Ustawaz dnia 1 grudnia 2016 r.o zmianie niektórych ustaw w zakresie bezpieczeństwa i higieny służby 1)Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego.

Art. 1.

W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1782 i 1948) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 7 w ust. 1 uchyla się pkt 6;

2)

po art. 71 dodaje się art. 71a-71c w brzmieniu:
„ 

Art. 71a.

1.

Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych policjantów odpowiadają Komendant Główny Policji, Komendant CBŚP, komendanci wojewódzcy Policji, Komendant Stołeczny Policji, komendanci powiatowi (miejscy) Policji, komendanci rejonowi Policji, dyrektor instytutu badawczego, Komendant Wyższej Szkoły Policji i komendanci szkół policyjnych.

2.

W przypadku policjantów odbywających szkolenia zawodowe lub doskonalenie zawodowe centralne w Policji za stan bezpieczeństwa i higieny służby odpowiadają Komendant Wyższej Szkoły Policji, komendanci szkół policyjnych i kierownik ośrodka szkolenia Policji, realizując obowiązki, o których mowa w art. 207 § 2 pkt 1-6, art. 2071, art. 2091 § 1-3, art. 2092, art. 214, art. 215, art. 2374 i art. 2376 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”.

3.

Za pracodawcę, w rozumieniu przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie, w stosunku do podległych policjantów uważa się przełożonych wymienionych w ust. 1.

4.

Za osobę kierującą pracownikami, w rozumieniu przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie, uważa się policjanta pełniącego służbę lub wykonującego obowiązki na stanowisku kierowniczym.

5.

Policjant jest obowiązany do przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny służby.

6.

W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228 § 1 i 2, art. 229 § 1-12, 4a i 8 w zakresie niedotyczącym wskazówek metodycznych w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników oraz dokumentowania i kontroli badań okresowych i kontrolnych, art. 230 § 2, art. 232, art. 234 § 1-31, art. 235-2352, art. 237-2372, art. 2377 § 1 pkt 1 i § 2-4, art. 2378 § 1, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a § 4.

7.

Przepisów art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1-5 i art. 226 oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy nie stosuje się do wykonywanych przez policjanta zadań określonych w:

1)

art. 1 ust. 2 pkt 1-4 oraz 6;

2)

art. 1 ust. 2 pkt 7 i ust. 3, jeżeli charakter tych działań ma związek z zadaniami określonymi w pkt 1.

Art. 71b.

1.

W celu ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym policjant jest obowiązany poddać się badaniom okresowym lub kontrolnym w terminie wskazanym w skierowaniu na takie badanie.

2.

Skierowanie na badanie okresowe lub kontrolne zawiera w szczególności imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania, stanowisko służbowe policjanta kierowanego na badanie oraz opis warunków pełnienia służby występujących na zajmowanym stanowisku służbowym, w tym czynników szkodliwych lub uciążliwych, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy, i innych wynikających z warunków pełnienia służby.

3.

Na pierwsze badanie okresowe policjant jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby.

4.

Rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych są uzależnione od rodzaju pełnionej służby i wieku policjanta.

5.

Lekarz przeprowadzający badanie okresowe lub kontrolne, w celu uwzględnienia wszystkich czynników szkodliwych lub uciążliwych i innych wynikających z warunków pełnienia służby wskazanych w skierowaniu na badanie, może poszerzyć jego zakres o dodatkowe badania lekarskie, konsultacje u lekarzy specjalistów lub badania diagnostyczne, a także wyznaczyć termin następnego badania okresowego krótszy niż określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 18, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym. Badania i konsultacje stanowią część badania okresowego lub kontrolnego.

6.

W przypadku, o którym mowa w ust. 5, lekarz wykorzystuje wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy.

7.

Policjanta kieruje się na badanie okresowe w przypadku przeniesienia go na stanowisko służbowe, na którym występują czynniki szkodliwe lub uciążliwe i inne wynikające z warunków pełnienia służby, inne niż występujące na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem terminu określonego w ust. 3.

8.

Badania okresowe i kontrolne są wykonywane na podstawie skierowania na badanie wystawionego przez:

1)

przełożonych, o których mowa w art. 71a ust. 1, lub upoważnione przez nich osoby;

2)

ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub upoważnioną przez niego osobę w stosunku do Komendanta Głównego Policji, I Zastępcy Komendanta Głównego Policji oraz zastępców Komendanta Głównego Policji.

9.

Skierowanie na badanie:

1)

kontrolne - wystawia się najpóźniej w dniu zgłoszenia się policjanta do służby,

2)

okresowe - wystawia się nie później niż w terminie 30 dni przed upływem ważności orzeczenia lekarskiego
- w 3 egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla policjanta kierowanego na badanie.

