Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwaz dnia 17 listopada 2016 r.w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym 1)Minister Infrastruktury i Budownictwa kieruje działem administracji rządowej - budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Budownictwa (Dz. U. poz. 1907 i 2094).

Spis treści

Treść rozporządzenia

2)Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 20 lipca 2016 r., pod numerem 2016/374/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę 2015/1535/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 19.09.2015, str. 1).
Na podstawie art. 8 ust. 8 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1570) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

sposób deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych;

2)

krajowe systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobów budowlanych, zwane dalej „krajowymi systemami”;

3)

grupy wyrobów budowlanych objętych obowiązkiem sporządzania krajowej deklaracji właściwości użytkowych, zwanej dalej „krajową deklaracją”, oraz właściwe dla tych grup krajowe systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych;

4)

wzór i treść krajowej deklaracji;

5)

sposób udostępniania lub dostarczania krajowej deklaracji odbiorcom wyrobów budowlanych;

6)

sposób znakowania wyrobów budowlanych znakiem budowlanym oraz zakres informacji towarzyszących temu znakowi.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1)

Polskiej Normie - należy przez to rozumieć Polską Normę wyrobu, niemającą statusu normy wycofanej;

2)

krajowej specyfikacji technicznej - należy przez to rozumieć Polską Normę lub krajową ocenę techniczną;

3)

zakładowej kontroli produkcji - należy przez to rozumieć udokumentowaną, stałą i wewnętrzną kontrolę produkcji w zakładzie produkcyjnym zgodnie ze stosownymi krajowymi specyfikacjami technicznymi;

4)

krajowym certyfikacie stałości właściwości użytkowych - należy przez to rozumieć wydany przez jednostkę certyfikującą dokument, wymagany do sporządzenia krajowej deklaracji;

5)

krajowym certyfikacie zgodności zakładowej kontroli produkcji - należy przez to rozumieć wydany przez jednostkę certyfikującą dokument, wymagany do sporządzenia krajowej deklaracji;

6)

typie wyrobu budowlanego - należy przez to rozumieć zestaw reprezentatywnych poziomów lub klas właściwości użytkowych w odniesieniu do zasadniczych charakterystyk i zamierzonego zastosowania wyrobu budowlanego wyprodukowanego przy zastosowaniu danej kombinacji surowców lub innych składników w określonym procesie produkcyjnym.

§ 3.

Producent deklaruje właściwości użytkowe wyrobu budowlanego, wyrażając je jako poziom, klasę lub w sposób opisowy, na podstawie oceny i weryfikacji stałości tych właściwości użytkowych, przeprowadzonej zgodnie z krajowym systemem właściwym dla tego wyrobu i jego zamierzonego zastosowania.

§ 4.

1.

Krajowe systemy wymienione w ust. 2-6 określają działania producenta związane z oceną i weryfikacją stałości właściwości użytkowych wyrobu budowlanego, a także zakres tej oceny i weryfikacji, przeprowadzanej na zlecenie producenta przez jednostkę certyfikującą lub laboratorium badawcze akredytowane zgodnie z ustawą z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku   (Dz. U. poz. 542, 1228 i 1579) niebędące akredytowanymi jednostkami własnymi.

2.

W krajowym systemie 1+:

1)

działania producenta związane z oceną i weryfikacją, o której mowa w ust. 1, obejmują określenie typu wyrobu budowlanego oraz prowadzenie:

a)

zakładowej kontroli produkcji,

b)

badań próbek pobranych przez producenta w zakładzie produkcyjnym zgodnie z ustalonym przez niego planem badań;

2)

ocena i weryfikacja przeprowadzana przez jednostkę certyfikującą, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

a)

ocenę właściwości użytkowych wyrobu budowlanego na podstawie badań próbek pobranych przez jednostkę certyfikującą, obliczeń, tabelarycznych wartości lub opisowej dokumentacji tego wyrobu,

b)

przeprowadzenie wstępnej inspekcji zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji,

c)

wydanie krajowego certyfikatu stałości właściwości użytkowych,

d)

kontynuację nadzoru, oceny i ewaluacji zakładowej kontroli produkcji,

e)

przeprowadzanie kontrolnych badań próbek pobranych przez jednostkę certyfikującą w zakładzie produkcyjnym lub w obiektach magazynowych producenta.

