Obwieszczenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsiz dnia 15 grudnia 2016 r.w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej

Spis treści

Treść obwieszczenia

1.

Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych   (Dz. U. z 2016 r. poz. 296 i 1579) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej   (Dz. U. poz. 778), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 września 2015 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej   (Dz. U. poz. 1516).

2.

Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje odnośnika nr 2 oraz § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 września 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej   (Dz. U. poz. 1516), które stanowią:
„ 
2) Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 30 kwietnia 2015 r. pod numerem 2015/233/PL, zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych   (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597), które wdraża postanowienia dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego   (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998, str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337, z późn. zm.).
 ”
„ 

§ 2.

Do wymagających modernizacji gospodarstw utrzymujących norki i tchórze przepisy § 29 ust. 1a-1g oraz ust. 3 pkt 3, 5 i 7 rozporządzenia zmienianego w § 1 w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem stosuje się od dnia 1 lipca 2018 r.

§ 3.

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
 ”
 .

Załącznik   -   Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r. w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej1)Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1906).

Na podstawie art. 12 ust. 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt   (Dz. U. z 2013 r. poz. 856, z późn. zm.3)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1794, z 2015 r. poz. 266, z 2016 r. poz. 1605, 1948 i 2102 oraz z 2017 r. poz. 60.) zarządza się, co następuje:

   Rozdział 1   

Przepisy ogólne

§ 1.

Rozporządzenie określa minimalne warunki utrzymywania:

1)

bydła, z wyjątkiem cieląt,

2)

koni, owiec, kóz, strusi, przepiórek, perlic, lisów polarnych, lisów pospolitych, jenotów, norek, tchórzy, królików, szynszyli, nutrii, jeleni i danieli,

3)

indyków, gęsi i kaczek, w gospodarstwach utrzymujących co najmniej 100 sztuk tych ptaków
- odrębnie dla każdego gatunku, w tym obsadę zwierząt w zależności od systemów utrzymywania.

§ 2.

1.

Zwierzęta wymienione w § 1 utrzymuje się:

1)

w pomieszczeniu przeznaczonym do ich utrzymywania, z wyjątkiem lisów polarnych, lisów pospolitych, jenotów, norek i tchórzy;

2)

w systemie otwartym, z wyjątkiem:

a)

indyków i strusi do ukończenia 6. tygodnia życia,

b)

gęsi i kaczek do ukończenia 3. tygodnia życia,

c)

przepiórek do ukończenia 20. dnia życia,

d)

zwierząt futerkowych.

24)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 września 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. poz. 1516), które weszło w życie z dniem 16 października 2015 r..

Zwierzętom utrzymywanym w systemie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zapewnia się możliwość ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi, w szczególności przez zakrzewienie lub zadrzewienie miejsc ich utrzymywania albo przez budowę w tych miejscach niezwiązanych trwale z podłożem zadaszeń, wiat lub innych osłon chroniących przed wiatrem.

§ 3.

1.

Zwierzętom wymienionym w § 1 zapewnia się opiekę i właściwe warunki utrzymywania uwzględniające minimalne normy powierzchni w zależności od systemów utrzymywania.

2.

Zwierzęta wymienione w § 1 utrzymuje się w warunkach:

1)

nieszkodliwych dla ich zdrowia oraz niepowodujących urazów, uszkodzeń ciała lub cierpień;

2)

zapewniających im swobodę ruchu, a w szczególności możliwość kładzenia się, wstawania oraz leżenia;

3)

umożliwiających kontakt wzrokowy z innymi zwierzętami.

§ 4.

Pomieszczenia, w których utrzymuje się zwierzęta wymienione w § 1, oświetla się przystosowanym dla danego gatunku zwierząt światłem sztucznym lub zapewnia dostęp światła naturalnego.

§ 5.

1.

Zwierzęta wymienione w § 1 dogląda się co najmniej raz dziennie.

2.

W celu umożliwienia kontroli pomieszczeń, w których utrzymuje się zwierzęta wymienione w § 1, i doglądania umieszczonych w nich zwierząt o każdej porze pomieszczenia te wyposaża się w stałe lub przenośne oświetlenie sztuczne.

