę na obszarze celnym Unii;

2)

przysługuje jej prawo własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości, na której ma być utworzony wolny obszar celny;

3)

zapewnia prawidłową realizację operacji dokonywanych w wolnym obszarze celnym;

4)

wykaże, że utworzenie wolnego obszaru celnego jest uzasadnione gospodarczo.

3a³⁷⁾Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Wolny obszar celny może zostać utworzony, jeżeli organy celne mogą sprawować dozór celny bez konieczności stosowania środków administracyjnych niewspółmiernych do istniejącej potrzeby gospodarczej.

3b³⁷⁾Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze decyzji, odmawia utworzenia wolnego obszaru celnego w przypadku niespełnienia przesłanek jego utworzenia.

4.

Wstęp do wolnego obszaru celnego oraz przemieszczanie się w nim odbywa się według zasad i na warunkach ustalonych z organem celnym.

5³⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Wolny obszar celny znosi się z urzędu lub na wniosek zarządzającego.

6.

Wolny obszar celny znosi się z urzędu, w przypadku gdy:

1)

wymagają tego zobowiązania międzynarodowe Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

zarządzający rażąco naruszył przepisy podatkowe lub celne;

3⁴⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. e tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

w wolnym obszarze celnym nie została podjęta działalność gospodarcza w terminie 24 miesięcy od dnia jego utworzenia.

7.

(uchylony)

Art. 27⁴²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o utworzenie, zmianę powierzchni lub zniesienie wolnego obszaru celnego oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć, uwzględniając zakres informacji niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy.

2.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, tworzy i znosi wolne obszary celne, określa ich obszar i wyznacza osobę zarządzającego, mając na uwadze spełnienie wymogów, o których mowa w art. 26 ust. 1-3a.

Art. 28.

(uchylony)

Art. 28a.

1⁴⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Osoba zamierzająca prowadzić działalność przemysłową, handlową lub usługową w wolnym obszarze celnym składa powiadomienie, o którym mowa w art. 244 ust. 2 unijnego kodeksu celnego, do organu celnego właściwego ze względu na położenie wolnego obszaru celnego.

2.

Powiadomienie powinno zawierać w szczególności:

1)

określenie osoby, która zamierza prowadzić działalność w wolnym obszarze celnym;

2)

numer identyfikacyjny EORI.

3.

Do powiadomienia należy dołączyć kopię zezwolenia lub koncesji, w przypadku działalności, której prowadzenie wymaga zezwolenia lub koncesji.

4⁴⁵⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Zmiana danych, o których mowa w powiadomieniu lub załączonych dokumentach, wymaga zgłoszenia do organu celnego właściwego ze względu na miejsce złożenia powiadomienia, w terminie 14 dni od dnia ich powstania.

Art. 29.

(uchylony)

Art. 30.

1⁴⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W celu podjęcia środków, o których mowa w art. 198 unijnego kodeksu celnego, organ celny może dokonać zajęcia towaru.

2.

Zajęcie towaru może być dokonane bez względu na prawa osób trzecich i z pierwszeństwem przed wszystkimi obciążeniami i przywilejami.

3⁴⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Zajęcie towaru następuje w drodze decyzji.

4.

(uchylony)

5.

W sprawach o zajęcie towaru, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji dotyczące zajęcia ruchomości.

Art. 31.

1.

Jeżeli umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne zakazują posiadania towarów, ich rozpowszechniania lub obrotu nimi albo uzależniają ich posiadanie, rozpowszechnianie lub obrót nimi od spełnienia określonych wymogów, a wymogi te nie zostały spełnione, organ celny w celu uregulowania sytuacji towaru może:

1⁵⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. a tiret pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

cofnąć towar poza obszar celny Unii lub nie zezwolić na opuszczenie tego obszaru,

2)

zająć towar i wystąpić o orzeczenie jego przepadku na rzecz Skarbu Państwa,

3⁵¹⁾Dodany przez art. 1 pkt 30 lit. a tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

wyrazić zgodę na zrzeczenie się towaru na rzecz Skarbu Państwa zgodnie z art. 199 unijnego kodeksu celnego

- chyba że umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne przewidują inny sposób postępowania.

2.

O przepadku towaru na rzecz Skarbu Państwa orzeka, na wniosek organu celnego, sąd, stosując przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. Niemożność ustalenia osoby, na której ciążą obowiązki wynikające z przepisów prawa celnego, nie stanowi przeszkody do wystąpienia z wnioskiem o orzeczenie przepadku towaru i do orzeczenia tego przepadku.

3.

Przepis ust. 2 stosuje się również, gdy umowy międzynarodowe lub przepisy odrębne przewidują przepadek towaru.

4⁵²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Wyroby tytoniowe oraz produkty lecznicze, których przepadek orzeczono lub które były przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu.

5⁵²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Napoje alkoholowe oraz kosmetyki, których przepadek orzeczono lub które były przedmiotem zrzeczenia na rzecz Skarbu Państwa, podlegają zniszczeniu w całości albo w części, jeżeli sprzedaż tych towarów jest niemożliwa, znacznie utrudniona lub nieuzasadniona lub towary te nie odpowiadają warunkom dopuszczenia do obrotu określonym w przepisach odrębnych.

6.

(uchylony)

Art. 32.

1.

W celu uregulowania sytuacji towarów innych niż będące przedmiotem zakazów lub ograniczeń organ celny może zająć towar i wystąpić o orzeczenie jego przepadku na rzecz Skarbu Państwa, chyba że przepisy prawa celnego stanowią inaczej.

2.

(uchylony)

3.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepis art. 31 ust. 2.

4.

(uchylony)

Art. 33.

1⁵⁵⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do sprzedaży towaru, o której mowa w art. 250 rozporządzenia wykonawczego, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

2.

Przepisy działu II rozdziału 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599, 868, 1228, 1244 i 1579) dotyczące zobowiązanego stosuje się do osoby, na której ciążą obowiązki wynikające z przepisów prawa celnego, lub każdej innej osoby, w której posiadaniu znajduje się towar.

3.

W przypadku gdy zobowiązany jest nieznany, w dokumentach stosowanych przy sprzedaży wskazuje się ten fakt.

4.

(uchylony)

5.

(uchylony)

6⁵⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Jeżeli sprzedaż towaru jest dokonywana pod warunkiem objęcia określoną procedurą celną albo powrotnym wywozem, obowiązki wynikające z przepisów prawa celnego powstają z chwilą wydania towaru nabywcy.

Art. 34.

(uchylony)

Art. 35.

1.

W depozycie urzędu celnego przechowuje się czasowo:

1⁵⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

towary nieunijne przed objęciem procedurą celną lub uregulowaniem sytuacji towarów w inny sposób bądź towary unijne niedopuszczone do wywozu, jeżeli cofnięcie towarów odpowiednio poza obszar celny Unii lub na ten obszar albo ich złożenie w magazynie czasowego składowania jest niemożliwe lub utrudnione;

2⁵⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

towary zajęte w celu podjęcia środków, o których mowa w art. 198 unijnego kodeksu celnego;

3)

inne towary, w przypadkach przewidzianych w przepisach odrębnych.

2.

Towary przyjęte do przechowania w depozycie mogą być przekazane przez organ celny innej osobie do przechowania pod dozorem celnym.

3.

Przechowaniu w depozycie nie podlegają towary niebezpieczne, szkodliwe dla zdrowia lub środowiska naturalnego oraz łatwo psujące się.

4.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

warunki przyjmowania towarów do depozytu i wydawania towarów z depozytu,

2)

przypadki, w których organ celny odmówi przyjęcia towarów do depozytu,

3)

terminy przechowywania towarów w depozycie

- mając na uwadze, w szczególności, rodzaj towarów oraz uproszczenie formalności w przyjmowaniu towarów do depozytu.