3.

W krajowym systemie 1:

1)

działania producenta związane z oceną i weryfikacją, o której mowa w ust. 1, obejmują określenie typu wyrobu budowlanego oraz prowadzenie:

a)

zakładowej kontroli produkcji,

b)

badań próbek pobranych przez producenta w zakładzie produkcyjnym zgodnie z ustalonym przez niego planem badań;

2)

ocena i weryfikacja przeprowadzana przez jednostkę certyfikującą, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

a)

ocenę właściwości użytkowych wyrobu budowlanego na podstawie badań próbek pobranych przez jednostkę certyfikującą, obliczeń, tabelarycznych wartości lub opisowej dokumentacji tego wyrobu,

b)

przeprowadzenie wstępnej inspekcji zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji,

c)

wydanie krajowego certyfikatu stałości właściwości użytkowych,

d)

kontynuację nadzoru, oceny i ewaluacji zakładowej kontroli produkcji.

4.

W krajowym systemie 2+:

1)

działania producenta związane z oceną i weryfikacją, o której mowa w ust. 1, obejmują określenie typu wyrobu budowlanego oraz prowadzenie:

a)

oceny właściwości użytkowych wyrobu na podstawie badań próbek pobranych przez producenta, obliczeń, tabelarycznych wartości lub opisowej dokumentacji tego wyrobu,

b)

zakładowej kontroli produkcji,

c)

badań próbek pobranych przez producenta w zakładzie produkcyjnym zgodnie z ustalonym przez niego planem badań;

2)

ocena i weryfikacja przeprowadzana przez jednostkę certyfikującą, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

a)

przeprowadzenie wstępnej inspekcji zakładu produkcyjnego i zakładowej kontroli produkcji,

b)

wydanie krajowego certyfikatu zgodności zakładowej kontroli produkcji,

c)

kontynuację nadzoru, oceny i ewaluacji zakładowej kontroli produkcji.

5.

W krajowym systemie 3:

1)

działania producenta związane z oceną i weryfikacją, o której mowa w ust. 1, obejmują określenie typu wyrobu budowlanego oraz prowadzenie zakładowej kontroli produkcji;

2)

ocena i weryfikacja dokonywana przez laboratorium badawcze, o którym mowa w ust. 1, obejmuje ocenę właściwości użytkowych wyrobu budowlanego na podstawie badań próbek pobranych przez producenta, obliczeń, tabelarycznych wartości lub opisowej dokumentacji tego wyrobu.

6.

W krajowym systemie 4:

1)

działania producenta związane z oceną i weryfikacją, o której mowa w ust. 1, obejmują określenie typu wyrobu budowlanego, ocenę właściwości użytkowych wyrobu na podstawie badań, obliczeń, tabelarycznych wartości lub opisowej dokumentacji tego wyrobu oraz prowadzenie zakładowej kontroli produkcji;

2)

jednostka certyfikująca lub laboratorium badawcze nie uczestniczą w ocenie i weryfikacji, o której mowa w ust. 1.

7.

Krajowy certyfikat stałości właściwości użytkowych w krajowym systemie 1+ i 1 może być ograniczony, zawieszony lub cofnięty przez jednostkę certyfikującą na podstawie wyników przeprowadzonych ocen i weryfikacji.

8.

Krajowy certyfikat zgodności zakładowej kontroli produkcji w krajowym systemie 2+ może być ograniczony, zawieszony lub cofnięty przez jednostkę certyfikującą na podstawie wyników przeprowadzonych ocen i weryfikacji.

9.

Jeżeli dla wyrobu budowlanego została wydana krajowa ocena techniczna, to ocenę właściwości użytkowych tego wyrobu, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, ust. 3 pkt 2 lit. a, ust. 4 pkt 1 lit. a, ust. 5 pkt 2 i ust. 6 pkt 1, stanowią ustalenia zawarte w tej krajowej ocenie technicznej w zakresie właściwości użytkowych tego wyrobu.

§ 5.

1.

