W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 14 kwietnia 2014 r. w Luksemburgu został podpisany Protokół między Rzecząpospolitą
Polską a Królestwem Belgii zmieniający Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania
w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisaną w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 r., w następującym brzmieniu:
Protokół między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii zmieniający Konwencję między
Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania
oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie
podatków od dochodu i majątku podpisaną
w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001 roku.
Rzeczpospolita Polska
z jednej strony,
oraz
Królestwo Belgii,
Wspólnota Flamandzka,
Wspólnota Francuska,
Wspólnota Niemieckojęzyczna,
Region Flamandzki,
Region Waloński,
oraz Region Stołeczny Brukseli,
z drugiej strony,
powodowane chęcią zmiany Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania
w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Warszawie dnia 20 sierpnia 2001
roku (zwanej dalej „Konwencją”),
uzgodniły co następuje:
Artykuł I
1.
Artykuł 3 ustęp 1 litera g) punkt 1) Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:
„
1)
w przypadku Belgii, w zależności od sytuacji, Ministra Finansów Rządu Federalnego
oraz /lub Rządu Regionalnego oraz /lub Wspólnoty, lub jego upoważnionego przedstawiciela;
i
”
.
2.
W artykule 3 ustęp 1 Konwencji bezpośrednio po literze h) dodaje się literę i) w następującym
brzmieniu:
„
i)
określenie „fundusz emerytalny” oznacza każdą osobę utworzoną w Umawiającym się Państwie:
1.
o ile jej działalność polega na:
A)
administrowaniu systemami emerytalnymi lub zapewnianiu świadczeń emerytalnych; lub
B)
uzyskiwaniu dochodów w imieniu jednej lub większej ilości osób, których działalność
polega na administrowaniu systemami emerytalnymi lub zapewnianiu świadczeń emerytalnych;
i
2.
pod warunkiem, że jest ona także:
A)
w przypadku Belgii, podmiotem nadzorowanym przez Urząd Usług i Rynków Finansowych
(FSMA) lub Narodowy Bank Belgii, lub została zarejestrowana przez Belgijską Administrację
Podatkową; lub
B)
w przypadku Polski, podmiotem utworzonym na podstawie polskiego prawa, który jest
nadzorowany lub zarejestrowany przez Komisję Nadzoru Finansowego.
”
.
Artykuł II
Artykuł 10 ustęp 2 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:
„
2.
Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w
którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę i zgodnie z prawem tego Państwa,
jednakże w przypadku gdy osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub
siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak ustalony nie może przekroczyć
10% kwoty dywidend brutto.
Bez względu na wcześniejsze postanowienia tego ustępu, dywidendy wypłacane przez spółkę
mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie nie podlegają opodatkowaniu w tym Państwie,
jeżeli osobą uprawnioną do dywidend jest:
a)
spółka mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, która posiada bezpośrednio,
przez nieprzerwany 24 miesięczny okres przynajmniej 10 procent udziałów (akcji) w
kapitale półki wypłacającej dywidendy;
b)
fundusz emerytalny który ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, o ile takie
udziały (akcje) lub inne prawa, w związku z którymi, dywidendy są wypłacane, posiadane
są dla celów działalności wymienionej w artykule 3 ustęp 1 litera i).
Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają zasad opodatkowania spółki z tytułu
zysków, z których dywidendy są wypłacone.
”
.
Artykuł III
W artykule 11 ustęp 3 Konwencji bezpośrednio po literze c) dodaje się literę d) w
następującym brzmieniu:
„
d)
odsetki wypłacane na rzecz funduszu emerytalnego, o ile wierzytelność z tytułu której
odsetki są wypłacane jest posiadana dla celów działalności wymienionej w artykule
3 ustęp 1 litera i).
”
.
Artykuł IV
Artykuł 12 ustępy 3 i 4 Konwencji otrzymują następujące brzmienie:
„
3.
Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju
należności uzyskiwane w związku z korzystaniem lub prawem do korzystania z wszelkich
praw autorskich, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii
lub procesu produkcyjnego, a także za korzystanie lub prawo do korzystania z urządzenia
przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem
zawodowym (know - how) w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej; określenie
to oznacza również wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane w związku z korzystaniem
lub prawem do korzystania z każdego prawa autorskiego do wszelkich filmów dla kin
oraz filmów i taśm dla radia i telewizji.
4.
Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności
licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie,
prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, w którym powstają należności licencyjne,
działalność gospodarczą przez zakład w nim położony lub wykonuje w drugim Umawiającym
się Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę i gdy prawa lub majątek, z tytułu
którego należności licencyjne są wypłacane, faktycznie wiążą się z działalnością takiego
zakładu lub stałej placówki.
W takim przypadku, w zależności od sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7
lub artykułu 14.
”
.
Artykuł V
Artykuł 18 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:
„
Artykuł 18
Emerytury
1.
Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne świadczenia
wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, ze względu
na uprzednie zatrudnienie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2.
Jednakże, takie emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej
miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie na podstawie przepisów o ubezpieczeniu
społecznym lub zgodnie z jakimkolwiek innym systemem emerytalnym w drugim umawiającym
się Państwie, mogą zostać opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, jednak
wyłącznie w takim przypadku gdy składki uiszczane na podstawie tych przepisów lub
systemu są uznawane przez to drugie Państwo dla celów podatkowych. W takim przypadku,
podatek tak ustalony nie może przekroczyć 10 % kwoty świadczenia brutto.
”
.
Artykuł VI
Artykuł 23 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie:
„
Artykuł 23
1.
W przypadku Belgii:
a)
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Belgii osiąga dochody, nie
będące dywidendami, odsetkami lub należnościami licencyjnymi lub posiada części majątku,
które podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji,
Belgia zwolni z opodatkowania te dochody lub części majątku, jednak w przypadku, gdy
taka osoba jest osobą fizyczną, Belgia zwolni taki dochód z opodatkowania wyłącznie
w zakresie, w jakim taki dochód został rzeczywiście opodatkowany w Polsce.
b)
Bez względu na postanowienia litery a) oraz wszelkie inne postanowienia Konwencji,
Belgia przy określaniu dodatkowych podatków ustanowionych przez belgijskie miasta
i aglomeracje, weźmie pod uwagę uzyskany dochód, który został zwolniony z opodatkowania
w Belgii zgodnie z literą a). Takie dodatkowe podatki będą obliczane na podstawie
podatku, który byłby należny w Belgii, gdyby uzyskany dochód był dochodem ze źródeł
położonych w Belgii.
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Konwencji, dochód uzyskany lub majątek
posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Belgii jest zwolniony
z opodatkowania w Belgii, wówczas Belgia może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego
dochodu lub majątku takiej osoby, zastosować taką stawkę podatkową, która znalazłaby
zastosowanie gdyby taki dochód lub majątek nie zostały zwolnione z opodatkowania.
c)
Dywidendy, które spółka mająca siedzibę w Belgii otrzymuje od spółki mającej siedzibę
w Polsce są zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Belgii,
zgodnie z zasadami i ograniczeniami wynikającymi z ustawodawstwa belgijskiego.
d)
Jeżeli spółka mająca siedzibę w Belgii otrzymuje dywidendy od spółki mającej siedzibę
w Polsce, które nie podlegają zwolnieniu na podstawie litery c), takie dywidendy będą
jednak podlegały zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych
w Belgii, o ile spółka mająca siedzibę w Polsce jest rzeczywiście zaangażowana w prowadzenie
działalności gospodarczej w Polsce. W takim przypadku, dywidendy zostaną zwolnione
z opodatkowania zgodnie z zasadami i ograniczeniami wynikającymi z ustawodawstwa belgijskiego
z wyłączeniem tych przepisów, które dotyczą sposobu opodatkowania mającego zastosowanie
do spółki mającej siedzibę w Polsce lub dochodu z którego dywidendy są wypłacane.