10.

Badania okresowe i kontrolne kończą się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym:

1)

brak przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym,

2)

istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym
- w warunkach służby opisanych w skierowaniu na badanie.

11.

Od orzeczenia lekarskiego policjantowi i przełożonym, o których mowa w art. 71a ust. 1, przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia.

12.

Odwołanie od orzeczenia lekarskiego wraz z uzasadnieniem wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza, który wydał to orzeczenie, do:

1)

wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce pełnienia służby policjanta;

2)

instytutu badawczego w dziedzinie medycyny pracy lub Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, jeżeli odwołanie dotyczy orzeczenia lekarskiego wydanego przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy.

13.

Lekarz, za którego pośrednictwem jest składane odwołanie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z uzasadnieniem przekazuje je wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę wydanego orzeczenia lekarskiego do właściwego podmiotu, o którym mowa w ust. 12.

14.

Badanie w trybie odwołania przeprowadza w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania właściwy podmiot, o którym mowa w ust. 12.

15.

Orzeczenie lekarskie wydane w trybie odwołania jest ostateczne.

16.

Badania okresowe i kontrolne podlegają dokumentowaniu i kontroli w sposób określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy.

17.

Kontrolę badań okresowych i kontrolnych wykonują podmioty, o których mowa w ust. 12.

18.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych, uwzględniając rodzaj pełnionej służby i wiek policjanta;

2)

wzór skierowania na badanie okresowe lub kontrolne, uwzględniając konieczność zamieszczenia w tym wzorze informacji niezbędnych do jednoznacznego ustalenia zakresu badań;

3)

wzór orzeczenia lekarskiego, uwzględniając jednolitość informacji znajdujących się w orzeczeniu.

Art. 71c.

1.

Policjant w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby podlega następującym szkoleniom:

1)

wstępnemu ogólnemu;

2)

wstępnemu na stanowisku służby;

3)

okresowemu.

2.

Szkoleniu wstępnemu ogólnemu podlega wyłącznie policjant nowo przyjęty do służby w Policji.

3.

Szkoleniu wstępnemu na stanowisku służby podlega policjant w przypadku zmiany:

1)

jednostki organizacyjnej Policji;

2)

stanowiska służbowego, w związku z którym zmieniają się czynniki szkodliwe lub uciążliwe, lub inne czynniki wynikające z warunków pełnienia służby.

4.

Ukończenie szkolenia zawodowego podstawowego, o którym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 1, jest równoznaczne z odbyciem pierwszego szkolenia wstępnego na stanowisku służby.

5.

Szkoleniu okresowemu podlega policjant oraz policjant pełniący służbę na stanowisku kierowniczym - nie rzadziej niż raz na 5 lat, a w przypadku służby na stanowisku służbowym, na którym występują warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia - nie rzadziej niż raz na 3 lata.

6.

Szkolenie okresowe przełożonego, o którym mowa w art. 71a ust. 1, oraz policjanta pełniącego służbę na stanowisku kierowniczym zawiera tematykę z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.
 ”
 .

Art. 2.

W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1643 i 1948) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 9 w ust. 7 w pkt 7 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 8;

2)

po art. 75 dodaje się art. 75a-75c w brzmieniu:
„ 

Art. 75a.

1.

Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych funkcjonariuszy odpowiadają Komendant Główny Straży Granicznej, komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci ośrodków Straży Granicznej i komendanci ośrodków szkolenia Straży Granicznej.

2.

Za pracodawcę w rozumieniu przepisów działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie, w stosunku do podległych funkcjonariuszy uważa się przełożonych wymienionych w ust. 1.

Art. 75b.

1.

Funkcjonariuszowi, w celu ochrony jego życia i zdrowia, zapewnia się bezpieczne i higieniczne warunki służby.

2.

W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228 § 1 i 2, art. 229 § 1-12,4a i 8 w zakresie niedotyczącym wskazówek metodycznych w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników oraz dokumentowania i kontroli badań okresowych i kontrolnych, art. 230-232, art. 234 § 1-31, art. 235-2352, art. 237-2372, art. 2377 § 1 pkt 1 i § 2-4, art. 2378 § 1, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a § 4.

3.

Przepisów art. 2092, art. 2093 i art. 210 § 1-5 oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy nie stosuje się do wykonywanych przez funkcjonariusza zadań określonych w:

1)

art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 4-5b, 5d, 7, 10, 12-13a oraz ust. 2a;

2)

art. 1 ust. 2 pkt 14 i ust. 3, jeżeli charakter tych działań ma związek z zadaniami określonymi w pkt 1.

