Treść ustawy

Art. 1.

W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 43, 60 i 937) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 9b:

a)

w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„

2)

sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot prowadzący skład podatkowy, grupę producentów suszu tytoniowego utworzoną na podstawie ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. poz. 983, z późn. zm.), zwaną dalej „grupą producentów”, oraz pośredniczący podmiot tytoniowy, którzy jednocześnie z tą sprzedażą dokonują dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego;

”

b)

w ust. 2a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„

Sprzedaż suszu tytoniowego grupie producentów oraz nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez grupę producentów nie podlega opodatkowaniu akcyzą pod warunkiem:

”

c)

dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„

6.

Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz przedsiębiorca zagraniczny posiadający oddział z siedzibą na terytorium kraju przekazują Dyrektorowi Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa informacje o masie suszu tytoniowego, wyrażonej w kilogramach, pochodzącego z poprzedniego roku zbiorów, łącznie oraz z podziałem na grupy odmian tytoniu, o których mowa w ust. 7 załącznika III do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień o informacjach i dokumentach oraz zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia Komisji (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 113), skupionego od producentów surowca tytoniowego, wraz z wykazem tych producentów, w terminie do dnia 30 czerwca każdego roku kalendarzowego.

”

;

2)

w art. 63:

a)

w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„

Na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, z zastrzeżeniem ust. 3a, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe, w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1-3, złożone zamiast tego podmiotu lub łącznie z tym podmiotem przez:

”

b)

po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„

3a.

Na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lub 9, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe, w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1-3, złożone przez osobę trzecią zamiast tego podmiotu lub łącznie z tym podmiotem, w kwocie pokrywającej zabezpieczenie akcyzowe w wymaganej wysokości.

”

c)

dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„

6.

Osoba, która złożyła zabezpieczenie akcyzowe zgodnie z ust. 3a, odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, wraz z odsetkami za zwłokę, solidarnie z tym podmiotem, do wysokości kwoty złożonego zabezpieczenia akcyzowego.

”

;

3)

w art. 65 ust. 9a otrzymuje brzmienie:

„

9a.

Na wniosek pośredniczącego podmiotu tytoniowego albo podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, który spełnia warunki, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 9b, na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego złożenia są obowiązane te podmioty, jednak nie większym niż 15 mln zł.

”

;

4)

w art. 67 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„

6)

hipoteki na nieruchomości.

”

;

5)

po art. 69 dodaje się art. 69a w brzmieniu:

„

Art. 69a.

1.

Hipoteka na nieruchomości, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6, może zostać ustanowiona wyłącznie na prawie własności nieruchomości.

2.

Hipoteka na nieruchomości może zostać ustanowiona do 65% wartości nieruchomości.

3.

Wartość nieruchomości przyjmuje się na podstawie zadeklarowanej przez podmiot, o którym mowa w art. 63 ust. 1, wartości rynkowej nieruchomości będącej przedmiotem zabezpieczenia.

4.

Wartość nieruchomości deklaruje się według stanu nieruchomości na dzień złożenia wniosku o dokonanie wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych albo według stanu nieruchomości na dzień złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, z uwzględnieniem miejsca jej położenia, stanu i stopnia zużycia nieruchomości oraz przeciętnych cen nieruchomości do niej podobnych. W przypadku złożenia wniosku o zmianę wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych albo wniosku o zmianę zezwolenia, wartość nieruchomości deklaruje się według stanu nieruchomości na dzień złożenia tego wniosku.

5.

Jeżeli wartość nieruchomości deklarowana przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ podatkowy wzywa podmiot do wskazania przyczyn uzasadniających podanie wartości nieruchomości w deklarowanej wysokości.

6.

W przypadku nieudzielenia odpowiedzi lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają przyjęcie wartości nieruchomości w deklarowanej wysokości, przyjmuje się wartość nieruchomości określoną w opinii sporządzonej w formie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego, o którym mowa w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r. poz. 2147, z późn. zm.).

7.

