Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

tryb uznawania praktyki zawodowej do wykonywania zawodów:

a)

konserwatora zabytków ruchomych,

b)

konserwatora zabytków nieruchomych,

c)

konserwatora zabytkowej zieleni,

d)

archeologa;

2)

maksymalny uznawany okres praktyki zawodowej, o której mowa w pkt 1, odbytej w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska.

§ 2.

1.

Osoba ubiegająca się o uznanie praktyki zawodowej do wykonywania zawodów, o których mowa w § 1 pkt 1, zwana dalej „wnioskodawcą”, składa do ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, zwanego dalej „ministrem”, wniosek o uznanie praktyki zawodowej, zwany dalej „wnioskiem”, wraz z dokumentami potwierdzającymi zakres odbytej praktyki zawodowej, czas trwania i miejsce jej odbycia oraz nabyte podczas odbywania tej praktyki umiejętności.

2.

Wniosek składa się w języku polskim, a dokumenty, o których mowa w ust. 1, w języku oryginału wraz z ich tłumaczeniem na język polski dokonanym przez tłumacza przysięgłego, w przypadku gdy dokumenty te sporządzono w języku innym niż język oficjalny Unii Europejskiej.

§ 3.

1.

Minister dokonuje oceny formalnej wniosku.

2.

Jeżeli wniosek zawiera braki formalne, minister wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

3.

W przypadku gdy wnioskodawca nie uzupełni wniosku w terminie, o którym mowa w ust. 2, wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.

§ 4.

1.

Minister może przeprowadzić z wnioskodawcą rozmowę w celu ustalenia szczegółowego przebiegu praktyki zawodowej oraz zakresu działania podmiotu, w którym była ona odbywana.

2.

O konieczności przeprowadzenia rozmowy, o której mowa w ust. 1, minister zawiadamia wnioskodawcę w formie pisemnej, wskazując termin przeprowadzenia tej rozmowy.

3.

W przypadku gdy wnioskodawca nie może uczestniczyć w rozmowie, o której mowa w ust. 1, w terminie, o którym mowa w ust. 2, minister na jego wniosek wyznacza inny termin.

4.

Jeżeli wnioskodawca nie stawi się na rozmowę, o której mowa w ust. 1, w terminie, o którym mowa w ust. 2 albo 3, minister dokona rozstrzygnięcia na podstawie informacji zawartych we wniosku i dokumentach, o których mowa w § 2 ust. 1.

§ 5.

1.

Minister uznaje praktykę zawodową odbytą w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska, w formie decyzji, wskazując uznawany okres tej praktyki.

2.

Maksymalny uznawany okres praktyki zawodowej wynosi:

1)

9 miesięcy - w przypadku konserwatora zabytków ruchomych uprawnionego do kierowania lub samodzielnego wykonywania prac konserwatorskich, restauratorskich lub badań konserwatorskich w dziedzinach objętych programem wyższych studiów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)

4 lata - w przypadku konserwatora zabytków ruchomych uprawnionego do prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich lub badań konserwatorskich w dziedzinach nieobjętych programem wyższych studiów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

3)

18 miesięcy - w przypadku konserwatora zabytków nieruchomych;

4)

9 miesięcy - w przypadku konserwatora zabytkowej zieleni;

5)

12 miesięcy - w przypadku archeologa.

§ 6.

Wniosek rozpatruje się w terminie 90 dni od dnia:

1)

otrzymania wniosku albo

2)

uzupełnienia wniosku w przypadku otrzymania wniosku zawierającego braki formalne.

§ 7.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.

Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, z późn. zm.).