po rozpoznaniu, z udziałem Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 8 listopada
2016 r., pytania prawnego Sądu Rejonowego w Koninie: czy
art. 386 § 4 i 6 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 2014 r. poz. 101, ze zm.) „w zakresie, w jakim dopuszcza uchylenie przez sąd drugiej instancji zaskarżonego
apelacją orzeczenia i przekazanie sprawy do «dalszego rozpoznania» - także w sytuacji,
gdy sąd pierwszej instancji przeprowadził w całości postępowanie dowodowe istotne
dla rozstrzygnięcia sprawy - wskazując sądowi pierwszej instancji wiążący sposób rozstrzygnięcia
merytorycznie sprawy wiążąc go co do ustaleń faktycznych i prawnych”, jest zgodny
z
art. 2, art. 178 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz z
art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej
w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.
(Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, ze zm.),
Art. 386 § 6 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 2014 r. poz. 101, ze zm.) w zakresie, w jakim ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone
w uzasadnieniu wyroku sądu drugiej instancji wiążą sąd, któremu sprawa została przekazana,
jest zgodny z
art. 45 ust. 1 i art. 178 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
na podstawie
art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 lipca 2016 r. o Trybunale Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 1157) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.
Orzeczenie zapadło większością głosów.