Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsiz dnia 21 kwietnia 2017 r.w sprawie nadania statutu Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa 1)Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rozwój wsi, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1906).

Spis treści

Treść rozporządzenia

Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa   (Dz. U. poz. 623) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Krajowemu Ośrodkowi Wsparcia Rolnictwa nadaje się statut stanowiący załącznik do rozporządzenia.

§ 2.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 września 2017 r.
1)
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rozwój wsi, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2015 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 1906).

Załącznik   -   Statut Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa

§ 1.

Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, zwany dalej „Krajowym Ośrodkiem”, działa na podstawie ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa oraz niniejszego statutu.

§ 2.

1.

W biurze Krajowego Ośrodka, zwanym dalej „Centralą”, wydziela się piony:

1)

innowacji i rozwoju;

2)

gospodarowania nieruchomościami;

3)

rynków rolnych;

4)

nadzoru nad spółkami;

5)

finansowo-administracyjny;

6)

operacyjny.

2.

Działalność pionu koordynuje Dyrektor Generalny lub wskazany przez niego zastępca.

3.

W poszczególnych pionach wydziela się departamenty, biura, zespoły lub samodzielne stanowiska pracy.

4.

W skład departamentów i biur, o których mowa w ust. 3, wchodzą wydziały i samodzielne stanowiska pracy.

§ 3.

1.

Dyrektor Generalny może tworzyć komisje opiniodawczo-doradcze i zespoły problemowe o charakterze stałym lub doraźnym, określając ich nazwę, skład osobowy, zakres zadań oraz tryb pracy.

2.

W skład komisji i zespołów, o których mowa w ust. 1, mogą wchodzić pracownicy Krajowego Ośrodka lub osoby niebędące pracownikami Krajowego Ośrodka.

§ 4.

Siedzibami oddziałów terenowych Krajowego Ośrodka są:

1)

Wrocław - dla województwa dolnośląskiego;

2)

Bydgoszcz - dla województwa kujawsko-pomorskiego;

3)

Lublin - dla województwa lubelskiego;

4)

Gorzów Wielkopolski - dla województwa lubuskiego;

5)

Łódź - dla województwa łódzkiego;

6)

Kraków - dla województwa małopolskiego;

7)

Warszawa - dla województwa mazowieckiego;

8)

Opole - dla województwa opolskiego;

9)

Rzeszów - dla województwa podkarpackiego;

10)

Białystok - dla województwa podlaskiego;

11)

Pruszcz Gdański - dla województwa pomorskiego;

12)

Mikołów - dla województwa śląskiego;

13)

Kielce - dla województwa świętokrzyskiego;

14)

Olsztyn - dla województwa warmińsko-mazurskiego;

15)

Poznań - dla województwa wielkopolskiego;

16)

Koszalin - dla oddziału terenowego, którego zasięg terytorialny obejmuje powiaty: białogardzki, drawski, kołobrzeski, Koszalin - miasto na prawach powiatu, koszaliński, sławieński, szczecinecki i świdwiński w województwie zachodniopomorskim;

17)

Szczecin - dla oddziału terenowego, którego zasięg terytorialny obejmuje powiaty: choszczeński, goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, łobeski, myśliborski, policki, pyrzycki, stargardzki, Szczecin - miasto na prawach powiatu, Świnoujście - miasto na prawach powiatu i wałecki w województwie zachodniopomorskim.

§ 5.

Dyrektor Generalny może tworzyć i znosić filie oddziału terenowego, na wniosek dyrektora oddziału terenowego.

§ 6.

Szczegółową organizację i tryb pracy Krajowego Ośrodka, w tym liczbę, nazwę, szczegółowy zakres działania oraz podporządkowanie organizacyjne komórek organizacyjnych w Centrali i oddziałach terenowych Krajowego Ośrodka, określa Dyrektor Generalny w regulaminie organizacyjnym.

§ 7.

Kontroli wewnętrznej podlegają:

1)

jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka;

2)

podmioty, które zawarły z Krajowym Ośrodkiem umowy - w zakresie obowiązków tych podmiotów wobec Krajowego Ośrodka wynikających z zawartych umów.

§ 8.

1.

W Centrali tworzy się komórkę organizacyjną do spraw kontroli wewnętrznej oraz komórkę organizacyjną do spraw audytu wewnętrznego.

2.

Dyrektor Generalny jest odpowiedzialny za prawidłowe:

1)

zorganizowanie i funkcjonowanie systemu kontroli wewnętrznej oraz audytu wewnętrznego;

2)

wykorzystanie wyników kontroli wewnętrznej oraz audytu wewnętrznego.

3.

Tryb wykonywania kontroli wewnętrznej oraz audytu wewnętrznego określa regulamin ustalony przez Dyrektora Generalnego.

§ 9.

1.

Mienie wchodzące w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, które nie zostało zagospodarowane w formach przewidzianych w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2016 r. poz. 1491 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 624), Krajowy Ośrodek zabezpiecza w taki sposób, aby nie uległo zniszczeniu, uszkodzeniu lub kradzieży.

2.

Niezagospodarowane obiekty budowlane mogą być także przeznaczone przez Krajowy Ośrodek na inne potrzeby niż wynikające z ich przeznaczenia, a w szczególnych przypadkach - zwłaszcza gdy przewidywane koszty zabezpieczenia tych obiektów przekraczają ich wartość - mogą być rozebrane.

3.

Niezagospodarowane mienie ruchome może być nieodpłatnie przekazane na własność muzeom lub innym jednostkom organizacyjnym na cele działalności dydaktycznej, oświatowo-wychowawczej, opiekuńczej lub charytatywnej albo - jeżeli nie przedstawia wartości użytkowej - zlikwidowane.

4.

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają, przewidzianego w odrębnych przepisach, obowiązku uzyskania pozwoleń właściwych organów na dokonanie rozbiórki albo zgłoszenia rozbiórki właściwemu organowi oraz obowiązku uzyskania zezwoleń lub pozwoleń na likwidację w inny sposób poszczególnych składników mienia Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa.