Rozporządzenie Ministra Finansówz dnia 17 września 2018 r.w sprawie udzielania przez Bank Gospodarstwa Krajowego pomocy de minimis w formie gwarancji spłaty kredytów w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa 2014-2020 ¹⁾Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej - finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 92).

Rozporządzenie określa szczegółowe warunki oraz tryb udzielania pomocy de minimis w formie gwarancji Banku Gospodarstwa Krajowego, zwanego dalej „BGK”, w ramach rządowego programu poręczeniowo-gwarancyjnego, o którym mowa w art. 34a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne, w zakresie Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa 2014-2020.

Do pomocy de minimis udzielanej na podstawie niniejszego rozporządzenia nie stosuje się przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2018 r. w sprawie udzielania przez Bank Gospodarstwa Krajowego pomocy de minimis w formie gwarancji spłaty kredytów   (Dz. U. poz. 707).

Pomoc de minimis jest udzielana mikroprzedsiębiorcy, małemu lub średniemu przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 2 pkt 27 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne   (Dz. U. z 2017 r. poz. 1907, z późn. zm.²⁾Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2017 r. poz. 2201 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 650, 1118, 1560 i 1629.), zwanemu dalej „przedsiębiorcą telekomunikacyjnym”, w formie udzielanej przez BGK gwarancji spłaty kredytu przeznaczonego na finansowanie rozwoju prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w tym realizacji inwestycji szerokopasmowych, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis   (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji”.

Pomoc de minimis nie może być udzielona w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji oraz art. 3 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1301/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i przepisów szczególnych dotyczących celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1080/2006   (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 289, z późn. zm.)³⁾Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 330 z 21.12.2013, str. 12 oraz Dz. Urz. UE L 193 z 02.08.2018, str. 1..

Pomoc de minimis podlega kumulacji z inną pomocą zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji.

Łączna wartość pomocy de minimis udzielonej jednemu przedsiębiorcy w rozumieniu art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji wyrażona za pomocą ekwiwalentu dotacji brutto nie może przekroczyć w bieżącym roku oraz w dwóch poprzedzających go latach podatkowych różnowartości 200 000 euro, a w sektorze drogowego transportu towarów 100 000 euro.

Ekwiwalent dotacji brutto oblicza się zgodnie z art. 4 ust. 6 rozporządzenia Komisji.

Gwarancja obejmuje nie więcej niż 80% pozostającej do spłaty kwoty kredytu.

Gwarancja może obejmować kredyty wchodzące w skład portfela kredytów stanowiącego zbiór pojedynczych kredytów, dla którego łączną kwotę limitu gwarancji udzielanych na określony czas oraz przeznaczenie tych kredytów określa umowa zawarta pomiędzy BGK a bankiem kredytodawcą.

Gwarancja jest udzielana na wniosek o udzielenie pomocy de minimis składany przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do banku kredytodawcy.

Wniosek o udzielenie gwarancji zawiera:

Do wniosku o udzielenie pomocy de minimis dołącza się zaświadczenia albo oświadczenia o pomocy de minimis , pomocy de minimis w rolnictwie i pomocy de minimis w rybołówstwie, otrzymanej w roku bieżącym oraz w dwóch poprzednich latach podatkowych, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie.