1)
metodą mikrokulometrii oksydacyjnej, polegającą na utlenianiu siarki do ditlenku siarki
w rurze do spalań w wysokiej temperaturze w atmosferze wzbogaconej w tlen, reakcji
powstającego ditlenku siarki z jonami I-3 z wytworzeniem jonów I-, kulometrycznym oznaczeniu przepływającego, w wyniku powyższej reakcji, ładunku elektrycznego
i obliczeniu zawartości siarki, albo
2)
metodą fluorescencji w nadfiolecie, polegającą na utlenianiu siarki do ditlenku siarki
w wysokiej temperaturze w atmosferze wzbogaconej w tlen w rurze do spalań, wzbudzeniu
ditlenku siarki i pomiarze promieniowania fluorescencyjnego emitowanego przez wzbudzony
ditlenek siarki.
4.1.
W przypadku oznaczania zawartości siarki w sposób określony w pkt 4 ppkt 1 stosowaną
aparaturę, odczynniki i materiały, sposób wykonania oznaczenia, sposób obliczenia
i podawania wyniku oraz precyzję metody mikrokulometrii oksydacyjnej określa norma
ASTM D 3246.
4.2.
W przypadku oznaczania zawartości siarki w sposób określony w pkt 4 ppkt 2 stosowaną
aparaturę, odczynniki i materiały, sposób wykonania oznaczenia, sposób obliczenia
i podawania wyniku oraz precyzję metody fluorescencji w nadfiolecie określa norma
ASTM D 6667.