Ustawaz dnia 20 lipca 2018 r.o zmianie ustawy - Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o odpadach

Art. 1.

W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska   (Dz. U. z 2018 r. poz. 799, 1356 i 1479) w art. 211 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„ 

5a.

W pozwoleniu zintegrowanym można określić - dla instalacji wymagających uzyskania pozwolenia zintegrowanego - zakres i sposób monitorowania wielkości emisji w zakresie wykraczającym poza wymagania dotyczące monitorowania określone w konkluzjach BAT, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy ochrony środowiska.
 ”
 .

Art. 2.

W ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach   (Dz. U. z 2018 r. poz. 992, 1000, 1479 i 1544) wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 11:

a)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„ 

4.

Uznanie albo odmowa uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny następuje w drodze decyzji marszałka województwa wydawanej po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce wytwarzania tego przedmiotu lub tej substancji.
 ”
 ,

b)

po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4f w brzmieniu:
„ 

4a.

Decyzję o uznaniu przedmiotu lub substancji za produkt uboczny wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.

4b.

Przed wydaniem opinii, o której mowa w ust. 4, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może przeprowadzić kontrolę w zakresie objętym zgłoszeniem, o którym mowa w ust. 2.

4c.

W kontroli, o której mowa w ust. 4b, może uczestniczyć marszałek województwa, o którym mowa w ust. 1.

4d.

W przypadku negatywnej opinii wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska marszałek województwa wydaje decyzję o odmowie uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny.

4e.

Kontrola, o której mowa w ust. 4b, wstrzymuje bieg terminu do wydania opinii, o której mowa w ust. 4.

4f.

W przypadku dokonywania zmian w procesie produkcyjnym, w którym powstają przedmiot lub substancja uznane za produkt uboczny, lub w procesie, w którym są one wykorzystywane, wytwórca przedmiotu lub substancji jest obowiązany do dokonania nowego zgłoszenia uznania przedmiotu lub substancji za produkt uboczny. Przepisy ust. 2-4e stosuje się.
 ”
 ;

2)

uchyla się art. 12;

3)

art. 169 otrzymuje brzmienie:
„ 

Art. 169.

Minister właściwy do spraw środowiska jest organem wyższego stopnia w stosunku do marszałka województwa w sprawach, o których mowa w art. 11 ust. 4 i art. 168, z wyjątkiem spraw określonych w art. 165 ust. 1 i art. 167 ust. 2.
 ”
 ;

4)

w art. 170 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„ 

1a.

Przepis ust. 1 stosuje się do postępowań w sprawach dotyczących uznania albo odmowy uznania przedmiotów lub substancji za produkt uboczny.
 ”
 .

Art. 3.

1.

Uznanie przedmiotu lub substancji za produkt uboczny, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 2 w brzmieniu dotychczasowym, wygasa po upływie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2.

Do zgłoszeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 2, złożonych i nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 4.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.