W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 3 czerwca 2015 r. w Quebecu zostało podpisane Porozumienie o zabezpieczeniu społecznym
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Quebecu, w następującym brzmieniu:
POROZUMIENIE
O ZABEZPIECZENIU SPOŁECZNYM
MIĘDZY
RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
A
RZĄDEM QUEBECU
RZĄD RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
I
RZĄD QUEBECU
zwane dalej „Stronami”;
KIEROWANE wolą zapewnienia koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego;
USTALIŁY, CO NASTĘPUJE:
Tytuł I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 1
DEFINICJE
1.
Dla celów niniejszego Porozumienia poniższe terminy i wyrażenia oznaczają:
a)
„ustawodawstwo” - ustawy, rozporządzenia i inne przepisy wykonawcze Rzeczypospolitej
Polskiej lub Quebecu, dotyczące zakresu przedmiotowego, o którym mowa w artykule 2
niniejszego Porozumienia,
b)
„władza właściwa” - ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego Rzeczypospolitej
Polskiej lub Ministra Quebecu właściwego do stosowania ustawodawstwa,
c)
„instytucja łącznikowa” - instytucję odpowiedzialną za koordynację i wymianę informacji
między instytucjami każdej ze Stron w celu stosowania niniejszego Porozumienia;
d)
„instytucja właściwa” - instytucję odpowiedzialną za stosowanie ustawodawstwa,
e)
„okres ubezpieczenia”:
i)
w Rzeczypospolitej Polskiej: okres uwzględniany przy ustalaniu prawa do świadczeń
zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, który obejmuje okresy składkowe,
okresy równorzędne oraz okresy nieskładkowe,
ii)
w Quebecu: każdy rok, za który zostały opłacone składki lub została wypłacona renta
inwalidzka na mocy ustawy o systemie emerytalno-rentowym Quebecu lub każdy inny rok
uznany za równorzędny,
f)
„świadczenie” - świadczenie pieniężne przewidziane przez ustawodawstwo każdej ze Stron,
łącznie ze wszystkimi dodatkami i podwyżkami tego świadczenia pieniężnego,
g)
„terytorium” - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium Quebecu,
h)
„obywatel”:
i)
w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej - osoba posiadająca obywatelstwo polskie,
ii)
w odniesieniu do Quebecu - osoba posiadająca obywatelstwo kanadyjskie, która podlega
lub podlegała ustawodawstwu, o którym mowa w artykule 2 ustęp 1 litera b niniejszego
Porozumienia.
2.
Wszelkie określenia, które nie zostały zdefiniowane w niniejszym Porozumieniu mają
znaczenie nadane im przez ustawodawstwo stosowane przez każdą ze Stron.
Artykuł 2
ZAKRES PRZEDMIOTOWY
1.
Niniejsze Porozumienie stosuje się:
a)
w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej do ustawodawstwa dotyczącego następujących
świadczeń z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia społecznego rolników:
i)
emerytur, rent z tytułu niezdolności do pracy oraz rent rodzinnych,
ii)
jednorazowych odszkodowań oraz rent z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych,
b)
w odniesieniu do Quebecu do ustawodawstwa dotyczącego:
i)
Planu Emerytalno-Rentowego Quebecu,
ii)
wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
2.
Niniejsze Porozumienie stosuje się także do ustaw, rozporządzeń i innych przepisów
wykonawczych, które zmieniają, uzupełniają, kodyfikują lub zastępują ustawodawstwo.
3.
Niniejsze Porozumienie ma także zastosowanie do ustaw i przepisów wykonawczych, które
rozszerzają ustawodawstwo o nowe kategorie świadczeniobiorców lub o nowe świadczenia,
chyba że Strona ta zgłosi drugiej Stronie zastrzeżenie, nie później niż w ciągu trzech
miesięcy od wejścia w życie tych ustaw lub przepisów wykonawczych.
4.
Niniejsze Porozumienie nie ma zastosowania do ustaw i przepisów wykonawczych dotyczących
nowego działu zabezpieczenia społecznego, jeżeli do niniejszego Porozumienia nie zostaną
wniesione odpowiednie zmiany.