Producent przy określaniu typu wyrobu budowlanego i ocenie jego właściwości użytkowych może zastąpić badania lub obliczenia, wymagane do oceny właściwości użytkowych , poprzez wykazanie w dokumentacji technicznej, o której mowa w art. 10a ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych, że:

1)

zasadnicze charakterystyki wskazane w zastosowanej specyfikacji technicznej i odnoszące się do zamierzonego zastosowania osiągają określony poziom lub klasę właściwości użytkowych bez konieczności badań lub obliczeń, zgodnie z warunkami określonymi w zastosowanej krajowej specyfikacji technicznej lub ustaleniach Komisji Europejskiej w tym zakresie;

2)

wyrób budowlany objęty Polską Normą należy do tego samego typu wyrobu, dla którego ocena właściwości użytkowych została dokonana przez innego producenta, który wyraził zgodę na wykorzystanie wyników badań przeprowadzonych w ramach tej oceny oraz ponosi odpowiedzialność za ich prawidłowość.

2.

Producent będący mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1829 i 1948), stosując krajowy system 3 lub 4, może zastąpić wskazane w zastosowanej Polskiej Normie metody badań innymi metodami, jeżeli wykaże równoważność tych metod w dokumentacji technicznej, o której mowa w ust. 1.

§ 6.

1.

Jednostka certyfikująca, wykonująca czynności w krajowych systemach 1+, 1 i 2+, posiada akredytację dla jednostek certyfikujących wyroby do wykonywania czynności wynikających z tych systemów w odniesieniu do wyrobu budowlanego lub grupy wyrobów budowlanych.

2.

Laboratorium badawcze, wykonujące czynności w krajowym systemie 3, posiada akredytację dla laboratoriów badawczych z zakresem akredytacji określonym przez odwołanie się do norm na metody badań, procedur badawczych lub obliczeniowych, przywołanych w krajowych specyfikacjach technicznych, oraz odnoszącym się do wyrobów budowlanych.

§ 7.

1.

Grupy wyrobów budowlanych objęte obowiązkiem sporządzania krajowej deklaracji oraz wymagane dla tych wyrobów krajowe systemy określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2.

Producent, o którym mowa w § 5 ust. 2, może stosować krajowy system 4 do oceny właściwości użytkowych wyrobu budowlanego, dla którego, zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia, właściwym krajowym systemem jest krajowy system 3.

§ 8.

Wzór i treść krajowej deklaracji określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 9.

1.

Producent udostępnia kopię krajowej deklaracji na swojej stronie internetowej przez okres dziesięciu lat od dnia wprowadzenia wyrobu budowlanego do obrotu.

2.

Udostępniając krajową deklarację właściwości użytkowych na stronie internetowej, producent jest obowiązany:

1)

zapewnić, aby zawartość krajowej deklaracji nie była zmieniana po jej udostępnieniu na stronie internetowej;

2)

wskazać w informacji towarzyszącej oznakowaniu wyrobu budowlanego znakiem budowlanym adres strony internetowej, na której krajowa deklaracja jest udostępniona.

3.

Jeżeli kopia krajowej deklaracji nie jest udostępniona na stronie internetowej producenta, kopię tej deklaracji przesyła się odbiorcy wyrobu budowlanego drogą elektroniczną.

4.

Na żądanie odbiorcy wyrobu budowlanego kopia krajowej deklaracji jest dostarczana w postaci papierowej.

5.

W przypadku gdy dostawa tych samych wyrobów budowlanych jest przeznaczona dla jednego odbiorcy, może jej towarzyszyć jedna kopia krajowej deklaracji w postaci papierowej albo elektronicznej.

§ 10.

1.

Producent znakuje wyrób budowlany znakiem budowlanym przed wprowadzeniem go do obrotu lub udostępnieniem na rynku krajowym.

2.

Znak budowlany umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały, bezpośrednio na wyrobie budowlanym albo na etykiecie przymocowanej do tego wyrobu.

3.

Jeżeli umieszczenie znaku budowlanego w sposób określony w ust. 2 nie jest możliwe z uwagi na wielkość lub charakter wyrobu budowlanego, znak budowlany umieszcza się na opakowaniu jednostkowym lub opakowaniu zbiorczym wyrobu budowlanego albo na dokumentach towarzyszących wyrobowi.

