Rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 21 grudnia 2017 r.w sprawie świadczeń socjalnych funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej i członków ich rodzin

Funkcjonariuszowi Służby Celno-Skarbowej, zwanemu dalej „funkcjonariuszem”, który w związku z pełnieniem służby nabył w danym roku kalendarzowym prawo do urlopu wypoczynkowego, małżonkowi funkcjonariusza oraz dzieciom własnym funkcjonariusza, dzieciom małżonka funkcjonariusza, jak również dzieciom przysposobionym i dzieciom przyjętym na wychowanie przez funkcjonariusza:

- zwanym dalej „członkami rodziny funkcjonariusza”, przysługuje, na jego wniosek, raz w roku kalendarzowym świadczenie w postaci dopłaty do wypoczynku.

W przypadku członków rodziny funkcjonariusza, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli po ukończeniu 18. roku życia pobierają naukę w szkołach dla młodzieży, oraz określonych w ust. 1 pkt 2 i 3, jest wymagane przedłożenie dokumentów potwierdzających odpowiednio pobieranie nauki w szkołach dla młodzieży, odbywanie studiów wyższych albo całkowitą niezdolność do wykonywania pracy.

Liczbę uprawnionych członków rodziny funkcjonariusza, na których przysługuje dopłata do wypoczynku, ustala się według stanu rodzinnego funkcjonariusza, istniejącego w dniu nabycia prawa do urlopu wypoczynkowego za dany rok kalendarzowy.

W przypadku gdy liczba uprawnionych członków rodziny funkcjonariusza zwiększyła się po dniu, o którym mowa w ust. 3, dopłatę do wypoczynku przyznaje się według stanu rodzinnego funkcjonariusza ustalonego na dzień złożenia wniosku, nie później jednak niż na ostatni dzień służby pełnionej w danym roku kalendarzowym.

Dopłata do wypoczynku przysługuje na każdą uprawnioną osobę w wysokości 0,144 kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej na rok, w którym funkcjonariusz nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, przy czym wyliczoną kwotę dopłaty zaokrągla się do pełnych dziesięciu groszy w górę.

Funkcjonariuszowi i członkom rodziny funkcjonariusza przysługuje raz w roku kalendarzowym, na jego wniosek, świadczenie w postaci zwrotu kosztów przejazdu do jednej z wybranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem:

Zwrot kosztów przejazdu środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego przysługuje na podstawie przedstawionych biletów za przejazd pociągami osobowymi albo pociągami według taryfy pospiesznej w drugiej klasie w wagonach z miejscami do siedzenia, w wysokości faktycznie poniesionych kosztów, z uwzględnieniem posiadanych przez funkcjonariusza i członków rodziny funkcjonariusza uprawnień do przejazdów ulgowych.

W przypadku przedstawienia przez funkcjonariusza biletów za przejazd innymi pociągami niż określone w ust. 2, zwrot kosztów przejazdu przysługuje w wysokości ceny biletów odpowiadającej długości przebytej trasy pociągami według taryfy pospiesznej w drugiej klasie w wagonach z miejscami do siedzenia, z uwzględnieniem posiadanych przez funkcjonariusza i członków rodziny funkcjonariusza uprawnień do przejazdów ulgowych.

Zwrot kosztów przejazdu środkami publicznego transportu zbiorowego autobusowego przysługuje na podstawie przedstawionych biletów za przejazd w wysokości faktycznie poniesionych kosztów, z uwzględnieniem posiadanych przez funkcjonariusza i członków rodziny funkcjonariusza uprawnień do przejazdów ulgowych.

Zwrot kosztów przejazdu nie obejmuje opłat dodatkowych i dopłat, w tym cen biletów na miejsca rezerwowane oraz cen biletów na miejsca sypialne lub na miejsca do leżenia.

W przypadku niewykorzystania uprawnienia do świadczenia, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariuszowi i członkom rodziny funkcjonariusza przysługuje świadczenie w postaci zryczałtowanego równoważnika pieniężnego.

Zryczałtowany równoważnik pieniężny ustala się w wysokości odpowiadającej najniższej cenie biletu za przejazd na długości 1000 km pociągami według taryfy pospiesznej w drugiej klasie w wagonach z miejscami do siedzenia, z uwzględnieniem posiadanych przez funkcjonariusza i członków rodziny funkcjonariusza uprawnień do przejazdów ulgowych, ustalanej według ceny biletów obowiązującej w dniu wypłaty tego równoważnika, nie później jednak niż w dniu wygaśnięcia prawa do przejazdu przysługującego za dany rok kalendarzowy.

Funkcjonariuszowi oraz byłemu funkcjonariuszowi, w tym emerytowi lub renciście, którego warunki bytowe uległy znacznemu pogorszeniu wskutek zdarzeń losowych, kierownik jednostki organizacyjnej może przyznać zapomogę.

Zapomogę można przyznać również członkom rodziny funkcjonariusza w związku ze śmiercią funkcjonariusza albo byłego funkcjonariusza.

Wysokość zapomogi nie może przekroczyć wysokości 6,13 kwoty bazowej określonej w ustawie budżetowej obowiązującej w dniu złożenia wniosku o przyznanie zapomogi i jest uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej funkcjonariusza, byłego funkcjonariusza albo ich rodzin. W szczególnie uzasadnionych przypadkach wysokość zapomogi może ulec zwiększeniu.

Przepisy ust. 1-3 i § 8 ust. 1 pkt 3 stosuje się odpowiednio do byłych funkcjonariuszy Służby Celnej, w tym emerytów i rencistów.

Funkcjonariuszowi, na jego pisemny wniosek, może być przyznana dopłata do zajęć kulturalno-oświatowych lub sportowo-rekreacyjnych.

Kierownik jednostki organizacyjnej może przyznać świadczenie, o którym mowa w ust. 1, do wysokości 50% poniesionych kosztów, na podstawie dokumentów potwierdzających ich poniesienie.

Do wypłaty świadczeń jest uprawniony kierownik jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę.

W przypadku funkcjonariusza przeniesionego czasowo do pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej Krajowej Administracji Skarbowej do wypłaty świadczeń jest uprawniony kierownik jednostki organizacyjnej, z której nastąpiło przeniesienie.

W przypadku byłego funkcjonariusza do wypłaty świadczenia jest uprawniony kierownik jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełnił służbę bezpośrednio przed zwolnieniem ze służby albo wygaśnięciem stosunku służbowego.

W przypadku byłego funkcjonariusza Służby Celnej do wypłaty świadczenia jest uprawniony kierownik jednostki organizacyjnej, który wstąpił w prawa i obowiązki odpowiednio dyrektora izby celnej albo Szefa Służby Celnej w sprawach ze stosunku służbowego.

Świadczenie, o którym mowa w:

Świadczenia, o których mowa w § 2 ust. 1 oraz § 3 ust. 1 i 6, są wypłacane nie później niż do dnia 31 stycznia następnego roku kalendarzowego.