§ 6.

1.

Pomieszczenia, w których utrzymuje się zwierzęta wymienione w § 1, ich wyposażenie oraz sprzęt używany przy utrzymywaniu tych zwierząt:

1)

wykonuje się z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia zwierząt oraz nadających się do czyszczenia i odkażania;

2)

czyści się i odkaża.

2.

Odchody zwierząt wymienionych w § 1 oraz niezjedzone resztki paszy usuwa się z pomieszczeń, w których utrzymuje się te zwierzęta, tak często, aby uniknąć wydzielania się nieprzyjemnych woni i zanieczyszczenia paszy lub wody. Pomieszczenia te zabezpiecza się przed muchami i gryzoniami.

3.

Wyposażenie i sprzęt przeznaczone do karmienia i pojenia zwierząt wymienionych w § 1 umieszcza się w taki sposób, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia paszy lub wody oraz ułatwić bezkonfliktowy dostęp tych zwierząt do paszy i wody.

4.

Wyposażenie i sprzęt, o którym mowa w ust. 1:

1)

powinny być tak skonstruowane, umieszczone, obsługiwane i utrzymywane, aby nie powodowały nadmiernego hałasu;

2)

sprawdza się co najmniej raz dziennie, a wykryte usterki niezwłocznie usuwa.

5.

Podłoga w pomieszczeniach, w których utrzymuje się zwierzęta wymienione w § 1, powinna być twarda, równa i stabilna, a jej powierzchnia gładka i nieśliska.

§ 7.

1.

W pomieszczeniach, w których utrzymuje się zwierzęta wymienione w § 1, obieg powietrza, stopień zapylenia, temperaturę, względną wilgotność powietrza i stężenie gazów utrzymuje się na poziomie nieszkodliwym dla zwierząt.

2.

W przypadku wyposażenia pomieszczeń, w których utrzymuje się zwierzęta wymienione w § 1, w mechaniczny lub automatyczny system wentylacji system ten łączy się z:

1)

systemem alarmowym sygnalizującym awarię systemu wentylacyjnego;

2)

systemem wentylacji awaryjnej.

§ 8.

1.

Bydłu, owcom, kozom, indykom, gęsiom, kaczkom, strusiom, przepiórkom, perlicom, lisom polarnym, lisom pospolitym, jenotom, norkom, tchórzom, królikom, szynszylom, nutriom, jeleniom i danielom zapewnia się stały dostęp do wody.

2.

Konie poi się wodą co najmniej trzy razy dziennie.

3.

Urządzenia do pojenia instaluje się w sposób zabezpieczający wodę przed wylewaniem się.

§ 9.

1.

Bydło, konie, owce, kozy, króliki, szynszyle, nutrie karmi się co najmniej dwa razy dziennie paszą dostosowaną do ich gatunku, wieku, masy ciała i stanu fizjologicznego.

2.

Jelenie, daniele, indyki, gęsi, kaczki, strusie, przepiórki, perlice, lisy polarne, lisy pospolite, jenoty, norki i tchórze karmi się co najmniej raz dziennie paszą dostosowaną do ich gatunku, wieku, masy ciała i stanu fizjologicznego.

§ 10.

1.

Chore lub ranne zwierzęta wymienione w § 1 niezwłocznie otacza się opieką, a w razie potrzeby izoluje.

2.

Jeżeli wymaga tego stan zdrowia chorego lub rannego zwierzęcia wymienionego w § 1, zwierzę to utrzymuje się na ściółce.

   Rozdział 2   

Minimalne warunki utrzymywania bydła

§ 11.

1.

Bydło, z wyjątkiem cieląt, utrzymywane w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, utrzymuje się:

1)

na uwięzi;

2)

bez uwięzi wolnostanowiskowo:

a)

z wydzielonymi legowiskami, z wyjątkiem bydła opasowego i buhajów,

b)

bez wydzielonych legowisk na ściółce,

c)

bez wydzielonych legowisk i ściółki, z wyjątkiem buhajów, krów i jałówek cielnych powyżej 7. miesiąca ciąży.