Artykuł 3
ZAKRES PODMIOTOWY
Niniejsze Porozumienie stosuje się do każdej osoby, która podlega lub podlegała ustawodawstwu
jednej lub każdej ze Stron oraz do innych osób, których prawa pochodzą od praw takiej
osoby.
Artykuł 4
RÓWNE TRAKTOWANIE
Jeżeli niniejsze Porozumienie nie stanowi inaczej, osoby, o których mowa w artykule
3 niniejszego Porozumienia, podlegają zobowiązaniom ustawodawstwa drugiej Strony i
są uprawnione do świadczeń przewidzianych przez to ustawodawstwo na tych samych warunkach,
jak obywatele tej drugiej Strony.
Artykuł 5
EKSPORT ŚWIADCZEŃ
1.
Jeżeli niniejsze Porozumienie nie stanowi inaczej, świadczenia nabyte zgodnie z ustawodawstwem
Strony lub świadczenia nabyte na mocy niniejszego Porozumienia, nie podlegają zmniejszeniu,
zmianie, zawieszeniu lub wstrzymaniu wyłącznie z uwagi na fakt, że świadczeniobiorca
ma miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Strony.
2.
W odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej ustępu 1 nie stosuje się do świadczeń przyznawanych
w szczególnym trybie lub w drodze wyjątku.
3.
Świadczenia przysługujące od jednej ze Stron nabyte na mocy niniejszego Porozumienia
są wypłacane świadczeniobiorcy, który ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa
trzeciego, na tych samych warunkach, jak własnym obywatelom, zamieszkałym na terytorium
państwa trzeciego.
Tytuł II
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE USTAWODAWSTWA WŁAŚCIWEGO
Artykuł 6
ZASADY OGÓLNE
Z zastrzeżeniem artykułów od 7 do 9 niniejszego Porozumienia:
a)
pracownik wykonujący pracę na terytorium jednej ze Stron podlega, w odniesieniu do
tej pracy, ustawodawstwu tej Strony,
b)
osoba pracująca na własny rachunek, która ma miejsce zamieszkania na terytorium jednej
ze Stron i która pracuje na własny rachunek na terytorium drugiej Strony lub na terytoriach
obydwu Stron podlega, w odniesieniu do tej pracy, wyłącznie ustawodawstwu pierwszej
Strony.
Artykuł 7
DELEGOWANIE
Pracownik, który podlega ustawodawstwu jednej Strony, który jest oddelegowany przez
swego pracodawcę na terytorium drugiej Strony w celu wykonywania pracy na rzecz tego
pracodawcy podlega, w odniesieniu do tej pracy, wyłącznie ustawodawstwu pierwszej
Strony, jak gdyby praca ta była wykonywana na jej terytorium. Bez zgody władz właściwych
obu stron lub instytucji przez nie upoważnionych, okres delegowania nie może przekraczać
60 miesięcy.
Artykuł 8
ZATRUDNIENIE W ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ
1.
Niezależnie od postanowień niniejszego Porozumienia, nadal zastosowanie mają postanowienia
dotyczące zabezpieczenia społecznego Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych
z dnia 18 kwietnia 1961 roku oraz Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych
z dnia 24 kwietnia 1963 roku.
2.
Osoba zatrudniona w administracji państwowej jednej Strony i delegowana do pracy na
terytorium drugiej Strony podlega, w odniesieniu do tego zatrudnienia, wyłącznie ustawodawstwu
pierwszej Strony.
3.
Z zastrzeżeniem postanowień przewidzianych w ustępach 1 i 2, osoba mająca miejsce
zamieszkania na terytorium jednej Strony i tam zatrudniona w administracji państwowej
na rzecz drugiej Strony, podlega, w odniesieniu do tego zatrudnienia, wyłącznie ustawodawstwu
pierwszej Strony.
Artykuł 9
WYJĄTKI
Władze właściwe Stron lub instytucje przez nie upoważnione mogą, za obopólną zgodą,
zmienić stosowanie postanowień przewidzianych w artykułach 6, 7 i 8 ustęp 2 i 3 niniejszego
Porozumienia, w odniesieniu do jakiejkolwiek osoby czy kategorii osób.
