Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowejz dnia 5 kwietnia 2016 r.w sprawie orzekania o zdolności do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego, orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz emerytów i rencistów Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego   (Dz. U. z 2014 r. poz. 1106 i 1822 oraz z 2015 r. poz. 1066, 1217, 1268 i 2023) zarządza się, co następuje:

   Rozdział 1   

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w sprawach orzekania o zdolności fizycznej i psychicznej do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, zwanej dalej „SKW”, i Służbie Wywiadu Wojskowego, zwanej dalej „SWW”;

2)

właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w sprawach uznania funkcjonariusza SKW i SWW, zwanego dalej „funkcjonariuszem”, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego za inwalidę oraz uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, a także związku śmierci funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego ze służbą;

3)

właściwość i tryb kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby;

4)

właściwość i tryb kontroli prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;

5)

wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do służby w SKW i SWW;

6)

tryb kierowania do wojskowych komisji lekarskich;

7)

szczegółowe warunki orzekania w sprawach, o których mowa w pkt 1-4;

8)

właściwość organów i tryb uchylania orzeczeń wojskowych komisji lekarskich w ramach nadzoru.

§ 2.

Użyte w rozporządzeniu skróty oznaczają:

1)

ustawa - ustawę z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego;

2)

członka rodziny - członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową   (Dz. U. z 2014 r. poz. 213 i 1822).

   Rozdział 2   

Właściwość wojskowych komisji lekarskich

§ 3.

1.

Do orzekania w sprawach, o których mowa w § 1, są właściwe:

1)

rejonowe wojskowe komisje lekarskie w Bydgoszczy, Ełku, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Szczecinie, Warszawie, Wrocławiu i Żaganiu oraz Rejonowa Wojskowa Komisja Morsko-Lekarska w Gdańsku,

2)

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska
- zwane dalej „wojskowymi komisjami lekarskimi”.

2.

Właściwość miejscową wojskowych komisji lekarskich ustala się:

1)

w stosunku do kandydatów do służby w SKW lub SWW - ze względu na miejsce ich zamieszkania albo siedzibę jednostki organizacyjnej, w której mają zamiar pełnić służbę;

2)

w stosunku do emerytów i rencistów policyjnych - ze względu na miejsce ich zamieszkania.

§ 4.

Do rejonowych wojskowych komisji lekarskich, stosownie do ich właściwości miejscowej, należy orzekanie w stosunku do:

1)

funkcjonariuszy w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1-4;

2)

kandydatów do służby w SKW i SWW w sprawach orzekania o zdolności do tej służby;

3)

emerytów i rencistów policyjnych w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 2 i 4.

§ 5.

Do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej należy:

1)

rozpatrywanie odwołań od orzeczeń wojskowych komisji lekarskich wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 1;

2)

zatwierdzanie projektów orzeczeń wojskowych komisji lekarskich wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 1, ustalających związek lub brak związku śmierci ze służbą w SKW i SWW;

3)

zajmowanie stanowiska wobec sprzeciwów do projektów orzeczeń i orzeczeń wojskowych komisji lekarskich.

   Rozdział 3   

Kierowanie do wojskowych komisji lekarskich i kontrole badania inwalidów

§ 6.

Funkcjonariuszy oraz kandydatów do służby w SKW i SWW kierują do wojskowej komisji lekarskiej podmioty wymienione w art. 4 ust. 4 ustawy.

§ 7.

1.

Inwalidów kieruje z urzędu do wojskowej komisji lekarskiej wojskowy organ emerytalny w terminie badania kontrolnego:

1)

wyznaczonym przez wojskową komisję lekarską zgodnie z art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin   (Dz. U. z 2015 r. poz. 900, 1268 i 1830);

2)

wcześniejszym niż termin wskazany w pkt 1, jeżeli nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia inwalidy, potwierdzone przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, i zachodzi przypuszczenie, że ustalona grupa inwalidztwa może ulec zmianie.

2.

Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się emerytów i rencistów policyjnych na ich wniosek, jeżeli nastąpiło pogorszenie ich stanu zdrowia, potwierdzone przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

§ 8.

