Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. z 2016 r. poz. 65) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

tryb uznawania praktyki zawodowej odbytej przez technika farmaceutycznego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz w Konfederacji Szwajcarskiej, zwanych dalej „państwem członkowskim”, albo państwie niebędącym państwem członkowskim;

2)

maksymalny uznawany okres praktyki, o której mowa w pkt 1.

§ 2.

1.

Technik farmaceutyczny ubiegający się o uznanie praktyki zawodowej, zwany dalej „wnioskodawcą”, składa do ministra właściwego do spraw zdrowia wniosek o uznanie praktyki zawodowej odbytej w państwie członkowskim albo państwie niebędącym państwem członkowskim za równoważną z praktyką odbytą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. poz. 271, z późn. zm.), zwany dalej „wnioskiem”.

2.

Wnioskodawca dołącza do wniosku dokumenty obejmujące dane i informacje dotyczące:

1)

zakresu odbytej praktyki zawodowej;

2)

czasu trwania i miejsca odbywania praktyki zawodowej;

3)

umiejętności nabytych podczas odbywania tej praktyki.

3.

Wniosek składa się w języku polskim. Dokumenty składa się w języku polskim albo w języku oryginału wraz z ich tłumaczeniem na język polski. W przypadku dokumentów szczególnie istotnych dla uznania praktyki zawodowej minister właściwy do spraw zdrowia może zażądać tłumaczenia na język polski dokonanego przez tłumacza przysięgłego prowadzącego działalność w Rzeczpospolitej Polskiej lub innym państwie członkowskim.

§ 3.

Minister właściwy do spraw zdrowia uznaje praktykę zawodową odbytą przez technika farmaceutycznego w państwie członkowskim albo państwie niebędącym państwem członkowskim za równoważną z praktyką odbytą zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne po stwierdzeniu, że:

1)

miejsce odbycia praktyki zawodowej jest równoważne z apteką, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne;

2)

program odbytej praktyki zawodowej był zgodny z programem praktyki technika farmaceutycznego określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 91 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne, albo po stwierdzeniu, że dotychczasowe wykonywanie zawodu przez technika farmaceutycznego w państwie członkowskim albo państwie niebędącym państwem członkowskim odbywało się w okresie i na zasadach, które mogą być uznane za równoważne z odbyciem tej praktyki.

§ 4.

Maksymalny uznawany okres praktyki zawodowej odbytej przez technika farmaceutycznego w państwie członkowskim albo państwie niebędącym państwem członkowskim odpowiada czasowi trwania tej praktyki określonemu w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne.

§ 5.

1.

Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje wniosek w terminie 90 dni od dnia jego otrzymania.

2.

Jeżeli wniosek zawiera braki formalne, minister właściwy do spraw zdrowia wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania do ich uzupełnienia.

3.

W przypadku gdy wnioskodawca nie uzupełni wniosku w terminie, o którym mowa w ust. 2, wniosek pozostawia się bez rozpoznania.

§ 6.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).

Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych (Dz. Urz. UE L 255 z 30.09.2005, str. 22, Dz. Urz. UE C 3 z 06.01.2006, str. 12, Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 141, Dz. Urz. UE C 165 z 19.07.2007, str. 13 i 18, Dz. Urz. UE L 271 z 16.10.2007, str. 18, Dz. Urz. UE L 320 z 06.12.2007, str. 3, Dz. Urz. UE L 93 z 04.04.2008, str. 28, Dz. Urz. UE L 205 z 01.08.2008, str. 10, Dz. Urz. UE L 311 z 21.11.2008, str. 1, Dz. Urz. UE L 93 z 07.04.2009, str. 11, Dz. Urz. UE L 59 z 04.03.2011, str. 4, Dz. Urz. UE L 112 z 24.04.2012, str. 21, Dz. Urz. UE L 180 z 12.07.2012, str. 9, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 368, Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 132, Dz. Urz. UE L 305 z 24.10.2014, str. 115, Dz. Urz. UE L 177 z 08.07.2015, str. 60 oraz Dz. Urz. UE L 134 z 24.05.2016, str. 135).

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. poz. 1505 i 1570, z 2009 r. poz. 97, 206, 753, 788 i 817, z 2010 r. poz. 513 i 679, z 2011 r. poz. 322, 451, 622, 654, 657 i 696, z 2012 r. poz. 1342 i 1544, z 2013 r. poz. 1245, z 2014 r. poz. 822 i 1491 oraz z 2015 r. poz. 28, 277, 788, 875, 1771, 1830, 1918, 1926 i 1991.