Zmianyz dnia 3 grudnia 2014 r.do załącznika I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r.

Spis treści

Treść

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniach 3-5 grudnia 2014 r. w Genewie zostały przyjęte Zmiany do załącznika I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, sporządzonej w Helsinkach dnia 17 marca 1992 r., w następującym brzmieniu:
Przekład
Decyzja 2014/2 Konferencji Stron Konwencji zmieniająca załącznik I do Konwencji
Konferencja Stron,
Rozpoznając potrzebę zaktualizowania kategorii substancji i mieszanin oraz substancji nazwanych i ich ilości progowych, zawartych w załączniku I do Konwencji w sprawie transgranicznych skutków awarii przemysłowych, dla celów wprowadzenia kryteriów Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów Organizacji Narodów Zjednoczonych (ST/SG /AC.10/30/Rev.4) oraz utrzymania zgodności z odpowiednim prawodawstwem Unii Europejskiej,
Mając na względzie swoją decyzję o przeprowadzeniu przeglądu substancji niebezpiecznych i ich ilości zawartych w załączniku I oraz swoją decyzję 2004/4 o utworzeniu Grupy Roboczej ds. Rozwoju Konwencji,
Uznając propozycję zmian do załącznika I przygotowaną przez Grupę Roboczą na podstawie gruntownego przeglądu,
Dokonuje zmian załącznika I do Konwencji dotyczącego substancji niebezpiecznych dla celów określenia niebezpiecznych działalności poprzez zastąpienie go tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszej decyzji.
Załącznik
Substancje niebezpieczne służące ustaleniu niebezpiecznych rodzajów działalności1
W przypadku, gdy substancja lub mieszanina wymieniona w Części II należy także do jednej lub kilku kategorii w Części I, zastosowanie ma ilość progowa podana w Części II.
Przy ustalaniu niebezpiecznych rodzajów działalności Strony winny brać pod uwagę faktyczne i przewidywane niebezpieczne właściwości i/lub ilości wszystkich występujących substancji niebezpiecznych lub substancji niebezpiecznych, które, jak racjonalnie można przewidzieć, mogą powstać w sytuacji utraty kontroli nad działalnością, w tym rodzajami działalności związanymi z magazynowaniem, podejmowaną w ramach niebezpiecznej działalności.