Art. 75c.

1.

W celu ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom okresowym lub kontrolnym w terminie wskazanym w skierowaniu na takie badanie.

2.

Skierowanie na badanie okresowe lub kontrolne zawiera w szczególności imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania, stanowisko służbowe funkcjonariusza kierowanego na badanie oraz opis warunków pełnienia służby występujących na zajmowanym stanowisku służbowym, w tym czynników szkodliwych lub uciążliwych, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy, i innych wynikających z warunków pełnienia służby.

3.

Rodzaj i zakres badań okresowych są uzależnione od rodzaju pełnionej służby przez funkcjonariusza oraz narażenia na czynniki szkodliwe i uciążliwe dla zdrowia występujące w czasie służby.

4.

Lekarz przeprowadzający badanie okresowe lub kontrolne, w celu uwzględnienia wszystkich czynników szkodliwych lub uciążliwych i innych wynikających z warunków pełnienia służby wskazanych w skierowaniu na badanie, może poszerzyć jego zakres o dodatkowe badania lekarskie, konsultacje u lekarzy specjalistów lub badania diagnostyczne, a także wyznaczyć termin następnego badania okresowego krótszy niż określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 2, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym. Badania i konsultacje stanowią część badania okresowego lub kontrolnego.

5.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, lekarz wykorzystuje wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy.

6.

Badania okresowe i kontrolne są wykonywane na podstawie skierowania na badanie wystawionego przez:

1)

przełożonych, o których mowa w art. 75a ust. 1, lub upoważnione przez nich osoby;

2)

ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub upoważnioną przez niego osobę w stosunku do Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz zastępców Komendanta Głównego Straży Granicznej.

7.

Skierowanie na badanie:

1)

kontrolne - wystawia się najpóźniej w dniu zgłoszenia się funkcjonariusza do służby,

2)

okresowe - wystawia się nie później niż w terminie 30 dni przed upływem ważności orzeczenia lekarskiego
- w 3 egzemplarzach, z których jeden przeznaczony jest dla funkcjonariusza kierowanego na badanie.

8.

Badania okresowe i kontrolne kończą się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym:

1)

brak przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym,

2)

istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym
- w warunkach służby opisanych w skierowaniu na badanie.

9.

Od orzeczenia lekarskiego funkcjonariuszowi i przełożonym, o których mowa w art. 75a ust. 1, przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia.

10.

Odwołanie od orzeczenia lekarskiego wraz z uzasadnieniem wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza, który wydał to orzeczenie, do:

1)

wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce pełnienia służby funkcjonariusza;

2)

instytutu badawczego w dziedzinie medycyny pracy lub Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, jeżeli odwołanie dotyczy orzeczenia lekarskiego wydanego przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy.

11.

Lekarz, za którego pośrednictwem jest składane odwołanie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z uzasadnieniem przekazuje je wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę wydanego orzeczenia lekarskiego do właściwego podmiotu, o którym mowa w ust. 10.

12.

Badanie w trybie odwołania przeprowadza w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania właściwy podmiot, o którym mowa w ust. 10.

13.

Orzeczenie lekarskie wydane w trybie odwołania jest ostateczne.

14.

Badania okresowe i kontrolne podlegają dokumentowaniu i kontroli w sposób określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy.

15.

Kontrolę badań okresowych i kontrolnych wykonują podmioty, o których mowa w ust. 10.

16.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1)

rodzaj i zakres badań okresowych, uwzględniając rodzaj pełnionej służby oraz narażenie na czynniki szkodliwe i uciążliwe dla zdrowia występujące w czasie służby;

2)

wzór skierowania na badania okresowe lub kontrolne, uwzględniając konieczność zamieszczenia w tym wzorze informacji niezbędnych do jednoznacznego ustalenia zakresu badań;

3)

wzór orzeczenia lekarskiego, uwzględniając jednolitość informacji znajdujących się w orzeczeniu.
 ”
 .

Art. 3.

W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1897 i 1948) wprowadza się następujące zmiany:

1)

uchyla się art. 52;

2)

po art. 52 dodaje się art. 52a w brzmieniu:
„ 

Art. 52a.

1.

W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1-12, art. 230 § 2, art. 231, art. 234 § 1, 3 i 31, art. 235-2352, art. 237-2372, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a-23714.

2.

W zakresie określonym w ust. 1:

1)

Szef ABW i Szef AW, każdy w zakresie swojego działania, realizuje obowiązki i uprawnienia pracodawcy;

2)

przełożony funkcjonariusza realizuje obowiązki i uprawnienia osoby kierującej pracownikami;

3)

funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika.