Wojskowa komisja lekarska może wyznaczyć termin badania kontrolnego przed terminem wyznaczonym na podstawie art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, jeżeli zachodzi przypuszczenie, że ustalona w orzeczeniu grupa inwalidztwa może ulec zmianie.

§ 9.

Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się zgodnie z właściwością i zasięgiem działania tej komisji określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej   (Dz. U. z 2015 r. poz. 827, z późn. zm.1)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1220, 1224, 1830, 2183 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 178.).

§ 10.

Podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 4 ustawy, przekazuje wojskowej komisji lekarskiej posiadane informacje i dokumenty, które dotyczą stanu zdrowia funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW i emeryta lub rencisty policyjnego i mogą mieć znaczenie dla ustalenia związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci ze służbą.

§ 11.

Wzór skierowania do wojskowej komisji lekarskiej jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

   Rozdział 4   

Postępowanie przed wojskowymi komisjami lekarskimi

§ 12.

1.

Wojskowa komisja lekarska orzeka w składzie trzech lekarzy. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyznacza przewodniczącego składu orzekającego.

2.

Wojskowa komisja lekarska orzeka zwykłą większością głosów składu orzekającego.

3.

Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest podpisywane przez wszystkich członków składu orzekającego oraz opatrywane pieczęcią urzędową wojskowej komisji lekarskiej.

§ 13.

1.

Odwołanie od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wnosi się do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej za pośrednictwem wojskowej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

2.

Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej, za pośrednictwem której wniesiono odwołanie, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie podmiot kierujący.

§ 14.

1.

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska rozpatruje odwołanie w składzie trzech lekarzy. Przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej wyznacza przewodniczącego składu orzekającego.

2.

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska, rozpatrując odwołanie, orzeka na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. W razie potrzeby Centralna Wojskowa Komisja Lekarska może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3.

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska orzeka zwykłą większością głosów składu orzekającego.

4.

Do orzeczenia Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej stosuje się odpowiednio przepis § 24.

§ 15.

1.

Członek składu orzekającego wojskowej komisji lekarskiej może wnieść na piśmie sprzeciw wobec projektu orzeczenia z podaniem uzasadnienia. W takim przypadku przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła sprzeciw wraz z projektem orzeczenia i pozostałą dokumentacją do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej, która zajmuje stanowisko w sprawie w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprzeciwu.

2.

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji. W razie potrzeby Centralna Wojskowa Komisja Lekarska może przeprowadzić ponowne badanie lekarskie i badania specjalistyczne oraz skierować funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW na obserwację szpitalną, a także przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia materiałów w sprawie.

3.

W razie uznania zasadności sprzeciwu przez Centralną Wojskową Komisję Lekarską skład orzekający wojskowej komisji lekarskiej wydaje orzeczenie zgodne z tym stanowiskiem.

4.

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w postępowaniu odwoławczym, z tym że Centralna Wojskowa Komisja Lekarska rozpatruje sprzeciw wobec projektu swojego orzeczenia w składzie pięciu oficerów lekarzy.

§ 16.

1.

Minister Obrony Narodowej może, w trybie nadzoru, uchylić każde orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej sprzeczne z prawem lub wydane z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych.

2.

Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również przewodniczącemu Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej.

3.

Uchylając orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo przewodniczący Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej wskazuje okoliczności wymagające wyjaśnienia w toku dalszego postępowania w sprawie.

4.

W razie uchylenia orzeczenia sprawę rozpatruje w pierwszej instancji wojskowa komisja lekarska wyznaczona odpowiednio przez Ministra Obrony Narodowej albo przewodniczącego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej zgodnie z zaleceniami, o których mowa w ust. 3.

   Rozdział 5   

Orzekanie o zdolności do służby w SKW i SWW oraz o związku albo braku związku chorób i ułomności oraz śmierci z tą służbą

§ 17.

Orzekając o zdolności do służby w SKW i SWW, wojskowe komisje lekarskie zaliczają jednocześnie daną osobę do jednej z kategorii zdolności do takiej służby, zgodnie z wykazem chorób i ułomności uwzględnianym przy orzekaniu o zdolności do służby w SKW i SWW, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 18.