Art. 35a⁵⁸⁾Dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Pozwolenia, o których mowa w art. 185 unijnego kodeksu celnego, są udzielane przedsiębiorcom dokonującym zgłoszeń celnych w swoim imieniu i na swoją rzecz.

Art. 35b⁵⁸⁾Dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Składający rozliczenie zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego, jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy, że w przypadku nieuiszczenia w terminie w całości lub w części należności pieniężnej wynikającej z rozliczenia zamknięcia, rozliczenie niniejsze stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie, że rozliczenie zamknięcia stanowi podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego.

Rozdział 3

Zwolnienia celne

Art. 36.

Zwolnienie od należności przywozowych lub należności wywozowych stosuje się na wniosek zgłaszającego.

Art. 37.

1.

Zwolnione od należności przywozowych są paliwa, smary i inne materiały eksploatacyjne niezbędne do funkcjonowania środków transportu, innych niż wymienione w art. 107 ust. 1 lit. a Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, przewożone w tych środkach transportu, wykorzystywane do ich napędu lub działania instalacji, w które są wyposażone.

2.

Towary, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wykorzystywane w innych środkach transportu niż ten, w którym zostały przywiezione, ani nie mogą zostać usunięte z tego środka transportu, chyba że jest to konieczne ze względu na jego naprawę, oraz nie mogą zostać odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione przez osobę korzystającą ze zwolnienia.

3⁵⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku naruszenia warunku, o którym mowa w ust. 2, powstaje dług celny. Wysokość długu celnego określa się według stanu i wartości celnej towaru w dniu naruszenia warunku i według stawek celnych obowiązujących w tym dniu. Jeżeli nie można ustalić daty naruszenia warunku, przepis art. 85 unijnego kodeksu celnego stosuje się odpowiednio.

Art. 38.

1.

Zwolnione od należności przywozowych są środki spożywcze oraz zapasy pokładowe przywożone w innych niż wymienione w art. 107 ust. 1 lit. a Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych środkach transportu, użytkowanych w celach zarobkowych, przeznaczone do konsumpcji lub jednorazowego zużycia przez załogę lub pasażerów w tych środkach transportu w czasie rejsu lub podróży, jeżeli tego rodzaju usługa jest normalną praktyką.

2.

W przypadku sprzedaży podróżnym towarów, o których mowa w ust. 1, opakowania towarów muszą być oznaczone w sposób umożliwiający ich identyfikację poza środkiem transportu.

3.

Zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do alkoholu i napojów alkoholowych z pozycji 2208 Taryfy celnej oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych przewożonych w wagonach restauracyjnych kolejowych środków transportu.

Art. 39.

(uchylony)

Art. 40.

(uchylony)

Art. 41.

Na zasadzie wzajemności i pod warunkiem nieodstępowania towarów przez okres 3 lat od dnia dopuszczenia do obrotu osobom innym niż wymienione w tym artykule zwolnione od należności przywozowych, zgodnie z postanowieniami Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych, sporządzonej w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r. (Dz. U. z 1965 r. poz. 232), Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. z 1982 r. poz. 98), oraz Konwencji o misjach specjalnych, otwartej do podpisu w Nowym Jorku dnia 16 grudnia 1969 r. (Dz. U. z 1985 r. poz. 245), są towary przeznaczone do użytku:

1)

urzędowego obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej, a także organizacji międzynarodowych mających siedzibę lub placówkę w Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

osobistego uwierzytelnionych w Rzeczypospolitej Polskiej szefów przedstawicielstw dyplomatycznych państw obcych, osób należących do personelu dyplomatycznego tych przedstawicielstw i misji specjalnych, osób należących do personelu organizacji międzynarodowych oraz innych osób korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin;

3)

osobistego urzędników konsularnych państw obcych oraz pozostających z nimi we wspólnocie domowej członków ich rodzin;

4)

osobistego osób niekorzystających z immunitetów, a należących do cudzoziemskiego personelu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych oraz misji specjalnych w Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 42.

Zwolnione od należności przywozowych są towary przywożone w zakresie przewidzianym w Umowie między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, sporządzonej w Londynie dnia 19 czerwca 1951 r. (Dz. U. z 2000 r. poz. 257 oraz z 2008 r. poz. 1052).

Art. 43.

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek i organizacji uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 43 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te jednostki i organizacje.

Art. 44.

Minister właściwy do spraw nauki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz prywatnych instytucji, których podstawową działalnością jest nauczanie lub prowadzenie badań naukowych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 44 ust. 2 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te instytucje.

Art. 45.

Minister właściwy do spraw nauki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz prywatnych instytucji, których podstawową działalnością jest nauczanie lub prowadzenie badań naukowych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 53 ust. 2 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te instytucje.

Art. 46.

Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji i laboratoriów uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 55 lit. a Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te instytucje i laboratoria.

Art. 47.

Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw nauki, ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz szpitali i innych jednostek służby zdrowia oraz medycznych instytutów badawczych uprawnionych do korzystania ze zwolnienia od należności przywozowych, o których mowa w art. 57 ust. 1 Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. W wykazie mogą być umieszczone tylko jednostki, które gwarantują wykorzystanie zwolnionych od należności przywozowych towarów zgodnie z przeznaczeniem.

Art. 48.

Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz instytucji powołanych do kontroli jakości surowców używanych do produkcji produktów leczniczych, uprawnionych do korzystania ze zwolnienia

od należności przywozowych, o których mowa w art. 59 Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych. W wykazie mogą być umieszczone tylko instytucje, które wykorzystują substancje posiadające atest Światowej Organizacji Zdrowia w celu kontroli jakości surowców używanych do produkcji produktów leczniczych oraz gwarantują wykorzystanie zwolnionych od należności przywozowych towarów zgodnie z przeznaczeniem.

Art. 49.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać instytucje i organizacje, o których mowa w art. 61 ust. 1 Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj i charakter działalności prowadzonej przez te instytucje i organizacje.

Art. 50.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać instytucje i organizacje, o których mowa w art. 67 ust. 1 lit. b oraz w art. 68 ust. 1 lit. b Rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy system zwolnień celnych, mając na uwadze rodzaj i charakter działalności prowadzonej przez te instytucje i organizacje.

Rozdział 4

Dług celny

Art. 51.

(uchylony)

Art. 52.

1⁶¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Gwarantem zatwierdzonym przez organy celne, o którym mowa w art. 94 ust. 1 unijnego kodeksu celnego, jest osoba wpisana do wykazu gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych, zwanego dalej „wykazem”.

2.

Do wykazu wpisuje się osobę, która:

1⁶²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

ma siedzibę na obszarze celnym Unii;

2)

prowadzi na terytorium kraju działalność:

a)

bankową albo

b)

ubezpieczeniową;

3)

posiada uprawnienie do udzielania gwarancji;

4)

daje rękojmię prawidłowego wywiązywania się z zobowiązań wobec organów celnych.

3.

Wykaz prowadzi i dokonuje w nim odpowiednich wpisów minister właściwy do spraw finansów publicznych.

4.

Wpis do wykazu następuje na wniosek zainteresowanej osoby, złożony do ministra właściwego do spraw finansów publicznych, po uzyskaniu od Komisji Nadzoru Finansowego informacji:

1)

potwierdzającej spełnianie przez tę osobę:

a)

warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3,

b)

wymogów kapitałowych określonych przepisami prawa;

2)

o toczących się przed Komisją Nadzoru Finansowego postępowaniach wobec tej osoby.

5⁶⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 457 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r..

W przypadku instytucji kredytowej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2015 r. poz. 128, z późn. zm.), oraz zakładu ubezpieczeń, który wykonuje działalność na podstawie przepisów rozdziału 8 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844 oraz z 2016 r. poz. 615), Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje informację, o której mowa w ust. 4, niezwłocznie po otrzymaniu informacji od właściwego organu nadzoru państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

6.

