Ustala się następujące standardy ciągłego kształcenia diagnostów laboratoryjnych:
1)
jednostka szkoląca, o której mowa w art. 30b ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, zwana dalej „jednostką szkolącą”, zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby
osób uczestniczących w formach szkolenia, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1-3;
2)
jednostka szkoląca zapewnia kadrę dydaktyczną, posiadającą merytoryczną wiedzę i umiejętności
praktyczne w zakresie wiedzy, o której mowa w § 2 ust. 1;
3)
wybrane formy ciągłego szkolenia, organizowane poza strukturą jednostki szkolącej,
odbywają się na podstawie pisemnej umowy zawartej pomiędzy jednostką szkolącą a podmiotem
realizującym te szkolenia;
4)
jednostka szkoląca ma obowiązek najpóźniej do dnia 15 listopada każdego roku podać
do publicznej wiadomości, zamieszczając na swojej stronie internetowej, wstępny harmonogram
kursów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, wraz z imionami i nazwiskami osób prowadzących
kursy na następny rok;
5)
jednostka szkoląca zapewnia sprawną organizację procesu dydaktycznego oraz prowadzi
w sposób ciągły wewnętrzną ocenę jakości kształcenia;
6)
jednostka szkoląca posiada opracowane w formie pisemnej szczegółowe programy kursów,
o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, oraz dokumentację przebiegu szkoleń, uwzględniającą
ewidencję uczestników szkoleń prowadzoną zgodnie z danymi zawartymi w kartach ciągłego
szkolenia;
7)
realizacja programu ciągłego szkolenia uwzględnia aktualną wiedzę, osiągnięcia teorii
i praktyki oraz zweryfikowane wyniki badań naukowych;
8)
program kursu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, jest realizowany z zastosowaniem
nowoczesnych metod dydaktycznych, adekwatnych do przedmiotu i celu kursu, w szczególności
z uwzględnieniem internetowych programów edukacyjnych;
9)
kurs, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, kończy się testem;
10)
udział diagnosty laboratoryjnego w formach ciągłego szkolenia, o których mowa w §
3 ust. 1 pkt 1-3, potwierdza wydane przez jednostkę szkolącą zaświadczenie, które
określa temat, liczbę godzin szkolenia i liczbę punktów edukacyjnych;
11)
udział diagnosty laboratoryjnego w formach ciągłego szkolenia, o których mowa w §
3 ust. 1 pkt 5 lit. c i e, potwierdza certyfikat wydany przez organizatora kongresu,
zjazdu, konferencji lub sympozjum naukowego;
12)
przygotowanie i wygłoszenie przez diagnostę laboratoryjnego referatu, o którym mowa
w § 3 ust. 1 pkt 5 lit. a, lub przygotowanie i wygłoszenie referatu, wykładu lub przeprowadzenie
ćwiczeń na kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym, o których mowa
w § 3 ust. 1 pkt 5 lit. d, potwierdza certyfikat wydany odpowiednio przez towarzystwa
naukowe, KIDL albo organizatora kongresu, zjazdu, konferencji lub sympozjum naukowego;
13)
przygotowanie i przeprowadzenie przez diagnostę laboratoryjnego ćwiczeń, o których
mowa w § 3 ust. 1 pkt 5 lit. b, potwierdza certyfikat wydany przez towarzystwa naukowe
lub KIDL.