1.

Orzekając o zdolności do służby w SKW i SWW, wojskowa komisja lekarska, w przypadku stwierdzenia u funkcjonariusza choroby lub ułomności, orzeka również o:

1)

związku lub braku związku tej choroby lub ułomności ze służbą w SKW lub SWW,

2)

zaliczeniu lub niezaliczeniu funkcjonariusza do jednej z grup inwalidztwa oraz o związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW
- na podstawie kryteriów określonych w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej oraz ich rodzin.

2.

Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do służby w SKW i SWW wojskowa komisja lekarska stwierdzi u funkcjonariusza przynajmniej jedną chorobę lub ułomność pozostającą w związku z tą służbą i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku ze służbą w SKW lub SWW.

3.

Orzekając o związku śmierci funkcjonariusza ze służbą, wojskowa komisja lekarska ustala jednocześnie, czy śmierć jest następstwem wypadku lub choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze przewidziane w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową.

   Rozdział 6   

Tryb orzekania o zdolności do służby w SKW i SWW oraz o związku albo braku związku chorób i ułomności oraz śmierci z tą służbą

§ 19.

1.

Orzeczenia w sprawach, o których mowa w § 1 pkt 1, wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, o których mowa w § 10, wykorzystując w szczególności:

1)

opis przebiegu służby sporządzony z akt personalnych funkcjonariusza oraz informację o warunkach jej pełnienia;

2)

informację o warunkach i przebiegu służby sporządzoną na potrzeby wojskowych komisji lekarskich;

3)

dokumenty uzyskane w trybie określonym w § 21 ust. 2;

4)

karty informacyjne leczenia szpitalnego;

5)

historie zdrowia i choroby;

6)

wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

7)

informacje pochodzące z wywiadu lekarskiego.

2.

Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniającą wykryte schorzenia i przebyte urazy, ich przebieg i wynik leczenia, a także czynniki ryzyka wynikające ze szczególnych właściwości lub warunków służby na zajmowanych stanowiskach, sporządza lekarz na podstawie badania, karty badań profilaktycznych i okresowych oraz dokumentacji medycznej funkcjonariusza.

§ 20.

1.

Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza ze służbą w SKW lub SWW wskutek wypadku wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej.

2.

Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza ze służbą w SKW lub SWW wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia przez niego służby.

§ 21.

1.

Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji.

2.

Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, że do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku ze służbą w SKW lub SWW, pisemnie wzywa funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW, a w razie ich śmierci - członka rodziny, do ich dostarczenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wezwać podmiot, który skierował funkcjonariusza, oraz szefów jednostek organizacyjnych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

3.

Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego na dostarczenie dokumentów lub po otrzymaniu od podmiotu, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, pisemnej informacji, że nie posiada on żadnych dokumentów, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.

§ 22.

1.

Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej zawiera w szczególności:

1)

rozpoznanie;

2)

ustalenie kategorii zdolności do służby w SKW lub SWW, a w razie stwierdzenia chorób i ułomności - określenie ich związku lub braku związku ze służbą w SKW lub SWW;

3)

pouczenie o prawie wniesienia odwołania.

2.

Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego funkcjonariusza zawiera w szczególności:

1)

ustalenie przyczyny śmierci;

2)

ustalenie związku lub braku związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW;

3)

pouczenie o prawie wniesienia odwołania.

3.

Wzór orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej w sprawie:

1)

zdolności do służby w SKW lub SWW jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia;

2)

ustalenia związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

§ 23.

1.

Projekt orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej, w którym ustala się związek lub brak związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej przesyła wraz z pozostałą dokumentacją do Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej w celu zatwierdzenia.

2.

Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zajmuje stanowisko na podstawie otrzymanej dokumentacji, a w razie potrzeby może przeprowadzić dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia dokumentów.

3.

W przypadku zatwierdzenia projektu orzeczenia Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zwraca go w formie pisemnej wojskowej komisji lekarskiej, aby ta wydała orzeczenie w takim brzmieniu jak w zatwierdzonym projekcie.

4.