Wykaz składa się z dwóch części, w których wpisuje się:

1)

w części I - banki i instytucje kredytowe;

2)

w części II - zakłady ubezpieczeń.

7.

Wpis do wykazu zawiera nazwę osoby oraz adres jej siedziby.

8.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje decyzje o wpisie do wykazu, odmowie dokonania wpisu oraz skreśleniu z wykazu. Decyzje są przekazywane do wiadomości Komisji Nadzoru Finansowego.

9.

Komisja Nadzoru Finansowego jest zobowiązana niezwłocznie powiadamiać ministra właściwego do spraw finansów publicznych o zmianach:

1)

dotyczących informacji, o których mowa w ust. 4;

2)

danych, o których mowa w ust. 7.

10.

Z wykazu skreśla się osobę, jeżeli:

1)

nie spełnia wymogów, o których mowa w ust. 2;

2)

nie wywiązuje się z zobowiązań wobec organów celnych;

3)

złożyła wniosek o skreślenie z wykazu;

4)

uległa likwidacji.

11⁶⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia i aktualizuje do celów informacyjnych w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych wykaz, a także informację o gwarantach akredytowanych w Unii, o których mowa w art. 94 ust. 1 unijnego kodeksu celnego.

Art. 53.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

sposób złożenia zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce,

2)

dokumenty uważane za równoważne z depozytem w gotówce, mające wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane przez organy celne,

3)

sposób potwierdzenia przez organ celny złożenia zabezpieczenia

- mając na uwadze, w szczególności, jednolitość postępowania w tym zakresie, a także uwzględniając potrzeby gospodarcze przedsiębiorców.

Art. 54⁶⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia:

1)

określić formy zabezpieczenia, o których mowa w art. 92 ust. 1 lit. c unijnego kodeksu celnego, oraz przypadki i warunki korzystania z tych form zabezpieczenia,

2)

zezwolić, aby zobowiązanie gwaranta było składane w formie innej niż określono w załącznikach 32-01, 32-02 i 32-03 do rozporządzenia wykonawczego, zgodnie z art. 151 ust. 7 rozporządzenia wykonawczego, a także określić tę formę

- biorąc pod uwagę zapewnienie skuteczności poboru należności celnych.

Art. 55⁶⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Organ celny odstępuje od powiadomienia o długu celnym w przypadku, o którym mowa w art. 88 ust. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego.

Art. 56⁶⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku, o którym mowa w art. 103 ust. 2 unijnego kodeksu celnego, powiadomienie dłużnika o kwocie należności nie może nastąpić po upływie 5 lat, licząc od dnia powstania długu celnego.

Art. 57.

1⁶⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r..

Za termin dokonania zapłaty kwoty należności uważa się:

1)

przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty należności w kasie urzędu celnego lub w kasie podmiotu obsługującego organ celny lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2016 r. poz. 1113 i 1250), w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego;

2)

w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego dłużnika lub rachunku dłużnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego dłużnika w instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu lub zapłaty za pomocą innego niż polecenie przelewu instrumentu płatniczego, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym”.

2⁶⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r..

W przypadku polecenia przelewu z rachunku bankowego dłużnika w banku lub instytucji kredytowej lub rachunku płatniczego dłużnika w unijnej instytucji płatniczej w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1572) lub unijnej instytucji pieniądza elektronicznego niemających siedziby lub oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za termin zapłaty kwoty należności uważa się dzień złożenia zlecenia płatniczego przez dłużnika, jeżeli wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym organu celnego w terminie wskazanym w art. 54 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. W razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym organu celnego.

3.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności i po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego, może określić, w drodze rozporządzenia, wzór formularza wpłaty gotówkowej oraz polecenia przelewu na rachunek organu celnego, uwzględniając dane identyfikujące wpłacającego oraz tytuł wpłaty.

Art. 57a.

1⁶⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Zlecenia płatnicze na rzecz organów celnych mogą być składane również w postaci elektronicznej, przy użyciu oprogramowania udostępnionego przez bank lub innego dostawcę usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych uprawnionego do przyjmowania zleceń płatniczych, albo w inny sposób uzgodniony z bankiem lub z innym dostawcą usług płatniczych przyjmującym zlecenie.

2.

Zlecenie płatnicze, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać dane identyfikujące wpłacającego oraz wskazywać tytuł wpłaty, przy czym niepodanie lub błędne podanie tych informacji stanowi podstawę do odmowy realizacji wpłaty gotówkowej lub polecenia przelewu.

3.

Rozliczanie płatności na rzecz organów celnych następuje poprzez międzybankowy system rozliczeń elektronicznych w krajowej organizacji rozliczeniowej lub poprzez system elektronicznych rozrachunków międzyoddziałowych Narodowego Banku Polskiego.

Art. 57b⁷⁰⁾Dodany przez art. 11 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 68..

1.

W przypadku, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2, dłużnik ponosi koszty opłat i prowizji związanych z zapłatą kwoty należności za pomocą innego instrumentu płatniczego.

2.

W miejscu zapłaty innym instrumentem płatniczym organ celny jest obowiązany zamieścić informację o pobieraniu i wysokości opłat i prowizji z tytułu płatności za pomocą tego instrumentu. Przed dokonaniem zapłaty należności za pomocą innego instrumentu płatniczego dłużnik jest informowany o pobieraniu i wysokości opłat i prowizji z tytułu zapłaty za pomocą tego instrumentu.

3.

Zapłata należności za pomocą innego instrumentu płatniczego jest możliwa, jeżeli organ celny dysponuje odpowiednim urządzeniem do autoryzacji transakcji płatniczych.

Art. 58.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wyrażoną w euro równowartość kwoty, powyżej której należności uiszcza się w formie bezgotówkowej. Rozporządzenie powinno uwzględniać zachowanie bezpieczeństwa w obrocie pieniężnym.

Art. 59⁷¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

termin, w którym może być złożony wniosek o wydanie pozwolenia na odroczenie terminu płatności należności celnych w przypadku, o którym mowa w art. 110 lit. a unijnego kodeksu celnego,

2)

termin, od którego możliwe jest korzystanie z odroczenia płatności należności celnych w przypadkach, o których mowa w art. 110 lit. b lub c unijnego kodeksu celnego,

3)

termin płatności należności celnych w przypadkach, o których mowa w art. 111 ust. 3 lub 4 unijnego kodeksu celnego

- biorąc pod uwagę zapewnienie jednolitości postępowania organów celnych oraz ułatwienie formalności celnych.

Art. 60.

(uchylony)

Art. 61.

1.

Jeżeli nie zostało złożone zabezpieczenie albo gdyby kwota złożonego zabezpieczenia nie pokryła kwoty wynikającej z długu celnego, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 3 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, chyba że przepisy prawa celnego stanowią inaczej.

2.

Zabezpieczenia można dokonać również:

1)

przed zaksięgowaniem kwoty należności;

2)

w toku postępowania celnego lub kontroli celnej, przed wydaniem decyzji określającej kwotę należności wynikającą z długu celnego.

3.

Zabezpieczenie następuje w drodze decyzji. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, organ celny określa w decyzji o zabezpieczeniu przybliżoną kwotę należności w oparciu o dane dotyczące podstawy ustalenia wysokości tej kwoty.

4.

(uchylony)

5.

(uchylony)

Art. 62.

(uchylony)

Art. 63.

1.

Decyzja o zabezpieczeniu, o której mowa w art. 61, wygasa po upływie 10 dni od dnia powiadomienia dłużnika o wysokości zaksięgowanej kwoty należności.

2.

(uchylony)

Art. 63a⁷⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 43 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

W przypadku uchylenia decyzji określającej kwotę należności wynikającą z długu celnego i przekazania sprawy do rozpatrzenia właściwemu organowi celnemu kwota należności uiszczona na podstawie decyzji określającej tę kwotę staje się zabezpieczeniem kwoty wynikającej z długu celnego w dniu następującym po dniu doręczenia decyzji o uchyleniu przez organ celny lub po dniu doręczenia organowi celnemu odpisu orzeczenia sądu administracyjnego stwierdzającego nieważność lub uchylającego tę decyzję, wraz ze stwierdzeniem jego prawomocności.

2.

Jeżeli zostanie wydana nowa decyzja określająca kwotę należności w tej sprawie, to:

1)

różnica pomiędzy zabezpieczeniem, o którym mowa w ust. 1, a kwotą wynikającą z nowej decyzji jako nadwyżka zabezpieczenia podlega zwolnieniu;

2)

pozostała część zabezpieczenia jest zaliczana na poczet należności wynikających z nowej decyzji.

Art. 64.

(uchylony)

Art. 65.

1⁷⁵⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Termin, o którym mowa w art. 108 ust. 1 unijnego kodeksu celnego, wynosi 10 dni.

2.

Jeżeli kwota należności nie została uiszczona w terminie, organ celny pokrywa ją ze złożonego zabezpieczenia.

3⁷⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Do ustalenia stawki odsetek kredytowych, o której mowa w art. 112 unijnego kodeksu celnego, oraz stawki odsetek za zwłokę, o której mowa w art. 114 unijnego kodeksu celnego, stosuje się stopę referencyjną ustalaną zgodnie z przepisami o Narodowym Banku Polskim.

4.

(uchylony)

5.

(uchylony)

6.

(uchylony)

6a.

(uchylony)

6b.

(uchylony)

7.

Kwot należności można dochodzić w terminie 5 lat, licząc od dnia, w którym zostały zaksięgowane.

8.

Bieg przedawnienia terminu, o którym mowa w ust. 7, zostaje przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego, o którym dłużnik został zawiadomiony. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zakończono postępowanie egzekucyjne.

9.

Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu terminu przedawnienia.

10.

Bieg przedawnienia terminu, o którym mowa w ust. 7, zostaje zawieszony z dniem:

1)

wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym dłużnik został zawiadomiony;

2)

wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

11.

Termin przedawnienia biegnie dalej od dnia następującego po dniu:

1)

prawomocnego zakończenia postępowania karnego lub postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe;

2)

doręczenia organowi celnemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego.

Art. 65a.

1.

W przypadku doręczania przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe, zwanego dalej „operatorem”, przesyłek zawierających towary, w stosunku do których istnieje obowiązek uiszczenia należności przywozowych, operator jest zobowiązany pobrać te należności od odbiorcy przed wydaniem mu przesyłki.

2.

Pobrane należności przywozowe operator jest zobowiązany przekazać na rachunek właściwej izby celnej w terminie 10 dni od dnia wydania przesyłki odbiorcy.

3.

Najpóźniej następnego dnia roboczego po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, operator jest zobowiązany dostarczyć do urzędu celnego, w którym przesyłka została przedstawiona, dowód przekazania należności przywozowych wraz z wykazem zawierającym numery dokumentów celnych dotyczących przesyłki, datę wydania przesyłki odbiorcy oraz kwotę należności przywozowych.

4.

W przypadku niepobrania należności przywozowych od odbiorcy przesyłki, operator jest zobowiązany do uiszczenia tych należności w terminie 10 dni od dnia wydania przesyłki odbiorcy.

5⁷⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 2 i 4, operator jest zobowiązany do zapłaty odsetek, o których mowa w art. 114 unijnego kodeksu celnego.

6.

(uchylony)

7.

(uchylony)

8.

Organ celny, w drodze decyzji, określa:

1)

kwotę należności przywozowych wynikającą z dokumentów celnych towarzyszących przesyłce, nieprzekazanych lub nieuiszczonych przez operatora w terminie, o którym mowa w ust. 2 lub 4;

2)

równowartość kwoty uiszczonej przez Rzeczpospolitą Polską za nieterminowe przekazanie środka własnego do budżetu Unii spowodowane niedotrzymaniem przez operatora terminów:

a)

zwrotu organowi celnemu uzupełnionych i podpisanych przez odbiorcę przesyłki kart dokumentów celnych,

b)

dostarczenia organowi celnemu dowodu przekazania należności przywozowych wraz z wykazem zawierającym numery dokumentów celnych, datę pobrania należności od odbiorcy oraz ich kwotę.

9.

Operator jest zobowiązany do uiszczenia równowartości kwoty, o której mowa w ust. 8 pkt 2, pomniejszonej o kwotę odsetek, o których mowa w ust. 5.

10.

W przypadku gdy organ celny wyda, na podstawie przepisów unijnego kodeksu celnego, decyzję o zwrocie lub umorzeniu w całości lub części należności przywozowych wynikających z dokumentów celnych, to:

1)

zwrot tych należności następuje na rzecz operatora, jeżeli operator uiścił je w sytuacji, o której mowa w ust. 4;

2)

umorzenie tych należności następuje również w stosunku do operatora.

Art. 65b⁸³⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku przyjęcia przez operatora przesyłek zawierających towary przeznaczone do wywozu poza obszar celny Unii, w stosunku do których na nadawcy ciąży obowiązek uiszczenia należności wywozowych, przepisy art. 65a stosuje się odpowiednio, przy czym termin określony w art. 65a ust. 2 i 4 liczony jest od dnia, w którym nadawca przesyłki uzupełnił i podpisał odpowiedni dokument celny.

Art. 65c.

Organ celny zawiadamia dłużnika o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia kwoty należności w przypadku, o którym mowa w art. 65 ust. 10 pkt 1, najpóźniej z upływem terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 65 ust. 7, oraz o dalszym biegu terminu przedawnienia po upływie okresu zawieszenia.

Art. 66.

1⁸⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Do odpowiedzialności z tytułu długu celnego oraz odsetek, o których mowa w art. 114 unijnego kodeksu celnego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 oraz działu III rozdziałów 14 i 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

2.

W zakresie wykonania obowiązków o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym, wynikających z przepisów prawa celnego, organy celne stosują przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, chyba że przepisy prawa celnego stanowią inaczej.

Art. 67.

(uchylony)

2.

(uchylony)

3.

(uchylony)

4⁸⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Od ceł antydumpingowych zwracanych na podstawie decyzji Komisji Europejskiej, o której mowa w art. 11 ust. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz. Urz. UE L 343 z 22.12.2009, str. 51, z późn. zm.), organ celny płaci odsetki, jeżeli decyzja Komisji Europejskiej nie zostanie wykonana w terminie, o którym mowa w art. 11 ust. 8 zdanie ostatnie tego rozporządzenia.

5⁸⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, odsetki oblicza się w wysokości i według zasad obowiązujących dla wypłaty odsetek od zwracanych należności celnych.

Art. 67a.

Do zaokrąglania podstaw naliczania należności przywozowych i wywozowych, kwoty tych należności oraz odsetek stosuje się odpowiednio art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Art. 68.

Kwota należności podlegających zwrotowi może zostać zaliczona na zaległe lub bieżące zobowiązania dłużnika wobec organu celnego.

Art. 68a.

(uchylony)

Rozdział 4a

Wywóz, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia delegowanego⁸⁹⁾Rozdział dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

Art. 68b.

1.

W przypadku, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia delegowanego, urząd celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego, wydaje na wniosek osoby zainteresowanej zaświadczenie potwierdzające wywóz towarów.

2.

Warunkiem wydania zaświadczenia jest przedstawienie przez wnioskodawcę dokumentów, z których jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem wywozu zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia i odebrane przez odbiorcę wskazanego w dokumentach przewozowych i fakturze.

Rozdział 5

Właściwość organów celnych

Art. 69.

1.

W postępowaniu celnym organami właściwymi są:

1)

naczelnik urzędu celnego - jako organ pierwszej instancji;

2)

dyrektor izby celnej - jako:

a)

organ odwoławczy od decyzji naczelnika urzędu celnego,

b)

organ pierwszej instancji w sprawach określonych w przepisach prawa celnego oraz przepisach odrębnych,

c)

organ odwoławczy od decyzji wydanych przez ten organ w pierwszej instancji, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej;

3)

Szef Służby Celnej - jako organ odwoławczy od decyzji, o których mowa w art. 70 ust. 2;

4)

minister właściwy do spraw finansów publicznych - jako:

a)

(uchylona)

b)

organ odwoławczy od decyzji wydanych przez ten organ w pierwszej instancji.

2.

Organami wyższego stopnia są organy odwoławcze.

Art. 70.

1⁹¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 52 ustawy, o której mowa w odnośniku 2. .

Dyrektor izby celnej jest właściwy w sprawach, o których mowa w:

1)

art. 38 ust. 1, art. 89 ust. 5, art. 110, art. 112 ust. 1, art. 166 ust. 2, art. 179 ust. 1, art. 182 ust. 1, art. 185 ust. 1, art. 214 ust. 1 - w zakresie dotyczącym zatwierdzania ewidencji w wolnych obszarach celnych, art. 230, art. 233 ust. 4, art. 243 ust. 1 - w zakresie dotyczącym określania miejsc wejścia i wyjścia w wolnym obszarze celnym, i art. 244 ust. 2-4 unijnego kodeksu celnego;

2)

art. 115 - z wyjątkiem wyznaczenia lub uznania miejsca w celu jednorazowego przedstawienia towarów organom celnym, art. 120 ust. 1 i art. 128 rozporządzenia delegowanego;

3)

art. 17a ust. 2, art. 65 ust. 2 i art. 96 ust. 1 pkt 4-6.

2.

Dyrektor lub dyrektorzy izb celnych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych są właściwi w sprawach dotyczących:

1)

pozwoleń na korzystanie z procedury TIR;

2)

wiążącej informacji taryfowej i wiążącej informacji o pochodzeniu towaru;

3)

prowadzenia listy agentów celnych oraz wydawania decyzji w sprawach wpisu osoby na listę agentów celnych, skreślenia osoby z listy agentów celnych i zawieszenia w działalności agenta celnego;

4)

wydawania decyzji w sprawach ochrony praw własności intelektualnej.

3.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, wyznaczy dyrektora lub dyrektorów izb celnych właściwych do prowadzenia spraw, o których mowa w ust. 2. Rozporządzenie powinno szczegółowo określać zakres spraw, które może prowadzić wyznaczony dyrektor izby celnej, uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania zadań oraz jednolitości postępowania.

4.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może wyznaczyć dyrektora lub dyrektorów izb celnych właściwych do prowadzenia spraw innych niż określone w ust. 2. Rozporządzenie powinno szczegółowo określać zakres spraw, które może prowadzić wyznaczony dyrektor izby celnej, uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania zadań oraz jednolitości postępowania.

5.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, izbę celną lub izby celne, na których rachunek bankowy dokonuje się wpłaty kwot z tytułu należności przywozowych lub wywozowych oraz z których rachunku bankowego dokonuje się wypłaty z tytułu zwrotu należności przywozowych lub wywozowych, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru i zwrotu tych należności.

Art. 71.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, właściwość miejscową organów celnych, mając na uwadze, w szczególności, zakres zadań wykonywanych przez te organy, a także rodzaje procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary. Rozporządzenie powinno uwzględniać możliwość sprawowania dozoru celnego i kontroli celnej, a także gospodarcze potrzeby przedsiębiorców.

Art. 72.

W przypadku sporu o właściwość miejscową i rzeczową, przepisy art. 19 i 20 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio.

Rozdział 6

Postępowanie w sprawach celnych

Art. 73⁹²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 53 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 12, art. 141-143, art. 168, art. 170 oraz działu IV rozdziałów 2, 5, 6, 9, 10, 11 - z wyłączeniem art. 200, oraz rozdziałów 21-23 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, a do odwołań stosuje się odpowiednio także przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1-3, art. 163 § 2, art. 169 § 1 i 1a, art. 210 § 1 pkt 1-6 i 8 oraz § 2, art. 220-223, art. 226-229, art. 232, art. 233 § 1 i 2, art. 234 oraz art. 234a tej ustawy.

2.

Czynności podjęte w sprawach celnych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem rozstrzygnięć, o których mowa w art. 163 § 2, art. 179 § 2, art. 228 § 1, art. 262 § 5, art. 263 § 1, art. 268 § 3 oraz art. 270a tej ustawy:

1)

nie są uznawane za decyzje w rozumieniu przepisów prawa celnego;

2)

są zaskarżalne tylko w odwołaniu od decyzji.

3.

Do wydawania zaświadczeń stosuje się odpowiednio przepisy działu VIIIa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że odmowa wydania zaświadczenia lub zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze decyzji w rozumieniu przepisów prawa celnego.

Art. 73a.

(uchylony)

Art. 73b⁹⁴⁾Dodany przez art. 1 pkt 55 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W sprawie wstrzymania wykonania decyzji właściwy jest:

1)

organ celny, który wydał decyzję - do czasu przekazania odwołania wraz z aktami sprawy właściwemu organowi odwoławczemu;

2)

organ odwoławczy - po otrzymaniu odwołania wraz z aktami sprawy.

Art. 73c⁹⁴⁾Dodany przez art. 1 pkt 55 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Na potrzeby stosowania przepisów prawa celnego za osobę uznaje się również spółkę cywilną.

Art. 74.

W zakresie praw i obowiązków następców prawnych i podmiotów przekształconych stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Art. 75.

(uchylony)

Art. 76⁹⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 57 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Czynności dokonane przez przedstawiciela celnego w granicach upoważnienia pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla osoby, która go ustanowiła.

Art. 77⁹⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 57 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Przedstawiciel celny może udzielić dalszego upoważnienia do wykonania określonych czynności za zgodą osoby udzielającej upoważnienia.

Art. 78.

(uchylony)

Art. 79.

Agentem celnym jest osoba wpisana na listę agentów celnych.

Art. 80.

1.

Na listę agentów celnych wpisuje się osobę fizyczną, jeżeli spełnia następujące warunki:

1)

ma pełną zdolność do czynności prawnych;

2)

posiada kwalifikacje lub doświadczenie w zakresie obsługi celnej podmiotów gospodarczych;

3)

nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;

4)

wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę agentów celnych.

2.

Warunek określony w ust. 1 pkt 2 należy uznać za spełniony, jeżeli wnioskodawca posiada:

1)

dyplom ukończenia studiów wyższych, na kierunku w dziedzinie nauk ekonomicznych, prawnych lub technicznych, obejmującym wiedzę i umiejętności z zakresu prawa administracyjnego i finansowego, w szczególności prawa celnego, albo świadectwo ukończenia studiów podyplomowych w tym zakresie, lub

2)

co najmniej trzyletnie doświadczenie w sprawach celnych albo

3⁹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 73 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65), która weszła w życie z dniem 18 stycznia 2016 r.)

decyzję o uznaniu kwalifikacji do wykonywania zawodu agenta celnego wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65).

3.

Przez doświadczenie w sprawach celnych należy rozumieć okres zawodowego wykonywania przed organem celnym czynności określonych przepisami prawa celnego lub okres kształcenia specjalistycznego w szkołach policealnych, przygotowującego do wykonywania takich czynności, w przypadku ukończenia go nie wcześniej niż 5 lat przed złożeniem wniosku o wpis.