Postanowienie to znajdzie wyłącznie zastosowanie do dywidend wypłacanych z zysku zgromadzonego
z aktywnego prowadzenia działalności gospodarczej.
e)
Z zastrzeżeniem ustawodawstwa belgijskiego dotyczącego zaliczania na poczet podatku
belgijskiego podatków zapłaconych za granicą, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania
lub siedzibę w Belgii, uzyskuje części dochodu, które są włączone do jej ogólnego
dochodu podlegającego podatkowi belgijskiemu, na które składają się odsetki lub należności
licencyjne, wówczas podatek polski pobrany od tych dochodów będzie zaliczany na poczet
podatku belgijskiego należnego od tych dochodów.
f)
Jeżeli, stosownie do ustawodawstwa belgijskiego, straty poniesione przez przedsiębiorstwo
prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Belgii w związku
z zakładem położonym w Polsce zostały rzeczywiście odliczone od zysków tego przedsiębiorstwa
przy opodatkowaniu w Belgii, to zwolnienie przewidziane w literze a) nie ma zastosowania
w Belgii do zysków z innych okresów podlegających opodatkowaniu, które mogą być przypisane
temu zakładowi, w zakresie, w jakim zyski te były również zwolnione od opodatkowania
w Polsce z powodu ich kompensacji z wymienionymi stratami.
2.
W przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:
a)
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody lub
posiada majątek, które stosownie do postanowień niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane
w Belgii, wówczas Polska z uwzględnieniem postanowień litery b) oraz c) niniejszego
ustępu zwolni taki dochód lub majątek z opodatkowania.
b)
Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody, które
zgodnie z postanowieniami artykułów, 7, 10, 11, 12, 13, 14 lub 18 Konwencji mogą być
opodatkowane w Belgii, wówczas Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu
tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Belgii. Jednakże takie odliczenie
nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia,
która przypada na dochód uzyskany w Belgii.
c)
Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Konwencji uzyskane dochody lub posiadany
majątek przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce są zwolnione
z opodatkowania w Polsce, to Polska może jednak wziąć pod uwagę przy obliczaniu podatku
od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby, dochód lub majątek zwolniony z opodatkowania.
d)
Bez względu na postanowienia litery b) dywidendy uzyskiwane przez spółkę mającą siedzibę
w Polsce ze spółki mającej siedzibę w Belgii są zwolnione z opodatkowania w Polsce
o ile spółka, która ma siedzibę w Polsce posiada bezpośrednio w dniu wypłaty dywidend
nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy
i posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny
okres, w którym dokonano wypłaty.
”
.
Artykuł VII
W artykule 25 Konwencji bezpośrednio po ustępie 5, dodaje się ustęp 6 w następującym
brzmieniu:
„
6.
W przypadku gdy,
a)
zgodnie z ustępem 1, dana osoba przedstawiła sprawę właściwemu organowi Umawiającego
się Państwa na tej podstawie, iż działania jednego lub obu Umawiających się Państw
spowodowały jej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej Konwencji,
oraz
b)
właściwe organy nie są w stanie osiągnąć porozumienia w celu rozstrzygnięcia sprawy
zgodnie z ustępem 2 w ciągu dwóch lat od zaprezentowania sprawy właściwemu organowi
drugiego Umawiającego się Państwa, wszelkie nierozwiązane kwestie dotyczące sprawy
zostaną przekazane do arbitrażu, o ile ta osoba złoży taki wniosek w ciągu dwóch lat,
począwszy od dnia w którym można było wnosić o arbitraż. Nierozstrzygnięte kwestie
nie powinny być przekazane do arbitrażu, jeżeli w danej sprawie zostało już wydane
orzeczenie sądu lub sądu administracyjnego któregokolwiek z Umawiających się Państw.
O ile dana osoba, której sprawa bezpośrednio dotyczy nie zaneguje wzajemnego porozumienia,
które wdraża decyzję arbitrażową, decyzja ta będzie wiążąca dla obu Umawiających się
Państw i zostanie wprowadzona w życie niezależnie od terminów przewidzianych przez
prawo wewnętrzne obu Państw. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą w drodze
wzajemnego porozumienia sposób stosowania niniejszego ustępu.
”
.
Artykuł VIII
Artykuł 26 Konwencji otrzymuje następujące brzmienie
„
Artykuł 26
Wymiana informacji
„
1.
Właściwe organy Umawiających się Państw będą wymieniały takie informacje, które mogą
mieć istotne znaczenie dla stosowania postanowień niniejszej Konwencji albo dla wykonywania
lub wdrażania wewnętrznego ustawodawstwa Umawiających się Państw dotyczącego podatków
bez względu na ich rodzaj i nazwę, nakładanych przez Umawiające się Państwa lub ich
jednostki terytorialne albo organy lokalne w zakresie, w jakim opodatkowanie to nie
jest sprzeczne z niniejszą Konwencją. Wymiana informacji nie jest ograniczona postanowieniami
Artykułów 1 i 2.
2.
Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo zgodnie z ustępem 1 niniejszego
artykułu będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane
zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa i będą mogły być ujawnione jedynie
osobom lub organom (w tym sądom i organom administracyjnym) zajmującym się wymiarem
lub poborem, egzekucją lub ściganiem albo rozpatrywaniem odwołań w zakresie podatków
objętych ustępem 1 niniejszego artykułu, lub sprawowaniem nad nimi nadzoru. Takie
osoby lub organy będą wykorzystywać informacje wyłącznie w takich celach. Mogą one
ujawniać te informacje w jawnym postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych.
Niezależnie od powyższego, informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo mogą być
wykorzystywane dla innych celów, jeżeli zgodnie z prawem obydwu Państw, informacje
te mogą być wykorzystane w tych innych celach i właściwy organ Państwa udzielającego
informacji wyraził na to zgodę.
3.
Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane
jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do:
a)
stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem lub praktyką
administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;
b)
udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego
ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego
Umawiającego się Państwa;
c)
udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową,
kupiecką lub zawodową albo działalność handlową lub informacji, których ujawnienie
byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym (ordre public).
4.
Jeżeli Umawiające się Państwo występuje o informację zgodnie z niniejszym artykułem,
drugie Umawiające się Państwo użyje środków służących zbieraniu informacji, aby ją
uzyskać, nawet jeżeli to drugie Państwo nie potrzebuje tej informacji dla własnych
celów podatkowych. Wymóg, o którym mowa w zdaniu poprzednim podlega ograniczeniom,
o których mowa w ustępie 3 niniejszego artykułu, lecz w żadnym przypadku takie ograniczenia
nie mogą być rozumiane jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę dostarczenia
informacji jedynie dlatego, że nie ma ono wewnętrznego interesu w odniesieniu do takiej
informacji.
5.
Postanowienia ustępu 3 niniejszego artykułu w żadnym przypadku nie będą interpretowane
jako zezwalające Umawiającemu się Państwu na odmowę dostarczenia informacji wyłącznie
z takiego powodu, że informacja jest w posiadaniu banku, innej instytucji finansowej,
przedstawiciela, agenta, fundacji lub powiernika albo dotyczy relacji właścicielskich
w danym podmiocie. Aby otrzymać takie informacje, organy podatkowe Umawiającego się
Państwa do którego skierowano zapytanie będą posiadały uprawnienia do egzekwowania
ujawnienia informacji objętych tym ustępem, niezależnie od postanowień ustępu 3 lub
wszelkich odmiennych przepisów w ich prawie wewnętrznym.