Tytuł III
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ŚWIADCZEŃ
Rozdział 1
SUMOWANIE
Artykuł 10
OKRESY UBEZPIECZENIA ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ I QUEBECU
Jeżeli ustawodawstwo jednej Strony uzależnia nabycie prawa do świadczeń od zgromadzenia
przez osobę określonych okresów ubezpieczenia, instytucja właściwa tej Strony uwzględnia,
jeżeli jest to konieczne, okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej
Strony, tak jakby zostały przebyte zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem,
pod warunkiem że okresy te się nie pokrywają.
Artykuł 11
OKRESY UBEZPIECZENIA KRÓTSZE NIŻ JEDEN ROK
1.
Jeżeli łączne okresy ubezpieczenia, zgromadzone przez osobę zgodnie z ustawodawstwem
jednej ze Stron, są krótsze niż jeden rok oraz jeżeli, biorąc pod uwagę wyłącznie
te okresy, nie powstaje żadne prawo do świadczenia zgodnie z ustawodawstwem tej Strony,
instytucja właściwa tej Strony nie jest zobowiązana, na mocy niniejszego Porozumienia,
do wypłacenia tej osobie świadczenia w odniesieniu do tych okresów.
2.
Niezależnie od postanowień ustępu 1, takie okresy ubezpieczenia są uwzględniane przez
instytucję właściwą drugiej Strony w celu ustalenia prawa do świadczenia zgodnie z
ustawodawstwem tej Strony przez zastosowanie postanowień tego rozdziału.
Artykuł 12
OKRESY UBEZPIECZENIA ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM PAŃSTWA TRZECIEGO
Jeżeli, po uwzględnieniu okresów ubezpieczenia, o których mowa w artykule 10 niniejszego
Porozumienia, osoba nie nabywa prawa do świadczenia, instytucja właściwa uwzględnia
również okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem państwa trzeciego,
z którym obie Strony są związane instrumentami zabezpieczenia społecznego przewidującymi
sumowanie okresów,
Rozdział 2
ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Artykuł 13
EMERYTURY, RENTY Z TYTUŁU NIEZDOLNOŚCI DO PRACY I RENTY RODZINNE
1.
Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej istnieje prawo do emerytury,
renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej, emerytura, renta z tytułu
niezdolności do pracy lub renta rodzinna są ustalane wyłącznie zgodnie z ustawodawstwem
Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że wysokość emerytury, renty z tytułu niezdolności
do pracy lub renty rodzinnej obliczonej zgodnie z zasadą określoną w ustępie 2, jest
korzystniejsza.
2.
Jeżeli prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej
powstaje wyłącznie przez zastosowanie postanowień dotyczących sumowania określonych
w artykułach od 10 do 12 niniejszego Porozumienia, instytucja właściwa Rzeczypospolitej
Polskiej:
a)
oblicza teoretyczną kwotę świadczenia, które zostałoby wypłacone, gdyby przyjąć, że
zsumowane okresy ubezpieczenia zostały zgromadzone zgodnie z ustawodawstwem, które
stosuje,
b)
na podstawie kwoty teoretycznej, obliczonej zgodnie z punktem a), ustala rzeczywistą
kwotę świadczenia przez zastosowanie proporcji długości okresów ubezpieczenia zgromadzonych
zgodnie z ustawodawstwem, które stosuje, do sumy wszystkich okresów ubezpieczenia
zgromadzonych zgodnie z ustawodawstwem każdej ze Stron i, jeżeli to konieczne, z ustawodawstwem
państwa trzeciego.
3.
Dla celów ustalenia podstawy wymiaru świadczenia są uwzględniane wyłącznie zarobki
uzyskane zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej oraz składki odprowadzone
zgodnie z tym ustawodawstwem.
4.
W przypadku, gdy ustawodawstwo Rzeczypospolitej Polskiej uzależnia powstanie prawa
do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej od podlegania
przez osobę ubezpieczeniu w chwili wystąpienia zdarzenia rodzącego skutki prawne,
wymóg ten jest uznawany za spełniony dla celów ustalenia prawa, jeżeli osoba podlegała
ubezpieczeniu zgodnie z ustawodawstwem Quebecu.
5.