4.

Działalność agenta celnego może zostać zawieszona na czas toczącego się przeciwko agentowi postępowania w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

5.

Agent celny jest obowiązany zawiadomić organ prowadzący listę agentów celnych o zaprzestaniu spełniania warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 3, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tego faktu.

6.

Z listy agentów celnych skreśla się osobę w przypadku:

1)

gdy przestała ona spełniać jeden z warunków, o których mowa w ust. 1;

2)

jej śmierci.

7⁹⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 59 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia do celów informacyjnych listę agentów celnych w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

8.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia listy agentów celnych oraz tryb dokonywania wpisu na listę, a także dokumenty dołączane do wniosku o wpis, mając na uwadze zapewnienie sprawnego i jednolitego postępowania przy dokonywaniu wpisu.

Art. 81.

(uchylony)

Art. 82.

1¹⁰⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 60 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku niemożności ustalenia osoby, na której ciążą obowiązki wynikające z przepisów prawa celnego, organ celny może podejmować wszelkie niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji towaru, w tym także prowadzić postępowanie i wydawać decyzje w stosunku do osoby nieznanej.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, decyzja jest wydawana bez oznaczania strony.

Art. 83¹⁰¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 61 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Pisma, w tym decyzje, skierowane do osób nieznanych z miejsca pobytu lub adresu oraz decyzje, o których mowa w art. 82, wywiesza się na okres 14 dni w siedzibie organu celnego prowadzącego postępowanie. Pisma oraz decyzje uważa się za doręczone po upływie tego terminu.

Art. 84.

1¹⁰²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 62 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Osoba, która nie ma miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu albo siedziby na terytorium kraju lub w innym państwie członkowskim Unii, jeżeli nie ustanowiła przedstawiciela celnego, jest obowiązana do ustanowienia w kraju pełnomocnika do spraw doręczeń. Ustanowienie pełnomocnika jest skuteczne także w postępowaniu, o którym mowa w art. 31 ust. 2.

1a¹⁰³⁾Dodany przez art. 1 pkt 62 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli doręczanie pism osobie następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

2.

W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 83.

3.

(uchylony)

Art. 85.

(uchylony)

Art. 86.

1.

Organ celny może przyjąć jako dowód w postępowaniu dokumenty sporządzone przez organy celne państwa obcego lub inne uprawnione podmioty państwa obcego.

2.

Organ celny może żądać od strony postępowania:

1)

urzędowego tłumaczenia na język polski dokumentów sporządzonych w języku obcym;

2)

przedłożenia dokumentów zagranicznych zalegalizowanych przez właściwe organy polskie działające w kraju albo polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne lub urzędy konsularne.

Art. 87.

(uchylony)

Art. 88.

Prowadzenie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe, wykroczenie skarbowe lub postępowania karnego nie stanowi przeszkody do prowadzenia postępowania w sprawie celnej.

Art. 89.

1.

Jeżeli przepis prawa nie wymaga urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia, organ celny przyjmuje od strony, na jej wniosek, oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

2.

Przed przyjęciem oświadczenia organ celny uprzedza stronę o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.

Art. 90¹⁰⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 65 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Organ celny może połączyć toczące się przed nim oddzielne sprawy w celu ich łącznego rozpoznania lub także rozstrzygnięcia, jeżeli dotyczą tej samej osoby i są ze sobą w związku.

Art. 90a.

(uchylony)

Art. 90b¹⁰⁹⁾Dodany przez art. 1 pkt 67 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Odwołanie od decyzji organu celnego powinno również wskazywać osobę, od której pochodzi, jej adres (miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu, siedziby albo miejsca prowadzenia działalności) lub adres do doręczeń w kraju, numer EORI, o ile go posiada, a w przypadku nierezydentów - numer i serię paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, lub inny numer identyfikacyjny, o ile nie posiadają numeru EORI.

Art. 90c¹⁰⁹⁾Dodany przez art. 1 pkt 67 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu organ odwoławczy wydaje jedną decyzję w sprawie nieuwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu i uchybienia terminowi do wniesienia odwołania.

Art. 90d¹⁰⁹⁾Dodany przez art. 1 pkt 67 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Przed wydaniem decyzji organ odwoławczy wyznacza osobie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego; termin ten za zgodą osoby może zostać skrócony.

Art. 90e¹⁰⁹⁾Dodany przez art. 1 pkt 67 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Załatwienie sprawy w postępowaniu odwoławczym powinno nastąpić nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia otrzymania odwołania przez organ odwoławczy.

2.

Do terminu określonego w ust. 1 nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa celnego dla dokonania określonych czynności oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy osoby składającej odwołanie albo z przyczyn niezależnych od organu.

Art. 91¹¹⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 68 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Badania lub analizy towaru mogą być wykonywane przez laboratoria celne lub inne laboratoria akredytowane zgodnie z odrębnymi przepisami, a także przez jednostki naukowe lub inne podmioty, które dysponują metodami i wyposażeniem niezbędnym dla danego rodzaju badań lub analiz.

Art. 92.

1.

Organ celny pobiera opłaty z tytułu przeprowadzonych badań lub analiz towarów, w przypadku gdy:

1)

badanie lub analiza zostaną przeprowadzone na żądanie osoby;

2)

rozpatrzenie wniosku o wydanie wiążącej informacji taryfowej lub wiążącej informacji o pochodzeniu towaru wymaga przeprowadzenia badania lub analizy.

3)

(uchylony)

4)

(uchylony)

2¹¹¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 69 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Osoba, na wezwanie organu celnego, jest obowiązana do uiszczenia zaliczki w określonej wysokości na pokrycie opłat za badania lub analizy, o których mowa w ust. 1.

2a¹¹²⁾Dodany przez art. 1 pkt 69 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W przypadku nieuiszczenia zaliczki w wyznaczonym terminie:

1)

uznaje się żądanie osoby za wycofane - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;

2)

organ celny odmawia przyjęcia wniosku lub wydaje decyzję o odmowie wydania wiążącej informacji - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

3.

Kwota opłat powinna odpowiadać rzeczywistym wydatkom poniesionym z tytułu przeprowadzonych badań lub analiz.

4.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, ryczałtowe stawki opłat za badania lub analizy przeprowadzane przez laboratoria celne. Określając stawki opłat, należy uwzględnić rodzaj przeprowadzanych badań lub analiz, stopień ich skomplikowania i pracochłonność.

Art. 93.

1.

Organ celny pobiera opłaty, stanowiące dochody budżetu państwa, za:

1)

przechowanie towarów w depozycie lub w magazynie czasowego składowania prowadzonym przez organ celny;

2)

wykonywanie na wniosek osoby zainteresowanej czynności przewidzianych w przepisach prawa celnego w miejscu innym niż urząd celny lub poza czasem pracy urzędu celnego.

1a.

W przypadku przechowywania w depozycie urzędu celnego towarów zajętych na podstawie art. 30 ust. 1 całkowita opłata za to przechowywanie nie może być niższa niż równowartość kwoty 10 euro i wyższa niż wartość celna towaru.

2.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat oraz sposób ich obliczania za:

1)

przechowywanie towarów w depozycie, w tym w depozycie, o którym mowa w ust. 1a, oraz w magazynie czasowego składowania prowadzonym przez organ celny, uwzględniając wartość celną tych towarów albo wartość rynkową towaru identycznego lub podobnego;

2)

czynności przewidziane w przepisach prawa celnego, o których mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniając ich charakter.

Art. 93a.

1¹¹³⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 70 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Kwoty opłat, o których mowa w art. 92 i art. 93, są ustalane przez organ celny w drodze decyzji.