2.

W systemie utrzymywania bydła, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wymiary stanowiska powinny wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

krów i jałówek powyżej 7. miesiąca ciąży:

a)

długość - co najmniej 1,6 m,

b)

szerokość - co najmniej 1,1 m;

2)

jałówek powyżej 6. miesiąca życia, jednak nie dłużej niż do 7. miesiąca ciąży:

a)

długość - co najmniej 1,5 m,

b)

szerokość - co najmniej 1 m;

3)

buhajów:

a)

długość - co najmniej 2,4 m,

b)

szerokość - co najmniej 1,4 m;

4)

bydła opasowego o masie ciała do 300 kg:

a)

długość - co najmniej 1,3 m,

b)

szerokość - co najmniej 0,8 m;

5)

bydła opasowego o masie ciała powyżej 300 kg:

a)

długość - co najmniej 1,45 m,

b)

szerokość - co najmniej 0,95 m.

3.

W systemie utrzymywania bydła, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, wymiary wydzielonego legowiska powinny wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

krów i jałówek powyżej 7. miesiąca ciąży:

a)

długość - co najmniej 2,1 m,

b)

szerokość - co najmniej 1,1 m;

2)

jałówek powyżej 6. miesiąca życia, jednak nie dłużej niż do 7. miesiąca ciąży:

a)

długość - co najmniej 1,9 m,

b)

szerokość - co najmniej 0,9 m.

4.

W systemie utrzymywania bydła, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, powierzchnia, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

krów i jałówek powyżej 7. miesiąca ciąży - co najmniej 4,5 m2;

2)

jałówek powyżej 6. miesiąca życia, jednak nie dłużej niż do 7. miesiąca ciąży - co najmniej 2,2 m2;

3)

bydła opasowego o masie ciała do 300 kg - co najmniej 1,6 m2;

4)

bydła opasowego o masie ciała powyżej 300 kg - co najmniej 2,2 m2;

5)

buhajów - co najmniej 9 m2.

5.

W systemie utrzymywania bydła, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, powierzchnia, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

jałówek powyżej 19. miesiąca życia, jednak nie dłużej niż do 7. miesiąca ciąży - co najmniej 2 m2;

2)

jałówek powyżej 6. miesiąca życia do 19. miesiąca życia - co najmniej 1,6 m2;

3)

bydła opasowego o masie ciała do 300 kg - co najmniej 1,3 m2;

4)

bydła opasowego o masie ciała powyżej 300 kg - co najmniej 1,8 m2.

§ 12.

W systemie utrzymywania bydła, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, powierzchnia, na której jest utrzymywane bydło, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

jałówek - co najmniej 10 m2;

2)

krów - co najmniej 15 m2;

3)

buhajów - co najmniej 20 m2.

   Rozdział 3   

Minimalne warunki utrzymywania koni

§ 13.

1.

Konie utrzymywane w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, powinny być utrzymywane na ściółce:

1)

w boksie;

2)

na stanowisku na uwięzi;

3)

w systemie wolnostanowiskowym bez uwięzi.

2.

Ogiery i klacze powyżej roku życia utrzymuje się oddzielnie.

§ 14.

1.

Powierzchnia boksu, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 1, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

koni dorosłych, których wysokość w kłębie wynosi do 1,47 m - co najmniej 6 m2;

2)

koni dorosłych, których wysokość w kłębie wynosi powyżej 1,47 m - co najmniej 9 m2;

3)

klaczy ze źrebięciem - co najmniej 12 m2.

2.

Wymiary stanowiska, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 2, powinny wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

koni dorosłych, których wysokość w kłębie wynosi do 1,47 m:

a)

szerokość - co najmniej 1,6 m,

b)

długość - co najmniej 2,1 m;

2)

koni dorosłych, których wysokość w kłębie wynosi powyżej 1,47 m:

a)

szerokość - co najmniej 1,8 m,

b)

długość - co najmniej 3,1 m.

3.