Jeżeli wartość nieruchomości określona przez powołanego przez organ podatkowy biegłego rzeczoznawcę majątkowego w opinii, o której mowa w ust. 6, różni się więcej niż o 33% od wartości rynkowej nieruchomości deklarowanej przez podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, koszty wydania opinii ponosi ten podmiot.

8.

Na nieruchomości, w stosunku do której istnieją ograniczenia obrotu nieruchomością wynikające z przepisów odrębnych, nie ustanawia się hipoteki.

9.

W dniu ustanowienia hipoteki nieruchomość:

1)

ma stanowić wyłączną własność podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego;

2)

nie może być obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi, z wyjątkiem służebności przesyłu.

10.

Zbycie albo obciążenie nieruchomości prawami, o których mowa w ust. 9 pkt 2, uważa się za równoznaczne z sytuacją, w której złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej.

”

;

6)

w art. 70 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„

3.

Zabezpieczenie złożone w formie, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6, może stanowić pokrycie do 45% zabezpieczenia akcyzowego. Pozostałą część zabezpieczenia akcyzowego składa się w jednej lub kilku formach przewidzianych w art. 67 ust. 1 pkt 1-5.

”

;

7)

w art. 73 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„

2.

Jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej niezapłaconych w terminie wymagana jest sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, praw z dokumentów mających wartość płatniczą złożonych jako zabezpieczenie akcyzowe lub nieruchomości obciążonej hipoteką zgodnie z art. 67 ust. 1 pkt 6, do sprzedaży stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1201, 1475 i 1954).

”

;

8)

w art. 138g:

a)

w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„

4)

podmiot prowadzący skład podatkowy, który magazynuje susz tytoniowy nieopodatkowany akcyzą poza składem podatkowym.

”

b)

w ust. 2:

-

w pkt 1 w lit. h średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. i oraz j w brzmieniu:

„

i)

przemieszczanego ze składu podatkowego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4,

j)

przemieszczanego do składu podatkowego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4;

”

,
-

pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„

3)

ustalenie ilości i sposobu przetwarzania suszu tytoniowego;

”

,
-

dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„

4)

ustalenie miejsca i adresu magazynowania suszu tytoniowego przez podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

”

.

Art. 2.

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1006 i 1503) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„

6)

zasady monitorowania uprawy tytoniu oraz produkcji i zbytu wysuszonych liści tytoniu, zwanych dalej „surowcem tytoniowym”, a także nadzoru nad uprawą tytoniu oraz produkcją i zbytem surowca tytoniowego.

”

;

2)

po rozdziale 9b dodaje się rozdział 9ba w brzmieniu:

„

Rozdział 9ba

Zasady monitorowania uprawy tytoniu oraz produkcji i zbytu surowca tytoniowego, a także nadzoru nad uprawą tytoniu oraz produkcją i zbytem surowca tytoniowego

Art. 40ha.

Warunkiem prowadzenia przez producenta rolnego, w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, produkującego surowiec tytoniowy, zwanego dalej „producentem surowca tytoniowego”, działalności w zakresie uprawy tytoniu, produkcji lub zbytu surowca tytoniowego jest wpis do rejestru producentów surowca tytoniowego, prowadzonego przez dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka właściwego ze względu na miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres producenta rolnego, który zamierza uprawiać tytoń, produkować lub zbywać surowiec tytoniowy.

Art. 40hb.

1.

Decyzje w sprawach wpisu do rejestru producentów surowca tytoniowego wydaje dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka właściwy ze względu na miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres producenta rolnego, który zamierza uprawiać tytoń, produkować lub zbywać surowiec tytoniowy, na wniosek tego producenta rolnego.

2.

Wniosek zawiera:

1)

imię i nazwisko albo nazwę wnioskodawcy;

2)

miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres wnioskodawcy;

3)

numer producenta rolnego nadany w krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;

4)

numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) producenta rolnego, jeżeli taki numer został nadany, a w przypadku osoby fizycznej - numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (numer PESEL), a jeżeli osoba fizyczna nie posiada numeru PESEL - numer paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;

5)

adres lub miejsce położenia magazynu - w przypadku gdy surowiec tytoniowy będzie magazynowany poza terenem gospodarstwa rolnego.

3.