Część I.
Kategorie substancji i mieszanin niewymienione w Części II
Kategoria zgodna z Globalnie Zharmonizowanym Systemem Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS) Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ)
Ilość progowa (w tonach metrycznych)
1.
Toksyczność ostra, Kategoria 1, wszystkie drogi narażenia2
20
2.
Toksyczność ostra:
Kategoria 2, wszystkie drogi narażenia3
Kategoria 3, droga narażenia przez drogi oddechowe4
200
3.
Działanie toksyczne na narządy docelowe (STOT) - Narażenie jednorazowe (SE) STOT, Kategoria I5
200
4.
Materiały wybuchowe - niestabilne materiały wybuchowe lub materiały wybuchowe, gdzie substancja, mieszanina bądź wyrób należy do Podklasy 1.1, 1.2,1.3,1.5 lub 1.6 Rozdziału 2.1.2 kryteriów GHS lub substancje bądź mieszaniny o właściwościach wybuchowych określonych badaniami serii 2 części I Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych: Podręcznik Badań i Kryteriów (Podręcznik Badań i Kryteriów) nienależące do klas zagrożenia wywoływanego przez nadtlenki organiczne lub substancje i mieszaniny samoreaktywne6,7
50
5.
Materiały wybuchowe, gdzie substancja, mieszanina bądź wyrób należy do Podklasy 1.4 Rozdziału 2.1.2 kryteriów GHS7,8
200
6.
Gazy łatwopalne. Kategoria 1 lub 29
50
7.
Aerozole1”, Kategoria 1 lub 2, zawierające gazy łatwopalne Kategorii 1 lub 2 bądź ciecze łatwopalne Kategorii 1
500 (netto)
8.
Aerozole10, Kategoria 1 lub 2, niezawierające gazów łatwopalnych Kategorii 1 lub 2 ani cieczy łatwopalnych Kategorii 111
50 000 (netto)
9.
Gazy utleniające, Kategoria 112
200
10.
Ciecze łatwopalne:
Ciecze łatwopalne, Kategoria 1, lub
Ciecze łatwopalne, Kategoria 2 lub 3, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia13, lub
Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60 şC, utrzymywane w temperaturze powyżej ich temperatury wrzenia14
50
11.
Ciecze łatwopalne:
Ciecze łatwopalne, Kategoria 2 lub 3, w przypadku których szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie awariami przemysłowymi 15, lub
Pozostałe ciecze o temperaturze zapłonu ≤ 60 şC, w przypadku których szczególne warunki procesu, takie jak wysokie ciśnienie lub wysoka temperatura, mogą stanowić zagrożenie awariami przemysłowymi14
200
12.
Ciecze łatwopalne, Kategoria 2 lub 3, nieobjęte 10 i 1116
50 000
13.
Substancje i mieszaniny samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne:
Substancje i mieszaniny samoreaktywne, Typ A lub B, lub
Nadtlenki organiczne, Typ A lub B17
50
14.
Substancje i mieszaniny samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne:
Substancje i mieszaniny samoreaktywne, Typ C, D, E lub F, lub
Nadtlenki organiczne, Typ C, D, E lub F18
200
15.
Piroforyczne substancje ciekłe i stałe, Kategoria 1
200
16.
Utleniające substancje ciekłe i stałe, Kategoria 1,2 lub 3
200
17.
Niebezpieczne dla środowiska wodnego, Kategoria ostre 1 lub przewlekłe 119
200
18.
Niebezpieczne dla środowiska wodnego, Kategoria przewlekłe 220
500
19.
Substancje i mieszaniny, które reagują gwałtownie z wodą, takie jak chlorek acetylu, czterochlorek tytanu
500
20.
Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą wydzielają gazy łatwopalne, Kategoria I21
500
21.
Substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą uwalniają toksyczne gazy (substancje i mieszaniny, które w kontakcie z wodą lub wilgotnym powietrzem uwalniają gazy zaklasyfikowane ze względu na ostrą toksyczność w kategorii 1,2 lub 3, takie jak fosforek glinu, pięciosiarczek fosforu)
200
Część II.
Substancje chemiczne
Substancja
Ilość progowa
(w tonach metrycznych)
la.
Azotan amonu 22
10000
1b.
Azotan amonu 23
5000
1c.
Azotan amonu24
2 500
1d.
Azotan amonu 25
50
2a.
Azotan potasu26
10 000
2b.
Azotan potasu27
5000
3.
Pentatlenek arsenu, kwas arsenowy (V) i/lub jego sole
2
4.
Tritlenek arsenu, kwas arsenowy (III) i/lub jego sole
0,1
5.
Brom
100
6.
Chlor
25
7.
Związki niklu w formie wdychalnego pyłu: tlenek niklu, ditlenek niklu, siarczek niklu, disiarczek triniklu, tritlenek diniklu
1
8.
Etylenoimina
20
9.
Fluor
20
10.
Formaldehyd (o stężeniu ≥ 90 %)
50
11.
Wodór
50
12.
Chlorowodór (gaz ciekły)
250
13.
Alkile ołowiu
50
14.
Łatwopalne gazy ciekłe, kategoria 1 lub 2 (w tym gaz płynny LPG) i gaz ziemny28
200
15.
Acetylen
50
16.
Tlenek etylenu
50
17.
Tlenek propylenu
50
18.
Metanol
5 000
19.
4,4-metylenobis (2-chloranilina) i/lub sole w formie sproszkowanej
0,01
20.
Izocyjanian metylu
0,15
21.
Tlen
2000
22.
Diiozocyjanian toluilenu (2,4- diizocyjanian toluilenu i 2,6- diizocyjanian toluilenu)
100
23.
Dichlorek karbonylu (fosgen)
0,75
24.
Arsyna (arsenowodór)
1
25.
Fosforowodór (triwodorek fosforu)
1
26.
Dichlorek siarki
1
27.
Tritlenek siarki
75
28.
Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny (w tym tetrachlorodibenzodioksyna TCDD), obliczone jako ekwiwalent TCDD29
0,001
29.
Następujące substancje rakotwórcze lub mieszaniny zawierające następujące substancje rakotwórcze w stężeniach przekraczających 5% wagowych:
4-aminobifenyl i/lub jego sole, chlorek benzylidenu, benzydyna i/lub jej sole, eter bis (chlorometylowy), eter chlorometylometylowy, 1,2-dibromoetan, siarczan dietylu, siarczan dimetylu, chlorek dimetylokarbamoilowy, 1,2- dibromo-3-chloropropan, 1,2-dimetylohydrazyna, dimetylonitrozoamina, heksametylofosforotriamid, hydrazyna, 2- naftyloamina i/lub sole, 4-nitrobifenyl i 1,3-propanosullon
2
30.
Produkty ropopochodne i paliwa alternatywne:
(a) Benzyny i benzyny ciężkie;
(b) Nafty (w tym paliwa do silników odrzutowych);
(c) Oleje gazowe (w tym paliwo do silników wysokoprężnych, oleje opałowe i mieszaniny olejów gazowych);
(d) Ciężki olej opałowy;
(e) Paliwa alternatywne mające takie samo zastosowanie i posiadające podobne właściwości pod względem palności oraz zagrożeń dla środowiska jak produkty, o których mowa w literach od (a) do (d)
25 000
31.
Amoniak bezwodny
200
32.
Tri fluorek boru
20
33.
Siarkowodór
20
34.
Piperdyna
200
35.
Bis-(2-dimetyloaminoetylo)- metyloamina
200
36.
3-(2-etyloheksyloksy)propyloamina
200
37.
Mieszaniny podchlorynu sodu zaklasyfikowane ze względu na toksyczność ostrą dla środowiska wodnego, kategoria 1 [H400] zawierające mniej niż 5% aktywnego chloru i niezaklasyfikowane do żadnej innej kategorii zagrożenia w Części 1 załącznika I.30
500
38.
Propyloamina31
2 000
39.
Akrylan tert-butylu31
500
40.
2-metylo-3-butenonitryl31
2 000
41.
Tetrahydro-3,5-dimetylo-1,2,3,5-tiadiazyno-2-tion (Dazomet)31
200
42.
Akrylan metylu 31
2 000
43.
3-metylopirydyna31
2 000
44.
1 -bromo-3-chIoropropan31
2000
     

