Rozporządzenie Ministra Zdrowiaz dnia 11 sierpnia 2017 r.w sprawie doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych 1)Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 26 ust. 5 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1868 i 2020 oraz z 2017 r. poz. 60) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

formy samokształcenia, o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwanej dalej „ustawą”;

2)

sposób i tryb odbywania doskonalenia zawodowego przez dyspozytorów medycznych;

3)

zakres doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych;

4)

wzór wniosku o wpis na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego;

5)

sposób potwierdzania dokumentowania i zatwierdzania poszczególnych form doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych;

6)

wzór karty doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych.

§ 2.

Samokształcenie obejmuje następujące formy:

1)

udział w seminarium,

2)

udział w kongresach, zjazdach, konferencjach, sympozjach naukowych lub ćwiczeniach,

3)

udział w różnych formach szkoleń organizowanych przez dysponenta zespołów ratownictwa medycznego lub wojewodę
- z zakresu wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 4, których ukończenie umożliwia pogłębienie i aktualizację wiedzy i umiejętności niezbędnych do realizacji zadań na stanowisku dyspozytora medycznego.

§ 3.

1.

Doskonalenie zawodowe jest realizowane w trzyletnich okresach rozliczeniowych, zwanych dalej „okresami edukacyjnymi”.

2.

Okres edukacyjny rozpoczyna się z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym dysponent jednostki zatrudnił dyspozytora medycznego albo zawarł z nim umowę cywilnoprawną.

§ 4.

Doskonalenie zawodowe dyspozytorów medycznych obejmuje znajomość:

1)

systemu ratownictwa medycznego, zwanego dalej „systemem”, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w innych państwach;

2)

organizacji, zadań oraz kompetencji jednostek współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, oraz innych jednostek realizujących zadania z zakresu ratownictwa medycznego;

3)

organizacji systemu powiadamiania ratunkowego;

4)

zasad i procedur przyjmowania wezwań oraz dysponowania zespołami ratownictwa medycznego;

5)

wybranych zagadnień z medycyny ratunkowej niezbędnych do realizacji zadań dyspozytora medycznego;

6)

podstaw prawnych i zasad współdziałania z jednostkami współpracującymi z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, oraz innymi jednostkami realizującymi zadania z zakresu ratownictwa medycznego, a także służbami porządku publicznego, w tym zadań i zasad działania krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego;

7)

zasad zbierania wywiadu medycznego, podstaw i algorytmów zbierania wywiadu medycznego przez dyspozytorów medycznych, systemu kodowania i kwalifikacji wezwań;

8)

zasad prowadzenia komunikacji w łączności radiowej, w tym wykorzystania alfabetu międzynarodowego;

9)

podstawowej wiedzy z zakresu odpowiedzialności karnej i cywilnej dyspozytora medycznego;

10)

zasad komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z osobami z zaburzeniami psychicznymi;

11)

zasad komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z dziećmi;

12)

zasad komunikacji i postępowania dyspozytora medycznego z osobami o utrudnionym kontakcie;

13)

zasad udzielania pierwszej pomocy oraz zasad przekazywania niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej pomocy;

14)

zasad współpracy z lotniczymi zespołami ratownictwa medycznego, wskazań do ich użycia i sposobów dysponowania;

15)

zasad korzystania ze środków łączności na potrzeby systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne, w szczególności w oparciu o konsolę zintegrowanej łączności wykorzystywaną na stanowisku dyspozytora medycznego do obsługi zgłoszeń alarmowych w ramach Systemu Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, o którym mowa w art. 3 pkt 15 ustawy;

16)

zasad korzystania z systemu zarządzania zespołami ratownictwa medycznego, w skład którego wchodzi w szczególności funkcjonalność lokalizacji miejsca zdarzenia i zespołu ratownictwa medycznego;

17)

wykorzystania danych przestrzennych i związanych z nimi usług, do jakich dostęp uzyskuje System Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 24d ustawy;

18)

zasad postępowania w przypadku wystąpienia katastrof naturalnych lub awarii technicznych w rozumieniu ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej   (Dz. U. z 2014 r. poz. 333 i 915 oraz z 2016 r. poz. 1954);

19)

zasad postępowania w przypadku zdarzenia mnogiego lub masowego;

20)

zasad koordynacji działań ratowniczych na terenie województwa oraz w przypadku potrzeby użycia zespołów ratownictwa medycznego spoza obszaru województwa;

21)

zadań lekarza koordynatora ratownictwa / wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego i zasad współpracy z nim;

22)

ogólnych informacji o prawach pacjenta.

§ 5.

Kurs doskonalący jest realizowany według planu nauczania określonego w programie kursu doskonalącego, uwzględniającego zakres wiedzy i umiejętności, o których mowa w § 4.

§ 6.

Wzór wniosku o wpis na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 7.

Seminarium jest realizowane zgodnie z programem nauczania, opracowanym przez organizatora kształcenia i zatwierdzonym przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny ratunkowej, właściwego ze względu na miejsce, w którym będzie odbywać się kształcenie, i trwa nie krócej niż 5 godzin dydaktycznych, przy czym 1 godzina dydaktyczna trwa 45 minut.

§ 8.

Dopełnienie przez dyspozytora medycznego obowiązku doskonalenia zawodowego polega na odbyciu w okresie edukacyjnym jednego kursu doskonalącego i jednego seminarium oraz jednej z pozostałych form samokształcenia, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3.

§ 9.

1.

Przebieg doskonalenia zawodowego dokumentuje się w karcie doskonalenia zawodowego, zwanej dalej „kartą doskonalenia”.

2.

Podmiot uprawniony do prowadzenia kursu doskonalącego potwierdza w karcie doskonalenia zaliczenie przez dyspozytora medycznego kursu doskonalącego.

3.

Organizator kształcenia potwierdza w karcie doskonalenia odbycie przez dyspozytora medycznego seminarium oraz jednej z form samokształcenia, o których mowa w § 2 pkt 2 i 3.

4.

Wzór karty doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
1)
Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. poz. 1908).
2)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2007 r. w sprawie doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych (Dz. U. poz. 525), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1991, z 2016 r. poz. 65, 580, 652, 832, 1579 i 2020 oraz z 2017 r. poz. 599 i 1524).

Załącznik nr 1   -   Wniosek o wpis na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia kursu doskonalącego (wzór)

Załącznik nr 2   -   Karta doskonalenia zawodowego dyspozytora medycznego (wzór)