W przypadku utrzymywania koni w systemie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 3, powierzchnia powinna wynosić dla:

1)

koni dorosłych lub młodzieży po odsadzeniu od matki, w przeliczeniu na jednego konia - co najmniej 10 m2;

2)

klaczy ze źrebięciem - co najmniej 12 m2.

§ 15.

1.

W przypadku utrzymywania koni w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, powierzchnia utrzymywania, w przeliczeniu na jednego dorosłego konia, powinna wynosić co najmniej 0,1 ha.

25)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Powierzchnię, o której mowa w ust. 1, zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający ucieczkę koni, chyba że są to konie żyjące w dzikich lub półdzikich warunkach, w tym konie żyjące na obszarach, na których utworzono, ustanowiono lub wyznaczono formy ochrony przyrody, o których mowa w przepisach o ochronie przyrody.

   Rozdział 4   

Minimalne warunki utrzymywania owiec

§ 16.

1.

Owce utrzymywane w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, utrzymuje się:

1)

pojedynczo;

2)

grupowo.

2.

Powierzchnia pomieszczenia dla owiec utrzymywanych pojedynczo powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

tryka - co najmniej 3 m2;

2)

matki z jagnięciem - co najmniej 2,5 m2idodatkowo co najmniej 0,7 m2dla każdego następnego jagnięcia ssącego;

3)

jarki - co najmniej 1,5 m2;

4)

tryczka - co najmniej 2 m2;

5)

skopka - co najmniej 0,8 m2.

3.

Powierzchnia pomieszczenia dla owiec utrzymywanych grupowo, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

tryków - co najmniej 2 m2;

2)

matek z jagniętami - co najmniej 1,5 m2idodatkowo co najmniej 0,5 m2dla każdego jagnięcia ssącego;

3)

jarek - co najmniej 0,8 m2;

4)

tryczków - co najmniej 1,5 m2;

5)

skopków - co najmniej 0,6 m2.

   Rozdział 5   

Minimalne warunki utrzymywania kóz

§ 17.

1.

Kozy utrzymywane w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, utrzymuje się:

1)

na stanowisku na uwięzi;

2)

w kojcu bez uwięzi:

a)

pojedynczo, z wyjątkiem koźląt, lub

b)

grupowo.

2.

Na uwięzi utrzymuje się wyłącznie dorosłe samice, z wyjątkiem samic w okresie porodu i odchowu koźląt.

3.

Kozom zapewnia się możliwość korzystania z wybiegów.

§ 18.

1.

W przypadku utrzymywania kóz na stanowisku na uwięzi wymiary stanowiska powinny wynosić:

1)

szerokość - co najmniej 0,75 m;

2)

długość - co najmniej 1,35 m.

2.

W przypadku utrzymywania kóz w kojcu bez uwięzi pojedynczo powierzchnia kojca powinna wynosić dla:

1)

kozy dorosłej - co najmniej 1,5 m2idodatkowo co najmniej 0,3 m2dla koźlęcia ssącego;

2)

kozła - co najmniej 1,5 m2;

3)

kozła reproduktora - co najmniej 3 m2.

3.

W przypadku utrzymywania kóz w kojcu bez uwięzi grupowo powierzchnia kojca, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić dla:

1)

kóz dorosłych - co najmniej 1,5 m2idodatkowo co najmniej 0,3 m2dla koźlęcia ssącego;

2)

kozłów - co najmniej 1,5 m2;

3)

kozłów reproduktorów - co najmniej 3 m2;

4)

koźląt - co najmniej 1 m2.

4.

Powierzchnia wybiegu, o którym mowa w § 17 ust. 3, w przeliczeniu na jedną kozę, powinna wynosić co najmniej 4 m2, a w przypadku kozłów - co najmniej 6 m2.

   Rozdział 6   

Minimalne warunki utrzymywania indyków, gęsi, kaczek, strusi, przepiórek i perlic

§ 19.

1.

Indyki utrzymywane w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, utrzymuje się bez klatek.

2.

Maksymalne zagęszczenie obsady na m2powierzchni pomieszczenia powinno wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

indyków - 40 kg;

2)

indyków utrzymywanych z przeznaczeniem na produkcję mięsa - 57 kg.