Dla celów ustalenia prawa do emerytury zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej
oraz stosując artykuł 10 niniejszego Porozumienia:
a)
rok kalendarzowy, który jest okresem ubezpieczenia zgodnie z Planem Emerytalno-Rentowym
Quebecu, jest uważany za 12 miesięcy, które są uznawane zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej
Polskiej;
b)
miesiąc, który jest okresem uznawanym zgodnie z Ustawą Zabezpieczenia Emerytalnego
Kanady, która ma zastosowanie na terytorium Quebecu oraz niebędący częścią okresu
ubezpieczenia uznawanego zgodnie z Planem Emerytalno-Rentowym Quebecu, jest uważany
za miesiąc, który jest uznawany zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej.
6.
Dla celów ustalenia prawa do świadczenia innego niż emerytura zgodnie z ustawodawstwem
Rzeczypospolitej Polskiej oraz stosując artykuł 10 niniejszego Porozumienia, rok kalendarzowy,
który jest okresem ubezpieczenia zgodnie z Planem Emerytalno-Rentowym Quebecu jest
uważany za 12 miesięcy, które są uznawane zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej
Polskiej.
Rozdział 3
ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM QUEBECU
Artykuł 14
ŚWIADCZENIA EMERYTALNE, INWALIDZKIE I RODZINNE
1.
Jeżeli osoba, która podlegała ustawodawstwu jednej i drugiej Strony spełnia warunki
wymagane do nabycia prawa do świadczenia lub do świadczeń dla osób na jej utrzymaniu,
osób pozostałych przy życiu, albo osób uprawnionych, zgodnie z ustawodawstwem Quebecu
bez stosowania sumowania wymienionego w artykułach od 10 do 12 niniejszego Porozumienia,
instytucja właściwa Quebecu ustala wysokość świadczenia zgodnie z postanowieniami
ustawodawstwa, które stosuje.
2.
Jeżeli osoba, o której mowa w ustępie 1, nie spełnia warunków wymaganych do nabycia
prawa do świadczenia bez stosowania sumowania, instytucja właściwa Quebecu postępuje
w następujący sposób:
a)
uznaje jeden rok składkowy, jeżeli instytucja właściwa Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzi
co najmniej trzymiesięczny okres ubezpieczenia przebyty w roku kalendarzowym zgodnie
z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że ten rok zalicza się do
okresu składkowego określonego w ustawodawstwie Quebecu;
b)
sumuje, zgodnie z artykułami od 10 do 12 niniejszego Porozumienia, uznane lata składkowe,
o których mowa w punkcie a) i okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem
Quebecu.
3.
Jeżeli prawo do świadczenia zostaje nabyte na podstawie sumowania zgodnie z ustępem
2, instytucja właściwa Quebecu ustala wysokość należnego świadczenia dodając kwoty
obliczone zgodnie z poniższymi punktami a) i b):
a)
kwota części świadczenia zależna od dochodów jest obliczana według postanowień ustawodawstwa
Quebecu;
b)
kwota składnika świadczenia o jednolitej stawce należnego według postanowień niniejszego
Porozumienia jest ustalana przez pomnożenie:
kwoty składnika świadczenia o jednolitej stawce, określonego zgodnie z ustawodawstwem
dotyczącym Planu Emerytalno-Rentowego Quebecu
przez
ułamek, który wyraża stosunek przebytych okresów składkowych w Planie Emerytalno-Rentowym
Quebecu do okresu składkowego określonego w ustawodawstwie dotyczącym tego Systemu.
Rozdział 4
ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU WYPADKÓW PRZY PRACY I CHORÓB ZAWODOWYCH
Artykuł 15
PRAWO DO ŚWIADCZEŃ
1.
Prawo do świadczeń z tytułu wypadku przy pracy ustala się zgodnie z ustawodawstwem, które miało zastosowanie w chwili zaistnienia
wypadku przy pracy.
2.
Prawo do świadczeń z tytułu choroby zawodowej ustala się zgodnie z ustawodawstwem,
które miało zastosowanie w chwili gdy osoba była narażona na ryzyko powodujące daną
chorobę. W przypadku narażenia na to samo ryzyko na podstawie ustawodawstwa jednej
i drugiej Strony, ustawodawstwem, które stosuje się jest ustawodawstwo tej Strony,
na której terytorium dana osoba ma miejsce zamieszkania w dniu złożenia wniosku o
świadczenie.
