po rozpoznaniu w trybie
art. 92 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 listopada 2016 r. o organizacji i trybie postępowania
przed Trybunałem Konstytucyjnym
(Dz. U. poz. 2072), na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 listopada 2017 r., skargi konstytucyjnej Katarzyny
Murawskiej o zbadanie zgodności art. 90 w związku z
art. 95 ust. 3 pkt 3, w związku z art. 95 ust. 4, w związku z art. 97 ust. 5 ustawy
z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji
(Dz. U. z 2015 r. poz. 355), w związku z
art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym
zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego
(Dz. U. z 2014 r. poz. 150) w zakresie, w jakim nakazują, w drodze decyzji administracyjnej, opróżnienie lokalu
mieszkalnego znajdującego się w chwili jej wydania w dyspozycji organu podległego
Ministrowi Spraw Wewnętrznych ze wszystkich zamieszkujących w nim, innych niż policjant
czy też członek jego rodziny osób, w tym osób małoletnich, w sytuacji, gdy osobom,
które zajmują tenże lokal bez tytułu prawnego, nie został wskazany lokal, do którego
miałoby nastąpić przekwaterowanie, nawet tymczasowy, a nie są one w stanie we własnym
zakresie zaspokoić swoich potrzeb mieszkaniowych, a decyzja o opróżnieniu w zakresie
legalności podlega kognicji sądów administracyjnych, z
art. 30, art. 71 ust. 1 oraz art. 75 ust. 1 Konstytucji,
Orzeczenie zapadło jednogłośnie.