Przypisy:
1 Kryteria zgodne z Globalnie Zharmonizowanym Systemem Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów (GHS) Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) (ST/SG/AC.10/30/Rev.4). Strony winny stosować powyższe kryteria na potrzeby klasyfikacji substancji i mieszanin dla celów Części I niniejszego załącznika, chyba że w ustawodawstwie krajowym przyjęte zostały inne prawnie wiążące kryteria. Mieszaniny winny być traktowane tak samo jak substancje czyste, jeśli ich stężenie mieści się w granicach ustalonych z uwzględnieniem ich właściwości zgodnie z GHS, chyba że wyraźnie określono ich skład procentowy lub inną konkretną charakterystykę.
2 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 3.1.2 i 3.1.3 GHS.
3 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 3.1.2 i 3.1.3 GHS.
4 Substancje niebezpieczne będące ostro toksyczne Kategorii 3 drogą pokarmową należą do pozycji 2 ostro toksyczne w przypadkach, gdy nie można ich zaklasyfikować ani ze względu na ostrą toksyczność drogą inhalacyjną, ani ze względu na ostrą toksyczność drogą skórną, przykładowo z uwagi na brak decydujących danych na temat ich toksyczności drogą inhalacyjną lub skórną.
5 Substancje, które spowodowały znaczną toksyczność u ludzi lub takie które, w oparciu o dowody z badań z udziałem zwierząt doświadczalnych, można uznać za mogące skutkować znaczną toksycznością u ludzi w następstwie jednorazowego narażenia. Dalsze wskazówki znaleźć można na rysunku 3.8.1 i tabeli 3.8.1 w części 3 GHS.
6 Badanie właściwości wybuchowych substancji i mieszanin jest niezbędne tylko w przypadku, gdy procedura kwalifikacyjna zgodna z aneksem 6 częścią 3 Podręcznika badań i kryteriów pozwala stwierdzić, że substancja lub mieszanina potencjalnie posiada właściwości wybuchowe.
7 Klasa zagrożeń Materiały wybuchowe obejmuje wyroby pirotechniczne. Jeżeli ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawarta w wyrobie jest znana, winna być brana pod uwagę na potrzeby niniejszej Konwencji. Jeżeli ilość substancji lub mieszaniny wybuchowej zawarta w wyrobie nie jest znana, wówczas na potrzeby niniejszej Konwencji cały wyrób traktowany jest jak materiał wybuchowy.
8 Jeśli Materiały wybuchowe z Podklasy 1.4 są rozpakowywane lub przepakowywane, przypisuje się je do pozycji 4 (Materiały wybuchowe), o ile nie wykaże się, że zagrożenie nadal odpowiada Podklasie 1.4, zgodnie z GHS.
9 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.2.2 GHS.
10 Aerozole są klasyfikowane zgodnie z kryteriami zawartymi w Rozdziale 2.3 GHS i Podręcznikiem Badań i Kryteriów, Część III, sekcja 31.
11 Aby zastosować tę pozycję, należy udokumentować, że dozownik aerozolu nie zawiera łatwopalnego gazu kategorii 1 lub 2 ani łatwopalnej cieczy kategorii 1.
12 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.4.2 GHS.
13 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.6.2 GHS.
14 Ciecze o temperaturze zapłonu przekraczającej 35 şC mogą być traktowane jak ciecze niepalne dla niektórych celów regulacyjnych (np. w transporcie) w przypadku uzyskania negatywnych wyników w badaniu na podtrzymanie palenia L.2, w części III, sekcji 32 Podręcznika badań i kryteriów. Nie ma to jednak zastosowania w warunkach podwyższonej temperatury lub ciśnienia, w związku z tym takie ciecze są włączone do tej pozycji.
15 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.6.2 GHS.
16 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.6.2 GHS.
17 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 2.8.2 i 2.15.2.2 GHS.
18 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziałach 2.8.2 i 2.15.2.2 GHS.
19 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 4.1.2 GHS.
20 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 4.1.2 GHS.
21 Zgodnie z kryteriami zawartymi w rozdziale 2.12.2 GHS.
22 Azotan amonu (10 000): nawozy zdolne do samopodtrzymującego się rozkładu.
Niniejsza uwaga ma zastosowanie do nawozów wieloskładnikowych/złożonych opartych na azotanie amonu (nawozy wieloskładnikowe/złożone zawierają azotan amonu z fosforanem i/lub potażem), zdolnych do samopodtrzymującego się rozkładu zgodnie z testem nieckowym (zob. Podręcznik badań i kryteriów część III pkt 38.2), i w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:

