Na podstawie
art. 18e ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym
(Dz. U. z 2015 r. poz. 1297, 1741, 1753, 1777 i 1893) zarządza się, co następuje:
§ 2.
Elementy systemu zarządzania bezpieczeństwem powinny być udokumentowane, z określeniem
odpowiedzialności w strukturach organizacyjnych zarządcy infrastruktury kolejowej
lub przewoźnika kolejowego. Dokumentacja ta powinna wskazywać, jak kierownictwo zarządcy
infrastruktury kolejowej lub przewoźnika kolejowego nadzoruje realizację systemu na
każdym poziomie zarządzania, jaki jest w tym udział pracowników i poszczególnych przedstawicieli
kierownictwa na wszystkich poziomach oraz jak jest zapewnione ciągłe doskonalenie
systemu zarządzania bezpieczeństwem.
§ 4.
Podstawowymi elementami systemu zarządzania bezpieczeństwem są:
1)
programy poprawy bezpieczeństwa zarządcy infrastruktury i przewoźnika kolejowego określające
ich cele w tym zakresie, ilościowe i jakościowe parametry osiągnięcia określonego
poziomu bezpieczeństwa, sposób przekazania informacji zawartych w programie pracownikom
przedsiębiorstwa;
polityka bezpieczeństwa zatwierdzona przez kierownictwo zarządcy infrastruktury kolejowej
lub przewoźnika kolejowego;
plany umożliwiające realizację celów przyjętych w programach poprawy bezpieczeństwa
oraz spełnienie warunków określonych w technicznych specyfikacjach interoperacyjności,
przepisach Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa transportu kolejowego, krajowych
przepisach bezpieczeństwa oraz właściwych decyzjach Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego,
zwanego dalej „Prezesem UTK”;
procedury dotyczące utrzymania infrastruktury kolejowej, urządzeń służących do prowadzenia
ruchu kolejowego oraz pojazdów kolejowych, na poziomie zgodnym z właściwymi standardami
i warunkami obowiązującymi w zakresie bieżącego utrzymania oraz w okresie całego wieloletniego
cyklu użytkowania;
procedury i metody dokonywania u zarządcy infrastruktury kolejowej lub przewoźnika
kolejowego oceny ryzyka powstałego w związku z prowadzoną działalnością;
5)
sposób sprawowania nadzoru nad oceną ryzyka przy prowadzeniu działalności na dotychczasowych
warunkach, jak również w przypadku wprowadzenia zmian w dotychczasowej działalności
lub gdy zastosowano nowy rodzaj urządzeń lub materiału powodującego powstanie nowego
ryzyka, które dotychczas nie występowało;
6)
systemy i programy szkolenia pracowników bezpośrednio związanych z prowadzeniem ruchu
kolejowego, z przewozem towarów niebezpiecznych, przesyłek nadzwyczajnych, obsługą
i utrzymaniem urządzeń biorących udział w prowadzeniu ruchu i pojazdów oraz zapewniające
kwalifikacje pracowników na poziomie gwarantującym właściwe i bezpieczne prowadzenie
działalności;
rozwiązania stosowane u zarządcy infrastruktury kolejowej lub przewoźnika kolejowego
zapewniające prawidłowy dostęp do informacji związanych z bezpieczeństwem w ramach
przedsiębiorstwa oraz wymianę informacji pomiędzy uczestnikami procesu przewozowego
na określonej infrastrukturze, a także sposób dokumentowania informacji oraz tryb
sprawowania nadzoru nad ważnymi informacjami dotyczącymi bezpieczeństwa;
8)
procedury zgłaszania i dokumentowania wszystkich zaistniałych wypadków i incydentów
zapewniające, aby wszystkie były zgłaszane i badane w celu określenia i realizacji
działań zapobiegawczych;
stosowane u zarządcy infrastruktury kolejowej lub przewoźnika kolejowego postanowienie
o częstotliwości i trybie wewnętrznych audytów oraz kontroli systemu bezpieczeństwa
na różnych poziomach zarządzania w zakresie zagadnień związanych z bezpieczeństwem;
inne postanowienia wynikające z planów działania zarządcy infrastruktury kolejowej
lub przewoźnika kolejowego, systemu alarmowania i informowania o niebezpieczeństwach,
w tym wszelkie uzgodnienia z odpowiednimi władzami publicznymi.
§ 5.
Programy poprawy bezpieczeństwa, o których mowa w § 4 pkt 1, powinny być przedkładane
Prezesowi UTK przez zarządców infrastruktury kolejowej i przewoźników kolejowych corocznie
wraz z raportami w sprawie bezpieczeństwa, o których mowa w art. 17a ust. 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, zwanej dalej „ustawą”.