Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansówz dnia 22 lutego 2017 r.w sprawie depozytu urzędu celno-skarbowego 1)Minister Rozwoju i Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju i Finansów (Dz. U. poz. 1595).

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne   (Dz. U. z 2016 r. poz. 1880 i 1948) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Rozporządzenie określa:

1)

warunki przyjmowania towarów do depozytu urzędu celno-skarbowego, zwanego dalej „depozytem”, oraz wydawania towarów z depozytu;

2)

przypadki, w których organ celny odmówi przyjęcia towarów do depozytu;

3)

terminy przechowywania towarów w depozycie.

§ 2.

Dokonując przyjęcia towarów do przechowania w depozycie, organ celny określa wartość:

1)

towarów nieunijnych - przyjmując ich wartość celną;

2)

towarów unijnych - przyjmując wartość rynkową towaru identycznego lub podobnego z dnia przyjęcia towaru do depozytu.

§ 3.

1.

Przyjmując towary do przechowania w depozycie, organ celny może zobowiązać osobę składającą towary albo osobę, której zatrzymano lub zajęto towary, do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym ich właściwe przechowanie i zachowanie tożsamości.

2.

W przypadku przyjmowania do przechowania w depozycie towarów zajętych lub zatrzymanych przez inne organy administracji państwowej na podstawie odrębnych przepisów nie stosuje się ust. 1.

§ 4.

1.

Przyjęcie towarów do przechowania w depozycie organ celny potwierdza, wydając pokwitowanie, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2.

Pokwitowanie, które jest drukiem ścisłego zarachowania, sporządza się w 3 egzemplarzach, przy czym:

1)

oryginał pokwitowania - otrzymuje osoba składająca towary do depozytu albo której zatrzymano lub zajęto towar;

2)

drugi egzemplarz - dołącza się do towaru;

3)

trzeci egzemplarz - pozostaje w dokumentacji urzędu celno-skarbowego w bloczku pokwitowań.

3.

Odbiór pokwitowania powinien być potwierdzony na wszystkich egzemplarzach podpisem osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 1.

§ 5.

W przypadku gdy nie można ustalić osoby wprowadzającej towary na obszar celny Unii Europejskiej oraz osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, organ celny dokonuje ich przyjęcia do depozytu na podstawie wypełnionego druku, o którym mowa w § 4, z adnotacją o braku osoby, której można wydać pokwitowanie.

§ 6.

Przyjęcie do przechowania w depozycie towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne organy administracji państwowej odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego i nie wymaga sporządzenia pokwitowania.

§ 7.

Organ celny może odmówić przyjęcia do przechowania w depozycie towarów, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne, jeżeli:

1)

potwierdzenie ich jakości i rodzaju wymaga wiedzy specjalistycznej lub uprzednich badań, a tożsamości towarów nie można ustalić metodami dostępnymi organowi celnemu;

2)

nie ma możliwości zagwarantowania właściwych warunków przechowywania towarów.

§ 8.

1.

Odbioru towarów przechowywanych czasowo w depozycie może dokonać osoba, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, lub osoba przez nią upoważniona, po zwrocie oryginału pokwitowania i uiszczeniu opłaty za przechowanie, o której mowa w art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne. Upoważnienie do odbioru towarów powinno być sporządzone w formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym.

2.

Wydanie towarów zajętych lub zatrzymanych do postępowania administracyjnego prowadzonego przed właściwymi organami może nastąpić po wydaniu przez właściwy organ ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie.

3.

W przypadku zagubienia lub utraty pokwitowania wydanie towarów może nastąpić po złożeniu przez osobę, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, oświadczenia według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

4.

W przypadku, o którym mowa w ust. 3, wydanie towarów następuje w obecności dwóch świadków, którymi mogą być funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej lub osoby zatrudnione we właściwej izbie administracji skarbowej, z wyłączeniem funkcjonariusza lub pracownika odpowiedzialnego za przyjmowanie, przechowywanie i wydawanie towarów z depozytu.

5.

W przypadku, o którym mowa w ust. 2, gdy osobą wskazaną w rozstrzygnięciu jako uprawniona do odbioru towaru jest inna osoba niż wskazana w pokwitowaniu, a także w przypadku, o którym mowa w § 6, wydanie towarów następuje z zastosowaniem protokołu zdawczo-odbiorczego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

§ 9.

Towary mogą być odebrane wyłącznie w urzędzie celno-skarbowym, w którym są przechowywane.

§ 10.

1.

Termin przechowywania towarów w depozycie wynosi dwa miesiące. Termin ten może być przedłużony o cztery miesiące na wniosek osoby, o której mowa w § 4 ust. 2 pkt 1, lub osoby przez nią upoważnionej.

2.

Okresy przechowywania towarów zajętych lub zatrzymanych są uzależnione od rozstrzygnięć wydanych przez właściwe organy.

§ 11.

Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 lipca 2004 r. w sprawie depozytu urzędu celnego   (Dz. U. poz. 1771 oraz z 2016 r. poz. 671).

§ 12.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r.
1)
Minister Rozwoju i Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 września 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rozwoju i Finansów (Dz. U. poz. 1595).

Załącznik nr 1   -   Pokwitowanie (wzór)

Załącznik nr 2   -   Oświadczenie (wzór)