W przypadku niezatwierdzenia projektu orzeczenia Centralna Wojskowa Komisja Lekarska zwraca go w formie pisemnej wojskowej komisji lekarskiej do ponownego rozpatrzenia sprawy i wydania orzeczenia uwzględniającego jej stanowisko.

5.

Do orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej wydanego w trybie określonym w ust. 3 lub 4 nie stosuje się przepisu ust. 1.

6.

Do składu orzekającego Centralnej Wojskowej Komisji Lekarskiej rozpatrującego odwołanie od orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej, w którym został ustalony związek lub brak związku śmierci ze służbą wojskową w SKW lub SWW, nie mogą być wyznaczone osoby, które brały udział w zatwierdzaniu projektu tego orzeczenia.

§ 24.

Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zdolności do służby w SKW lub SWW, jako wydane w pierwszej instancji, doręcza się funkcjonariuszowi albo kandydatowi do służby w SKW lub SWW, a w razie śmierci - członkowi rodziny, a także podmiotowi, który skierował funkcjonariusza albo kandydata do służby w SKW lub SWW do wojskowej komisji lekarskiej.

   Rozdział 7   

Kontrola prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego

§ 25.

1.

Kontrolę prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby, o której mowa w art. 4 ust. 3c ustawy, wojskowa komisja lekarska przeprowadza na wniosek Szefa SKW lub SWW.

2.

Wojskowa komisja lekarska w toku kontroli może przeprowadzić badanie lekarskie funkcjonariusza w wyznaczonym miejscu.

§ 26.

1.

Kontrolę prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego, o której mowa w art. 4 ust. 3g ustawy, przeprowadza członek wojskowej komisji lekarskiej upoważniony przez przewodniczącego wojskowej komisji lekarskiej, na wniosek Szefa SKW lub SWW.

2.

W przypadku stwierdzenia w trakcie kontroli nieprawidłowego wykorzystania zwolnienia lekarskiego członek wojskowej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, sporządza protokół, w którym wskazuje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystanie tego zwolnienia lekarskiego.

3.

Protokół przedstawia się kontrolowanemu funkcjonariuszowi, który może zgłosić do niego uwagi na piśmie w terminie 3 dni. W przypadku zgłoszenia uwag przez funkcjonariusza załącza się je do protokołu.

4.

W razie niemożności lub odmowy podpisania protokołu przez kontrolowanego funkcjonariusza, członek wojskowej komisji lekarskiej, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza odpowiednią wzmiankę w protokole i podaje przyczyny braku podpisu.

5.

W przypadku stwierdzenia nieprawidłowego wykorzystania zwolnienia lekarskiego wojskowa komisja lekarska wykonuje czynność, o której mowa w art. 4 ust. 3h ustawy.

   Rozdział 8   

Orzekanie o inwalidztwie, związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW oraz związku lub braku związku chorób, ułomności z tą służbą, a także o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji

§ 27.

1.

O związku lub braku związku chorób i ułomności ze służbą w SKW lub SWW wojskowa komisja lekarska orzeka, kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń ustalonym w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

2.

O niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji wojskowa komisja lekarska orzeka na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych   (Dz. U. z 2015 r. poz. 748, 1240, 1302 i 1311).

   Rozdział 9   

Tryb orzekania o inwalidztwie, związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW oraz związku lub braku związku chorób, ułomności i śmierci z tą służbą, a także o niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji

§ 28.

1.

Wojskowe komisje lekarskie wydają orzeczenia na podstawie badania lekarskiego i wyników badań specjalistycznych, dokumentacji medycznej oraz informacji i dokumentów, wykorzystując w szczególności:

1)

odpis przebiegu służby z akt personalnych funkcjonariusza oraz informację o warunkach jej pełnienia;

2)

informację o warunkach i przebiegu służby sporządzoną na potrzeby wojskowych komisji lekarskich;

3)

dokumenty uzyskane w trybie określonym w § 19 ust. 1;

4)

historie chorób z leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

5)

wyniki pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

6)

kartę badań profilaktycznych i okresowych;

7)

informacje zawarte w pisemnym oświadczeniu funkcjonariusza, emeryta lub rencisty.

2.

Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględniającą wykryte schorzenia i przebyte urazy, ich przebieg i wynik leczenia, a także czynniki ryzyka wynikające ze szczególnych właściwości lub warunków służby na zajmowanych stanowiskach, sporządza lekarz jednostki na podstawie badania lekarskiego, karty opisu stanowiska służbowego, karty badań profilaktycznych i okresowych oraz dokumentacji medycznej funkcjonariusza.

§ 29.

1.

Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego ze służbą w SKW lub SWW wskutek wypadku wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie akt postępowania powypadkowego lub dokumentacji medycznej funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego.

2.

Orzeczenie o związku śmierci funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego ze służbą w SKW lub SWW wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami takiej służby wojskowa komisja lekarska wydaje na podstawie dokumentacji medycznej oraz opisu przebiegu i warunków pełnienia przez nich służby.

§ 30.

1.

Wojskowa komisja lekarska wydaje orzeczenie niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu wymaganej dokumentacji.

2.

Jeżeli wojskowa komisja lekarska stwierdzi, że do wydania orzeczenia są niezbędne dokumenty inne niż określone w ust. 1, w szczególności dotyczące chorób, ułomności i śmierci oraz ich związku ze służbą w SKW lub SWW, pisemnie wzywa funkcjonariusza, emeryta lub rencistę, a w razie ich śmierci - członka rodziny, do ich dostarczenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do podmiotu, który skierował funkcjonariusza, emeryta albo rencistę policyjnego do wojskowej komisji lekarskiej, oraz do dowódców jednostek organizacyjnych, w których pełnił on służbę, o dostarczenie niezbędnych dokumentów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

3.

Po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego na dostarczenie dokumentów lub po otrzymaniu od podmiotu, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, pisemnej informacji, że nie posiada on żadnych dokumentów, wojskowa komisja lekarska może wydać orzeczenie na podstawie posiadanej dokumentacji.

4.

Jeżeli podmiot, który skierował funkcjonariusza, albo szef jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełnił służbę, nie dostarczy dokumentów, przewodniczący wojskowej komisji lekarskiej zawiadamia o tym przełożonych tego funkcjonariusza.

§ 31.

1.

Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej zawiera w szczególności:

1)

rozpoznanie;

2)

stanowisko w przedmiocie zaliczenia funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego do jednej z grup inwalidztwa i ustalenie daty lub okresu powstania inwalidztwa, a także daty powstania grupy inwalidztwa;

3)

określenie związku lub braku związku inwalidztwa ze służbą w SKW lub SWW oraz ustalenie, czy inwalidztwo powstało wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku z tą służbą, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze;

4)

ustalenie związku lub braku związku chorób i ułomności ze służbą w SKW lub SWW;

5)

stanowisko dotyczące niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji, a w przypadku ustalenia niezdolności do samodzielnej egzystencji - określenie daty powstania tej niezdolności;

6)

określenie zdolności do służby w SKW lub SWW i zaliczenie funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego do jednej z kategorii zdolności do służby w SKW lub SWW;

7)

termin badania kontrolnego inwalidy;

8)

pouczenie o prawie wniesienia odwołania.

2.

Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej dotyczące zmarłego funkcjonariusza, emeryta lub rencisty policyjnego zawiera w szczególności:

1)

ustalenie przyczyny śmierci;

2)

ustalenie związku lub braku związku śmierci ze służbą w SKW lub SWW;

3)

pouczenie o prawie wniesienia odwołania.
1)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2015 r. poz. 1220, 1224, 1830, 2183 i 2281 oraz z 2016 r. poz. 178.
2)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 września 2006 r. w sprawie orzekania o zdolności do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. z 2014 r. poz. 1641), które utraciło moc z dniem 1 stycznia 2016 r. na podstawie art. 69 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych (Dz. U. poz. 1822).

Załącznik nr 1   -   Skierowanie (wzór)

Załącznik nr 2   -   Wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego

Załącznik nr 3   -   Orzeczenie w sprawie zdolności do służby w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego lub Służbie Wywiadu Wojskowego (wzór)

Załącznik nr 4   -   Orzeczenie w sprawie ustalenia związku śmierci ze służbą w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego (wzór)