Artykuł 16
CHOROBY ZAWODOWE
1.
Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, zgodnie z ustawodawstwem jednej
ze Stron, jest uzależnione od stwierdzenia tej choroby po raz pierwszy na terytorium
tej Strony, warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli choroba ta została stwierdzona
po raz pierwszy na terytorium drugiej Strony.
2.
Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, zgodnie z ustawodawstwem jednej
ze Stron, jest uzależnione od wykonywania pracy, która tę chorobę spowodowała, przez
określony czas, właściwa instytucja tej Strony uwzględni także okres wykonywania tego
samego rodzaju pracy zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony.
Artykuł 17
POGŁĘBIENIE SIĘ CHOROBY ZAWODOWEJ
1.
Jeżeli prawo do świadczenia z tytułu choroby zawodowej powstało zgodnie z ustawodawstwem
pierwszej Strony, instytucja właściwa tej Strony ponosi odpowiedzialność za wypłatę
świadczenia z tytułu pogłębienia się choroby zawodowej nawet, jeżeli nastąpiło to
w chwili, gdy osoba podlegała ustawodawstwu drugiej Strony, jeżeli nie wykonywała
tam pracy narażającej na pogłębienie tej choroby.
2.
W przypadku pogłębienia się choroby zawodowej u osoby otrzymującej świadczenie z tytułu
choroby zawodowej zgodnie z ustawodawstwem pierwszej Strony, podczas wykonywania pracy,
która może pogłębić tę chorobę zawodową, na terytorium drugiej Strony:
a)
instytucja właściwa pierwszej Strony nadal wypłaca przyznane świadczenie, zgodnie
ze swym ustawodawstwem, nie uwzględniając pogłębienia się choroby zawodowej,
b)
instytucja właściwa drugiej Strony, której ustawodawstwu podlegała osoba w czasie
wykonywania pracy mogącej spowodować pogłębienie się choroby zawodowej, przyznaje
świadczenie w wysokości różnicy między wysokością świadczenia, które przysługuje po
pogłębieniu się choroby zawodowej, a wysokością świadczenia, które przysługiwałoby
przed pogłębieniem się choroby zawodowej, zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.
Rozdział 5
ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ŚMIERCI
Artykuł 18
ZASIŁEK POGRZEBOWY I ŚWIADCZENIE Z TYTUŁU ŚMIERCI
1.
Prawo do zasiłku pogrzebowego i świadczenia z tytułu śmierci jest ustalane przez instytucję
właściwą, zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez każdą ze Stron.
2.
Jeżeli ustawodawstwo Strony uzależnia nabycie prawa do świadczeń, o których mowa w
ustępie 1, od zgromadzenia określonych okresów ubezpieczenia, instytucja właściwa
stosuje postanowienia artykułu 10 niniejszego Porozumienia.
3.
W odniesieniu do Quebecu, świadczenie z tytułu śmierci, jest obliczane przez zastosowanie
artykułu 14 niniejszego Porozumienia.
Tytuł IV
POSTANOWIENIA ADMINISTRACYJNE I RÓŻNE
Artykuł 19
POROZUMIENIE ADMINISTRACYJNE
1.
Władze właściwe zawrą porozumienie administracyjne, które ustanowi środki konieczne
do stosowania niniejszego Porozumienia.
2.
W porozumieniu administracyjnym zostaną wyznaczone instytucje łącznikowe i instytucje
właściwe.
Artykuł 20
WYMIANA INFORMACJI I WZAJEMNA POMOC ADMINISTRACYJNA
1.
Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe odpowiedzialne za stosowanie
niniejszego Porozumienia:
a)
przekazują sobie, w zakresie dozwolonym przez ustawodawstwo, które stosują, wszelkie
informacje konieczne do stosowania tego ustawodawstwa;
b)
udzielają sobie pomocy w celu ustalenia prawa lub wysokości świadczenia należnego
na mocy niniejszego Porozumienia lub zgodnie z ustawodawstwem, do którego stosuje
się niniejsze Porozumienie, tak jakby stosowały własne ustawodawstwo;
c)
przekazują sobie, niezwłocznie, wszelkie informacje o podjętych przez nie środkach
w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia lub o zmianach w ich ustawodawstwie,
jeżeli te zmiany mają wpływ na stosowanie niniejszego Porozumienia.