§ 20.

W celu przeciwdziałania wydziobywaniu piór i kanibalizmowi u indyków lekarz weterynarii, technik weterynarii lub pod ich nadzorem osoba obsługująca te indyki może przycinać im, przed ukończeniem 9. dnia życia, dzioby.

§ 21.

1.

W przypadku utrzymywania gęsi i kaczek w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, maksymalne zagęszczenie obsady na m2powierzchni pomieszczenia powinno wynosić dla:

1)

gęsi - 19 kg;

2)

kaczek - 17 kg.

2.

W przypadku utrzymywania gęsi i kaczek w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2:

1)

powierzchnię utrzymywania zabezpiecza się trwałym ogrodzeniem;

2)

maksymalne zagęszczenie obsady na m2powierzchni powinno wynosić dla:

a)

gęsi - 6,5 kg,

b)

kaczek - 10,5 kg.

§ 22.

1.

Strusie utrzymuje się w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z wybiegami:

1)

na ściółce;

2)

bez ściółki.

2.

Pomieszczenie dla strusi:

1)

ogrzewa się do ukończenia przez strusia 6. miesiąca życia;

2)

dzieli się na sektory, w których utrzymuje się strusie w różnym wieku.

3.

Z każdego sektora pomieszczenia zapewnia się strusiom wyjście na oddzielny wybieg.

4.

W sektorach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, powierzchnia, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku:

1)

strusi młodych - co najmniej 0,3 m2, przy czym powierzchnia całego pomieszczenia powinna wynosić co najmniej 5 m2;

2)

strusi dorosłych - co najmniej 3,5 m2, przy czym powierzchnia całego pomieszczenia powinna wynosić co najmniej 15 m2.

5.

Wysokość pomieszczenia powinna wynosić w przypadku:

1)

strusi młodych - co najmniej 2,2 m;

2)

strusi dorosłych - co najmniej 3 m.

§ 23.

1.

Wybieg dla strusi powinien:

1)

przylegać bezpośrednio do pomieszczenia, w którym są one utrzymywane;

2)

posiadać wydzielone miejsce wysypane piaskiem;

3)

być zabezpieczony trwałym ogrodzeniem.

2.

Strusiom na wybiegu zapewnia się możliwość ochrony przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zwierzętami drapieżnymi.

3.

Powierzchnia wybiegu, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku:

1)

strusi młodych - co najmniej 5 m2, przy czym powierzchnia całego wybiegu powinna wynosić co najmniej 30 m2;

2)

strusi dorosłych - co najmniej 100 m2, przy czym powierzchnia całego wybiegu powinna wynosić co najmniej 400 m2.

§ 24.

Przepiórki w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, utrzymuje się w klatkach jednopoziomowych lub wielopoziomowych:

1)

pojedynczo;

2)

grupowo.

§ 25.

1.

W przypadku utrzymywania przepiórek w klatkach jednopoziomowych lub wielopoziomowych pojedynczo wymiary klatki powinny wynosić:

1)

długość - co najmniej 0,21 m;

2)

szerokość - co najmniej 0,1 m;

3)

wysokość - co najmniej 0,2 m.

2.

W przypadku utrzymywania przepiórek w klatkach jednopoziomowych lub wielopoziomowych grupowo powierzchnia podłogi w klatkach, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić dla:

1)

przepiórek nieśnych - co najmniej 0,025 m2, przy czym wysokość klatki powinna wynosić co najmniej 0,2 m;

2)

przepiórek mięsnych - co najmniej 0,006 m2, przy czym wysokość klatki powinna wynosić co najmniej 0,2 m.

§ 26.

1.

W przypadku utrzymywania przepiórek w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, powierzchnia, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić co najmniej 0,04 m2.

2.

Powierzchnię, na której utrzymuje się przepiórki, trwale zabezpiecza się ogrodzeniem o wysokości co najmniej 2 m i przykrywa siatką.

§ 27.

1.

Perlice utrzymuje się w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z wybiegami.

2.