Wniosek składa się do dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka na formularzu udostępnionym na stronie internetowej administrowanej przez Krajowy Ośrodek.

4.

W przypadku zmiany danych zawartych we wniosku producent surowca tytoniowego przekazuje do dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka pisemną informację o zmianach, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych zmian.

Art. 40hc.

1.

Producent surowca tytoniowego przekazuje do dnia 15 maja każdego roku dyrektorowi oddziału terenowego Krajowego Ośrodka, który wydał decyzję w sprawie wpisu do rejestru producentów surowca tytoniowego, informacje:

1)

o powierzchni uprawy poszczególnych grup odmian tytoniu w poprzednim roku zbiorów, z podaniem identyfikatorów działek ewidencyjnych, na których był uprawiany tytoń;

2)

dotyczące zawartych w poprzednim roku zbiorów umów zbycia surowca tytoniowego, w tym:

a)

datę zawarcia każdej z umów zbycia surowca tytoniowego,

b)

rok uprawy tytoniu, z którego wyprodukowano zbywany surowiec tytoniowy,

c)

nazwę, siedzibę, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) nabywcy surowca tytoniowego,

d)

masę surowca tytoniowego objętego każdą z umów, wyrażoną w kilogramach, z podziałem na grupy odmian tytoniu, uzyskanego z upraw na działkach ewidencyjnych;

3)

o wyrażonej w kilogramach szacunkowej masie wyprodukowanego surowca tytoniowego w poprzednim roku zbiorów, z podziałem na grupy odmian tytoniu;

4)

o wyrażonej w kilogramach masie surowca tytoniowego dostarczonego nabywcy na podstawie każdej z umów zbycia surowca tytoniowego, z podziałem na grupy odmian tytoniu i lata jego zbiorów;

5)

o wyrażonym w kilogramach szacunkowym stanie magazynowym surowca tytoniowego na dzień 30 kwietnia roku złożenia tej informacji, z podziałem na grupy odmian tytoniu i lata jego zbiorów;

6)

o wyrażonej w kilogramach masie surowca tytoniowego zniszczonego od dnia 1 maja roku kalendarzowego poprzedzającego rok złożenia tej informacji do dnia 30 kwietnia roku złożenia informacji;

7)

dotyczące roku, w którym jest składana ta informacja:

a)

o powierzchni uprawy poszczególnych grup odmian tytoniu, z podaniem identyfikatorów działek ewidencyjnych, na których będzie uprawiany tytoń,

b)

dotyczące umów zbycia surowca tytoniowego, w tym:

-

datę zawarcia każdej z umów zbycia surowca tytoniowego,
-

nazwę, siedzibę, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) nabywcy surowca tytoniowego,
-

wyrażoną w kilogramach masę surowca tytoniowego objętego każdą z umów, z podziałem na grupy odmian tytoniu, uzyskanego z upraw na działkach ewidencyjnych, na których będzie uprawiany tytoń.

2.

Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się do dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka na formularzu udostępnionym na stronie internetowej administrowanej przez Krajowy Ośrodek.

3.

W przypadku zmiany danych zawartych w informacjach, o których mowa w ust. 1, producent surowca tytoniowego przekazuje do dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka pisemną informację o zmianach, w terminie 30 dni od dnia zaistnienia konieczności ich wprowadzenia.

Art. 40hd.

1.

W przypadku gdy producent surowca tytoniowego zamierza dokonać zniszczenia surowca tytoniowego, o zamiarze tym powiadamia dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka, który wydał decyzję w sprawie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 40ha, co najmniej na 3 dni robocze przed dokonaniem zniszczenia, podając szacunkową masę surowca tytoniowego, który ma ulec zniszczeniu, oraz sposób zniszczenia surowca tytoniowego.

2.

W zniszczeniu, o którym mowa w ust. 1, bierze udział producent surowca tytoniowego, który przeznaczył surowiec tytoniowy do zniszczenia, lub osoba upoważniona przez producenta surowca tytoniowego.

3.

Czynność zniszczenia surowca tytoniowego odbywa się pod nadzorem osoby upoważnionej przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka do wykonywania czynności kontrolnych.