”
.
Artykuł IX
Bezpośrednio po artykule 28 Konwencji, dodaje się artykuł 28A w następującym brzmieniu:
„
Artykuł 28A
Ograniczenie korzyści umownych
Niezależnie od pozostałych postanowień niniejszej Konwencji, korzyści z niej wynikające
nie zostaną przyznane, jeżeli dochód został wypłacony lub otrzymany w związku ze sztuczną
strukturą (artificial arrangement).
”
.
Artykuł X
1.
W Protokole do Konwencji, bezpośrednio po ustępie 1, dodaje się następujący ustęp
1A:
1A.
Odnośnie do artykułu 10 ustęp 2 litera a) oraz artykułu 23 ustęp 2 litera d):
W celu obliczenia nieprzerwanego 24 miesięcznego okresu posiadania, bierze się pod
uwagę zarówno miesiące poprzedzające datę wypłaty dywidend jak i miesiące następujące
po tej dacie.
”
.
2.
W Protokole do Konwencji, bezpośrednio po ustępie 2, zostają dodane następujące ustępy
2A i 2B:
„
2A.
Odnośnie do artykułu 15 ustęp 1 i 2:
Uważa się, iż praca jest wykonywana w Umawiającym się Państwie jeżeli działalność
pracownika za którą otrzymuje pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, jest rzeczywiście
wykonywana w tym Państwie. Działalność jest rzeczywiście wykonywana w Państwie, w
którym pracownik jest fizycznie obecny w celu prowadzenia działalności, niezależnie
od miejsca podpisania umowy o pracę, miejsca zamieszkania lub siedziby pracodawcy
lub osoby wypłacającej wynagrodzenie, niezależnie od miejsca lub czasu dokonania wypłaty
wynagrodzenia lub miejsca gdzie wykorzystywane są efekty pracy pracownika.
2B.
Odnośnie do artykułu 23 ustęp 1 litera a):
Uważa się, iż dana część dochodu została opodatkowana w Polsce, jeżeli taka część
dochodu podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie przepisów podatkowych znajdujących
zwykle zastosowanie do takiej części dochodu zgodnie z polskimi przepisami prawa podatkowego.
”
.
Artykuł XI
1.
Umawiające się Państwa notyfikują sobie wzajemnie drogą dyplomatyczną zakończenie
wewnętrznych procedur prawnych niezbędnych do wejścia w życie niniejszego Protokołu.
Protokół wejdzie w życie w dniu otrzymania późniejszej z not, o których mowa powyżej.
2.
Przepisy Protokołu będą miały zastosowanie:
a)
w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła - do kwot dochodu ustalonego lub wypłaconego
w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym niniejszy
Protokół wszedł w życie;
b)
w odniesieniu do pozostałych podatków, do dochodu osiągniętego w roku podatkowym rozpoczynającym
się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu, w roku następującym po roku, w którym Protokół
wszedł w życie;
c)
w odniesieniu do pozostałych podatków, jeżeli przepisy dotyczące roku podatkowego
nie maja zastosowania, do wszystkich zobowiązań podatkowych powstałych w dniu 1 stycznia
lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym Protokół wszedł w życie.
3.
Niniejszy Protokół stanowi integralną część Konwencji i pozostanie w mocy tak długo,
jak Konwencja pozostanie w mocy.
Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 14 kwietnia 2014 roku,
w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim, francuskim, niderlandzkim, przy czym
wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.
Z upoważnienia
Rzeczypospolitej Polskiej
Z upoważnienia
Królestwa Belgii:
Wspólnoty Flamandzkiej:
Wspólnoty Francuskiej:
Wspólnoty Niemieckojęzycznej:
Regionu Flamandzkiego:
Regionu Walońskiego:
oraz Regionu Stołecznego Brukseli:
Po zaznajomieniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam,
że:
-
-
został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,
-
-
jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
-
-
będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 2 marca 2015 r.