Na podstawie
art. 26 ust. 5 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1868 i 2020 oraz z 2017 r. poz. 60) zarządza się, co następuje:
§ 2.
Samokształcenie obejmuje następujące formy:
2)
udział w kongresach, zjazdach, konferencjach, sympozjach naukowych lub ćwiczeniach,
3)
udział w różnych formach szkoleń organizowanych przez dysponenta zespołów ratownictwa
medycznego lub wojewodę
- z zakresu wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 4, których ukończenie umożliwia
pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności niezbędnych do realizacji zadań na
stanowisku dyspozytora medycznego.
§ 4.
Doskonalenie zawodowe dyspozytorów medycznych obejmuje znajomość:
1)
systemu ratownictwa medycznego, zwanego dalej „systemem”, na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i w innych państwach;
2)
organizacji, zadań oraz kompetencji jednostek współpracujących z systemem, o których
mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, oraz innych jednostek realizujących zadania z zakresu
ratownictwa medycznego;
3)
organizacji systemu powiadamiania ratunkowego;
4)
zasad i procedur przyjmowania wezwań oraz dysponowania zespołami ratownictwa medycznego;
5)
wybranych zagadnień z medycyny ratunkowej niezbędnych do realizacji zadań dyspozytora
medycznego;
6)
podstaw prawnych i zasad współdziałania z jednostkami współpracującymi z systemem,
o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, oraz innymi jednostkami realizującymi
zadania z zakresu ratownictwa medycznego, a także służbami porządku publicznego, w
tym zadań i zasad działania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;
7)
zasad zbierania wywiadu medycznego, podstaw i algorytmów zbierania wywiadu medycznego
przez dyspozytorów medycznych, systemu kodowania i kwalifikacji wezwań;
8)
zasad prowadzenia komunikacji w łączności radiowej, w tym wykorzystania alfabetu międzynarodowego;
9)
podstawowej wiedzy z zakresu odpowiedzialności karnej i cywilnej dyspozytora medycznego;
10)
zasad komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z osobami z zaburzeniami psychicznymi;
11)
zasad komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z dziećmi;
12)
zasad komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z osobami o utrudnionym kontakcie;
13)
zasad udzielania pierwszej pomocy oraz zasad przekazywania niezbędnych informacji
osobom udzielającym pierwszej pomocy;
14)
zasad współpracy z lotniczymi zespołami ratownictwa medycznego, wskazań do ich użycia
i sposobów dysponowania;
15)
zasad korzystania ze środków łączności na potrzeby systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne,
w szczególności w oparciu o konsolę zintegrowanej łączności wykorzystywaną na stanowisku
dyspozytora medycznego do obsługi zgłoszeń alarmowych w ramach Systemu Wspomagania
Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, o którym mowa w art. 3 pkt 15 ustawy;
16)
zasad korzystania z systemu zarządzania zespołami ratownictwa medycznego, w skład
którego wchodzi w szczególności funkcjonalność lokalizacji miejsca zdarzenia i zespołu
ratownictwa medycznego;
17)
wykorzystania danych przestrzennych i związanych z nimi usług, do jakich dostęp uzyskuje
System Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w
art. 24d ustawy;
19)
zasad postępowania w przypadku zdarzenia mnogiego lub masowego;
20)
zasad koordynacji działań ratowniczych na terenie województwa oraz w przypadku potrzeby
użycia zespołów ratownictwa medycznego spoza obszaru województwa;
21)
zadań lekarza koordynatora ratownictwa / wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego
i zasad współpracy z nim;
22)
ogólnych informacji o prawach pacjenta.
§ 5.
Kurs doskonalący jest realizowany według planu nauczania określonego w programie kursu
doskonalącego, uwzględniającego zakres wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 4.
§ 6.
Wzór wniosku o wpis na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego
określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 7.
Seminarium jest realizowane zgodnie z programem nauczania, opracowanym przez organizatora
kształcenia i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny
ratunkowej, właściwego ze względu na miejsce, w którym będzie odbywać się kształcenie,
i trwa nie krócej niż 5 godzin dydaktycznych, przy czym 1 godzina dydaktyczna trwa
45 minut.
§ 8.
Dopełnienie przez dyspozytora medycznego obowiązku doskonalenia zawodowego polega
na odbyciu w okresie edukacyjnym jednego kursu doskonalącego i jednego seminarium
oraz jednej z pozostałych form samokształcenia, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3.