2.
Pomoc, o której mowa w ustępie 1 punkt b), jest udzielana bezpłatnie, z zastrzeżeniem
wszelkich postanowień odnośnie zwrotu pewnych rodzajów wydatków ujętych w porozumieniu
administracyjnym zawartym zgodnie z artykułem 19 niniejszego Porozumienia.
Artykuł 21
BADANIA LEKARSKIE
1.
Instytucja właściwa Strony, na wniosek instytucji właściwej drugiej Strony, przekazuje
jej, w zakresie dozwolonym zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem, dostępne
badania lekarskie i dokumentację medyczną wnioskodawcy lub świadczeniobiorcy.
2.
Jeżeli instytucja właściwa Strony wymaga, aby wnioskodawca lub świadczeniobiorca,
mający miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Strony, został poddany badaniu lekarskiemu,
instytucja właściwa tej drugiej Strony, na wniosek instytucji właściwej pierwszej
Strony, podejmie niezbędne działania, w celu przeprowadzenia takiego badania, na koszt
instytucji właściwej, która wnosi o badanie lekarskie.
3.
Badania lekarskie i dokumentacja medyczna, o których mowa w ustępie 1, nie mogą być
odrzucone jedynie z tego powodu, że sporządzono je na terytorium drugiej Strony.
Artykuł 22
OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH
1.
Dla celów stosowania niniejszego artykułu, wyrażenie „przepisy prawne” oznacza przepisy
dotyczące ochrony danych osobowych w prawie wewnętrznym każdej ze Stron.
2.
Wszelkie informacje umożliwiające identyfikację osoby fizycznej stanowią dane osobowe.
Dane osobowe podlegają ochronie przez przepisy prawne.
3.
Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe każdej ze Stron mogą
przekazać sobie wszelkie dane osobowe niezbędne do stosowania niniejszego Porozumienia.
4.
Dane osobowe przekazane władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej
jednej ze Stron, w ramach stosowania mniejszego Porozumienia, mogą być wykorzystywane
tylko w celu stosowania niniejszego Porozumienia.
5.
Strona może jednak wykorzystać takie dane do innych celów za zgodą osoby zainteresowanej,
albo bez jej zgody, wyłącznie w następujących przypadkach:
a)
w przypadku wykorzystania danych, mającego bezpośredni i istotny związek z celami,
dla których dane zgromadzono, lub;
b)
w przypadku, gdy wykorzystanie danych w sposób oczywisty działa na korzyść osoby zainteresowanej,
lub;
c)
w przypadku gdy wykorzystanie tych danych jest niezbędne dla stosowania ustawy w Rzeczypospolitej
Polskiej lub w Quebecu.
6.
Dane osobowe przekazane, w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia, władzy
właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej jednej ze Stron mogą zostać
przekazane innej instytucji tej Strony tylko dla stosowania niniejszego Porozumienia.
7.
Strona może jednak przekazać takie dane za zgodą osoby zainteresowanej, albo bez jej
zgody, wyłącznie w następujących przypadkach:
a)
dane są niezbędne do wykonywania uprawnień instytucji jednej ze Stron, lub;
b)
przekazanie danych w sposób oczywisty działa na korzyść osoby zainteresowanej, lub;
c)
przekazanie danych jest niezbędne dla stosowania ustawy w Rzeczypospolitej Polskiej
lub w Quebecu.
8.
Władze właściwe, instytucje łącznikowe, instytucje właściwe i inne instytucje każdej
ze Stron gwarantują w trakcie przekazywania danych, o których mowa w ustępie 3, stosowanie
środków zapewniających ochronę tych danych.
9.
Władza właściwa, instytucja łącznikowa, instytucja właściwa i inna instytucja Strony,
której przekazano dane, o których mowa w ustępie 3, chroni je przed nieuprawnionym
dostępem, zmianami i przekazywaniem.
10.
Władza właściwa, instytucja łącznikowa, instytucja właściwa i inna instytucja Strony,
której przekazano dane osobowe, o których mowa w ustępie 3, podejmuje niezbędne środki,
aby dane te były aktualne, pełne i dokładne dla realizacji celów, dla których je zgromadzono.