2¹¹³⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 70 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Doręczenie decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może nastąpić po upływie 3 lat, licząc od dnia zakończenia czynności, za dokonanie których pobierane są opłaty.

3.

W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2, w odniesieniu do zabezpieczania i poboru opłat stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego, dotyczące zabezpieczania i poboru należności przywozowych.

Art. 93b.

1.

Opłaty podlegają odpowiednio zwrotowi lub umorzeniu, gdy okaże się, że w chwili ich uiszczenia lub ustalenia, kwota tych opłat była nienależna.

2.

Opłaty nie podlegają zwrotowi lub umorzeniu, w przypadku gdy fakty, które doprowadziły do uiszczenia lub ustalenia opłat nienależnych, są wynikiem świadomego działania osoby zobowiązanej.

3¹¹⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 71 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Opłaty są zwracane lub umarzane po złożeniu wniosku przed upływem roku od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w art. 93a ust. 1.

4¹¹⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 71 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

W sprawie zwrotu lub umorzenia opłat w całości lub części organ celny orzeka w drodze decyzji.

5.

W zakresie nieuregulowanym w ust. 3 i 4, w odniesieniu do zwrotu lub umorzenia opłat stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego, dotyczące zwrotu lub umorzenia należności przywozowych.

Art. 94.

(uchylony)

Art. 95.

Pozwolenia wydawane na podstawie przepisów prawa celnego nie podlegają opłacie skarbowej oraz innym opłatom o charakterze publicznoprawnym.

Art. 95a.

(uchylony)

Rozdział 7

Zasady postępowania z towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną

Art. 96.

1.

W zakresie przewidzianym dla organów celnych postępowanie z towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną obejmuje czynności związane z przywozem towarów na obszar celny Unii i wywozem towarów z tego obszaru oraz:

1)

sprawdzanie i saldowanie pozwoleń na przywóz lub wywóz oraz świadectw IP, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1488/2001 z dnia 19 lipca 2001 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do obejmowania pewnych ilości niektórych produktów podstawowych wymienionych w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ustaleniami dotyczącymi uszlachetniania czynnego bez uprzedniego badania warunków gospodarczych (Dz. Urz. UE L 196 z 20.07.2001, str. 9, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 33, str. 126, z późn. zm.);

2)

przyjmowanie, sprawdzanie i potwierdzanie wniosków o refundację;

3)

pobór i badania laboratoryjne próbek towarów;

4)

wydawanie pozwoleń na prowadzenie magazynów żywnościowych;

5)

wydawanie pozwoleń na stosowanie procedury planowej;

6)

uznawanie miejsc załadunku dla potrzeb odpraw towarów wywożonych z wnioskiem o refundację;

7)

wykonywanie czynności dozoru i kontroli celnej w miejscach, w których towary objęte refundacją są składowane lub przetwarzane przed ich wywozem;

8¹¹⁷⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. a tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

inne czynności wynikające z przepisów unijnych regulujących Wspólną Politykę Rolną.

2¹¹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, przepisy dotyczące przywozu towarów na obszar celny Unii i wywozu towarów z tego obszaru oraz wykonywania czynności kontroli celnej stosuje się odpowiednio.

3¹¹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Czynności w ramach postępowania z towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną w zakresie przewidzianym dla organów celnych są realizowane we współpracy z właściwą agencją płatniczą ustanowioną w przepisach odrębnych.

4¹¹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób współpracy organów celnych z agencją płatniczą przy wykonywaniu zadań wynikających z przepisów unijnych regulujących Wspólną Politykę Rolną, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji tych zadań.

5¹¹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych może określić, w drodze rozporządzenia, dokumenty stosowane w obrocie towarami objętymi Wspólną Polityką Rolną oraz szczegółowe warunki i tryb postępowania z tymi towarami, w zakresie przewidzianym dla organów celnych, mając na uwadze zapewnienie właściwego dozoru i kontroli celnej oraz wykonywania zadań wynikających z przepisów unijnych regulujących Wspólną Politykę Rolną. Rozporządzenie powinno określać wzory i szczegółowy sposób stosowania dokumentów, szczegółowe warunki i tryb wydawania pozwoleń na prowadzenie magazynów żywnościowych i stosowanie procedury planowej oraz szczegółowe warunki i tryb uznawania miejsc uznanych na potrzeby załadunku.

Rozdział 8

Ewidencja i statystyka dotycząca obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii

Art. 97¹²⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 75 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1)

zgłoszenie INTRASTAT - przekazanie organom celnym w postaci elektronicznej, sporządzonych w określony sposób, informacji dla celów ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii;

2)

osoba zobowiązana - osobę fizyczną lub osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, uczestniczącą w obrocie towarowym z państwami członkowskimi Unii i zobowiązaną do przekazywania informacji dla celów ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii, zgodnie z przepisami unijnymi regulującymi statystykę dotyczącą obrotu towarowego pomiędzy państwami członkowskimi Unii, przepisami o statystyce publicznej oraz przepisami niniejszej ustawy, lub jej przedstawiciela podatkowego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Art. 98¹²⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 75 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Osoba zobowiązana dokonuje zgłoszeń INTRASTAT na zasadach i w terminach określonych w przepisach unijnych regulujących statystykę dotyczącą obrotu towarowego pomiędzy państwami członkowskimi Unii, przepisach o statystyce publicznej oraz przepisach niniejszej ustawy.

2.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

szczegółowy tryb, sposób i terminy dokonywania zgłoszeń INTRASTAT i korekt tych zgłoszeń oraz przypadki, gdy dokonanie zgłoszenia INTRASTAT lub korekty tego zgłoszenia nie jest wymagane,

2)

wymogi, jakie powinno spełniać zgłoszenie INTRASTAT oraz korekta tego zgłoszenia,

3)

szczegółowy tryb, sposób i terminy dokonywania upomnień oraz szczegółowy tryb dokonywania wezwań,

4)

właściwość miejscową organów celnych w sprawach dotyczących zgłoszeń INTRASTAT i ich korekty

- mając na względzie wysokość progów statystycznych, która jest ustalana corocznie w programie badań statystycznych statystyki publicznej, zakres przekazywanych informacji wymaganych od osoby zobowiązanej oraz możliwość wykorzystania systemu teleinformatycznego, a także potrzebę zapewnienia skutecznego egzekwowania wykonania obowiązku przekazywania prawidłowych informacji dla celów ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii.

Art. 99¹²⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 75 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

Osoba zobowiązana może dokonywać zgłoszeń INTRASTAT przez przedstawiciela.

2.

Przedstawicielem, o którym mowa w ust. 1, może być osoba, o której mowa w art. 5 pkt 4 unijnego kodeksu celnego, w szczególności przedstawiciel celny.

Art. 100¹²⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 75 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

W przypadku niewykonania lub nieprawidłowego wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 98 ust. 1, organ celny, nie więcej niż trzykrotnie, upomina w postaci papierowej lub elektronicznej osobę zobowiązaną o konieczności złożenia zgłoszenia INTRASTAT lub dokonania korekty zgłoszenia już dokonanego.

2.

Organ celny, przed skierowaniem upomnienia o konieczności dokonania korekty zgłoszenia INTRASTAT, może wezwać, telefonicznie, telefaksem lub za pomocą innego środka łączności, osobę zobowiązaną do dokonania korekty zgłoszenia lub złożenia wyjaśnień w tym zakresie.

Art. 101.

1.

Na osobę zobowiązaną, która pomimo trzykrotnego upomnienia, o którym mowa w art. 100 ust. 1, za okres sprawozdawczy:

1)

nie dokonała zgłoszenia INTRASTAT lub

2)

nie dokonała korekty złożonego uprzednio zgłoszenia INTRASTAT

- organ celny może nałożyć karę pieniężną w wysokości 3000 zł.