Pomieszczenie dla perlic wyposaża się w:

1)

grzędy noclegowe;

2)

gniazda.

3.

Wymiary gniazda dla perlic powinny wynosić co najmniej:

1)

szerokość - 0,4 m;

2)

długość - 0,4 m.

4.

Maksymalna obsada na m2powierzchni pomieszczenia powinna wynosić 6 sztuk.

5.

Powierzchnia wybiegu, o którym mowa w ust. 1, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić co najmniej 20 m2.

§ 28.

1.

W przypadku utrzymywania perlic w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, perlicom zapewnia się miejsce wyposażone w grzędy noclegowe i gniazda. Przepis § 27 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2.

Maksymalna obsada na m2powierzchni powinna wynosić 15 sztuk.

   Rozdział 7   

Minimalne warunki utrzymywania zwierząt futerkowych

§ 29.

1.

Lisy polarne, lisy pospolite, jenoty, norki i tchórze utrzymuje się pojedynczo lub grupowo na wolnym powietrzu, w zadaszonych klatkach uniemożliwiających tym zwierzętom wydostawanie się na zewnątrz.

1a6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Norki i tchórze mogą być utrzymywane w klatkach piętrowych, w których mogą swobodnie przemieszczać się pomiędzy częścią dolną i górną. Powierzchnię górnej części klatki piętrowej wlicza się do ogólnej powierzchni klatki.

1b6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Parterowe i piętrowe klatki dla norek i tchórzy wyposaża się w półkę spoczynkową.

1c6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Powierzchnię gospodarstwa, na której są umieszczone klatki, w których utrzymuje się norki lub tchórze, zabezpiecza się podwójnym, trwałym ogrodzeniem, przy czym jedno z ogrodzeń wykonuje się z litego materiału bez szczelin, o wysokości co najmniej 2 m, a drugie - z siatki lub innego materiału odpornego na przegryzienie przez norki i tchórze, o otworach, których średnica uniemożliwia przedostanie się tych zwierząt, i umieszcza się to ogrodzenie w podłożu co najmniej na 50 cm na całej długości.

1d6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

W każdym rogu wewnętrznego ogrodzenia umieszcza się pułapkę żywołowną, którą sprawdza się co najmniej raz dziennie.

1e6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Parterowych i piętrowych klatek dla norek i tchórzy nie ustawia się jedna na drugiej.

1f6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Klatkę dla kotnych i odchowujących młode samic norek i tchórzy oraz odsadzonych młodych wyposaża się w domek wykotowy ze ściółką.

1g6)Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4..

Pod klatkami umieszcza się materiał ułatwiający usuwanie odchodów.

2.

Zwierzęta futerkowe stada podstawowego gatunków, o których mowa w ust. 1, utrzymuje się pojedynczo.

3.

Wymiary klatki powinny wynosić w przypadku:

1)

lisów i jenotów utrzymywanych pojedynczo:

a)

wysokość - co najmniej 0,5 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 0,6 m2, przy czym jej szerokość powinna wynosić co najmniej 0,6 m, a długość co najmniej 0,9 m;

2)

samic lisów i jenotów z młodymi:

a)

wysokość - co najmniej 0,5 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 1,2 m2, przy czym jej szerokość powinna wynosić co najmniej 0,75 m, a długość co najmniej 0,8 m;

37)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret pierwsze rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.)

norek i tchórzy utrzymywanych pojedynczo oraz samic z młodymi:

a)

wysokość - co najmniej 0,45 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 0,255 m2, przy czym jej szerokość powinna wynosić co najmniej 0,3 m, wyłączając domek wykotowy, a długość co najmniej 0,7 m, wyłączając domek wykotowy;

4)

lisów i jenotów utrzymywanych grupowo, przy utrzymywaniu 2 sztuk w klatce:

a)

wysokość - co najmniej 0,5 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 1 m2, przy czym jej szerokość powinna wynosić co najmniej 0,8 m, a długość co najmniej 0,9 m;

58)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret drugie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.)

