1.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych występuje do ministra właściwego do spraw
finansów publicznych z wnioskiem o dokonanie podziału rezerwy celowej na wypłatę świadczeń
pieniężnych, zwanej dalej „rezerwą celową”, przysługujących na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka, zwanej dalej „ustawą”.
2.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się na podstawie wniosków składanych przez
wojewodów, po dokonaniu analizy i oceny tych wniosków w zakresie zasadności zapotrzebowania
na środki finansowe we wskazanej w nich wysokości oraz zgodności przeznaczenia wnioskowanych
środków z celami ustawy.
3.
Wniosek wojewody o przyznanie środków z rezerwy celowej określa kwotę niezbędną do
udzielania powiatom dotacji na wypłatę świadczeń pieniężnych.
4.
Wniosek o przyznanie środków z rezerwy celowej zawiera uzasadnienie potrzeby uzyskania
środków z rezerwy celowej we wskazanej w nim wysokości, w szczególności:
1)
przewidywaną liczbę osób uprawnionych do otrzymania świadczenia pieniężnego oraz członków
ich rodzin, o których mowa w art. 8c ustawy, z wyszczególnieniem małoletnich dzieci;
2)
szacunkowe kwoty stanowiące równowartość świadczeń pieniężnych do wypłaty w poszczególnych
miesiącach, których wniosek dotyczy.
5.
Do wniosku o przyznanie środków z rezerwy celowej wojewoda dołącza informację o złożonych
w danym roku wnioskach o przyznanie świadczenia pieniężnego i o wydanych decyzjach
dotyczących przyznania i ustalenia wysokości świadczenia pieniężnego oraz o liczbie
osób, które złożyły w danym kwartale wnioski o udzielenie zezwolenia na pobyt stały
w związku z posiadaną Kartą Polaka, a nie złożyły wniosków o przyznanie świadczenia
pieniężnego.
6.
Wojewoda składa pierwszy wniosek o przyznanie środków z rezerwy celowej w terminie
do dnia 15 stycznia danego roku budżetowego, a kolejne wnioski − do 15 dnia ostatniego
miesiąca kwartału poprzedzającego kwartał, którego dotyczy wniosek.