2.

Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, organ celny nakłada w drodze decyzji.

3.

Termin płatności kary pieniężnej wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji.

4.

Karę pieniężną uiszcza się gotówką w kasie urzędu celnego lub przekazuje na rachunek bankowy właściwego organu celnego.

5.

Kara pieniężna stanowi dochód budżetu państwa.

6.

Do dochodzenia kary pieniężnej stosuje się odpowiednio art. 65 ust. 7-11.

Art. 102¹²²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 77 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Do postępowania w sprawach ewidencji i statystyki dotyczącej obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii, w zakresie nieuregulowanym przepisami unijnymi regulującymi statystykę dotyczącą obrotu towarowego z państwami członkowskimi Unii, przepisami o statystyce publicznej oraz przepisami niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy art. 12, działu III rozdziału 14 oraz działów IV i VIIIa ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Rozdział 9

Przepis końcowy

Art. 103.

Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych ustawą z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne (Dz. U. poz. 623 oraz z 2005 r. poz. 214).

Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy - Prawo celne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1228), która weszła w życie z dniem 20 sierpnia 2016 r.

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 287 z 29.10.2013, str. 90.

Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016, str. 35.

Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

10)

Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 69 z 15.03.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016, str. 35 oraz Dz. Urz. UE L 111 z 27.04.2016, str. 1.

11)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

12)

Przez art. 1 pkt 5 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

13)

Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

14)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

15)

Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

16)

Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2; w brzmieniu ustalonym przez art. 89 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579), która weszła w życie z dniem 7 października 2016 r.

17)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 699, 978, 1197, 1269, 1311, 1649, 1923, 1932 i 2184 oraz z 2016 r. poz. 195, 615, 846, 1228 i 1579.

18)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

19)

Przez art. 1 pkt 10 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

20)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

21)

Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 12 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

22)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

23)

Przez art. 1 pkt 14 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

24)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

25)

Dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

26)

Przez art. 1 pkt 15 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

27)

Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

28)

Przez art. 1 pkt 17 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

29)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

30)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

31)

Przez art. 1 pkt 20 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

32)

Przez art. 1 pkt 21 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

33)

Zdanie drugie uchylone przez art. 1 pkt 22 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

34)

Przez art. 1 pkt 23 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

35)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

36)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

37)

Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

38)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

39)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. e tiret pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

40)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. e tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

41)

Przez art. 1 pkt 24 lit. f ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

42)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 25 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

43)

Przez art. 1 pkt 26 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

44)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

45)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 27 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

46)

Przez art. 1 pkt 28 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

47)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

48)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 29 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

49)

Przez art. 1 pkt 29 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

50)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. a tiret pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

51)

Dodany przez art. 1 pkt 30 lit. a tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

52)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 30 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

53)

Przez art. 1 pkt 30 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

54)

Przez art. 1 pkt 31 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

55)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

56)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 32 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

57)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 33 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

58)

Dodany przez art. 1 pkt 34 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

59)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 35 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

60)

Przez art. 1 pkt 36 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

61)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

62)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

63)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

64)

W brzmieniu ustalonym przez art. 457 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. poz. 1844), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

65)

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 559, 978, 1166, 1223, 1260, 1311, 1348, 1357, 1513, 1634, 1830, 1844, 1854, 1864 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 615, 904, 996, 1177 i 1579.

66)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 37 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

67)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 38 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

68)

W brzmieniu ustalonym przez art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

69)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 39 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

70)

Dodany przez art. 11 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 68.

71)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 40 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

72)

Przez art. 1 pkt 41 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

73)

Przez art. 1 pkt 42 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

74)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 43 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

75)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

76)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 44 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

77)

Przez art. 1 pkt 44 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

78)

Dodany przez art. 11 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 68; uchylony przez art. 1 pkt 44 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

79)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

80)

Przez art. 1 pkt 45 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

81)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

82)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 45 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

83)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 46 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

84)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 47 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

85)

Przez art. 1 pkt 48 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

86)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 48 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

87)

Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 7 z 12.01.2010, str. 22, Dz. Urz. UE L 237 z 03.09.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 344 z 14.12.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 18 z 21.01.2014, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 44 z 19.02.2016, str. 20.

88)

Przez art. 1 pkt 49 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

89)

Rozdział dodany przez art. 1 pkt 50 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

90)

Przez art. 1 pkt 51 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

91)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 52 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

92)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 53 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

93)

Przez art. 1 pkt 54 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

94)

Dodany przez art. 1 pkt 55 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

95)

Przez art. 1 pkt 56 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

96)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 57 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

97)

Przez art. 1 pkt 58 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

98)

W brzmieniu ustalonym przez art. 73 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65), która weszła w życie z dniem 18 stycznia 2016 r.

99)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 59 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

100)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 60 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

101)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 61 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

102)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 62 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

103)

Dodany przez art. 1 pkt 62 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

104)

Przez art. 1 pkt 62 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

105)

Przez art. 1 pkt 63 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

106)

Przez art. 1 pkt 64 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

107)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 65 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

108)

Przez art. 1 pkt 66 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

109)

Dodany przez art. 1 pkt 67 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

110)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 68 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

111)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 69 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

112)

Dodany przez art. 1 pkt 69 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

113)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 70 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

114)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 71 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

115)

Przez art. 1 pkt 72 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

116)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. a tiret pierwsze ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

117)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. a tiret drugie ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

118)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 73 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

119)

Tytuł rozdziału w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 74 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

120)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 75 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

121)

Wprowadzenie do wyliczenia w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 76 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

122)

W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 77 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

123)

Ustawa weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r. na podstawie art. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo celne.

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiejz dnia 31 października 2016 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Prawo celne

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

1)

2)

3)

4)

5)

2.

1)

Art. 20.

Art. 31.

1)

2)

3)

2)

1)

2)

3)

4)

Art. 504.

1)

2)

3)

4)

5)

3)

Art. 89.

4)

1)

2)

3)

4)

Art. 26.

Art. 30.

Art. 38.

Art. 39.

1.

2.

Art. 42.

5)

Art. 142.

Rozdział 1 Przepisy ogólne

Art. 1.

13)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

2)

34)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

Art. 25)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 3.

Art. 4.

1)

26)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

36)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

46)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

4a9)Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

5)

Art. 5.

111)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

2.

Art. 6.

Art. 7.

Art. 8.

Art. 8a13)Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

1)

2)

3)

4)

5)

2.

Art. 914)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 1014)W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

1.

2.

3.

1)

2)

3)

Art. 10a15)Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Rozdział 1

Przepisy ogólne

1³⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

3⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

Art. 2⁵⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

2⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

3⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

4⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

4a⁹⁾Dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.)

1¹¹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 8a¹³⁾Dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 9¹⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 10¹⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 7 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 10a¹⁵⁾Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 10b¹⁶⁾Dodany przez art. 1 pkt 8 ustawy, o której mowa w odnośniku 2; w brzmieniu ustalonym przez art. 89 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. poz. 1579), która weszła w życie z dniem 7 października 2016 r..

Art. 11¹⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 9 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 13a²⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 11 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Rozdział 2

Wprowadzanie towarów na obszar celny Unii i regulowanie sytuacji towarów

Art. 14²²⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 13 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

2²⁴⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 14 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

3²⁵⁾Dodany przez art. 1 pkt 14 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 17a²⁷⁾Dodany przez art. 1 pkt 16 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

2²⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

3²⁹⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 18 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 20³⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

Art. 21³⁰⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 19 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

2³³⁾Zdanie drugie uchylone przez art. 1 pkt 22 ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

2³⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

3³⁶⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

3a³⁷⁾Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

3b³⁷⁾Dodany przez art. 1 pkt 24 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 2..

5³⁸⁾W brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 24 lit. d ustawy, o której mowa w odnośniku 2..