norek i tchórzy utrzymywanych grupowo, przy utrzymywaniu 2 sztuk w klatce:

a)

wysokość - co najmniej 0,45 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 0,255 m2, przy czym jej szerokość powinna wynosić co najmniej 0,3 m, wyłączając domek wykotowy, a długość co najmniej 0,7 m, wyłączając domek wykotowy;

6)

lisów i jenotów utrzymywanych grupowo, przy utrzymywaniu więcej niż 2 sztuk w klatce:

a)

wysokość - co najmniej 0,5 m,

b)

powierzchnię podłogi, o której mowa w pkt 4 lit. b, powiększa się o co najmniej 0,4 m2na każdego dodatkowego lisa lub jenota, przy czym jej szerokość powinna wynosić co najmniej 0,8 m, a długość co najmniej 0,9 m;

79)W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret trzecie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.)

norek i tchórzy utrzymywanych grupowo, przy utrzymywaniu więcej niż 2 sztuk w klatce:

a)

wysokość - co najmniej 0,45 m,

b)

powierzchnię podłogi, o której mowa w pkt 5 lit. b, powiększa się co najmniej o 0,085 m2 na każdą dodatkową norkę lub tchórza, przy czym szerokość tej podłogi powinna wynosić co najmniej 0,3 m, wyłączając domek wykotowy, a długość co najmniej 0,7 m, wyłączając domek wykotowy
- z tym, że w przypadku klatek piętrowych wysokość klatki oraz długość i szerokość podłogi mierzy się u podstawy dolnej części tej klatki.

4.

Klatki dla kotnych i odchowujących młode samic lisów i jenotów wyposaża się w domek wykotowy.

§ 30.

1.

Króliki utrzymuje się na wolnym powietrzu pod zadaszeniem lub w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, w:

1)

klatkach;

2)

kojcach.

2.

Króliki utrzymuje się pojedynczo lub grupowo, przy czym króliki stada podstawowego utrzymuje się pojedynczo.

3.

Samce i samice królików po osiągnięciu dojrzałości płciowej utrzymuje się oddzielnie.

4.

Wymiary klatki dla królików utrzymywanych pojedynczo oraz samic z młodymi powinny wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

królików o masie ciała do 2,5 kg:

a)

wysokość - co najmniej 0,28 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 0,18 m2, przy czym jej szerokość - co najmniej 0,38 m, a długość - co najmniej 0,45 m;

2)

królików o masie ciała powyżej 2,5 do 6 kg:

a)

wysokość - co najmniej 0,32 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 0,24 m2, przy czym jej szerokość - co najmniej 0,38 m, a długość - co najmniej 0,6 m;

3)

królików o masie ciała powyżej 6 kg:

a)

wysokość - co najmniej 0,43 m,

b)

powierzchnia podłogi - co najmniej 0,315 m2, przy czym jej szerokość - co najmniej 0,45 m, a długość - co najmniej 0,7 m.

5.

Powierzchnia podłogi w klatce dla królików utrzymywanych grupowo, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

królików o masie ciała do 2,5 kg - co najmniej 0,06 m2;

2)

królików o masie ciała powyżej 2,5 do 6 kg - co najmniej 0,08 m2;

3)

królików o masie ciała powyżej 6 kg - co najmniej 0,1 m2.

6.

Powierzchnia podłogi w kojcu dla królików utrzymywanych pojedynczo oraz samic z młodymi powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

królików o masie ciała do 2,5 kg - co najmniej 0,18 m2, przy czym jej szerokość - co najmniej 0,4 m, a długość - co najmniej 0,45 m;

2)

królików o masie ciała powyżej 2,5 do 6 kg - co najmniej 0,24 m2, przy czym jej szerokość - co najmniej 0,4 m, a długość - co najmniej 0,6 m;

3)

królików o masie ciała powyżej 6 kg - co najmniej 0,315 m2, przy czym jej szerokość - co najmniej 0,45 m, a długość - co najmniej 0,7 m.

7.

Powierzchnia podłogi w kojcu dla królików utrzymywanych grupowo, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

królików o masie ciała do 2,5 kg - co najmniej 0,06 m2;

2)

królików o masie ciała powyżej 2,5 do 6 kg - co najmniej 0,08 m2;

3)

królików o masie ciała powyżej 6 kg - co najmniej 0,1 m2.