3.

Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1-5, art. 229 § 4 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowemu wykonywaniu czynności służbowych przez:

1)

funkcjonariuszy ABW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1;

2)

funkcjonariuszy AW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 6 ust. 1.

4.

Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby.

5.

W czasie wykonywania czynności służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy:

1)

z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego;

2)

fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu;

3)

funkcjonariusz wykona określoną czynność dobrowolnie.
 ”
 .

Art. 4.

W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1310 i 1948) wprowadza się następujące zmiany:

1)

uchyla się art. 56;

2)

po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu:
„ 

Art. 56a.

1.

W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1-12, art. 230 § 2, art. 231, art. 234 § 1-31, art. 235-2352, art. 237-2372, art. 2377, art. 2378 i art. 2379 § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwia roboczego, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4, art. 23711a § 1 i 3-6 oraz art. 23712-23714.

2.

W zakresie określonym w ust. 1:

1)

Szef CBA wykonuje obowiązki pracodawcy;

2)

przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami;

3)

funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika, uwzględniając zalecenia wydawane przez służbę bezpieczeństwa i higieny służby.

3.

Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1-5 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowej realizacji czynności podejmowanych w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 lub art. 30.

4.

Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby.

5.

W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego, w szczególności gdy:

1)

z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego;

2)

fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu;

3)

funkcjonariusz wykona czynność dobrowolnie.
 ”
 ;

3)

w art. 82 wyrazy „ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy” zastępuje się wyrazami „Kodeksie pracy”.

Art. 5.

W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego   (Dz. U. z 2016 r. poz. 740, 904 i 960) wprowadza się następujące zmiany:

1)

uchyla się art. 11;

2)

po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu:
„ 

Art. 11a.

1.

W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1666), zwanej dalej „Kodeksem pracy”, a także przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1-12i4, art. 230, art. 231, art. 234 § 2, art. 235-2352, art. 237-2372, art. 2377, art. 2378, art. 2379 § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwia roboczego, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4 oraz art. 23711a-23714.

2.

W zakresie określonym w ust. 1:

1)

Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, wykonuje obowiązki pracodawcy;

2)

przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami;

3)

funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika.

3.

Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1-5 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowemu wykonywaniu czynności służbowych podejmowanych przez:

1)

funkcjonariuszy SKW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 5 ust. 1 i w art. 44 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1318);

2)

funkcjonariuszy SWW, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 6 ust. 1 i w art. 44 ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w pkt 1.

4.

Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby w SKW albo SWW.

5.

W przypadku gdy funkcjonariuszowi, w wyniku okresowego albo kontrolnego badania lekarskiego, wydane zostało orzeczenie lekarskie stwierdzające przeciwwskazania do służby na określonym stanowisku w warunkach opisanych w skierowaniu na to badanie, funkcjonariusz ten kierowany jest z urzędu do komisji lekarskiej w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również ewentualnego związku poszczególnych chorób ze służbą.

6.

W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funkcjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, jeżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego lub odwrócenia zagrożenia godzącego w bezpieczeństwo państwa, w szczególności gdy:

1)

z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczność zastosowania środka zastępczego;

2)

fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu;

3)

funkcjonariusz wykona określoną czynność dobrowolnie.
 ”
 ;

3)

użyte w art. 53 i w art. 96a w ust. 1 i w ust. 2 we wprowadzeniu do wyliczenia i w pkt 1 w różnym przypadku wyrazy „ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „Kodeks pracy”.

Art. 6.

W ustawie z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1318) w art. 46 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„ 

2a.

W zakresie bezpieczeństwa i higieny służby żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio zasady określone w art. 11a ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego.
 ”
 .

Art. 7.

1.

Zaświadczenie potwierdzające ukończenie z wynikiem pozytywnym szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w celu dopuszczenia funkcjonariusza do wykonywania czynności na zajmowanym stanowisku służbowym zachowuje swoją ważność na okres, na jaki zostało wydane.

2.

Do czasu upływu ważności zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz je posiadający spełnia wymogi dotyczące ukończenia odpowiedniego szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby.

Art. 8.

1.

Do spraw wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy tej ustawy.

2.

Umowy na świadczenia z zakresu profilaktycznej opieki medycznej na wykonywanie badań okresowych lub kontrolnych wykonywanych w Policji, zawarte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, zostaną dostosowane do wymagań określonych w art. 71b ustawy zmienianej w art. 1 do dnia 31 grudnia 2017 r.

Art. 9.

Ustawa wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.
1)
Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego oraz ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego.