Na podstawie
art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1880 i 1948) zarządza się, co następuje:
§ 2.
Dokonując przyjęcia towarów do przechowania w depozycie, organ celny określa wartość:
1)
towarów nieunijnych - przyjmując ich wartość celną;
2)
towarów unijnych - przyjmując wartość rynkową towaru identycznego lub podobnego z
dnia przyjęcia towaru do depozytu.
§ 5.
W przypadku gdy nie można ustalić osoby wprowadzającej towary na obszar celny Unii
Europejskiej oraz osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, organ celny dokonuje ich
przyjęcia do depozytu na podstawie wypełnionego druku, o którym mowa w § 4, z adnotacją
o braku osoby, której można wydać pokwitowanie.
§ 6.
Przyjęcie do przechowania w depozycie towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne
organy administracji państwowej odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego
i nie wymaga sporządzenia pokwitowania.
§ 7.
Organ celny może odmówić przyjęcia do przechowania w depozycie towarów, o których
mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne, jeżeli:
1)
potwierdzenie ich jakości i rodzaju wymaga wiedzy specjalistycznej lub uprzednich
badań, a tożsamości towarów nie można ustalić metodami dostępnymi organowi celnemu;
2)
nie ma możliwości zagwarantowania właściwych warunków przechowywania towarów.
§ 9.
Towary mogą być odebrane wyłącznie w urzędzie celno-skarbowym, w którym są przechowywane.
§ 12.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r.