Na podstawie
art. 22 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności
pracodawcy
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1256 oraz z 2017 r. poz. 1557) zarządza się, co następuje:
§ 9.
W przypadku złożenia wniosku indywidualnego marszałek województwa, o którym mowa w
art. 15 ust. 3 ustawy, może wystąpić do podmiotu, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy,
lub do osoby upoważnionej, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej,
do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego w oddziale albo w przedstawicielstwie,
lub do osoby reprezentującej instytucję kredytową albo zagraniczny zakład ubezpieczeń,
wskazanych we wniosku indywidualnym, o przekazanie odpowiednio:
1)
dokumentów dotyczących daty i okoliczności wystąpienia niewypłacalności pracodawcy,
o której mowa w art. 3-6 i 8 ustawy;
2)
oświadczeń, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 1 i 2, dotyczących pracownika lub byłego
pracownika;
3)
dokumentów, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 3 i § 7 ust. 2 pkt 1 lit. b.
§ 10.
Marszałek województwa, o którym mowa w art. 15 ust. 3 ustawy, zatwierdza wysokość
świadczeń do wypłaty z Funduszu, zawiadamia osobę uprawnioną o terminie wypłaty i
wysokości tych świadczeń, a następnie niezwłocznie dokonuje wypłaty tych świadczeń
na rzecz osoby uprawnionej na rachunek wskazany przez tę osobę albo przekazem pocztowym
oraz niezwłocznie zawiadamia o dokonanej wypłacie świadczeń podmiot lub osoby, o których
mowa w § 9.
§ 11.
Podmiot składający, osoba uprawniona do świadczeń z Funduszu oraz podmiot lub osoby,
o których mowa w § 9, zawiadamiają marszałka województwa, o którym mowa w art. 15
ust. 3 ustawy, o każdej zmianie okoliczności mających wpływ na uprawnienie do świadczeń
ze środków Funduszu.