§ 11.

1.

Oznakowaniu wyrobu budowlanego znakiem budowlanym towarzyszą następujące informacje:

1)

dwie ostatnie cyfry roku, w którym znak budowlany został po raz pierwszy umieszczony na wyrobie budowlanym;

2)

nazwa i adres siedziby producenta lub znak identyfikacyjny pozwalający jednoznacznie określić nazwę i adres siedziby producenta;

3)

nazwa i oznaczenie typu wyrobu budowlanego;

4)

numer referencyjny Polskiej Normy lub numer i rok wydania krajowej oceny technicznej, zgodnie z którą zostały zadeklarowane właściwości użytkowe;

5)

numer krajowej deklaracji;

6)

poziom lub klasa zadeklarowanych właściwości użytkowych;

7)

nazwa jednostki certyfikującej, jeżeli taka jednostka uczestniczyła w ocenie i weryfikacji stałości właściwości użytkowych wyrobu budowlanego;

8)

adres strony internetowej producenta, jeżeli krajowa deklaracja jest na niej udostępniona.

2.

Informacje, o których mowa w ust. 1, umieszcza się lub dołącza do wyrobu budowlanego, stosując odpowiednio przepisy § 10 ust. 2 i 3.

§ 12.

Na wyrobie budowlanym oznakowanym znakiem budowlanym mogą być umieszczone inne oznakowania, znaki i napisy, jeżeli nie będą one ograniczać widoczności i czytelności oznakowania znakiem budowlanym oraz informacji, o których mowa w § 11, a ich znaczenie i forma graficzna nie będą wprowadzać w błąd.

§ 13.

Jednostka certyfikująca, posiadająca akredytację uprawniającą do realizacji zadań w systemach oceny zgodności, o których mowa w § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym   (Dz. U. poz. 2041 oraz z 2006 r. poz. 1782), która wydała krajowy certyfikat zgodności lub krajowy certyfikat zgodności zakładowej kontroli produkcji przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, może od dnia 1 stycznia 2017 r. wykonywać w ramach wydanego certyfikatu zadania wynikające z tych systemów, na podstawie posiadanej akredytacji.

§ 14.

Producent wyrobu budowlanego wymienionego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, który zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2016 r. nie był objęty obowiązkiem znakowania znakiem budowlanym, nie jest obowiązany do dnia 30 czerwca 2018 r. sporządzać krajowej deklaracji przy wprowadzaniu do obrotu lub udostępnianiu na rynku krajowym tego wyrobu budowlanego.

§ 15.

Producent wyrobu budowlanego, który sporządził krajową deklarację właściwości użytkowych na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych, ustawy - Prawo budowlane oraz ustawy o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie oceny zgodności   (Dz. U. poz. 1165), może stosować, do dnia 30 czerwca 2017 r., sposób znakowania wyrobu budowlanego znakiem budowlanym oraz zakres informacji towarzyszących temu wyrobowi zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2016 r.

§ 16.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.3)Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz. U. poz. 2041 oraz z 2006 r. poz. 1782), które na podstawie art. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie oceny zgodności (Dz. U. poz. 898 oraz z 2015 r. poz. 1165) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
1)
Minister Infrastruktury i Budownictwa kieruje działem administracji rządowej - budownictwo, planowanie i zagospodarowanie przestrzenne oraz mieszkalnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Budownictwa (Dz. U. poz. 1907 i 2094).
2)
Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 20 lipca 2016 r., pod numerem 2016/374/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę 2015/1535/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 19.09.2015, str. 1).
3)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz. U. poz. 2041 oraz z 2006 r. poz. 1782), które na podstawie art. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie oceny zgodności (Dz. U. poz. 898 oraz z 2015 r. poz. 1165) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Załącznik nr 1   -   Grupy wyrobów budowlanych objęte obowiązkiem sporządzania krajowej deklaracji właściwości użytkowych oraz wymagane dla tych grup krajowe systemy oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych

patrz oryginał

Załącznik nr 2   -   Krajowa deklaracja właściwości użytkowych (wzór)

patrz oryginał