W miarę potrzeby, dane te są korygowane, a dane zgromadzone lub przechowywane w sposób
nieuprawniony w świetle stosowanych przepisów prawnych są niszczone. Na wniosek niszczone
są również dane, których przekazanie jest zabronione na mocy przepisów prawnych Strony,
która je przekazała.
11.
Z zastrzeżeniem przepisów prawnych Strony, dane uzyskane przez Stronę w związku ze
stosowaniem niniejszego Porozumienia, zostają zniszczone po osiągnięciu celów, dla
których je zgromadzono lub wykorzystano. Władze właściwe, instytucje łącznikowe, instytucje
właściwe i inne instytucje każdej ze Stron stosują bezpieczne środki umożliwiające
całkowite zniszczenie danych i zapewniają ochronę danych osobowych przeznaczonych
do zniszczenia.
12.
Na wniosek zgłoszony władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej
Strony, osoba zainteresowana ma prawo zostać poinformowana o przekazaniu danych osobowych,
o których mowa w ustępie 3, i ich wykorzystaniu do celów innych niż stosowanie niniejszego
Porozumienia. Osoba zainteresowana może również uzyskać dostęp do danych osobowych
jej dotyczących i dokonać ich korekty, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez
przepisy prawne Strony, na której terytorium znajdują się te dane.
13.
Władze właściwe Stron lub instytucje przez nie upoważnione informują się wzajemnie
o wszelkich zmianach w przepisach prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, jeżeli
zmiany te mają wpływ na stosowanie niniejszego Porozumienia.
Artykuł 23
ZWOLNIENIE Z OPŁAT LUB ICH ZMNIEJSZENIE
1.
Zwolnienie z opłat lub ich zmniejszenie, przewidziane w ustawodawstwie Strony w związku
z wydaniem zaświadczenia lub dokumentu, którego złożenie jest wymagane dla stosowania
tego ustawodawstwa, obejmuje także zaświadczenia lub dokumenty, których złożenie wymagane
jest dla stosowania ustawodawstwa drugiej Strony.
2.
Każdy dokument, którego złożenie jest wymagane dla stosowania niniejszego Porozumienia,
jest zwolniony z konieczności uwierzytelnienia przez władze dyplomatyczne lub konsularne.
Artykuł 24
JĘZYK KOMUNIKACJI
1.
Dla celów stosowania niniejszego Porozumienia władze właściwe, instytucje łącznikowe
i instytucje właściwe Stron mogą kontaktować się bezpośrednio w języku urzędowym każdej
ze Stron.
2.
Każdy wniosek złożony władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej
Strony w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia zostanie rozpatrzony, nawet
jeżeli zostanie sporządzony w języku urzędowym drugiej Strony.
Artykuł 25
SKŁADANIE WNIOSKÓW, ZAWIADOMIEŃ I ODWOŁAŃ
1.
Wnioski, zawiadomienia i odwołania dotyczące prawa do świadczenia lub jego wysokości
zgodnie z ustawodawstwem Strony, które powinny być złożone w określonym terminie władzy
właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej tej Strony i zostały złożone
w tym samym terminie władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej
drugiej Strony, są rozpatrywane, jak gdyby zostały złożone władzy właściwej, instytucji
łącznikowej lub instytucji właściwej pierwszej Strony. Data złożenia wniosków, zawiadomień
i odwołań władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej drugiej
Strony jest uznawana za datę ich złożenia władzy właściwej, instytucji łącznikowej
lub instytucji właściwej pierwszej Strony.
2.
Wniosek o świadczenie zgodnie z ustawodawstwem jednej ze Stron, złożony po dacie wejścia
w życie niniejszego Porozumienia, jest uznawany za wniosek o odpowiednie świadczenie
zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony, jeżeli w chwili składania wniosku wnioskodawca:
a)
wystąpi o uznanie wniosku za wniosek o świadczenie zgodnie z ustawodawstwem drugiej
Strony lub
b)
przedstawi informacje wskazujące na fakt, że okresy ubezpieczenia zostały przebyte
zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony.
3.
Postanowienia ustępu 2 nie mają zastosowania, gdy wnioskodawca występuje o odroczenie
jego prawa do świadczenia zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony.
4.
W każdym przypadku, do którego ma zastosowanie ustęp 1 lub 2, władza właściwa, instytucja
łącznikowa lub instytucja właściwa, której złożono wniosek, zawiadomienie lub odwołanie,
niezwłocznie przekazuje taki dokument władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub
instytucji właściwej drugiej Strony.
Artykuł 26
WYPŁATA ŚWIADCZEŃ
1.
Instytucje właściwe Rzeczypospolitej Polskiej wypłacają świadczenia na mocy postanowień
niniejszego Porozumienia osobom uprawnionym zamieszkałym w Quebecu w dolarach kanadyjskich
lub innej walucie swobodnie wymienialnej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 5 ustęp
3 niniejszego Porozumienia.
2.
Instytucja właściwa Quebecu wypłaca świadczenia na mocy niniejszego Porozumienia w
dolarach kanadyjskich lub innej walucie swobodnie wymienialnej.
3.
Instytucje właściwe wypłacają świadczenia zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia
bezpośrednio osobom uprawnionym bez odliczeń na swoje wydatki administracyjne.
Artykuł 27
ROZSTRZYGANIE SPORÓW
Władze właściwe rozstrzygają wszelkie spory powstałe w związku z interpretacją lub
stosowaniem niniejszego Porozumienia.
Tytuł V
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 28
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE
1.
Każdy okres ubezpieczenia przebyty przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia
jest uwzględniany dla celów ustalenia prawa do świadczenia zgodnie z postanowieniami
niniejszego Porozumienia oraz wysokości tego świadczenia.
2.
Żadne z postanowień mniejszego Porozumienia nie powoduje przyznania prawa do świadczenia
za okres przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia.
3.
Z zastrzeżeniem ustępu 2, świadczenie, inne niż płatność jednorazowa, przysługuje
na mocy niniejszego Porozumienia w odniesieniu do zdarzeń, które nastąpiły przed dniem
wejścia w życie niniejszego Porozumienia.
4.
Świadczenie przyznane przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia może zostać,
na wniosek osoby zainteresowanej, ponownie ustalone zgodnie z postanowieniami niniejszego
Porozumienia, pod warunkiem że kwota ponownie ustalonego świadczenia nie będzie niższa
od kwoty świadczenia przyznanego przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia.
5.
W odniesieniu do Quebecu, w celu zastosowania artykułów od 15 do 17 niniejszego Porozumienia,
każdy okres aktywności z narażeniem na ryzyko, przebyty zgodnie z ustawodawstwem Strony
przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia jest uwzględniany w celu ustalenia
prawa do świadczeń.
6.
W celu zastosowania artykułu 7 niniejszego Porozumienia, osobę uznaje się za oddelegowaną
od dnia wejścia w życie niniejszego Porozumienia.
Artykuł 29
OBOWIĄZYWANIE I WYPOWIEDZENIE
1.
Niniejsze Porozumienie zostaje zawarte na czas nieokreślony. Porozumienie może zostać
wypowiedziane w każdym czasie przez każdą ze Stron, w drodze pisemnej notyfikacji
skierowanej do drugiej Strony. Wypowiedzenie nabierze mocy po 12 miesiącach od daty
notyfikacji.
2.
W przypadku wypowiedzenia niniejszego Porozumienia wszelkie prawa nabyte zgodnie z
postanowieniami niniejszego Porozumienia zostają zachowane. Władze właściwe uzgodnią
sposób uregulowania wszelkich praw będących w trakcie nabywania na mocy tych postanowień.
Artykuł 30
WEJŚCIE W ŻYCIE
Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego
po dniu otrzymania ostatniej z not, którymi Strony poinformują się o spełnieniu wymogów
prawnych dla wejścia w życie niniejszego Porozumienia.
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejsze
Porozumienie.
SPORZĄDZONO w dwóch egzemplarzach, w Quebecu, dnia 3 czerwca 2015 roku, każdy w językach polskim
i francuskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.
Po zaznajomieniu się z powyższym porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:
-
-
zostało ono uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,
-
-
jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,
-
-
będzie niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
dano w Warszawie dnia 28 lipca 2016 r.