(a)

od 15,75% do 24,5% wagowych (15,75% i 24,5% zawartości wagowej azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada odpowiednio 45% i 70% azotanu amonu) i które albo nie zawierają łącznie więcej niż 0,4% materiałów palnych/organicznych lub spełniają wymagania odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych);

(b)

15,75% wagowych lub mniej oraz obejmuje nieograniczoną ilość substancji palnych. 23 Azotan amonu (5 000): stosowany jako nawóz.
Ma to zastosowanie do prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu oraz do wieloskładnikowych/złożonych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu:

(a)

przekracza 24,5% wagowych, z wyjątkiem mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym i/lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90%;

(b)

przekracza 15,75% wagowych w mieszaninach azotanu amonu i siarczanu amonu;

(c)

przekracza 28% wagowych (28% zawartości wagowej azotu pochodzącej z azotanu amonu odpowiada 80% azotanu amonu) dla mieszanin prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu z dolomitem, kamieniem wapiennym i/lub węglanem wapnia o czystości co najmniej 90 %;
i które spełniają także wymagania odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych).
24 Azotan amonu (2 500): techniczny.
Ma to zastosowanie do:

(a)

Azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, w których zawartość azotu pochodząca z azotanu amonu wynosi:

(i)

od 24,5% do 28% wagowych i które nie zawierają więcej niż 0,4% substancji palnych;

(ii)

ponad 28% wagowych i które nie zawierają więcej niż 0,2% substancji palnych;

(b)

Wodnych roztworów azotanu amonu, w których zawartość azotanu amonu wynosi ponad 80% wagowych.
25 Azotan amonu (50): materiał „poza specyfikacją” i nawozy niespełniające wymagań odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych).
Ma to zastosowanie do:

(a)

Materiału odrzuconego w procesie produkcyjnym oraz do azotanu amonu i mieszanin azotanu amonu, prostych nawozów sztucznych opartych na azotanie amonu i nawozów sztucznych wieloskładnikowych/złożonych opartych na azotanie amonu, o których mowa w uwagach 23 i 24, które są lub zostały zwrócone przez końcowego użytkownika producentowi, przekazane do czasowego składowania lub do zakładu przetwórczego w celu przetworzenia, recyklingu lub obróbki dla celów bezpiecznego użytkowania, ze względu na brak zgodności ze specyfikacjami w uwagach 23 i 24;

(b)

Nawozów, o których mowa w uwadze 22(a) i uwadze 23, które nie spełniają wymogów odpowiedniego testu odporności na detonację (np. testu 4-calowych rur stalowych).
26 Azotan potasu (10 000): nawozy sztuczne złożone oparte na azotanie potasu (w postaci bryłek/granulatu), które mają takie same właściwości jak czysty azotan potasu.
27 Azotan potasu (5 000): nawozy sztuczne złożone oparte na azotanie potasu (w postaci kryształów), które mają takie same niebezpieczne właściwości jak czysty azotan potasu.
28 Biogaz uszlachetniony: na potrzeby wdrożenia Konwencji biogaz uszlachetniony może być zaklasyfikowany do pozycji 14 części 2 załącznika I, w przypadkach gdy został on przetworzony zgodnie z obowiązującymi normami dla biogazu oczyszczonego i biogazu uszlachetnionego przy zapewnieniu jakości równoważnej do jakości gazu ziemnego, w tym zawartości metanu, i gdy zawiera on maksymalnie 1% tlenu.
29 Polichlorowane dibenzofurany i polichlorowane dibenzodioksyny.
Ilości polichlorowanych dibenzofuranów i polichrolowanych dibenzodioksyn oblicza się przy zastosowaniu następujących współczynników równoważnych toksyczności (TEF) dla ludzi i ssaków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w odniesieniu do dioksyn i związków dioksynopodobnych poddanych ponownej ocenie przeprowadzonej w roku 2005:
WHO 2005 TEF
Dioksyny
TEF
Furany
TEFF
2,3,7,8-TCDD
1
2,3,7,8-TCDF
0,1
1,2,3,7,8-PeCDD
1
2,3,4,7,8-PeCDF
0,3
l,2,3,4,7,8-HxCDD
0,1
1,2,3,7,8-PeCDF
0,03
l,2,3,6,7,8-HxCDD
0,1
1,2,3,4,7,8-HxCDF
0,1
l,2,3,7,8,9-HxCDD
0,1
1.2,3,7,8,9-HxCDF
0,1
1,2,3,4,6.7,8-HpCDD
0,01
2,3,4,6,7,8-HxCDF
0,1
OCDD
0,0003
l,2,3,7,8,9-HxCDF
0,1
1,2,3,4,6,7,8-HpCDF
0,01
1,2,3,4,7,8,9-HpCDF
0,01
OCDF
0,0003
       

Skróty: Hx = heksa, Hp = hepta, O = okla, P = penta, T = tetra.
Odniesienie: Martin Van den Berg i inni, „The 2005 World Health Organization Re-evaluation of Human and Mammalian Toxic Equivalency Factors for Dioxins and Dioxin-like Compounds”, Toxicological Sciences, tom 93, Nr 2 (październik 2006), str. 223-241 (2006).
30 Pod warunkiem, że mieszanina ta niezawierająca podchlorynu sodu nie zostałaby zaklasyfikowana jako substancja o ostrej toksyczności dla środowiska wodnego, Kategoria I.
31 W przypadkach, gdy substancja niebezpieczna należy do Kategorii 10 ciecze łatwopalne lub do Kategorii 11 ciecze łatwopalne, wówczas do celów Konwencji stosuje się najniższą wartość progową.
Po zaznajomieniu się z powyższymi zmianami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
  •   -  
    zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,
  •   -  
    są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,
  •   -  
    będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 20 czerwca 2018 r.

Dodatek   -   Tekst Zmian w języku angielskim

patrz oryginał