4.

Z czynności zniszczenia surowca tytoniowego osoba, o której mowa w ust. 3, sporządza protokół.

5.

Protokół, o którym mowa w ust. 4, zawiera:

1)

imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres producenta surowca tytoniowego, który przeznaczył surowiec tytoniowy do zniszczenia;

2)

numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) producenta surowca tytoniowego, jeżeli taki numer został nadany, a w przypadku osoby fizycznej - numer ewidencyjny powszechnego elektronicznego systemu ewidencji ludności (numer PESEL), a jeżeli osoba fizyczna nie posiada numeru PESEL - numer paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;

3)

numer producenta surowca tytoniowego nadany w krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;

4)

określenie położenia gospodarstwa, w którym odbywała się produkcja surowca tytoniowego;

5)

miejsce i sposób zniszczenia surowca tytoniowego;

6)

wyrażoną w kilogramach masę zniszczonego surowca tytoniowego, z podziałem na grupy odmian tytoniu;

7)

datę sporządzenia protokołu zniszczenia surowca tytoniowego oraz jego numer;

8)

podpisy osób obecnych przy zniszczeniu surowca tytoniowego.

6.

Protokół sporządza się w dwóch egzemplarzach.

7.

Protokół przedstawia się do podpisu producentowi surowca tytoniowego, który przeznaczył surowiec tytoniowy do zniszczenia, a w przypadku jego nieobecności - osobie upoważnionej przez producenta surowca tytoniowego.

8.

Przed podpisaniem protokołu osoby, o których mowa w ust. 7, mają prawo wnieść do niego swoje uwagi.

9.

Protokół podpisuje producent surowca tytoniowego albo osoba upoważniona przez producenta surowca tytoniowego. O odmowie złożenia podpisu osoba, o której mowa w ust. 3, zamieszcza adnotację w protokole.

10.

Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się producentowi surowca tytoniowego albo osobie upoważnionej przez producenta surowca tytoniowego.

11.

Producent surowca tytoniowego, który przeznaczył surowiec tytoniowy do zniszczenia, może zgłosić do Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka umotywowane zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole, w terminie 7 dni od dnia podpisania protokołu.

12.

Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka rozpatruje zastrzeżenia w terminie 7 dni od dnia otrzymania zgłoszenia, o którym mowa w ust. 11, i w razie potrzeby zleca przeprowadzenie dodatkowych czynności kontrolnych.

13.

W przypadku uznania zgłoszonych zastrzeżeń zmiany w protokole wprowadza się w formie aneksu do protokołu. Aneks do protokołu podpisuje osoba, o której mowa w ust. 3, sporządzający aneks i producent surowca tytoniowego, który przeznaczył surowiec tytoniowy do zniszczenia, albo osoba upoważniona przez producenta surowca tytoniowego.

14.

W przypadku nieuznania zastrzeżeń w całości lub w części, Dyrektor Generalny Krajowego Ośrodka przekazuje niezwłocznie swoje stanowisko na piśmie producentowi surowca tytoniowego, o którym mowa w ust. 11.

Art. 40he.

1.

Rejestr, o którym mowa w art. 40ha:

1)

jest prowadzony w systemie teleinformatycznym;

2)

zawiera dane, o których mowa w art. 40hb ust. 2, oraz informacje, o których mowa w art. 40hc ust. 1.

2.

Dane zgromadzone w rejestrze udostępnia się:

1)

organom administracji publicznej, w związku z realizacją przez te organy działań i postępowań mających na celu ograniczanie nielegalnego obrotu surowcem tytoniowym oraz produkcji i obrotu wyrobami tytoniowymi;

2)

sądom i prokuratorom, w zakresie niezbędnym do wykonywania ich zadań ustawowych;

3)

na wniosek podmiotów, których dotyczą te dane.

3.

Dane, o których mowa w art. 40hb ust. 2, przechowuje się przez 5 lat od dnia wykreślenia producenta surowca tytoniowego z rejestru, o którym mowa w art. 40ha.

4.

Informacje, o których mowa w art. 40hc ust. 1 i 3, przechowuje się przez 5 lat od dnia ich przekazania do dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka.

Art. 40hf.

1.

Producent surowca tytoniowego, który zaprzestał uprawy tytoniu, informuje o tym dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka, który wydał decyzję w sprawie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 40ha.

2.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka wykreśla, w drodze decyzji, producenta surowca tytoniowego z rejestru, o którym mowa w art. 40ha.

3.

W przypadku gdy producent surowca tytoniowego nie przekazał w terminie informacji, o których mowa w art. 40hc ust. 1, oraz nie poinformował o zaprzestaniu produkcji surowca tytoniowego, dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka, o którym mowa w ust. 1, wykreśla, w drodze decyzji, producenta surowca tytoniowego z rejestru, o którym mowa w art. 40ha.

4.

Producent surowca tytoniowego, który został wykreślony z rejestru, o którym mowa w art. 40ha, i który nadal posiada surowiec tytoniowy, przekazuje dyrektorowi oddziału terenowego Krajowego Ośrodka, który wydał decyzję w sprawie wpisu do tego rejestru:

1)

informacje o zawarciu umowy zbycia surowca tytoniowego, a następnie zbyciu surowca tytoniowego, w terminie 30 dni od dnia dokonania każdej z tych czynności albo

2)

informacje, o których mowa w art. 40hd ust. 1.

5.

Informacja, o której mowa w ust. 4 pkt 1, zawiera:

1)

datę zawarcia umowy zbycia surowca tytoniowego;

2)

rok uprawy tytoniu, z którego wyprodukowano zbywany surowiec tytoniowy;

3)

nazwę, siedzibę, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer identyfikacyjny w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej (REGON) nabywcy surowca tytoniowego;

4)

wyrażoną w kilogramach masę surowca tytoniowego objętego umową zbycia surowca tytoniowego, z podziałem na grupy odmian tytoniu, uzyskanego z upraw na działkach ewidencyjnych;

5)

wyrażoną w kilogramach masę zbytego surowca tytoniowego objętego umową zbycia surowca tytoniowego, z podziałem na grupy odmian tytoniu, uzyskanego z upraw na działkach ewidencyjnych.

6.

Przepisu art. 38q ust. 3 dotyczącego terminu zawarcia umowy nie stosuje się w przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1.

7.

Do zniszczenia surowca tytoniowego, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się przepisy art. 40hd ust. 2-14.

Art. 40hg.

Dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka, który wydał decyzję o wykreśleniu producenta, o którym mowa w art. 40hf ust. 4, z rejestru, o którym mowa w art. 40ha, jest upoważniony do przeprowadzania kontroli producenta surowca tytoniowego do czasu zbycia albo zniszczenia surowca tytoniowego będącego w jego posiadaniu w dniu wykreślenia z tego rejestru.

Art. 40hh.

1.

Krajowy Ośrodek przeprowadza kontrolę poprawności sporządzenia oraz zgodności ze stanem faktycznym informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w art. 40hb ust. 2, oraz informacji, o których mowa w art. 40hc ust. 1.

2.

W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, czynności kontrolne w danym roku zbiorów są wykonywane co najmniej u 5% producentów surowca tytoniowego.

3.

W przypadku gdy z wykonanych czynności kontrolnych wynika, że informacje zawarte w rejestrze, o którym mowa w art. 40ha, są niezgodne ze stanem faktycznym, dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka dokonuje z urzędu zmian w tym rejestrze oraz informuje producenta surowca tytoniowego o dokonaniu tych zmian.

Art. 40hi.

1.

Dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka wydaje, w drodze decyzji, nakaz zniszczenia uprawy tytoniu na koszt podmiotu prowadzącego tę uprawę, w przypadku gdy podmiot ten uprawia tytoń bez uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 40ha. Decyzja ta podlega natychmiastowemu wykonaniu.

2.

Zniszczenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się pod nadzorem osoby upoważnionej przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka do wykonywania czynności kontrolnych.

3.

W przypadku gdy stwierdzona w wyniku wykonywania czynności kontrolnych powierzchnia uprawy tytoniu jest większa co najmniej o 10% od powierzchni zgłoszonej przez producenta surowca tytoniowego w informacji, o której mowa w art. 40hc ust. 1 pkt 7 lit. a, dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka wydaje, w drodze decyzji, nakaz zniszczenia uprawy tytoniu na powierzchni przekraczającej powierzchnię zgłoszoną do Krajowego Ośrodka, w danym roku uprawy, na koszt podmiotu prowadzącego uprawę. Do zniszczenia uprawy tytoniu stosuje się przepis ust. 2.

4.

Zniszczenie uprawy tytoniu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, odbywa się przez zaoranie, przekopanie gruntu albo w inny sposób, który zapewni skuteczne zniszczenie tej uprawy.

5.

Z czynności zniszczenia uprawy tytoniu osoba upoważniona przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka do wykonywania czynności kontrolnych sporządza protokół. Do protokołu zniszczenia uprawy tytoniu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, przepisy art. 40hd ust. 5-14 stosuje się odpowiednio.

”

;

3)

po rozdziale 9c dodaje się rozdział 9d w brzmieniu:

„

Rozdział 9d

Przepisy karne

Art. 40k.

1.

Kto, będąc producentem surowca tytoniowego, nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 40hc ust. 1, albo przekazuje te informacje po upływie terminu lub przekazuje informacje niepełne lub niezgodne ze stanem faktycznym, podlega karze grzywny.

2.

Nie podlega karze kto, będąc producentem surowca tytoniowego, w przekazanej informacji, o której mowa w art. 40hc ust. 1 pkt 1 i pkt 7 lit. a, podał powierzchnię uprawy poszczególnych grup odmian tytoniu, która różni się nie więcej niż o 5% od rzeczywistej powierzchni upraw ustalonej w wyniku kontroli.

3.

Nie podlega karze ten, w odniesieniu do którego wydano decyzję o zniszczeniu uprawy tytoniu i dokonano tego zniszczenia w przypadku, o którym mowa w art. 40hi ust. 3.

Art. 40l.

Orzekanie w sprawach, o których mowa w art. 40k, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2016 r. poz. 1713, z późn. zm.).

”

Art. 3.

Do podmiotów, które zgodnie z art. 9b ustawy zmienianej w art. 1 zawarły przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy umowy na sprzedaż suszu tytoniowego z jednoczesnym dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 4.

Dane, o których mowa w art. 138g ust. 2 pkt 1 lit. i, j oraz pkt 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, gromadzi się do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 138s ustawy zmienianej w art. 1 w sposób określony w art. 138p ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 5.

1.

Producent rolny w rozumieniu ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (Dz. U. z 2017 r. poz. 1853), który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy uprawia tytoń, produkuje lub zbywa wysuszone liście tytoniu, składa wniosek, o którym mowa w art. 40hb ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, na formularzu udostępnionym na stronie internetowej administrowanej przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, w terminie 5 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2.

Do wniosku dołącza się informacje, o których mowa w art. 40hc ust. 1 pkt 7 ustawy zmienianej w art. 2, za rok 2017. Informacje przekazuje się na formularzu udostępnionym na stronie internetowej administrowanej przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

3.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1, decyzję w sprawie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 40ha ustawy zmienianej w art. 2, dyrektor oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa właściwy ze względu na miejsce zamieszkania i adres albo siedzibę i adres producenta rolnego, o którym mowa w ust. 1, wydaje w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku.

4.

Formularze, o których mowa w ust. 1 i 2, Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa udostępnia niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 6.

Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 138s ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 138s ustawy zmienianej w art. 1, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2018 r.

Art. 7.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 4-7, który wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2018 r.

Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. poz. 2273, z 2004 r. poz. 1694, z 2005 r. poz. 1462, z 2006 r. poz. 1847, z 2008 r. poz. 634, z 2015 r. poz. 1888 oraz z 2017 r. poz. 624.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 2260 oraz z 2017 r. poz. 624, 820, 1509, 1529, 1566 i 1595.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2016 r. poz. 1948 oraz z 2017 r. poz. 708, 962, 966, 1477 i 1543.

Ustawaz dnia 27 października 2017 r.o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz ustawy o organizacji niektórych rynków rolnych