8.

Klatkę i kojec dla samic królików, z wyjątkiem samic utrzymywanych na ściółce, wyposaża się w domek wykotowy.

§ 31.

1.

Szynszyle utrzymuje się w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, pojedynczo w klatkach.

2.

Dopuszcza się utrzymywanie w tej samej klatce samca i samicy, z wyjątkiem okresu odchowu młodych przez samicę.

3.

Wymiary klatki, o której mowa w ust. 1, powinny wynosić:

1)

długość - co najmniej 0,4 m;

2)

szerokość - co najmniej 0,45 m, a w przypadku utrzymywania samca i samicy w jednej klatce - co najmniej 0,6 m;

3)

wysokość - co najmniej 0,34 m.

§ 32.

1.

Nutrie utrzymuje się na wolnym powietrzu lub w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, w:

1)

klatkach;

2)

kojcach.

2.

Powierzchnia klatki lub kojca, o których mowa w ust. 1, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić co najmniej 0,4 m2, a dla samicy z młodymi - co najmniej 1,5 m2.

3.

Klatkę lub kojec dla nutrii wyposaża się w domek wykotowy.

   Rozdział 8   

Minimalne warunki utrzymywania jeleni i danieli

§ 33.

1.

Jeleniom i danielom utrzymywanym w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, zapewnia się w okresie pastwiskowym stały dostęp do pastwiska o powierzchni nie mniejszej niż 1 ha.

2.

Obsada na ha powierzchni pastwiska powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

jeleni - nie więcej niż 7 sztuk,

2)

danieli - nie więcej niż 15 sztuk.

3.

Powierzchnię pastwiska zabezpiecza się trwałym i wytrzymałym ogrodzeniem o wysokości co najmniej 2 m, wykonanym z siatki, uniemożliwiającym wydostawanie się jeleni i danieli na zewnątrz.

4.

Gospodarstwo, w którym są utrzymywane jelenie lub daniele, wyposaża się w zagrodę umożliwiającą wykonywanie zabiegów weterynaryjnych lub zootechnicznych.

5.

Jeleniom lub danielom utrzymywanym w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, zapewnia się możliwość korzystania z zacienionych miejsc.

§ 34.

1.

Dopuszcza się czasowe utrzymywanie jeleni lub danieli w systemie, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, w boksach:

1)

pojedynczo;

2)

grupowo.

2.

W pomieszczeniu jelenie lub daniele utrzymuje się:

1)

poza okresem pastwiskowym lub

2)

w przypadku choroby, lub

3)

w przypadku kwarantanny.

3.

Powierzchnia boksu, o którym mowa w ust. 1, w przeliczeniu na jedną sztukę, powinna wynosić w przypadku utrzymywania:

1)

jeleni do 12. miesiąca życia - co najmniej 2 m2;

2)

jeleni powyżej 12. miesiąca życia - co najmniej 3 m2;

3)

danieli do 12. miesiąca życia - co najmniej 1 m2;

4)

danieli powyżej 12. miesiąca życia - co najmniej 1,5 m2.

§ 35.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 30 czerwca 2010 r.
1)
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1906).
2)
Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają w zakresie w nim określonym postanowienia dyrektywy Rady 98/58/WE z dnia 20 lipca 1998 r. dotyczącej ochrony zwierząt gospodarskich (Dz. Urz. WE L 221 z 08.08.1998, str. 23 - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 23, str. 316; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 39, str. 616 oraz Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 1, t. 4, str. 301).
3)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 1794, z 2015 r. poz. 266, z 2016 r. poz. 1605, 1948 i 2102 oraz z 2017 r. poz. 60.
4)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 września 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich innych niż te, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej (Dz. U. poz. 1516), które weszło w życie z dniem 16 października 2015 r.
5)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.
6)
Dodany przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.
7)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret pierwsze rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.
8)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret drugie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.
9)
W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b tiret trzecie rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.