1.
Transport morski cukru surowego luzem, który nie jest przeznaczony do spożycia przez
ludzi lub do produkcji żywności bez uprzedniego zastosowania pełnego i efektywnego
procesu rafinacji, jest dozwolony w pojemnikach lub kontenerach (zbiornikach), które
nie są używane wyłącznie do transportu środków spożywczych.
2.
Pojemniki lub kontenery (zbiorniki), o których mowa w ust. 1, muszą spełniać następujące
wymagania:
1)
są dokładnie oczyszczone przed załadunkiem cukru surowego luzem, w celu usunięcia
pozostałości poprzedniego towaru i innych zanieczyszczeń, co potwierdzane jest przez
upoważnioną osobę działającą w imieniu podmiotu odpowiedzialnego za transport cukru
surowego na podstawie kontroli mającej na celu stwierdzenie, czy pozostałości te zostały
dokładnie usunięte oraz czy pojemnik lub kontener (zbiornik) spełnia wymagania niezbędne
do zapobieżenia lub wyeliminowania zagrożenia zanieczyszczenia przewożonego luzem
cukru surowego;
2)
bezpośrednio przed transportem cukru surowego luzem ładunkiem nie był towar w formie
ciekłej luzem.
3.
Podmiot działający na rynku spożywczym, odpowiedzialny za transport morski cukru surowego
luzem lub za proces rafinacji, jest obowiązany do utrzymywania w czystości pojemników
lub kontenerów (zbiorników) oraz sprawdzania, czy spełniają one wymagania, o których
mowa w ust. 2 pkt 1, z uwzględnieniem rodzaju uprzednio przewożonego w nich towaru.